تلاش مسئولان نخستین گرنداسلم فصل برای جلب رضایت
تنیسورهای خشمگین
سایه دود روی اوپن استرالیا



اولین گرنداسلم فصل جاری رقابت‌های تنیس با ادوار گذشته آن تفاوت‌ بزرگی دارد. به سبب آتش‌سوزی گسترده در استرالیا و تغییرات آب‌و‌هوایی که در این کشور شکل گرفت، نگرانی‌هایی درباره مساعد بودن شرایط جوی برای حضور تنیسورهای شرکت‌کننده در اوپن استرالیا به وجود آمد. مهم‌ترین نگرانی مربوط به ایجاد مشکلات تنفسی برای برترین تنیسورهای دنیا در استرالیا بوده است که نارضایتی و خشم برخی از آنها را به همراه داشته است. با این حال مسئولان برگزارکننده اولین گرنداسلم فصل اعلام کرده‌اند که این تورنمنت طبق موعد مقرر آغاز و پایان خواهد یافت اگرچه آن دسته از مسابقاتی که در هوای آزاد برگزار می‌شدند به استادیوم‌های مسقف انتقال خواهند یافت تا آلودگی هوا ناشی از انتشار دود آتش‌سوزی جنگل‌های استرالیا برای آنها دردسرساز نشود.
کریگ تایلی، مدیر برگزاری اوپن استرالیا در واکنش به ابراز نگرانی چند تن از بازیکنانی که هفته گذشته حین انجام بازی‌های مرحله مقدماتی این رقابت‌ها دچار مشکلات تنفسی شدند، گفت: «شایعات زیادی درباره برگزار نشدن اوپن استرالیا در سال جاری منتشر شده است. من اما باید بگویم که اوپن استرالیا برگزار می‌شود.» تایلی که مدیر اجرایی اتحادیه تنیس استرالیا هم هست، هفته‌ اخیر در روز نخست مرحله مقدماتی اوپن استرالیا با چشمان خود شاهد عمق فاجعه بود، زمانی که یک بازیکن به دلیل مشکلات تنفسی از حال رفت و چند بازیکن دیگر از جمله لیام برودی از بریتانیا علناً از اینکه مجبور شده‌اند در این شرایط جوی بازی کنند ابراز خشم کردند و این وضعیت را تهدیدی بزرگ برای دیگر افراد جامعه دانستند.
با وجود تلاش استرالیایی‌ها برای کم اهمیت جلوه دادن نگرانی‌ها بابت وضعیت جوی این کشور در ایام برگزاری اوپن استرالیا هنوز هم خیلی‌ها درباره آمادگی این کشور برای میزبانی از یکی از چهار تورنمنت اصلی تنیس تردید دارند و اسطوره آمریکایی این رشته ورزشی، جان مک‌انرو هم یکی از آنها است.
مک‌انرو به ESPN‌ گفت: «وضعیتی که در استرالیا شاهدش هستیم، وضعیت وحشتناکی است و من قویاً معتقدم که آنها نگران هواداران و بازیکنان هستند اما در حال حاضر حداقل به نظر من خیال‌پردازی در مورد اینکه آنها بازی‌ها را برگزار نخواهد کرد یا آنها را به زمان دیگری موکول کنند، بسیار بعید است. من فکر نمی‌کنم که هیچ کسی بتوانند پاسخ روشنی به این موضوع بدهد چه بازیکنان باشند، یا مسئولان برگزارکننده تورنمنت یا دولت استرالیا. اتفاقی که این روزها ما شاهدش هستیم را پیش از این هرگز تجربه نکرده‌ایم. استرالیا مدام دارد در آتش می‌سوزد. این یک مشکل است اما این بدترین اتفاقی است که رخ داده است.»



