این روزها شایعات متعدد و متنوعی به گوش می‌رسد. شایعاتی که برای به هم ریختن فضای روانی فوتبال از سویی و جهت دادن به افکار از سوی دیگر به وجود می‌آیند. یکی از این شایعات نامه‌ای با امضای 41 عضو مجمع فدراسیون فوتبال برای عزل 4 عضو هیأت رئیسه است. نامه‌ای که ادعا شده اکنون در دبیرخانه فدراسیون فوتبال ثبت شده است.

دیروز نامه‌های موجود در دبیرخانه و همین طور اتوماسیون مورد بازرسی دقیق اعضای هیأت رئیسه قرار گرفت. پایان این فعالیت (با حضور و نظارت دبیرکل فدراسیون فوتبال) کاملاً قابل پیش‌بینی بود: چنین نامه‌ای وجود خارجی ندارد. البته افرادی در مجمع فدراسیون فوتبال مخالف یکی دو عضو هیأت رئیسه هستند اما تعداد این افراد به 41 نفر نمی‌رسد و آنها هم خواهان عزل 4 نفر نیستند.

بی‌تردید دو تن از مدیران سابق فدراسیون فوتبال که اکنون به‌شدت خواهان بازگشت رئیس سابق هستند از بازگشت او به فدراسیون نفعی فوق‌العاده می‌برند؛ اما این دلیل نمی‌شود که اعضای مجمع فدراسیون، چشمان خود را به تخلفات و ایرادهای فراوان مدیریتی در دوره مدیریتی 11 ماهه رئیس سابق ببندند.

اگرچه به این شکل مدیریت فدراسیون فوتبال در دوره‌ گذار فعلی نقد داریم و آن را خالی از اشکال نمی‌بینیم؛ اما با این حال رأی به بازگشت رئیس سابق، خطایی به مراتب بزرگتر است. خطایی که بی‌تردید از مجمع سر نخواهد زد ولی برخی افراد برای تأمین منافع خود به‌دنبال آن هستند.

فوتبال ما در سال جام جهانی، فقط افراد عملگرا و بابرنامه می‌خواهد. بی‌تعارف، نیازی به شعار نداریم. شعارهای جذاب و عاری از عمل که در دوره کوتاه مدیریت رئیس قبل شنیدیم. آنها که به‌دنبال بازگشت آن مدیریت بر فوتبال هستند، قطعاً به منافع شخصی خود فکر می‌کنند چون از 100 میلیاردی که از برنامه و بودجه و وزارت ورزش به حساب فدراسیون فوتبال آمد، پول‌های خوبی بین دوستان تقسیم شد و آنها امید دارند با بازگشت مدیریت قبلی، این رویه ادامه پیدا کند. آنها که شایعه عزل اعضای هیأت رئیسه را بر سر زبان‌ها انداخته‌اند خوب می‌دانند که باید تئوریسین‌های عزل موقت عزیزی خادم را بزنند تا راه برای بازگشت رئیس محبوبشان فراهم شود. امیدواریم این بار چشم اعضای مجمع، باز و حواس‌شان جمع باشد.

 

محمدحسین ترابی داور دیدار استقلال و نساجی مازندران، قبل از شروع دیدار با لباس مقدس ارتش وارد زمین شد و حتی با تیم داوری عکس گرفت. 

از آنجا که 29 فروردین روز ارتش است و در این روز دیدار خاصی برگزار نمی‌شود، مسئولان سازمان لیگ تصمیم گرفتند در حاشیه دیدار استقلال و نساجی در جام حذفی، اقدام به برگزاری مراسمی به مناسبت تقدیر از ارتش کشور کنند که در این مراسم، محمدحسین ترابی با لباس و درجه سرهنگی، وارد زمین شد.

 

 

مدعیان قهرمانی لیگ بیست و یکم به لحاظ شکل فوتبال و ارائه تاکتیک‌هایی منسجم هرگز سیرابت نمی‌کنند. پرسپولیس فرسنگ‌ها دور‌تر از تیم فصل قبل و فصول قبل‌تر که پی در پی به جام قهرمانی می‌رسید جلوه می‌کند و استقلال نیز با وجود تداوم صدرنشینی به یک بن‌بست تاکتیکی خورده است. 

استقلال را به مراتب نازیباتر از تیمی می‌بینیم که فصل پیش در اوج بحران‌های متعدد در لیگ و جام حذفی ظاهر شد. یک خط حمله ناکارآمد، در پایین‌ترین سطح هوشیاری در استقلال چشم‌ها را آزار می‌دهد. پرسپولیس نیز هرگز آن تیم خوش اشتهای روزهای اوج نیست. تیمی با ضریب اشتباهات قابل توجه، فاقد هماهنگی، دفاعی آشفته و به طور کلی سوهان روح هوادارانش...

