آیسان سعیدی
روزنامه نگار

هفته هشتم لیگ برتر لبالب از اتفاقات ریز و درشت بود. دو بازی مهم در تهران و اصفهان میان 4 مدعی اصلی سبب شد یک هفته داغ را پیش رو داشته باشیم. در تهران استقلال به مصاف فولاد چغر و بدبدن جواد نکونام رفت. مردی که در فصل جاری به تمامی پیشنهادات ریز و درشت خود از همین استقلال در ابتدای فصل گرفته تا دستیاری کی‌روش پاسخ منفی داده تا تمامی تمرکزش معطوف فولاد باشد و با این تیم کارستان انجام دهد.
در تهران اما فولاد نکونام پایین‌تر از حد انتظار بود و کمتر مشابهتی با آن تیم تیغدار و سختکوش هفته‌‌های اخیر داشت. آنها اگرچه گل نخست را به ثمر رساندند اما این گل بیشتر ماحصل آسان‌گیری مدافعان استقلال بود. در تمام طول بازی این استقلال بود که بر توپ و زمین استیلا داشت و اگرچه گل تساوی را شهاب گردان به آنها هدیه داد، اما اگر داور اندکی با آبی‌ها مهربان‌تر بود و 3 صحنه مشکوک در محوطه جریمه فولاد را با دقت و جسارت بیشتری سوت می‌زد، قطعاً استقلال مستحق یک پنالتی و یک گل دیگر بود. از همین رو نکو خوش‌شانس بود که تیمش در تهران یک امتیاز از استقلال گرفت. یک امتیازی که حقش نبود.
در اصفهان اما سپاهان و پرسپولیس نمایشی به غایت ملال‌آور و دور از انتظار داشتند که به هیچ عنوان برازنده دو تیم مدعی و پرمهره فصل نبود. نبردی حساس که با توجه به تعدد مهرهای جابه‌جا شده در میان این دو تیم می‌توان نام آن را نبرد خانوادگی گذاشت اما از منظر کیفیت و کمیت به‌شدت نازل و ضعیف بود به گونه‌ای که اگر گلرهای دو تیم را از جریان بازی حذف می‌کردیم، باز هم اتفاق خاصی رخ نمی‌داد!
در این هفته شکست تراکتور برابر مس رفسنجان نشان داد که تیم بردیف علی‌رغم فوتبال قابل قبول، ثبات ندارد و حداقل در بحث نتیجه‌گیری نمی‌توان روی آنها حساب کرد.
فارغ از این نتایج، شاید مهم‌ترین بحث این هفته تداوم فقر گل در لیگ بود.
اگر بازی گل‌گهر و نفت مسجدسلیمان را حساب نکنیم یکی از هفته‌هایی بود که توپ از دروازها کمتر عبور کرد. ۳ بازی مساوی صفر بر صفر، 2 بازی با حداقل گل و یک گل زده، تعداد گل‌های رد و بدل شده منهای بازی گل‌گهر و نفت مسجدسلیمان، ۷ گل زده بوده است؛ یعنی ۷ بازی ۷ گل که یک آمار رقت‌انگیز و نومیدکننده به شمار می‌رود.
به خط حمله تیم‌ها می‌نگریم که در آن مهاجمان دانه درشت و گرانقیمتی توپ می‌زنند اما حاصل این همه بریز و بپاش تقریباً صفر است. نه مغانلو در سپاهان گل می‌زند، نه شهباززاده و بابایی و قایدی در استقلال. از ارسلان هم خبری نیست. در پرسپولیس لوکادیا نصف گل‌ها را زده که البته 2 بازی است گل نمی‌زند و بقیه مهاجمان نظیر عبدی و پاکدل فقط تماشاگرند. حتی از سعید صادقی گرانقیمت نیز خبری نیست. در تراکتور محمد عباس‌زاده و رضا اسدی فقط گل می‌زنند و ۵ گل از ۸ گل تراکتور را به‌نام خود ثبت کردند. آلومینیوم ۸ بازی تنها 2 گل توانسته وارد دروازه حریفان کند. تنها تیمی که در فاز تهاجمی کارنامه قابل قبولی داشته، گل‌‌‌گهر بوده که در 8 بازی، 14 گل زده. لیگ امسال تا اینجای کار لیگی ترسو، خسته و بی‌انگیزه است و صد البته بی‌هدف. با این لیگ نگران جام جهانی باید باشیم.

