این هفته سالگرد گلی که 50 سال پیش در آرژانتین زده شده بود برگزار شد. هر سال، از 1971 تاکنون، در 19 دسامبر این کار انجام می‌شود.

در آن تاریخ بود که روساریو سنترال توانست نیوولز اولد بویز را با نتیجه یک بر صفر ببرد. آن بازی شاید مهم‌ترین دیداری بود که بین این دو تیم برگزار می‌شد.

در روساریو که دومین شهر آرژانتین است و با اتوبوس از شمال بوئنوس آیرس شش ساعت تا آن فاصله است، روساریو سنترال و نیوولز اولدبویز مدت‌ها رقیب سرسخت هم بوده‌اند.

ماجرا از زمانی آغاز شد که نیوولز تصمیم گرفت دیداری برگزار کند و عواید آن را صرف بیماران جذامی در بیمارستانی محلی کند. روساریو سنترال حاضر به برگزاری این دیدار نشد. از آن هنگام، لقب نیوولز شد «جذامی‌ها» و لقب سنترال هم شد «شرورها».

بازی سال 1971 بسیار مهم بود، چرا که رقابت آنها به سطح کشور رسیده بود. سال‌ها بود که تیم‌های بوئنوس آیرس قهرمان لیگ آرژانتین می‌شدند اما حالا همه کشور در لیگ نقش داشتند.

به این ترتیب بود که در 19 دسامبر 1971، این دو تیم در یک دیدار نیمه‌نهایی در بوئنوس آیرس، در ورزشگاه مشهور ریورپلاته به مصاف هم رفتند.

روساریو سنترال با ضربه سر شیرجه‌ای آلدو پوی این بازی را با نتیجه یک بر صفر برد. طرفداران سنترال گفتند که این گل به‌حدی مهم است که باید صد سال برایش جشن گرفته شود.

به این ترتیب، هر سال در 19 دسامبر، آنها جمع می‌شوند و آلدو پوی را هم به میان خود دعوت می‌کنند. یک نفر هم افتخار آن را می‌یابد که توپ را روی هوا برای پوی بفرستد تا او ضربه سری که زد را شبیه‌سازی کند، و به این ترتیب، آنها یک بار دیگر شادی پس از گل را برگزار می‌کنند.

پوی حتی در کوبا هم این کار را کرده است. هر چه باشد، «چه گوارا» آرژانتینی بود و اهل روساریو و از طرفداران سنترال به شمار می‌رفت. یک سال، پسر او توپ را به هوا انداخت تا پاس گل پوی را داده باشد.

آلدو پوی حالا هفتاد و چند سال دارد اما همچنان در این مراسم به طور کامل شرکت می‌کند اما متأسفانه بعید است که او در صدسالگی این جشن حضور داشته باشد و طرفداران باید فکری کنند که بعد از او، چگونه مراسم را برگزار کنند.

اما این بازی به‌حدی برای طرفداران روساریو سنترال اهمیت دارد که جشن آن همچنان ادامه خواهد یافت.

نکته جالب دیگر اینکه مدافع نیوولز که باید با آلدو پوی یارگیری می‌کرد، ریکاردو دی‌رینسو نام داشت. کمی پس از بازی بود که او از درد شکایت کرد و به بیمارستان منتقلش کردند و آپاندیس‌اش را عمل کردند.

جراحی که این کار را انجام داد طرفدار روساریو سنترال بود. او بخشی از آپاندیس این بازیکن را نگه داشته و آن را در یک بطری قرار داده است، تا یاد مدافعی که نتوانست مانع ضربه‌زنی پوی شود همیشه زنده نگه داشته شود.

 منبع: سان

 

رئال مادرید، صدرنشین لالیگا امشب در سن‌مامس و مقابل اتلتیک بیلبائو به دنبال بازگشت به روزهای پیروزی است. تیم کارلو آنچلوتی که 10 بازی آخر خود در رقابت‌های مختلف را برده بود، یکشنبه در برنابئو برابر کادیس بدون گل متوقف شد تا این رکورد به پایان برسد.