20 تیم اروپایی پردرآمد از فروش بلیت


با پول‌های هنگفتی که این روزها باشگاه‌های فوتبال از شبکه‌های تلویزیونی و قراردادهای تجاری به دست می‌آورند، جای تعجب نیست که برخی هواداران فوتبال احساس می‌کنند تجربه تماشای بازی از نزدیک جذابیت خود را از دست داده. با این وجود درآمدهای روز بازی همچنان اهمیت زیادی دارند و اینکه بتوانی ورزشگاه‌ها را پر کنی، اولویت مهمی برای باشگاه‌ها است.
استادیوم‌های قاره بزرگتر شده‌اند و تیم‌ها این شانس را دارند که تنها از طریق فروش بلیت درآمدهای حیرت‌آوری به دست آورند اما کدام تیم‌ها بیشترین درآمد را از راه فروش بلیت دارند. بر اساس گزارش سالانه یوفا، بارسلونا با 164 میلیون یورو درآمد در رتبه اول این فهرست است، رئال مادرید با 146 میلیون یورو، بایرن‌مونیخ با 122 میلیون یورو، آرسنال با 112 میلیون یورو، منچستریونایتد با 107 میلیون یورو، پاری‌سن‌ژرمن با 100 میلیون یورو، لیورپول با 90 میلیون یورو، تاتنهام با 80 میلیون یورو، چلسی با 76 میلیون یورو و منچسترسیتی با 64 میلیون یورو تیم‌های دوم تا دهم هستند.
یوونتوس (58 میلیون یورو)، اتلتیکومادرید (57 میلیون یورو)، اتلتیک بیلبائو (47 میلیون یورو)، بوروسیادورتموند (42 میلیون یورو)، رم (42 میلیون یورو)، سلتیک (42 میلیون یورو)، آینتراخت فرانکفورت (41 میلیون یورو)، وستهم (38 میلیون یورو)، لیون (37 میلیون یورو) و میلان (37 میلیون یورو) تیم‌های یازدهم تا بیستم این فهرست هستند.
جای تعجب نیست که دو غول اسپانیایی با آن ورزشگاه‌های بزرگشان تیم‌های اول این فهرست باشند. در واقع پنج تیم اول تعجب‌آور نیستند. کمی بعدتر جالب می‌شود. چلسی در حالی که استمفوردبریج تنها ظرفیت42 هزار هوادار را دارد، در رده نهم قرار گرفته و تنها پشت تیم‌هایی که استادیوم‌های خیلی بزرگتری دارند.
اتلتیک بیلبائو با آنکه هرگز برای قهرمانی لیگ نمی‌جنگد اما هواداران به شدت متعصبی دارد که همیشه سن‌مامس 53 هزار نفری را پر می‌کنند. از وستهم هم انتقاد می‌شد که نتوانسته جمعیت را به «استادیوم لندن» بکشاند اما آمار نشان می‌دهد انتقال از آپتون پارک به نفع این تیم بوده. حضور امثال آینتراخت فرانکفورت، سلتیک و لیون هم در این فهرست قابل توجه است.
 

شنبه 28 دی
لیگ برتر
واتفورد     تاتنهام 16:00
آرسنال     شفیلدیونایتد 18:30
برایتون     استون ویلا 18:30
منچسترسیتی     کریستال پالاس 18:30
نوریچ     بورنموث 18:30
ساوتهمپتون     ولورهمپتون 18:30
وستهم     اورتون 18:30
نیوکاسل     چلسی 21:00
 
لالیگا
لوانته     آلاوس 15:30
رئال مادرید     سویا 18:30
اوساسونا     وایادولید 21:00
ایبار     اتلتیکومادرید 23:30
 
سری A
لاتزیو     سمپدوریا 17:30
ساسولو     تورینو 20:30
ناپولی     فیورنتینا 23:15
 
بوندس‌لیگا
هوفنهایم     آینتراخت فرانکفورت 18:00
فورتونادوسلدورف     وردربرمن 18:00
ماینتس     فرایبورگ 18:00
آگزبورگ     بوروسیادورتموند 18:00
کلن     ولفسبورگ 18:00
لایپزیگ     اونیون برلین 21:00
 
جام حذفی فرانسه
مرحله یک شانزدهم نهایی (منتخب)
گونفرویل     لیل 17:30
پاری اف‌سی      سنت‌اتین 20:30
آنگولمه     استراسبورگ 20:30
نانت     لیون 23:25