در لیگ برتر اگر دنبال فوتبال زیبا می‌گردید، به نتیجه‌ای نمی‌رسید. پرسپولیس و استقلال به عنوان عالی‌ترین تیم‌های لیگ که هزینه‌های سرسام‌آوری نیز به پای‌شان ریخته شده، با عملکردی حداقلی در حال رسیدن به پایان فصل هستند و شاید در نهایت یکی از بی‌کیفیت‌ترین قهرمانی‌های تاریخ لیگ برتر به ‌نام یکی از این دو تیم ثبت شود.

***

در این میان یحیی گل‌محمدی که سابقه دو قهرمانی پی در پی را در کارنامه دارد ابتکار عمل از کف داده و با تصمیمات غلط تیمش را به ورطه نابودی کشانده است. حتی تعویض‌های سرمربی پرسپولیس نیز شگفت‌زده‌مان نمی‌کند.

در استقلال نیز مجیدی پی در پی درجا می‌زند و حتی قادر نیست فوتبال زیبایی که در میانه‌های لیگ از استقلال می‌گرفت (حد فاصل هفته‌های دهم تا شانزدهم) را دوباره تکرار کند. این وضعیت در حالی حاکم است که استقلال در فصل جاری کمترین میزان مصدومیت و محرومیت را داشته و غالباً بازیکنانش در اختیار کادر فنی بوده‌‌اند. یافتن آنچه دلیلی بر این همه نازیبایی شده و مدعیان فوتبال ایران را به چنین روزی انداخته چندان دشوار نیست. کافی است نتایجی که در هفته‌های اخیر رقم خورده را مرور کنید. استقلال از بازی با تراکتور تا بازی با پیکان (7 بازی اخیر) از مجموع 21 امتیاز فقط 15 امتیاز به دست آورده و پرسپولیس نیز از همین تعداد بازی صاحب 12 امتیاز شده است. امتیازاتی که در شأن مدعیان نیست و از یک افول فنی رونمایی می‌کنند. تحلیل خصمانه‌ای نیست: استقلال و پرسپولیس به بن‌بست تاکتیکی رسیده‌اند و هر قدر هم که از این دو تیم به عنوان برترین تیم‌های لیگ یاد شود، اما نمایش آنها حرف‌های دیگری می‌زند. این وضعیت بعد از دربی وارد فاز نگران‌کننده‌تری هم شده است و حذف از جام حذفی در واقع آخرین هشدار بود به این دو تیم که اگر می‌خواهند جام لیگ را به دست آورند، باید تاکتیک‌های غنی‌تری را در بازی‌های باقی مانده به اجرا بگذارند تا شکست‌های تازه‌ای را تجربه نکنند.

استقلال شش بازی فوق حساس پیش‌رو دارد. سپاهان، شهر خودرو، فولاد، آلومینیوم، مس و نفت مسجد سلیمان؛ حریفان آتی استقلال را می‌سازند و پرسپولیس نیز باید با پیکان، ذوب‌آهن، سپاهان، تراکتور، شهر خودرو و فجر مصاف دهد. هیچ بعید نیست این رقبا بتوانند چنان در امتیاز‌گیری از رقبا به توفیق برسند که از بعد امتیازی یکی از کم‌امتیازترین قهرمانی‌های تاریخ لیگ برتر رقم بخورد.

 

مجیدی و گل‌محمدی با ذهن‌های ناآماده

استقلال و پرسپولیس با مربیانی مواجهند که عمیقاً نسبت به آینده کار خود در این دو باشگاه احساس نگرانی می‌کنند. گل‌محمدی با انتظارات وسیعی از سوی هواداران این باشگاه برای رسیدن به قهرمانی ششم مواجه است؛ آن هم در شرایطی که سوپر جام را از دست داد و به تازگی نیز از جام حذفی کنار رفته است. فرهاد مجیدی نیز همین حال و هوا را تجربه می‌کند. او نیز می‌داند که اگر این بار استقلال را به جامی نرساند، پرونده مربیگری‌اش برای همیشه در استقلال بسته خواهد شد. او دو جام حذفی را در فصول اخیر از دست داده و به تازگی نیز سومین ناکامی پی در پی خود را تجربه کرد. حالا فشار نیز روی دوش مجیدی بیش از هر زمان دیگری سنگینی می‌کند و شاید یکی از مهم‌ترین دلایلی که سبب شده استقلال دیگر آن تیم خوش‌ آهنگ در بخش هجومی نباشد، همین احساس نگرانی است که وجود سرمربی استقلال را فرا گرفته است. مربیگری اما بی‌رحم است. چه گل‌محمدی بازنده لیگ بیست و یکم باشد، چه مجیدی؛ باید با تیم‌های خود وداع کنند. شاید سرخ‌ها بعد از ناکامی احتمالی دوباره به این باور برسند که چوب خط مربیگری گل‌محمدی به پایان رسیده و آبی‌ها نیز بر این عقیده که با مجیدی دیگر به نقطه روشنی نخواهند رسید. این یک واقعیت ملموس است که پیرامون مربیان سرخابی را فرا گرفته و شاید سرمنشأ نمایش آمیخته با ترس در بازی‌های اخیر لیگ و جام حذفی همین نقطه باشد...