بیلبائو با 5 برد و 9 تساوی از 18 بازی‌اش در این فصل 24 امتیاز گرفته و در رده نهم جدول قرار گرفته اما با تیم رده پنجمی اتلتیکومادرید تنها پنج امتیاز فاصله دارد. درست است که بیلبائو با چهار باخت کمترین تعداد شکست در لالیگا بعد از رئال‌مادرید و سویا را در اختیار دارد اما تیم مارسلینو تا قبل از بازی یکشنبه با رئال بتیس هشت دیدار را بدون برد پشت سر گذاشته بود اما توانست در ورزشگاه اختصاصی خود با دو گل اینیاکی ویلیامز 3 بر 2 به پیروزی برسد و برای این بازی سخت روحیه بگیرد.

درست سه هفته قبل، رئال مادرید با تک گل کریم بنزما، اتلتیک بیلبائو را در سانتیاگو برنابئو شکست داد. در واقع نزدیک به هفت سال است که اتلتیک نتوانسته رئال را در لالیگا شکست دهد و این تیم در پنج تا از شش بازی آخر خود برابر رئال بازنده بوده از جمله دیدار خانگی فصل قبل که با یک گل به سود میهمان تمام شد.

رئال مادرید که بازیکنان زیادی را به خاطر ابتلا به ویروس کرونا در اختیار ندارد، مقابل کادیس آن تیم همیشگی نبود هر چند عملکرد این فصل تیم آنچلوتی فراتر از انتظار بوده و رئال بدون در نظرگرفتن بازی‌های شب گذشته با شش امتیاز اختلاف نسبت به سویا در صدر جدول قرار دارد. فاصله امتیازی رئال با مدافع عنوان قهرمانی، اتلتیکو 14 امتیاز و با بارسلونا 16 امتیاز است و باید هر دو تیم را از کورس قهرمانی این فصل لالیگا بیرون دانست.

رئال بعد از باخت 2 بر یک به اسپانیول-که تنها شکستش در لالیگا بوده- در هیچ تورنمنتی شکست نخورده و پیشرفت فوق‌العاده این تیم باعث شد به‌عنوان صدرنشین گروه به مرحله حذفی لیگ قهرمانان اروپا صعود کنند هرچند با قرعه سختی در یک‌هشتم‌نهایی روبه‌رو شده‌اند و باید با پاری‌سن‌ژرمن و ستارگان خط حمله‌اش بازی کنند. تیم آنچلوتی به دنبال پیروزی در بازی امشب است قبل از آنکه برنامه شلوغش در ژانویه شروع شود، رئال در سه رقابت مختلف داخلی با ختافه، آلکویانو، والنسیا و بارسلونا بازی می‌کند که این آخری در نیمه‌نهایی سوپرجام اسپانیا است و در ریاض عربستان سعودی برگزار می‌شود.

 

اخبار تیمی

دنی گارسیا بعد از محرومیت به ترکیب بیلبائو برمی‌گردد اما میزبان بازیکنان مهمی را ندارد، آسیر ویالیبره، دنی ویوین، پرو نولاسکواین و یوری برچیچه به خاطر مصدومیت و اینیگو مارتینس و اونای سیمون به دلیل ویروس کرونا. رودریگو، گرت بیل، مارکو آسنسیو، آندری لونین و مارسلو به خاطر ابتلا به کرونا نمی‌توانند برای رئال‌مادرید بازی کنند و وضعیت لوکا مودریچ مبهم است هر چند گفته می‌شود آزمایش آخر او منفی بوده. ایسکو منتظر آزمایش کووید است و شاید در دسترس نباشد، دنی کارواخال هم روند بهبودی مشکل عضلانی‌اش را طی می‌کند و معلوم نیست به بازی برسد. کاسمیرو با کارت زردی که مقابل کادیس گرفت، در این بازی نیست و این به ادواردو کاماوینگا فرصت می‌دهد در ترکیب اصلی قرار بگیرد.

ادن آزار مقابل کادیس از فرصت‌ها خوب استفاده نکرد و احتمالاً به نیمکت بر می‌گردد، شاید لوکاس واسکس به خط حمله اضافه شود و این، ناچو را به دفاع راست می‌آورد.

