سام ستارزاده
روزنامه نگار
«جنگیدن تا ثانیه آخر»؛ تراکتور مدل ۱۴۰۱ را میتوان با این ویژگی شناخت و به واسطه همین ویژگی، به آن تا هفته آخر لیگ دلگرم بود.
هرچند تیمی که قربان بردیف برای لیگ بیستودوم بسته در اغلب پستها تا حد خوبی پرمهره است، اما در هر خط، دستکم با دو تغییر نسبت به فصل قبل روبهرو شده است. اگر در هفته هشتم لیگ، تراکتور بردیف هنوز به اوج هماهنگی خود نرسیده، این موضوع به همین واسطه نگرانکننده نیست. اما همین که تراکتور در ۴ بازی اخیر در نیمه مربیان سرتر ظاهر شده و نتیجه اغلب بازیها را در نیمه دوم بازگردانده، یعنی تأثیر بردیف روی گرگهای سرخپوش مثبت بوده است.تراکتور در پنج دیدار گذشته، مقابل سه حریف، یعنی پرسپولیس، نفت آبادان و آلومینیوم، در ۱۵ دقیقه پایانی به گل رسیده که دو گل آن پیروزیبخش و سهامتیازی بوده و دو گل نیز در وقتهای تلفشده ثبت شده است. تیتیها در هفته گذشته نیز نزدیک بود در اسدیتایم روی ضربه ایستگاهی زیبای رضا اسدی دروازه مس رفسنجان را باز کنند که تیر دروازه نارنجیپوشان نگذاشت آنان به سرنوشت سه تیم مذکور دچار شده و درنهایت نوار ۴ هفتهای شکستناپذیری تراکتور را پاره کنند.
تیم امسال پرشورهای تبریز مانند بیشتر تیمهایی که تابهحال قربان بردیف بسته، با ارائه فوتبال فیزیکی و جنگندگی بازیکنانش به چشم میآید. با وجود دستکم ۵ تغییر در ترکیبهای آغازگر، تراکتوریها بسیار زود راه تهدید دروازه رقبا از طریق ضربههای ایستگاهی و ارسالهای خطرناک را یادگرفتند و با هافبکهای میانی تیم، یعنی رضا اسدی و ریکاردو آلوز به هماهنگی بالایی رسیدند. هرچند قرمزهای تبریزی هنوز به نیمه بالای کورس قهرمانی نرسیدهاند، اما باید در نظر داشت که هنوز گوستاوو واگنین، مهدی هاشمینژاد و حجت حقوردی به هماهنگی کامل با سایر مهرههای تیم نرسیدهاند و کاوه رضایی نیز فرصت چندانی برای درخشش در خط آتش تیم پیدا نکرده. فرصت دادن به بردیف، برگ برنده تیتیها خواهد بود؛ اگر حمایتی که از ساغلام، خطیبی و دنیزلی دریغ شد از سرمربی باتجربه ترکمن تراکتور صورت بگیرد، بیشک دره گرگها در نیمفصل دوم شاهد طوفانهای جذابی خواهد بود.