راب سوان


برخی فوتبالیست ها طاقت فکرکردن به بازنشستگی را ندارند، تا حد امکان به فوتبالشان ادامه می دهند و بعد از آن دیگر مجبور می شوند که این کفش ها را آویزان کنند.
این بازیکنان اغلب محبوب هواداران فوتبال می شوند چون همه یک پیرمرد طلایی را دوست دارند. بعضی از بازیکنانی که هنوز فعال هستند، فوتبال حرفه‌ای خود را در دهه 90 آغاز کرده اند و این به معنای بازی در چهار دهه است؛ دستاوردی بسیار قابل توجه.
سایت ترانسفر مارکت فهرست عده ای از این بازیکنان پا به سن گذاشته را تهیه کرده و نگاهی به دوران حرفه‌ای طولانی آنها انداخته است؛ ما هم برای کمی تفریح به ارزش فعلی آنها در بازار نگاهی می اندازیم.
منبع: givemesport
 

زلاتان ابراهیموویچ، 38 ساله
ارزش بازار:
 3/15 میلیون پوند

بعد از سلطه بر لیگ فوتبال حرفه‌ای آمریکا با لس‌آنجلس گلکسی، زلاتان پرافتخار که به تیم‌های زیادی رفته، دوباره به میلان برگشته. او فوتبال حرفه‌ای را از سال 1999 با مالمو شروع کرد و قطعاً یکی از بهترین مهاجمان نسل خودش محسوب خواهد شد. گرانترین بازیکن این لیست که قیمتی بیش از 3 میلیون پوند دارد و ما امیدواریم زلاتان همچنان در دهه پنجم زندگی اش به بازی ادامه دهد!


کلودیو پیزارو، 41 ساله
ارزش بازار:
450 هزار پوند


اینکه در دهه پنجم زندگی در یک تیم دسته اولی در یک لیگ ممتاز اروپایی بازی کنی، خودش یک دستاورد بزرگ است. پیزارو برای پنجمین دوره در وردربرمن بازی می‌کند(از خنده پس نیفتید، لطفاً) اما او نخستین بازی حرفه‌ای خود را در تیم باشگاهی کشورش، پرو یعنی دپورتیوو وانکا در سال 1996 انجام داده است.


امره بلوزاوغلو، 39 ساله
ارزش بازار:
450  هزار پوند


امره متولد سپتامبر 1980 است و فوتبال حرفه‌ای خود را در سال 1996 با گالاتاسرای آغاز کرده است. این بازیکن 39 ساله که بیش از 100 بازی ملی برای ترکیه انجام داده است، در حال حاضر سومین دوره اش را در ترکیب دشمن خونی گالا یعنی فنرباغچه سپری می‌کند!


کنی میلر، 40 ساله
ارزش بازار:
180  هزار پوند


بله درست است، مهاجم سابق تیم ملی اسکاتلند، کنی میلر هنوز بازی می‌کند.
این بازیکن 40 ساله که فوتبال حرفه‌ای را از سال 1998 در هیبز آغاز کرده، در تابستان به تیم دسته دومی پاتریک تیستل رفته و در 23 بازی برای این تیم 9 گل زده (این آمار برای چند روز پیش است و برای پیداکردن آمار دقیقتر سرچ کنید). دوست داشتنی است.


کازویوشی میورا، 52 ساله
ارزش بازار:
90 هزار پوند


اوکی، شاید این به نوعی تقلب باشد اما نمی توانستیم این اسطوره را در فهرستمان جا ندهیم. بر خلاف سایر نام های این فهرست او فوتبالش را نه از دهه 90 بلکه از دهه 80 آغاز کرده، به عبارتی دقیقتر از 1986 در سانتوس. او این هفته خبرساز شد وقتی قرارداد جدیدی با یوکوهاما اف سی بست. این اسطوره ژاپنی می تواند برای همه ما الهام‌بخش باشد، ما به تو احترام می گذاریم، کازویوشی!