 

کیلیان امباپه 23 ساله شده و تصویری از او با یک کیک بزرگ در شبکه‌های اجتماعی دیده می‌شود که تولدش را با شادی جشن می‌گیرد. ستاره فرانسوی که نقشی کلیدی در تیم موریسیو پوچتینو و حرکتش به سوی موفقیت دارد، می‌گوید: «ما به مرحله حذفی لیگ قهرمانان رسیده‌ایم و در لیگ هم صدرنشین هستیم. پس نیم‌فصل اول خوبی را پشت سر گذاشته‌ایم.»

 

تاریخ‌سازی

بسیاری از این موفقیت‌ها به دلیل درخشش این پدیده شهر بوندی در شمال پاریس است. او گل می‌زند و گل می‌سازد و رهبر تیم در میدان است. او مصمم است که تاریخ‌ساز شود: «همیشه دوست داشتم که نامم را در تاریخ فوتبال بنویسم و دارم به این سمت هم حرکت می‌کنم. برای اینکه تاریخ را بنویسید، باید فراتر از آمار کار کنید. شما باید احساسات قدرتمندی را در دل هواداران شکل دهید اما آمار هم نقش خودش را دارد. به نظرم وقتی به اعداد نگاه می‌کنیم، آنها دروغ نمی‌گویند و اثر یک بازیکن را نشان می‌دهند. آمار می‌گوید که بازیکن چقدر استمرار داشته است اما مسأله فقط این نیست.» امباپه می‌گوید که هدفش فراتر از این است که آمار گل‌زنی فوق‌العاده‌ای داشته باشد و حاضر است آمار شخصی‌اش افت کند اما قهرمانی‌های بیشتری به دست بیاورد: «برای مثال، سال گذشته، از نظر فردی عملکردی عالی داشتم و بیش از 40 گل زدم. من در لیگ قهرمانان گل زدم و بهترین گل‌زن سال تقویمی بودم اما ما قهرمان لیگ نشدیم و فاتح لیگ قهرمانان هم نشدیم. در نهایت مسأله این است: آیا ارزشش را دارد که 50 گل بزنی و قهرمان نشوی؟ نه. من ترجیح می‌دهم گل‌های کمتری بزنم، مثلاً 30 گل و چند پاس گل هم بدهم، ولی در عوض فاتح لیگ و لیگ قهرمانان شوم.»

 

پاس گل

امباپه برای اینکه به اهدافش برسد، بازی‌اش را بهتر کرده است. این بازیکن تیم ملی فرانسه هنوز مقابل دروازه حریفان عالی کار می‌کند اما در این فصل به گل‌ ساختن هم پرداخته و با هشت پاس گل از این نظر در لیگ فرانسه صدرنشین است.

او می‌گوید: «این عملکرد را من قبلاً هم داشتم اما وقتی به فکر گل‌زنی بیشتر افتادم، تا حدی از آن فاصله گرفتم اما گاهی اگر می‌خواهید بازیکن بزرگی باشید، می‌توانید هر دو را انجام دهید. شما می‌توانید باعث شادی دوستتان شوید، ولی باید نشان دهید که خودتان هم پیش‌بینی‌ناپذیر هستید. حالا مردم نمی‌دانند که من قرار است شوت بزنم یا پاس بدهم، در حالی که قبل‌تر، همه انتظار داشتند شوت بزنم. بله، کیلیان شوت هم می‌زند و البته پیش‌بینی اینکه چه می‌کند کار سختی است.»

خط حمله پاری‌سن‌ژرمن تاکنون نشده بود که تا این حد ستاره داشته باشد. امباپه در این باره می‌گوید: «شما نمی‌توانید سهم زیادی از کیک را بردارید و بخورید، چون دیگران هم باید کیک بخورند. وقتی با بازیکنانی مانند مسی و نیمار بازی می‌کنید، نمی‌توانید 12 ضربه به سمت دروازه بزنید. این ممکن نیست و شما باید بدانید که چطور از دوستانتان حمایت کنید و هم‌تیمی‌هایتان را راضی نگه دارید. طبیعی است، چون این بازیکنان چیزی متفاوت را به تیم اضافه می‌کنند و کمک می‌کنند تیم پیروز شود.»