سام ستارزاده
روزنامه نگار
«جنگیدن تا ثانیه آخر»؛ تراکتور مدل ۱۴۰۱ را می‌توان با این ویژگی شناخت و به واسطه همین ویژگی، به آن تا هفته آخر لیگ دلگرم بود.
هرچند تیمی که قربان بردیف برای لیگ بیست‌ودوم بسته در اغلب پست‌ها تا حد خوبی پرمهره‌ است، اما در هر خط، دست‌کم با دو تغییر نسبت به فصل قبل روبه‌رو شده‌ است. اگر در هفته هشتم لیگ، تراکتور بردیف هنوز به اوج هماهنگی خود نرسیده، این موضوع به همین واسطه نگران‌کننده نیست. اما همین که تراکتور در ۴ بازی اخیر در نیمه مربیان سرتر ظاهر شده و نتیجه اغلب بازی‌ها را در نیمه دوم بازگردانده، یعنی تأثیر بردیف روی گرگ‌های سرخ‌پوش مثبت بوده ‌است.تراکتور در پنج دیدار گذشته، مقابل سه حریف، یعنی پرسپولیس، نفت آبادان و آلومینیوم، در ۱۵ دقیقه پایانی به گل رسیده که دو گل آن پیروزی‌بخش و سه‌امتیازی بوده و دو گل نیز در وقت‌های تلف‌شده ثبت شده است. تی‌تی‌ها در هفته گذشته نیز نزدیک ‌بود در اسدی‌تایم روی ضربه ایستگاهی زیبای رضا اسدی دروازه مس رفسنجان را باز کنند که تیر دروازه نارنجی‌پوشان نگذاشت آنان به سرنوشت سه تیم مذکور دچار شده و درنهایت نوار ۴ هفته‌ای شکست‌ناپذیری تراکتور را پاره‌ کنند.
 تیم امسال پرشورهای تبریز مانند بیشتر تیم‌هایی که تابه‌حال قربان بردیف بسته، با ارائه فوتبال فیزیکی و جنگندگی بازیکنانش به چشم می‌آید. با وجود دست‌کم ۵ تغییر در ترکیب‌های آغازگر، تراکتوری‌ها بسیار زود راه تهدید دروازه رقبا از طریق ضربه‌های ایستگاهی و ارسال‌های خطرناک را یادگرفتند و با هافبک‌های میانی تیم، یعنی رضا اسدی و ریکاردو آلوز به هماهنگی بالایی رسیدند. هرچند قرمزهای تبریزی هنوز به نیمه بالای کورس قهرمانی نرسیده‌اند، اما باید در نظر داشت که هنوز گوستاوو واگنین، مهدی هاشمی‌نژاد و حجت حق‌وردی به هماهنگی کامل با سایر مهره‌های تیم نرسیده‌اند و کاوه رضایی نیز فرصت چندانی برای درخشش در خط آتش تیم پیدا نکرده. فرصت دادن به بردیف، برگ برنده تی‌تی‌ها خواهد بود؛ اگر حمایتی که از ساغلام، خطیبی و دنیزلی دریغ ‌شد از سرمربی باتجربه ترکمن تراکتور صورت بگیرد، بی‌شک دره گرگ‌ها در نیم‌فصل دوم شاهد طوفان‌های جذابی خواهد بود.