جان‌لوییجی بوفون، 41 ساله
ارزش بازار:
 900 هزار پوند


نمی شود از فوتبالیست هایی که در سن 40 سال و بیشتر به حرفه خود ادامه داده اند، صحبت کرد و به اسطوره ایتالیایی، جان‌لوییجی بوفون نپرداخت. این دروازه‌بان دوست داشتنی و محترم فوتبال حرفه‌ای را سال 1995 با پارما شروع کرد و حالا بعد از یک فصل بازی در پاری‌سن‌ژرمن به تیم محبوبش، یوونتوس برگشته است. بیایید امیدوار باشیم که او قبل از آنکه دستکش هایش را آویزان کند، با دستانش جام لیگ قهرمانان اروپا را بالای سر ببرد.


روکه سانتاکروز، 38 ساله
ارزش بازار:
 225 هزار پوند


یک مهاجم دیگر از آمریکای جنوبی. سانتاکروز حرفه اش را از المپیا در کشورش پاراگوئه شروع کرد.
مهاجم نوک سابق بایرن‌مونیخ و منچسترسیتی حالا دوباره به همان جایی برگشته که از آن آغاز کرده بود، او در سال 2016 با المپیا قرارداد بست.


میلان باروش، 38 ساله
ارزش بازار:
 225 هزار پوند


میلان باروش؛ این یکی واقعاً نوستالژیک است.
مهاجم سابق لیورپول و تیم ملی جمهوری چک که فوتبال حرفه‌ای خود را از سال 1998 در تیم بانیک اوستراوا شروع کرد، همچنان در 38 سالگی فوتبالش را ادامه می‌دهد. او در حال حاضر برای تیم اولش بازی می‌کند.


دونگ گوک لی، 40 ساله
ارزش بازار:
 360  هزار پوند


اگر شما می توانید دونگ گوک لی را به یاد بیاورید یا حافظه خیلی خوبی دارید یا با دقت لیگ کره جنوبی را دنبال کرده اید. این مهاجم 40 ساله که در 23 بازی برای میدلزبورو در سال‌های 2008-2006 نتوانست یک گل لیگ برتری به نام خودش ثبت کند، از سال 2009 برای تیم جئونبورک هیوندای موتورز بدون وقفه گل می زند. در 441 بازی 206 گل برای این تیم زده. عالی است پسر، ببخشید پدر!



مکسی رودریگس، 39 ساله
ارزش بازار:
450 هزار پوند


بال آرژانتینی که 57 بار برای تیم ملی کشورش به میدان رفت و برای باشگاه های زیادی از جمله اتلتیکومادرید و لیورپول بازی کرد، نخستین بازی حرفه‌ای خود را در سال 1999 برای نیوولزاولدبویز انجام داد.
او حالا دوباره در 39 سالگی بیست و یکمین فصل به عنوان یک بازیکن حرفه‌ای را سپری می‌کند و باز هم در نیوولز. دمت گرم، مکسی!


گرت بری، 38 ساله
ارزش بازار:
675  هزار پوند

هیچ بازیکنی به اندازه گرت بری در لیگ برتر بازی نکرده است، حتی رایان گیگز!
این هافبک 38 ساله در سال 1998 فوتبال خود را در استون ویلا آغاز کرد اما از سال 2017 برای تیم دسته دومی وست برومویچ بازی می‌کند.


هیلتون، 42 ساله
ارزش بازار:
90  هزار پوند


مدافع میانی برزیلی بیشتر دوران فوتبالش را در فرانسه سپری کرده و از سال 2011 برای تیم مون‌پولیه بازی می‌کند. اینکه یک بازیکن اهل آمریکای جنوبی در سن 42 سالگی همچنان در لیگ فرانسه در نقش دفاع بازی کند، به خودی خود موفقیت قابل توجه و البته بامزه ای است. هیلتون در سال 1996 فوتبال حرفه‌ای خود را در چاپه‌کوئنزه آغاز کرده است.