اما امباپه می‌داند که ستارگان پی‌اس‌جی تنها در صورتی در بهترین فرم خود خواهند بود که شاد باشند و در محیط جدید جا افتاده باشند: «وقتی که ارتباطات انسانی قدرتمندی شکل بگیرد، جا افتادن سریع‌تر اتفاق می‌افتد، چون شما دغدغه‌های کمتری خواهید داشت. بازیکنان جدید ضرباهنگ خود را دارند و با الگوهایی می‌آیند که قبلاً برایشان جواب داده. برای مثال، بازیکنی مانند مسی 15 سال را در بارسلونا گذرانده. او 15 سال همان کار را در بارسا انجام داده و جواب گرفته. وقتی به اینجا می‌آید، اوضاع متفاوت می‌شود و باید در تیم جا بیفتد.»

پس این ماجرای «سازگار شدن» به کجا می‌رسد؟ امباپه می‌گوید: «شما باید این را از نزدیک ببینید، چون وقتی بازیکن را از صفحه تلویزیون تماشا می‌کنید، اوضاع فرق دارد اما زمانی که آنها را در زمین می‌بینید، درمی‌یابید که اوضاع چقدر متفاوت است. پس وقتی می‌گوییم که داریم با تیم سازگار می‌شویم، یعنی داریم هم‌تیمی‌های خود را تحلیل می‌کنیم.»

 

نقش مؤثر در رختکن

کیلیان امباپه هم در این میان نقش مهمی دارد. او تنها 23 سالش است اما شماره 7 پاری‌سن‌ژرمن حضوری حیاتی در رختکن دارد. او می‌گوید: «رابطه من با همه خوب است. من به زبان‌های مختلفی حرف می‌زنم و این هم به تیم کمک می‌کند چون می‌توانم با آنهایی که مشکل دارند ارتباط برقرار کنم. پس، کار آسان می‌شود. علاوه بر این، به نظرم مدت زیادی است که اینجا هستم و یکی از رهبران رختکن به شمار می‌روم. تلاش می‌کنم به همه کمک کنم چون متقاعد شده‌ام که ما برای پیروزی، به همه افراد نیاز داریم. ما بازیکنان بزرگی داریم و بازیکنانی هم هستند که زمان درخشش‌شان فرا خواهد رسید. شاید چند نفر در اوایل کارشان باشند و منتظر باشند اما در طول فصل، لحظاتی از راه می‌رسد که به آنها نیاز خواهیم داشت. وقتی که یک بازیکن هستید، باید آماده لحظه حضورتان در طول فصل باشید. ما به همه نیاز خواهیم داشت. رهبر بودن هم همین است، یعنی افراد را گرد هم بیاورید. ما با هم می‌توانیم دست به کارهای بزرگی بزنیم، افتخارات بزرگی کسب کنیم و این چیزی است که می‌خواهیم.»

آیا او فشار زیادی را روی دوش خود حس می‌کند؟ قطعاً نه، امباپه آشکارا می‌گوید که از فشار هیچ هراسی ندارد، که اتفاقاً برعکس! او می‌گوید: «من نیاز دارم که فشار را حس کنم. من نیاز دارم که به چالش کشیده شوم. اوضاع همیشه همین بوده و من همیشه خواسته‌ام که مسئولیت روی دوش من باشد و تحت فشار سنگین باشم، حتی اگر گاهی این منجر به ناامیدی شود اما شما به این ترتیب است که درس می‌آموزید.» امباپه که در یورو 2020 پنالتی فرانسه مقابل سوییس را از دست داد و باعث باخت تیمش شد، حالا آن ماجرا را فراموش کرده و فصل خوبی را پشت سر می‌گذارد: «من دوست دارم که فشار را به شکل مثبتی دریافت کنم و مشکلی هم با آن ندارم. برعکس، به نظرم فشار باعث می‌شود که سطح‌ام را تنزل ندهم و بتوانم همراه با تیم به جلو بروم و به تیم کمک کنم.»

اینترمیلان، قهرمان زمستانی لیگ ایتالیا، در بازی خانگی امشب مقابل تیم میانه جدولی تورینو با هدف تداوم بخشیدن به روند خوب خود است. مدافع عنوان قهرمانی سری A شش برد متوالی داشته و نمی‌خواهد سال را بد تمام کند هر چند تیم حریف هم این اواخر پیشرفت کرده.