 

سعید زاهدیان
روزنامه‌نگار ورزشی
لیگ امسال در مقایسه با ادوار قبلی، تا اینجا یکی از بی‌کیفیت‌ترین لیگ‌ها است؛ نه پرسپولیس کهکشانی و نه استقلال پرستاره نمایش‌های قابل دفاعی داشتند و نه سپاهان و تراکتور با مربیان نامدار خود بازی‌های باشکوهی ارائه کرده‌اند. در چنین لیگی، گل‌گهر که در چند سال اخیر به لیگ برتر آمده و از قدمت و سابقه‌ خاصی برخوردار نیست، از نتایج ضعیف سایر تیم‌ها استفاده کرده و به صدر جدول رسیده است. بازی سپاهان و پرسپولیس که از آن با عنوان ال‌کلاسیکوی ایران نام‌ برده می‌شود یکی از کم موقعیت‌ترین و خنثی‌ترین بازی‌های چند سال اخیر این دو تیم بود؛ سپاهان در شروع لیگ نمایش‌های خوبی داشت و انتظار می‌رفت که در ادامه لیگ هماهنگ‌تر از قبل باشد اما هرچه گذشت، این تیم نه‌ تنها رشد نکرد بلکه افول عجیبی داشت و هرگز نتوانست خود را وارد دایره قهرمانی کند. پرسپولیس هم که تا این هفته به لطف تفاضل گل صدرنشین لیگ بود، بازی‌های خیره کننده فصل گذشته را نداشت. فولاد هم به شدت نسبت به سال گذشته دچار افت شده و در مجموع همین عوامل باعث شده تا لیگی کسل کننده و کم حادثه پیش روی ما باشد. لیگی که اغلب تیم‌ها برای فرار از شکست به بازی بسته رو می‌آورند و بازی را می‌کشند تا با حداقل امتیاز، از فشار باخت بگریزند.

 

محسن ذاکری
روزنامه نگار
یکی از بازی‌های جذاب این هفته که کلی فرصت گلزنی در آن خلق شد، در ورزشگاه انقلاب کرج رقم خورد. بازی دو تیم پیکان و آلومینیوم اراک که دیدنی دنبال شد. بازی پر بود از تنش و اتفاق. آلومینیوم نیمه اول حاکم بازی بود و حتی صاحب پنالتی شد که از دست رفت. آنها برای رقم زدن گل، کلی حرص و جوش خوردند که اثری در نتیجه نداشت. در نیمه دوم، پیکان بازی را گرفت و چند فرصت ساخت. یکی از آنها، واقعاً عجیب بود. شرزود تمیروف با دروازه‌بان آلومینیوم تک به تک شد. وضعیت صحنه طوری بود که می‌توانست هر کاری دلش خواست، با توپ انجام دهد اما انتخاب تمیروف، همه حاضران در ورزشگاه را به حیرت واداشت. او توپ را به پای گلر کوبید تا بهترین فرصت پیکان از دست برود. وقتی این اتفاق را ببینیم، به این سؤال می‌رسیم که چنین بازیکنی چطور توانسته به ترکیب پرسپولیس برسد و سر از لیست بهترین تیم ایران در بیاورد؟ او این فرصت طلایی را براحتی نوشیدن یک لیوان آب از دست داد؛ درست مثل وحید محمدزاده که پنالتی را به آسمان فرستاد و خیال همه را راحت کرد!
 