شونسوکه ناکامورا، 41 ساله
ارزش بازار:
90  هزار پوند


ناکامورا که فوتبالش را از سال 1997 در یوکوهاما اف مارینوس آغاز کرده، در دوران حضورش در سلتیک خود را به عنوان یکی از بهترین ایستگاهی زن های جهان مطرح کرد.
 این بازیکن 41 ساله پارسال به یوکوهاما اف سی پیوست

کینگ کازو، درخت همیشه سبز
کازویوشی میورا درخت همیشه سبز است، دوران حرفه ای او از سال 1986 شروع شده و همچنان ادامه دارد. «کینگ کازو» که هفتم اسفند 53 ساله می شود، به تازگی قراردادش را تمدید کرده و قرار است در دسته اول فوتبال ژاپن بازی کند. میورا در بازی فیفا 96 حاضر بوده و این احتمال می رود که در فیفا 21 هم حضور داشته باشد. یوکوهاما اف سی تازه به جی لیگ آمده هرچند نقش میورا در این تیم چندان قابل توجه نبود و او تنها سه بازی انجام داد بدون آنکه گلی بزند. اگر میورا در نخستین بازی فصل جدید در چهارم اسفند مقابل ویسل کوبه(تیم آندرس اینیستا) به میدان برود، نخستین بازی‌اش در دسته اول ژاپن بعد از سال 2007 است وقتی فقط 40 سال داشت! میورا 20 سال پیش بعد از 89 بازی ملی برای ژاپن فوتبال ملی را کنار گذاشت. میورا هشت روز از روبرتو باجو کوچکتر است البته اسطوره ایتالیایی در سال 2004 فوتبال حرفه‌ای را کنار گذاشته اما میورا همچنان ادامه می‌دهد. او در سال 2017 رکورد سر استنلی متیوز، بازیکن سابق تیم ملی انگلیس را به عنوان مسن ترین گلزن فوتبال حرفه‌ای شکست. او در دوران حرفه‌ای خود که بیش از 30 سال طول کشیده، علاوه بر کشورش در لیگ برزیل، ایتالیا و کرواسی نیز بازی کرده است..