بعد از دربی دلامادونینا در 16 آبان تمام بازی‌های اینتر با حداکثر امتیازات به پایان رسیده و این تیم در پنج بازی آخرش به پیروزی رسیده در حالی که 16 گل زده و گل نخورده. روند خوب اخیر باعث شده اینتر که هفت امتیاز با صدر فاصله داشت حالا با 4 امتیاز اختلاف در صدر قرار دارد.

البته نباید از افت فاحش رقبای اصلی، ناپولی و میلان غافل شد اما تیم سیمونه اینتزاگی پیشرفت فوق‌العاده‌ای داشته و به تیمی شباهت پیدا کرده که فصل قبل بعد از یک دهه قهرمان ایتالیا شد. پیروزی 5 بر صفر جمعه شب مقابل سالرنیتانا باعث شد اینتر نخستین تیم بعد از میلان سال 1950 شود که در یک سال بیش از 100 گل می‌زند. اینتر خود را برای آخرین بازی خانگی قبل از تعطیلات زمستانی آماده می‌کند در حالی که در سال 2021 در سن‌سیرو 18 بار به پیروزی رسیده و فاصله‌ای با رکورد تاریخ سری A ندارد. اینتر در چهار بازی آخر خود با بولونیا برنده بوده و هر بار حداقل دو گل زده.

تیم ایوان یوریچ تا قبل از برد یکشنبه مقابل ورونا در پنج بازی آخرش تنها یک پیروزی به دست آورده بود و اوضاع خوبی خارج از تورین ندارد، این تیم در هشت بازی خارج از خانه آخرش تنها یک برد داشته. این تیم در چهار سال گذشته نتوانسته آخرین بازی سال را ببرد.

اگرچه اینتر، خواکین کوره آ و ماتئو دارمیان را به دلیل مصدومیت در اختیار ندارد اما نگران بازیکنان دیگر نیست. تنها نیکولو بارلا به دلیل پنج کارته شدن نمی‌تواند بازی کند و این فرصت را در اختیار روبرتو گالیاردینی یا ماتیاس وچینو قرار می‌دهد.

اینتر این هفته با یکی دیگر از اعضای تیم مدافع عنوان قهرمانی وداع کرد چون کریستین اریکسن با توافق دوطرفه، قراردادش را فسخ کرد به دلیل آنکه بر اساس قوانین لیگ، بازیکن نمی‌تواند از الکتروشوک استفاده کند.

هاکان چالهان اوغلو و لوتارو مارتینس همچنان در خط حمله می‌درخشند که اولی در یک ماه گذشته پنج گل زده و پنج پاس گل داده. دومی مقابل سالرنیتانا استراحت کرد و به جایش الکسیس سانچس بازی کرد اما مهاجم آرژانتینی که در پنج بازی آخرش در لیگ شش گل زده، به ترکیب اصلی بر می‌گردد.

سیمونه وردی و ستاره خط حمله تورینو، آندره‌آ بلوتی نمی‌توانند این تیم را همراهی کنند؛ دومی کاپیتان الهام‌بخش تیم است که تا اوایل بهمن قادر به همراهی تورینو نیست. بنابراین آنتونیو سانابریا در خط حمله به کار گرفته می‌شود با آنکه در 14 بازی خارج از خانه آخر تیمش گل نزده.

 

میلان سه بازی است که نبرده و حضورش در کورس قهرمانی کمرنگ شده حالا باید سال پرماجرای 2021 را با سفر به امپولی به پایان برساند. میلان یکشنبه شب برای نخستین بار در این فصل نتوانست گل بزند و با باخت یک بر صفر مقابل ناپولی-چهارمین شکست در هشت بازی بعد از تساوی در دربی دلامادونینا- جای خودش در رده دوم را به ناپلی‌ها داد البته به خاطر تفاضل گل بهتر.

اوضاع تیم استفانو پیولی آنقدرها هم بد نیست و میلان می‌تواند دومین تیم تاریخ سری A شود که در یک سال تقویمی 17 برد خارج از خانه به دست می‌آورد -ناپولی با 18 برد بیرون از خانه در سال 2017 رکورددار است- هرچند میلان بعد از دربی در سه بازی بیرون از سن‌سیرو تنها یک برد داشته.

