وسلین وویوویچ درباره عملکرد ایران در رقابت‌­های قهرمانی جهان گفت: «بعد از شکست با تیم ایران حال خوبی نداشتم و حتی مریض شدم. با این حال به زودی زمان آن فرا می‌رسد که ایران تیم‌های اروپایی را شکست دهد. یکی از عوامل مهم پیشرفت هم داشتن لیگ و تیم‌­های باشگاهی قوی است و همینطور داشتن بازی­‌های تدارکاتی خوب. البته طی کردن مسیر رشد بدون جلب حمایت­‌های دولتی ممکن نیست.»

 

بازیکن ۱۷ ساله ایران پس از شگفتی‌سازی در مسابقات قطر، در رنکینگ جهانی تنیس روی میز ۷۴ پله صعود کرد. نوید شمس در مرحله یک شانزدهم نهایی مسابقات قطر نفر ۲۳ رنگینک جهان از کره جنوبی را در سه گیم پیاپی شکست داد. برد بزرگی که باعث شد تا از رده 366 به 292 دنیا برسد و صعود فوق‌العاده‌­ای در این رده­‌بندی داشته باشد.


 

محمد امینی پدیده و کاپیتان تیم ملی نوجوانان ایران، به کمپ بسکتبال بدون مرز دعوت شد. طی نامه‌ای که از اتحادیه ملی بسکتبال به فدراسیون بسکتبال ایران ارسال شده، آمده است : محمد امینی به عنوان یکی از ۴۰ بازیکن متولد ۲۰۰5-۲۰۰4 از نظر فیبا و NBA شناخته شده و به همین منظور این بازیکن به کمپ بسکتبال بدون مرز با حضور ستارگان NBA در سالت لیک سیتی امریکا دعوت شده است.

 

کمیته ملی المپیک این روزها نسبت به بودجه‌ای که در مجلس برای سال آینده این نهاد در نظر گرفته شده، گلایه دارد. خیلی از اهالی ورزش نیز در این مسیر همراه شده‌اند تا شاید حضور در بازی‌های آسیایی هانگژو و رقابت‌های انتخابی المپیک پاریس، در دغدغه‌های مسئولان اقتصادی و سیاسی قرار گیرد و بودجه بیشتری به ورزش اختصاص یابد.