 

فرهاد کاظمی سرمربی پیشین تیم فوتبال سپاهان در گفت‌و‌گویی به حذف سرخابی‌های پایتخت از جام حذفی واکنش نشان داد و گفت: «جام حذفی جام شگفتی‌سازی‌هاست اما آن‌ چیزی که به حذف شدن تیم‌ها برمی‌گردد تنها بُعد فنی نیست، چند فاکتور بزرگ است که مخصوصاً گریبان این دو تیم بزرگ را گرفته است که بحث کلی را می‌طلبد؛ من اصلاً نباید درباره این دو تیم صحبت کنم چون اصلاً نیازی نیست.» 

کاظمی ادامه داد: «تا الان هم آقای گل‌محمدی و هم آقای مجیدی نتایج خوبی کسب کرده‌اند و اگر تمرکزشان را بیشتر روی کار فنی بگذارند، موفق‌تر خواهند بود، چون هنوز هیچ اتفاقی نیفتاده و خیلی از تیم‌های بزرگ دنیا هم حذف می‌شوند و خیلی راحت می‌آیند و می‌گویند که ادامه دارد. اینگونه نیست که بیانیه و اطلاعیه بدهند، ما الان همه هجمه را روی داور و سیستم انداخته‌ایم اما به سیستم چه ربطی دارد؟ من از همین‌جا قول می‌دهم که اگر مربیان‌مان کارشان معطوف به مسائل فنی باشد، قطعاً هم نتایج بهتری می‌گیرند و هم فوتبال زیباتری انجام می‌دهند؛ تعویض و ارنج و... مطلقاً در اختیار کادر فنی است و هیچ ارتباطی به کارشناس ندارد اما کسی نشسته و فوتبال را نگاه می‌کند، می‌بیند که بازیکنی مثل تمیروف در پرسپولیس هیچ تأثیری در روند تیم ندارد اعتراض می‌کند. یک بازیکن باید از 9 فاکتوری که یک مهاجم نوک حمله باید داشته باشد، حداقل 3-2 فاکتور را اجرا کند، اما ایشان فقط دوندگی و فضاسازی‌شان به نظر من خوب بوده اما بقیه فاکتورها نمی‌دانم یا با سیستم غریبگی می‌کند یا با ترکیب تیم و نمی‌تواند انتظار هواداران را برآورده کند. البته حتماً آقا یحیی از او راضی است که در ترکیب می‌گذارد اما مردم اگر گلگی می‌کنند، بر اساس این است.»

 

نکته جالب توجه بازی استقلال و نساجی رویارویی دو برادر با هم یعنی صالح و صابر حردانی بود. 

صابر حردانی در مورد پیروزی مقابل استقلال در جام حذفی در ضربات پنالتی گفت: «بازی خیلی سنگینی بود ولی خدا را شکر توانستیم ببریم. استقلال هم تیم خوبی بود و مقابل هوادارانش برای برد آمده بود ولی خدا را شکر توانستیم با کمترین اشتباه بازی را کنترل و به مرحله بعد صعود کنیم.» 

این بازیکن که در این دیدار مقابل صالح حردانی برادرش در تیم استقلال گرفت نظرش را اینگونه بیان کرد: «در فوتبال برادر و این حرف‌ها معنی ندارد و هر کس برای تیم خودش بازی می‌کند ولی حس قشنگی بود که روبه‌روی برادرم بازی کردم.» 

وی که دو سال از صالح بزرگتر است در مورد اینکه با برادرش کری دارد یا خیر گفت: «ما اصلاً با هم کری نمی‌خوانیم زیرا هر دو یک راهی را می‌رویم که به هدف‌مان برسیم. صالح به هدفش رسید و از این بابت خیلی خوشحالم و کمکش می‌کنم تا به اهداف بزرگتری برسد. او هم انتقادات خودش را می‌کند و اگر اشتباهی داشته باشم می‌گوید. در کل به هم کمک می‌کنیم و با هم کری نداریم چون هر دو از پیشرفت هم خوشحال می‌شویم.»