زلاتان ابراهیموویچ که در باخت مقابل ناپولی خسته و تنها به نظر می‌رسید، هفته گذشته با گل خود مانع از پیروزی اودینزه شد. حالا کسب سه امتیاز در استادیوم کارلو کاستلانی چندان آسان نیست بخصوص با توجه به فرم خوب میزبان. سال 2021 برای امپولی فوق‌العاده بوده، به دسته اول فوتبال ایتالیا برگشته‌اند و با قرارگرفتن در رده نهم شگفتی آفریده‌اند. امپولی با تساوی یک-یک یکشنبه مقابل اسپتزیا که دو تیم گل به خودی زدند، شش بازی است که نباخته و در این مدت در جام حذفی ورونا را برده و در لیگ، اودینزه، فیورنتینا (رقیب منطقه‌ای) و از همه مهم‌تر ناپولی را در ورزشگاه مارادونا شکست داده است. قهرمان فصل قبل سری B با مربیگری اورلیو آندره‌آتزولی که اوایل فصل یوونتوس را هم شکست داده، می‌تواند برای هر تیم بزرگی دردسر درست کند.

البته امپولی در این فصل در خانه سه برد و در خارج از خانه پنج برد داشته و میلان هم در حالی به این ورزشگاه می‌آید که در 9 بازی آخرش مقابل امپولی تنها یک بار شکست خورده.

زلاتان 40 ساله احتمالاً دوباره در ترکیب اصلی قرار می‌گیرد حتی اگر رافائل لیائو از مصدومیت برگردد چون گزینه‌های هجومی دیگر تیم یا مصدومند یا در راه بازگشت از مصدومیت؛ آنته ربیچ و پیترو پلگری در دسترس نیستند و الیویه ژیرو به نیمکت می‌رود. در قلب دفاع آلسیو رومانیولی جای سیمون کیائر را می‌گیرد اما در دفاع کناری شاید تغییراتی صورت بگیرد و پیر کالولو و تئو هرناندس، هر دو فرانسوی به جای الساندرو فلورنزی و فوده بالو توره بازی کنند.

امپولی همچنان باید بدون بازیکن ثابت خط میانی‌اش، نیکلاس هاس بازی کند که با مصدومیت زانوی پیش آمده در اوایل بازی جام‌حذفی مقابل ورونا مدتی نمی‌تواند بازی کند. آندره‌آتزولی جز او تیم کاملی در اختیار دارد و در سیستم مورد علاقه‌اش، 2-1-4-3 می‌تواند از میان چهار بازیکن خط حمله دو تا را انتخاب کند. آندره‌آ پینامونتی، فدریکو دی‌فرانچسکو، آندره‌آ لامانتیا و پاتریک کوترونه. این آخری بازیکن میلان است که 63 بازی و 13 گل اولش در سری A با پیراهن روسونری بود.

 

توخل دست به دامن پسربچه‌های چلسی شد

توماس توخل، سرمربی تیم چلسی به دلیل در اختیار نداشتن بازیکنان کافی برای بازی‌های پیش روی این تیم، مجبور شده که 12 تا از بازیکنان آکادمی و ستاره‌های زیر 23 سال باشگاه را به تمرینات تیم اصلی فرابخواند.

چلسی نیز مانند بسیاری دیگر از تیم‌های لیگ برتر این روزها با دردسرهای شیوع گسترده ویروس کرونا دست و پنجه نرم می‌کند اما علاوه بر غایبان کرونایی، تعدادی دیگر از اعضای تیم آبی‌پوش لندن هم به خاطر مصدومیت شانس بازی ندارند. از آنجایی که سازمان لیگ برتر انگلیس هم قصد لغو بازی‌های چلسی در مقطع کریسمس را ندارد، سرمربی آلمانی چلسی به ناچار مجبور شده است که از رده‌های پایه بازیکن بیاورد.

توخل بعد از تساوی بدون گل مردانش در روز یکشنبه مقابل ولورهمپتون به شدت از مسئولان لیگ برتر جزیره به خاطر رد درخواست چلسی با تعویق این بازی انتقاد کرد. آبی‌های لندن برای این بازی 7 غایب کرونایی داشتند و از زمان تساوی یک - یک برابر اورتون در روز پنجشنبه هم تعداد بازیکنان بیشتری از این تیم مبتلا شده‌اند. با این حال از آنجایی که چلسی به اندازه کافی بازیکن دارد که یک تیم را به میدان بفرستد، سازمان لیگ برتر انگلیس با لغو بازی‌هایش موافقت نمی‌کند.