کمیته ملی المپیک از آذرماه تا به امروز با 25 فدراسیون جلسه گذاشته و برنامه‌های‌شان را در مسیر بازی‌های آسیایی و رقابت‌های انتخابی المپیک گرفته است. اگرچه دیر شده اما قرار است بر اساس برنامه‌هایی که از فدراسیون‌ها گرفته می‌شود و گزارش‌هایی که مرکز نظارت بر تیم‌های ملی ارائه می‌دهد، تکلیف فدراسیون‌ها برای حضور در بازی‌های آسیایی روشن شود. هر زمان که خبری از کمیته ملی المپیک درباره این نشست‌ها منتشر می‌شود، از برنامه‌هایی گفته می‌شود که مشخص نیست چند درصدشان قابلیت اجرا پیدا می‌کنند.
کمیته ملی المپیک 50 میلیون دلار پول برای ماه‌های باقی مانده تا بازی‌های آسیایی نیاز دارد و در این شرایط سؤال از مسئولان کمیته این است که با توجه به بودجه کمی که در نظر گرفته شده (البته در صورتی که اتفاق ویژه‌ای نیفتد)، کدام بخش از برنامه‌های فدراسیون‌ها اجرا می‌شود؟ آیا قرار است فدراسیون‌ها از برنامه خارج شوند یا همه فدراسیون‌ها در برنامه می‌مانند و بخشی از برنامه‌های‌شان لغو می‌شود؟
نکته دیگری که در رابطه با بررسی برنامه‌های فدراسیون‌ها قابل تأمل است، به اعزام کاروان کیفی مربوط می‌شود. کمیته ملی المپیک در شرایط فعلی و با توجه به مشکلات زیادی که وجود دارد، به این جمع‌بندی رسیده که کاروان کیفی باید اعزام شود و در این شرایط فدراسیون‌هایی که در گروه یک و دو هستند، فرصت اعزام پیدا می‌کنند؛ یعنی آنهایی که به طور قطعی مدال می‌گیرند یا آنهایی که شانس کسب مدال دارند و پیش از این در بازی‌های آسیایی، مدال گرفته‌اند. با این شرایط عملاً نشست با فدراسیون‌هایی مانند اسکواش، تنیس، بدمینتون و... در مسیر بازی‌های آسیایی خیلی توجیهی ندارد. بخصوص اینکه زمان زیادی از دست رفته است.
شاید هیأت اجرایی بخواهد با فدراسیون‌ها برای تعیین سهم‌شان در اعتبارات کمیته جلسه بگذارد اما برگزاری نشست برای بررسی برنامه فدراسیون‌ها در مسیر بازی‌های آسیایی، آن هم در شرایطی که شش ماه تا اعزام باقی مانده، کار بیهوده‌ای است و بیشتر وقت تلف می‌شود.
کدامیک از مسئولان کمیته و ستاد عالی بازی‌هاست که نداند کدام رشته‌ها شانس مدال دارند و کدام ندارند. اما برگزاری جلسه و گرفتن برنامه برای بازی‌های آسیایی، فقط ممکن است ایجاد توقع کند. اگر این نشست‌ها بعد از بازی‌های آسیایی جاکارتا آغاز
می شد و حتی با وجود تغییر مدیران کمیته، آن برنامه‌ها پیگیری می‌شد، منطقی بود که این اتفاق بیفتد اما برنامه‌ریزی شش ماهه با توجه به مشکلات عدیده مالی کمیته ملی المپیک، چه خروجی ممکن است داشته باشد؟
گویا مسئولان کمیته می‌خواهند تا آخرین روزها پیش از اعزام، فهرست رشته‌هایی که اعزام می‌شوند را اعلام نکنند تا شاید برای تلاش ورزشکاران انگیزه ایجاد کنند که البته مشخص نیست این استدلال چه پشتوانه‌ای دارد. در فاصله شش ماه مانده به بازی‌های آسیایی باید همه فدراسیون‌ها تکلیف‌شان را بدانند، نه اینکه این روزها در یک فضای مبهم بگذرد و رؤسای فدراسیون‌ها به دنبال چانه‌زنی باشند.
ستاد عالی بازی‌های آسیایی در این روزها نباید دغدغه‌ای داشته باشد، جز اینکه تعداد رشته‌های اعزامی به هانگژو را مشخص کرده و تلاش کند که اعتبارات مورد نیاز این رشته‌ها را تأمین کند تا بهترین نتیجه با توجه به ظرفیت موجود به دست آید؛ نه اینکه فدراسیون‌ها را در حالت خوف و رجا نگه دارد و بخواهد یک روزی در نزدیکی بازی‌ها، آنها را سورپرایز کند.
 

هفته بیست و سوم لیگ برتر والیبال در حالی برگزار شد که پیکان در خانه یک شکست دیگر را تجربه کرد تا شانس خود برای ایستادن در یکی از سکوهای اول و سوم را تا حدودی زیادی از دست بدهد.
شاگردان پیمان اکبری که در سالن فدراسیون میزبان نیان الکترونیک بودند، علی رغم برتری 25 بر 17 در ست اول، در ست­‌های دوم و چهارم مقابل سید محمد موسوی و
هم ­تیمی‌هایش مغلوب شدند. نیان الکترونیک با این پیروزی 41 امتیازی شد و صعود خود به پلی‌­آف را قطعی کرد.
در بازی همزمان شهداب یزد در سه ست پیاپی شهرداری ارومیه را شکست داد تا با کسب برد هجدهم خود، عنوان دومی خود را تا حدود زیادی قطعی کند. این تنها بازی هفته بیست و سوم بود که در سه ست به پایان رسید.
در سایر دیدارها مس کرمان در ادامه نتایج خوب خود، با حساب 3 بر یک از سد میزبان خود گیتی پسند گذشت و شهرداری گنبد در یک رقابت نزدیک با حساب 3 بر 2 سایپا را شکست داد.
در جدال حساس فولاد سیرجان و هورسان رامسر، سیرجانی­‌‌ها انتقام باخت دور رفت را گرفتند و با یک برد ارزشمند 3 بر 1، شانس خود برای صعود به پلی­‌آف را افزایش دادند.
در یکی دیگر بازی‌­های این هفته، هراز در گرگان به مصاف پاس این شهر رفت. رقابتی که یکی دیگر از نتایج عجیب این هفته را رقم زد. گرگانی‌­ها که ست اول را به حریف واگذار کردند، در سه ست بعدی حریف صدرنشین خود را از پیش رو برداشتند تا یکی از مهم‌ترین اتفاق‌های این هفته را رقم بزنند.
به این ترتیب هراز آمل پس از حدود 20 هفته، صدر جدول را از دست داد و جای خود را به  شهداب داد. این ششمین باخت هراز در لیگ امسال بود.
نتایج کامل هفته بیست و سوم:
گیتی پسند 1 – مس رفسنجان 3
شهرداری گنبد 3 – سایپا 2
پیکان 1 – نیان الکترونیک 3
فولاد سیرجان 3 – هورسان رامسر 1
ایفا سرام 1 – راهیاب ملل 3
پاس گرگان 3 – هراز آمل 1
شهرداری ارومیه صفر – شهداب یزد 3