حردانی در مورد اینکه خودش و برادرش هر دو یک توپ به تیرک دروازه زدند عنوان کرد: «او برای تیمش تلاش می‌کند و من هم برای تیمم تلاش می‌کنم و اینکه شانس با من یار نبود و خدا را شکر شانس با صالح هم یار نبود (می‌خندد) اگر توپ من گل می‌شد یک بر صفر در وقت قانونی می‌بردیم.»

 

خاطره تلخ ساوت‌گیت از کروات‌ها

سرمربی تیم ملی انگلیس از کروات‌ها خاطره بسیار تلخی دارد و ما امیدواریم این اتفاق هنگام رویارویی تیم ملی کشورمان برابر سه شیرها دوباره تکرار شود. گرت ساوت گیت در جام جهانی ۲۰۱۸ توانست انگلیس را پس از ۲۸ سال دوباره به مرحله نیمه نهایی این مسابقات برساند و برای رسیدن به فینال مقابل کرواسی قرار گرفت. انگلیسی‌ها ابتدا با یک گل از حریف جلو افتادند اما کروات‌ها با هدایت زلاتکو دالیچ نه تنها این عقب‌افتادگی را جبران کردند بلکه در نهایت انگلیسی‌ها را شکست داده و به فینال جام جهانی رسیدند. حالا در روز ۳۰ آبان امسال تیم ملی انگلیس در حالی به مصاف ایران خواهد رفت که یک سرمربی کروات به نام دراگان اسکوچیچ روی نیمکت ما حضور خواهد داشت و امیدواریم خاطره تلخی که دوره قبل جام جهانی از رویارویی با کروات‌ها برای گرت ساوت گیت رقم خورد، پاییز امسال هم مجدداً با پیروز نشدن آنها برابر ایران تکرار شود. 

 

 

بدهی 30 میلیاردی استقلال 

باشگاه استقلال در اوایل لیگ برتر این فصل از سازمان لیگ خواست تبلیغات محیطی را خودش انجام بدهد. مدیران باشگاه استقلال معتقد بودند با این روش درآمدزایی بیشتری برای باشگاه حاصل خواهد شد و سهم سازمان لیگ را نیز از این درآمد هفته به هفته پرداخت می‌کنند، اما اکنون باشگاه استقلال بابت پرداخت نکردن سهم تبلیغات محیطی خود بدهی 30 میلیارد تومانی به سازمان لیگ فوتبال ایران دارد. صادق درودگر مدیر بازاریابی سازمان لیگ فوتبال ایران با اعلام این خبر اظهار داشت: «تا روز شنبه امیدواریم که کارگزار باشگاه استقلال بدهی خود را به سازمان لیگ پرداخت کند.» این در حالی است که مدیران باشگاه استقلال اعتقاد دارند باید برای پرداخت این پول، نظم خاصی برقرار باشد و البته تخفیف‌هایی به باشگاه‌ها داده شود وگرنه این موضوع باعث از بین رفتن تمرکز تیم‌ها و سرمایه مالی‌شان می‌شود. به هر حال، باشگاه استقلال در حال حاضر بدهی گسترده‌ای به سازمان لیگ دارد که ممکن است برای این باشگاه در هفته‌های پایانی فصل، مشکلات جدی ایجاد کند.»

 

 

رمضانی: بدترین شب فوتبالم بود

بازیکن نساجی را لمس کردم اما هل ندادم

دیدار استقلال مقابل نساجی، باز هم نکات پیچیده داوری در دل خود داشت. در آخرین دقایق این بازی، وقتی نفس‌ها در سینه حبس بود و هر توپی که روی دروازه‌ها می‌رفت، بوی گل می‌داد، آرمان رمضانی به هوا بلند شد و در میان مدافعان و دروازه‌بان استقلال، ضربه سر زد که توپش وارد دروازه نساجی شد اما داور و کمک داور دوم، این گل را مردود اعلام کردند و معتقد بودند رمضانی باعث شده تا تعادل مدافع تیم مازنی از بین برود. ساعاتی بعد از بازی، آرمان در گفت‌وگو با یکی از دوستانش، به این موضوع اشاره داشت که خطایی انجام نداده و یک گل سالم به ثمر رسانده است: «قبل از اینکه به هوا بلند شوم، هیچ برخوردی نداشتم، هیچ برخوردی. شاید فقط بدن بازیکن حریف را لمس کردم اما هرگز هل ندادم. پای مدافع نساجی به زمین گیر کرد و به زمین خورد.» او این جمله را هم گفت: «یکی از بدترین شب‌های فوتبالم را پشت سر گذاشتم. خیلی بد بود و حیف شد که در این مرحله و در شرایطی که هواداران به ورزشگاه آمده بودند، حذف شدیم.»