ایمان شیرازی
روزنامه نگار
مازیار زارع که در سومین سال دوران حرفه سرمربیگری‌اش به لیگ برتر صعود کرد شرایط جالبی را تا هفته هشتم لیگ بیست و دوم پشت سر نگذاشت. شاگردان مازیار در 7 بازی ابتدایی خود 4 باخت و 2 مساوی به ثبت رساندند و از همین ابتدا یکی از کاندیداهای سقوط لیگ برتر نامگذاری شدند. شاید مازیار و تیم جوانش هنوز در حال و هوای لیگ یک بودند اما بالاخره توانستند در هفته هشتم اولین برد خود را مقابل نفت آبادان رقم بزنند. این جدال بیشتر بر سر قعرنشین نشدن بود و ملوانی‌ها با این برد توانستند به رتبه پانزدهم بیایند و صنعت نفت شانزدهم شد. این برد در واقع جدال تازه‌کار و کارکشته نیز بود. مازیار زارع اولین بردش در لیگ را مقابل فیروز کریمی به دست آورد که سابقه بلند بالایی در لیگ برتر دارد و هدایت تیم‌های بزرگی را بر عهده داشته است. معمولاً تیم‌های تازه راه یافته به لیگ برتر به‌دنبال این هستند که در اولین فصل حضورشان در لیگ بمانند و حالا مازیار و شاگردانش هفته‌ هشتم بخوبی فهمیدند حضور در لیگ برتر با دسته یک از زمین تا آسمان فرق دارد و باید تمام تلاششان را بکنند که حداقل در لیگ بمانند و روند انزلی‌چی‌ها به صورتی پیش نرود که اولین حضور مازیار در لیگ تلخ‌ترین حضورش نیز باشد.

هومن جعفری
روزنامه‌نگار ورزشی
بازی بدون تماشاگر نیمی از جذابیت‌های خودش را از دست می‌دهد. این را می‌دانیم. این را صرفاً از این باب باید نوشت که مسابقه استقلال و فولاد می‌توانست بسیار چشمگیرتر از چیزی باشد که دیده شد. تماشاگر، طعم دهنده این مسابقه بود.
اما چند نکته کوتاه از این بازی.
1. استقلال ساپینتو بازی به بازی جذاب‌تر و تهاجمی‌تر می‌شود. استقلال ساپینتو همچنین بازی به بازی، بیشتر به آن قابلیتی نزدیک می‌شود که به شدت در فوتبال ایران کیمیاست. تغییر استراتژی بازی و اجرای موفق یک ایده جدید در زمین. ساپینتو توانسته استقلال را به این باور تاکتیکی برساند که سیستم و برنامه ابتدایی تیم در بدو ورود، قابلیت تغییر و آپدیت شدن دارد.
 استقلال بازی به بازی سیال‌تر و روان‌تر می‌شود.
2. فولاد و جواد نکونام زوج ترسناکی شده‌اند. نکونام برای تیم‌های رقیب تله‌های تاکتیکی می‌بافد و بازیکنانش آن را اجرا می‌کنند. فولاد امسال از همیشه هوشمندانه‌تر بازی می‌کند. یک مقدار تحرک در بازار نقل و انتقالات زمستانی، می‌تواند فولاد را در نیم فصل دوم به یک تیم زهردار‌تر هم تبدیل کند. آنها هنوز در خط حمله مشکل دارند.
3. از پنالتی و داوری نمی‌شود ننوشت! ساپینتو و مردانش حق دارند از داور بابت پنالتی‌های سوخته گله کنند. هفته‌ای نیست که استقلال با بازی تهاجمی خود حداقل یک یا دو صحنه مشکوک به پنالتی را از داور طلبکار نشود! بی‌دقتی شاگردان ساپینتو در زدن ضرب آخر جای خودش اما پنالتی‌های سوخته می‌توانست استقلال را به صدر برساند. در این تردیدی نیست. رئیس کمیته داوران با بازبینی فیلم بازی‌های این فصل استقلال می‌تواند کلاه خودش را قاضی کند که از ابتدای فصل تا امروز چند پنالتی برای این تیم گرفته نشده!
 