توخل در اعتراض به این موضوع گفت: «ما ناراحتیم، کمی هم عصبانی. من نگران سلامتی بازیکنان هستم. در 4 روز متوالی در میان بازیکنان ما برخی آزمایش کرونای‌شان مثبت شد. چطور می‌شود این زنجیره را قطع کرد وقتی که همه اعضای تیم کنار هم در اتوبوس می‌نشینند و با هم ملاقات می‌‌کنند. ما 7 مورد مبتلا داشتیم و تلاش کردیم که بازی نکنیم تا شرایط تحت کنترل باشد اما درخواست‌مان رد شد و من نمی‌توانم درک کنم که چرا رد شد. ما نگران سلامت بازیکنان‌مان هستیم.» چلسی روز پنجشنبه هفته گذشته از ابتلای روملو لوکاکو، تیمو ورنر، کالوم هادسون اودوی و بن چیلول به کرونا خبر داده بود.

  

 

کاپیتان سابق آرسنال جانشین کاوانی شد

از زمان خروج سرخیو آگوئرو از فهرست بازیکنان بارسلونا و سپس بازنشستگی او به دلیل ابتلا به مشکل قلبی، بارسایی‌ها با کمبود نیرو در خط حمله‌شان مواجه شده‌اند و هر روز نام یک گزینه جدید برای جانشینی ستاره آرژانتینی شنیده می‌شود. تازه‌ترین مورد هم پیر امریک اوبامیانگ، مهاجم گابنی آرسنال است که به تازگی به خاطر بی‌انضباطی‌اش بازوبند کاپیتانی توپچی‌ها را از دست داده و حسابی از چشم سرمربی‌اش میکل آرتتا هم افتاده است.

اوبامیانگ چند وقت پیش به دلیل انتشار عکس‌هایی از او در حال خالکوبی در اسپانیا در شرایطی که به بهانه مشکلات خانوادگی از آرسنال مرخصی گرفته بود، جنجال‌ساز شد. پس از این ماجرا او بازوبند کاپیتانی را از دست داد و حالا گفته می‌شود که احتمال دارد در بین قرمزپوشان لندن هم نماند. بارسلونا به جذب قرضی او تمایل دارد اما به خدمت گرفتن ستاره سابق بوروسیا دورتموند پرهزینه‌تر از آن است که باشگاه بحران زده‌ای مانند بارسلونا بتواند از عهده خریدش برآید. آخرین گزارش‌ها حاکی از آن است که حقوق اوبامیانگ برای بازی در آرسنال 350 هزار پوند در هفته است و بارسا از عهده پرداخت آن برنمی‌آید. اوبامیانگ به سبب بی‌انضباطی اخیرش احتمالاً دیگر جایی در آرسنال نخواهد داشت و انتظار می‌رود که تیم لندنی به او اجازه دهد برای همراهی تیم ملی کشورش گابن به آفریقا سفر کند. پیش از این هم از بازیکنان دیگری مانند فران تورس از منچسترسیتی با قیمتی در حدود 50 میلیون پوند و ادینسون کاوانی، مهاجم اروگوئه‌ای منچستریونایتد به‌عنوان اهداف بارسا یاد می‌‌شد. در فهرست خرید‌های مورد نظر بارسلونا برای تابستان، نام فران تورس در بالای فهرست قرار دارد. پس از او کاوانی بیشترین جذابیت را برای آنها دارد. کاوانی که تابستان امسال برای عقد یک قرارداد 12 ماهه جدید با منچستریونایتد توافق کرده بود، در این فصل تنها سه بار در ترکیب اصلی به میدان رفته است که مصدومیت تاندون پا و حضور کریستیانو رونالدو دلایل اصلی پایین بودن آمار اوست؛ با این حال، گفته می‌شود منچستر نمی‌خواهد او را در ژانویه از دست بدهد و قصد دارد کاوانی را تا تابستان نگه دارد که در این صورت ممکن است اوبامیانگ در صورت گرفتن دستمزد کمتر، به این تیم برود.