ویل آنوین


اگر برای هر بازی مجبور به 9650 کیلومتر سفر باشید، باید مطمئن شوید که می‌خواهید تاریخ‌ساز شوید. این دقیقاً همان کاری است که تیم آماتور «ژی اس سن پیروآز» از جزیره آتشفشان خیز ریونیون در اقیانوس هند با رسیدن به مرحله یک شانزدهم نهایی جام حذفی فرانسه انجام داده است. ریونیون از مستعمرات فرانسه به حساب می‌آید و به همین دلیل می‌تواند در این رقابت‌ها شرکت کند. این تیم امروز با اپینال بازی می‌کند و به این ترتیب تنها دومین تیم خارج از فرانسه در کنار لو ژلدار گویان است که به جمع 32 تیم پایانی تاریخ جام حذفی فرانسه راه یافته است. سن پیر پنج سال پیاپی قهرمان لیگ برتر ریونیون شده اما این دستاورد به مراتب ارزش بیشتری دارد. تیم آماتور جزیره برای رسیدن به این موفقیت بزرگ در مرحله قبل تیم دسته دومی فرانسه، نیور را 2 بر یک شکست داده. پیروزی بر یک تیم دسته دومی ابداً کار آسانی نیست بخصوص اگر مجبور باشی 11 ساعت پرواز کنی تا به محل بازی برسی. یکی از بازیکنان سن پیر در این بازی الیوت گرندن، هافبک سابق بلکپول بود که در آغاز فصل به این تیم رفت چون می‌خواست یک تجربه متفاوت داشته باشد. این هافبک فرانسوی حالا بخشی از یکی از جذابترین داستان‌های فوتبال کشورش در این فصل شده.
گرندن توضیح می‌دهد: «دیوانه کننده بود، همه مردم و رسانه‌ها از پیروزی ما حرف می‌زدند. قبل از این هرگز چنین اتفاقی نیفتاده و برای همین اینقدر بزرگ جلوه می‌کرد. مردم خوشحال هستند چون این یک داستان نادر است. مردم چیز زیادی از فوتبال ریونیون نمی‌دانند اما این یک فرصت عالی برای بازیکنان است که استعدادشان را نشان بدهند. حالا همه ما را جدی می‌گیرند.»
فاصله آنقدر زیاد بوده که تیم مجبور شده یک هفته زودتر پرواز کند تا بازیکنان دچار پروازگرفتگی نشوند و به خوبی خودشان را برای مسابقه آغاز کنند.
گرندن که سابقه بازی در مارسی را هم دارد، ادامه می‌دهد: «با هم در هتل می‌مانیم و یک هفته وقت داریم که آماده شویم اما واقعاً راه دور و بازی سخت بود اما در فرانسه به ما خوش می‌گذرد.» جالب اینکه با این دوری راه هواداران سن پیروآز هم این تیم را رها نمی‌کنند و بعد از حذف نیور، هوادارانی که از اقیانوس هند تا غرب فرانسه سفر کرده بودند، فریادهای کرکننده‌ای سر دادند و آتش‌بازی مفصلی راه انداختند.
گرندن می‌گوید: «مردم ریونیون عاشق فوتبال هستند و استادیوم نیور پر از هواداران ما بود. خیلی‌های‌شان را می‌شناختم، همه بازی‌های تیم در ریونیون را از نزدیک تماشا می‌کنند. هر بار که به فرانسه می‌رویم همینطور است، دیوانه‌کننده است. نمی‌دانم چطور می‌آیند اما همیشه هستند.» نیور بعد از باخت به یک مشت آماتور بلافاصله مربی‌اش را اخراج کرد اما همه تیم آتشفشانی این نیست.
گرندن در لیگ برتر انگلیس و تیم زیر 21 سال فرانسه نیز بازی کرده. فصل قبل می‌خواستند مهاجم سابق لیورپول، فلوران سیناما پونگوله را بگیرند که متولد ریونیون است. دیمیتری پایه هافبک سابق تیم ملی فرانسه هم در جوانی برای این تیم بازی کرده. گرندن می‌گوید: «قبل از بازی مطمئن بودیم چون تیمی خوب با بازیکنان خوب داریم. ما بازیکنانی داریم که در لیگ‌های حرفه‌ای انگلیس و فرانسه بازی کرده‌اند، تیم ما بازیکنان مستعد و جوان، بازیکنان باتجربه و بازیکنان خیلی سریع دارد.»
حریف امروز دسته چهارمی است و این یعنی امید دارند یک برگ دیگر به تاریخ پرافتخار خودشان اضافه کنند. گرندن می‌گوید: «جزیره همین حالا هم به دستاوردی تاریخی رسیده اما ما همه تلاشمان را می‌کنیم که به بعدی برسیم.»
این باشگاه در همه دنیا خبرساز شده چون برای هر مسابقه‌اش باید تقریباً نیمی از زمین را سفر کند. یان هالووی، مربی‌ای که گرندن را به لیگ برتر انگلیس آورد، با او در تماس بوده و به خاطر آخرین موفقیتش تبریک گفته. اگر امروز برنده شوند، به یک‌هشتم ‌نهایی می‌رسند و این شانس را دارند که با یکی از بزرگترین باشگاه‌های فرانسه روبه‌رو شوند اما حتی اگر به اپینال ببازند، اهالی ریونیون به آنها افتخار می‌کنند.
منبع: BBC

 