نامزدهای نهایی انتخابات فدراسیون دوچرخه سواری در حالی معرفی شدند که ابهامات بسیاری درباره لیست پنج نفره نهایی به وجود آمده است. بر اساس اعلام دفتر امور مشترک فدراسیون‌های وزارت ورزش و جوانان، محمد بابایی، حمیدرضا پارسی‌منش، محمود ترابی گودرزی، افشین داوری لطف‌آبادی و محمد صانعی، پنج نامزد نهایی حضور در انتخابات فدراسیون دوچرخه‌سواری هستند. البته اکثر حواشی مربوط به نفراتی است که از لیست بیرون مانده و در حقیقت تأیید صلاحیت نشده‌اند.
 پای دادگر به انتخابات نرسید
علی دادگر که پیش از این ریاست فدراسیون تیراندازی را بر عهده داشت، در انتخابات اخیر این فدراسیون اجازه حضور پیدا نکرد و به نوعی صلاحیتش برای تصدی مجدد ریاست این فدراسیون تأیید نشد. او که در ظاهر خلأ حضورش در فدراسیون‌های ورزشی را حس می‌کرد، تلاش کرد این بار رئیس فدراسیون دوچرخه سواری شود که باز هم با علامت ورود ممنوع مواجه شده و برای دومین بار نتوانست به کارزار انتخابات وارد شود.
 افشین داوری؛ چهره همیشه حاضر!
افشین داوری سال‌هاست در تلاش است تا نامش به یکی از فدراسیون‌های ورزشی گره خورده باشد. از ریاست در دوچرخه سواری و دو و میدانی گرفته تا سرپرستی در بوکس و والیبال و چندین فدراسیون دیگر که ردیف کردن نام آنها از حوصله این مطلب خارج است. او البته در زمان‌هایی که نه رئیس است و نه سرپرست، در اکثر انتخاباتی که شانسی برای انتخاب شدنش قائل باشد ثبت‌نام کرده و تلاش می‌کند یک بار دیگر رئیس فدراسیون شود.
او که سابقه ریاست در دوچرخه سواری را دارد، توانسته از وزارت ورزش هم مجوز بگیرد و به جمع پنج کاندید نهایی برسد.
 
سرپرست بدون صلاحیت؟
یکی از نکات جالب و عجیب لیست نامزدهای نهایی، عدم وجود نام هاشم کندی است. سرپرست کنونی این فدراسیون که در نهایت نتوانست تأیید صلاحیت خود را برای حضور در انتخابات بگیرد. آن هم در شرایطی که ماه‌هاست سرپرستی و مدیریت فدراسیون را در اختیار دارد! البته که مواردی درباره تأیید نشدن صلاحیت مدیریتی او عنوان شده اما خود وزارت 31 شهریور نام او را در کنار 10 نفر دیگر، به‌عنوان نامزدهای تأیید صلاحیت شده در زمینه سابقه مدیریت اعلام کرده بود. دعوای نامزدهای وزارتی هم جزو اتفاق‌های جالب این انتخابات بود که در نهایت وزارت ورزش از بین 7 نامزد، به 3 نفر از کارکنان خود اجازه حضور در انتخابات را داد. به این ترتیب از میان 5 نامزد نهایی، 3 نفر جزو کارمندان وزارت ورزش خواهند بود!