آیسان سعیدی
روزنامه نگار

هفته هشتم لیگ برتر لبالب از اتفاقات ریز و درشت بود. دو بازی مهم در تهران و اصفهان میان 4 مدعی اصلی سبب شد یک هفته داغ را پیش رو داشته باشیم. در تهران استقلال به مصاف فولاد چغر و بدبدن جواد نکونام رفت. مردی که در فصل جاری به تمامی پیشنهادات ریز و درشت خود از همین استقلال در ابتدای فصل گرفته تا دستیاری کی‌روش پاسخ منفی داده تا تمامی تمرکزش معطوف فولاد باشد و با این تیم کارستان انجام دهد.
در تهران اما فولاد نکونام پایین‌تر از حد انتظار بود و کمتر مشابهتی با آن تیم تیغدار و سختکوش هفته‌‌های اخیر داشت. آنها اگرچه گل نخست را به ثمر رساندند اما این گل بیشتر ماحصل آسان‌گیری مدافعان استقلال بود. در تمام طول بازی این استقلال بود که بر توپ و زمین استیلا داشت و اگرچه گل تساوی را شهاب گردان به آنها هدیه داد، اما اگر داور اندکی با آبی‌ها مهربان‌تر بود و 3 صحنه مشکوک در محوطه جریمه فولاد را با دقت و جسارت بیشتری سوت می‌زد، قطعاً استقلال مستحق یک پنالتی و یک گل دیگر بود. از همین رو نکو خوش‌شانس بود که تیمش در تهران یک امتیاز از استقلال گرفت. یک امتیازی که حقش نبود.
در اصفهان اما سپاهان و پرسپولیس نمایشی به غایت ملال‌آور و دور از انتظار داشتند که به هیچ عنوان برازنده دو تیم مدعی و پرمهره فصل نبود. نبردی حساس که با توجه به تعدد مهرهای جابه‌جا شده در میان این دو تیم می‌توان نام آن را نبرد خانوادگی گذاشت اما از منظر کیفیت و کمیت به‌شدت نازل و ضعیف بود به گونه‌ای که اگر گلرهای دو تیم را از جریان بازی حذف می‌کردیم، باز هم اتفاق خاصی رخ نمی‌داد!
در این هفته شکست تراکتور برابر مس رفسنجان نشان داد که تیم بردیف علی‌رغم فوتبال قابل قبول، ثبات ندارد و حداقل در بحث نتیجه‌گیری نمی‌توان روی آنها حساب کرد.
فارغ از این نتایج، شاید مهم‌ترین بحث این هفته تداوم فقر گل در لیگ بود.
اگر بازی گل‌گهر و نفت مسجدسلیمان را حساب نکنیم یکی از هفته‌هایی بود که توپ از دروازها کمتر عبور کرد. ۳ بازی مساوی صفر بر صفر، 2 بازی با حداقل گل و یک گل زده، تعداد گل‌های رد و بدل شده منهای بازی گل‌گهر و نفت مسجدسلیمان، ۷ گل زده بوده است؛ یعنی ۷ بازی ۷ گل که یک آمار رقت‌انگیز و نومیدکننده به شمار می‌رود.
به خط حمله تیم‌ها می‌نگریم که در آن مهاجمان دانه درشت و گرانقیمتی توپ می‌زنند اما حاصل این همه بریز و بپاش تقریباً صفر است. نه مغانلو در سپاهان گل می‌زند، نه شهباززاده و بابایی و قایدی در استقلال. از ارسلان هم خبری نیست. در پرسپولیس لوکادیا نصف گل‌ها را زده که البته 2 بازی است گل نمی‌زند و بقیه مهاجمان نظیر عبدی و پاکدل فقط تماشاگرند. حتی از سعید صادقی گرانقیمت نیز خبری نیست. در تراکتور محمد عباس‌زاده و رضا اسدی فقط گل می‌زنند و ۵ گل از ۸ گل تراکتور را به‌نام خود ثبت کردند. آلومینیوم ۸ بازی تنها 2 گل توانسته وارد دروازه حریفان کند. تنها تیمی که در فاز تهاجمی کارنامه قابل قبولی داشته، گل‌‌‌گهر بوده که در 8 بازی، 14 گل زده. لیگ امسال تا اینجای کار لیگی ترسو، خسته و بی‌انگیزه است و صد البته بی‌هدف. با این لیگ نگران جام جهانی باید باشیم.