یکی از جذاب‌ترین سؤالات برای دوست‌داران رشته تنیس این بوده که آیا سرانجام رکورد راجر فدرر در فتح گرنداسلم‌ها شکسته خواهد شد یا نه. فدرر که آخرین قهرمانی‌اش در گرنداسلم‌ها را سال 2018 در اوپن استرالیا کسب کرد، تا الان 20 بار فاتح گرنداسلم‌ها شده است اما او اکنون با نزدیک‌ترین تعقیب‌کننده‌اش یعنی رافائل نادال تنها به اندازه یک قهرمانی فاصله دارد. این یعنی که نادال با قهرمانی در اوپن استرالیا که از چند روز دیگر آغاز می‌شود، می‌تواند به رکورد ستاره سوئیسی برسد اما نه فقط نادال بلکه نواک جوکوویچ هم که 16 بار قهرمان گرنداسلم‌ها شده فاصله زیادی با فدرر ندارد.
طرفداران فدرر دوست ندارند که جایگاه این ستاره 38 ساله به عنوان رکورددار قهرمانی در گرنداسلم‌ها شکسته شود اما خود او باور دارد که این اتفاق دیر یا زود رخ خواهد داد و می‌گوید که با این موضوع هم مشکلی ندارد حتی اگر این اتفاق به معنای تنزل او به رده سوم رکوردداران قهرمانی در گرنداسلم‌ها باشد.
فدرر که این روزها در حال آماده کردن خود برای حضور در اوپن استرالیا است، به آسوشیتدپرس گفت: «من فکر می‌کنم که رکورد قهرمانی‌های من در گرنداسلم‌ها خواهد شکست و رافا و نواک بیشتر از من در این رقابت‌ها قهرمان خواهند شد. این اتفاق خواهد افتاد چون آنها پتانسیلش را دارند. علاوه بر این، عملکرد آنها در سال 2019 بار دیگر نشان داد که هنوز می‌توان انتظار افتخارات بیشتری را از آنها داشت.»
فدرر این جملات را نه با لحنی تأسف‌بار یا چهره‌ای مغموم و در حالی که چشم‌هایش به زمین دوخته شده باشد، به زبان نمی‌آورد. این همان شیوه‌ای است فدرر اوضاع را می‌بیند. او می‌داند که در پایان ماه جاری ممکن است او دیگر تنها رکورددار قهرمانی در گرنداسلم‌ها نباشد. فدرر می‌داند اتفاقی که یک دهه پیش رخ داد - وقتی که خودش به رکورد پیت سمپراس رسید و کمی بعد آن را شکست - به زودی در انتظار خود اوست. چیزی که این اتفاق را جالب‌تر می‌‌کند، این است که خارج شدن انحصار رکورد قهرمانی در گرنداسلم‌ها ممکن است در حضور و مقابل چشمان خود فدرر رخ دهد، مشابه همان اتفاقی که یک دهه پیش برای پیت سمپراس رخ داد. فدرر در پاسخ به این سؤال که شکست رکورد سمپراس برای کسب پانزدهمین قهرمانی‌اش در گرنداسلم‌ها در استادیومی که سمپراس خودش هم در آن حضور داشت، چه حالی داشت، گفت: «خب اینکه برای شما به عنوان رکورددار مهم باشد چه اتفاقی برای رکورد‌تان رخ می‌دهد و چه کسی می‌تواند آن را بشکند تا حدودی مهم است و خب این هم طبیعی است. من آن روز آنقدر به سمپراس نگاه می‌کردم که گاهی اوقات از اینکه دارم رکوردش را می‌شکنم احساس ناخوشایندی به من دست می‌داد. این چیزی نبود که من هرگز دوست داشتم انجامش دهم اما انگار قسمت بود که چنین اتفاقی رخ دهد. با این وجود من می‌دانستم که آن لحظه در ورزش ما لحظه بسیار بزرگی است و من فکر می‌کنم که آن روز یکی از روزهایی بود که شما به یاد خواهید سپرد.» فدرر ادامه داد: «الان هم در نهایت اگر کسی بتواند رکورد شما را بشکند، به نظر من مشکلی نیست چون ورزش همین است. کلی آمار و ارقام هست و تا حد زیادی به این رکوردها توجه می‌شود. با این وجود من دوران خودم را داشته‌ام و همیشه گفته‌ام آنچه که بعد از پانزدهمین قهرمانی‌ام کسب کردم، برایم حکم پاداش‌هایی اضافه بر سازمان را داشته است مخصوصاً بعد از مصدومیت زانویم (سال 2016). بعد از آن اتفاق من حتی به کسب یک قهرمانی در گرنداسلم‌ها هم راضی بودم اما سه قهرمانی کسب کردم آن هم سه قهرمانی حیرت‌انگیز.»
برای اینکه بفهمیم فدرر مجبور خواهد شد رکوردش را با نادال تقسیم کند یا اینکه فاصله‌اش را با او افزایش خواهد داد، باید دو هفته‌ای صبر کنیم و منتظر پایان اولین گرنداسلم فصل باشیم.
منبع: آسوشیتدپرس