قهرمانی در لیگ بیست و دوم دشوار است. این جمله را می‌شد از همان روزهای آغازین لیگ از زبان کارشناسان و اهل فن شنید. همگان براین باور بودند که در لیگ جاری قهرمان شدن به‌دلیل تعدد مدعیان دشوار است. همین گونه هم شده است. در صدر جدول 3 تیم با 15 امتیاز حضور دارند. پشت سر آنها نیز سپاهان با 13 امتیاز شانس کمی برای رسیدن به جام برای خود متصور نیست. درواقع این چهار تیم با یک میزان اقبال به‌دنبال تصاحب جام قهرمانی هستند که این موجب بالا رفتن هیجان در فصل جاری خواهد شد. بدون شک همین وضعیت در قعر جدول نیز حاکم خواهد بود و چهار، پنج تیم مشتری سقوط به لیگ پایین‌تر خواهند بود. لیگ بیست و دوم برخلاف لیگ بیست و یکم فقط دو مدعی قهرمانی ندارد. چهار مدعی را می‌توان در صدر جدول به وضوح مشاهده کرد. گل‌گهر، پرسپولیس، استقلال و سپاهان...

بازیکن هفته: محمد خدابنده لو

نمایش خیره‌کننده محمد خدابنده‌لو در ترکیب تیم گل‌گهر سیرجان همه را حیرت‌زده کرد. خدابنده‌لو که جزو بازیکنان مورد نظر کی‌روش هم هست توانست در بازی با نفت مسجد سلیمان دو گل بزند و یک پاس گل بدهد. این بازیکن از نظر ذهنی و فنی جزو آماده‌ترین بازیکنان حال حاضر فوتبال ایران محسوب می‌شود. شاید اگر خدابنده‌لو در ترکیب استقلال یا پرسپولیس چنین نمایشی را به اجرا می‌گذاشت حضورش در جام جهانی تضمین بود.

تیم هفته: ملوان

قوی سپید اولین برد خود در لیگ برتر را به چنگ آورد تا برای بقا در لیگ بیست و دوم امیدوار باشد. شاگردان مازیار زارع برای تجربه اولین پیروزی در لیگ بیست و دوم، هفته‌ها منتظر ماندند. آنها حالا بعد از برتری مقابل صنعت نفت آبادان به بقا در لیگ برتر امیدوار شده‌اند. این پیروزی به دست نیامد مگر با ارائه فوتبالی هدفمند و کم نقص در تمام خطوط. آنها که بازی ملوان مقابل صنعت نفت آبادان را مشاهده کردند، متفق القول صحه گذاشتند بر بازی هماهنگ مردان شمال.

مربی هفته: ساکت الهامی

هوادار با 8 امتیاز در جایگاه هشتم جدول قرار دارد و میانگین یک امتیاز در هر بازی را به دست آورده است. این وضعیت ایده‌آلی برای تیم تهرانی نیست اما به هر حال ساکت الهامی در میان تمام مربیان هفته هشتم نتیجه مطلوب‌تری را به چنگ آورد و موفق شد با کوچینگ مناسب خود در کرمان به بردی بزرگ دست یابد. تردیدی نیست اگر الهامی این هفته نیز نتیجه‌ای جز پیروزی عایدش می‌شد، در وضعیت مخاطره‌‌آمیزی در میان تیم‌های مشتری سقوط قرار می‌گرفت.

ناکام هفته: رضا مهاجری

رضا مهاجری درحالی که با صنعت نفت آبادان شروع امیدبخشی داشت اما در هفته‌های گذشته ضعیف‌ترین نتایج ممکن را به دست آورده است. او در هفته‌ای که گذشت با تیمش 5 بار مقابل گل‌گهر سیرجان دروازه خود را باز شده دید. شاید ادامه این روند منجر به حذف او از روی نیمکت مسجد سلیمانی‌ها شود. شاید هم مدیران این باشگاه به‌دلیل مشکلات مالی و فقدان گزینه‌های مناسب همچنان به مهاجری فرصت دهند اما به هرحال این نتایج از مهاجری ناکام‌ترین چهره هفته را ساخته است.