ایمان گودرزی
روزنامه نگار
تیم یحیی در این فصل به دو دوره تقسیم می‌شود، دوران لوکادیا و دوران پسا لوکادیا، قبل از تعطیلات جام جهانی و زمانی که آقای گل لیگ هنوز هم در ترکیب تیم یحیی گل‌محمدی به میدان می‌رفت معمولاً بازی‌ها چشم‌نوازی از پرسپولیس شاهد بودیم و این تیم با گل‌های زیادی حریفان را شکست می‌داد، با جدایی غیر منتظره یورگن لوکادیا و همچنین مصدومیت‌های پی در پی شیخ دیاباته گل‌محمدی به ناچار تاکتیک کلی تیمش را تغییر داد. مهره‌های سرمربی سرخ‌ها بعد از جام جهانی دیگر نباید در بازی‌ها ریسک می‌کردند و محتاط‌تر از همیشه مقابل رقبا قرار ‌گرفتند. تیم یحیی نه تنها بعد از مهاجم هلندی دچار مشکل نشد بلکه شاگردانش نشان دادند که انعطاف‌پذیری بسیار بالایی با تاکتیک‌های مختلف دارند. آنها در 5 بازی بعد از جام جهانی سه برد و دو تساوی در لیگ به دست آوردند و به مرحله یک‌هشتم نهایی جام حذفی راه یافتند. یکی از نکات قابل توجه تیم یحیی بعد از جام جهانی این است که نبوغ بازیکنان در تمام پست‌ها خیلی بیشتر از قبل به چشم می‌آید، درست زمانی که به نظر می‌رسد تاکتیک اصلی تیم روی شروع مجدد‌ها برنامه‌ریزی شده است بازیکنان خلاقی مثل سروش رفیعی خیلی بیشتر از قبل فرصت خودنمایی پیدا کرده‌اند. حتی از نظر گلزنی می‌بینیم که بازیکنان مختلف بیشتری بعد از جام جهانی برای پرسپولیس گلزنی کرده‌اند. از همه مهم‌تر باز شدن راه برای بازیکن جوانی مثل محمد عمری که در هفته‌های اخیر کلید موفقیت پرسپولیس به شمار می‌آید همه و همه بیانگر این هستند که یحیی و تیمش به این راحتی بی‌خیال صدر جدول و رسیدن به قهرمانی نمی‌شوند. پرسپولیسی‌ها در این هفته باید در بازی بسیار مهمی در اهواز به مصاف فولاد بروند و در جام حذفی نیز با قرعه سخت فولاد مبارکه سپاهان روبه‌رو شود.

آیسان سعیدی
روزنامه نگار
فولاد در تمام این سال‌ها یک تیم متفاوت در لیگ ایران بوده. تفاوت‌هایی که از روز نخست و تولد فولاد تا به امروز در کالبد این تیم جاری و ساری بوده‌اند و پس از گشت سال‌های طولانی هم تا به امروز این سنت متفاوت بودن ادامه دارد. تاریخچه فولاد این مسیر متفاوت را نمایان می‌کند. تیمی که خاستگاهش جنوب اهواز بوده که در تمام سال‌های حیاتش در یک شهر آبی‌رنگ نماینده اقلیت قرمز شهر محسوب می‌شد. جنوبی که فلسفه‌اش از پرسپولیس اهواز منبعث شده بود که در سال‌های قبل از انقلاب در اهواز تأسیس شده بود تا رقیب تیم اول شهر یعنی تاج اهواز باشد و رقابت سرخابی را این بار در شعبه خوزستان به نظاره بنشینیم. در سال‌های بعد از انقلاب و پس از تغییر نام تاج و پرسپولیس، نیمه قرمز شهر به جنوب تغییر نام داد و از برادر بزرگتر پایتخت‌نشین‌اش پیروی نکرد. اگرچه تیم اول خوزستان همیشه استقلال اهواز بوده اما در دگردیسی دهه 80 و 90 و اضمحلال کامل استقلال اهواز، جنوب اهواز تحت مالکیت کارخانه متمول فولاد خوزستان درآمد تا همه چیز کاملاً دگرگون شود. این تغییر مالکیت نقطه عطفی در تاریخ تیم نیمه قرمز شهر شد چه آنکه فولاد زیر سایه حمایت‌های مالی گسترده و وصل شدن به خزانه بی‌انتهای مجموعه فولاد، سری در میان سرها درآورد و آرام آرام پله‌های پیشرفت را طی کرد و حتی به قله قهرمانی لیگ رسید. آنچه در تاریخ فوتبال ریشه‌دار خوزستان حتی برای نیمه پرطرفدار و دوست‌داشتنی شهر یعنی استقلال خوزستان نیز تا آن مقطع اتفاق نیفتاده بود.
فولاد با احداث یک آکادمی فوتبال درست و حسابی گام مهمی را در فوتبال خوزستان پایه‌گذاری کرد که آثار و دست‌پرورده‌های آن نه تنها سر به قله لیگ ساییدند بلکه سال‌های سال فوتبال خوزستان و تیم ملی را تغذیه کرده‌اند. تیمی که با اتکا به همین دست‌پرورده‌ها با یک ویچ بی‌خاصیت یعنی وینکو بگوویچ که بیشتر کارمند و بله قربان‌گو بود، سال‌ها در فوتبال ایران آقایی کرد و دست آخر با یک ویچ بی‌خاصیت‌تر دیگر به نام ملادن فرانچیچ که اساساً مربی نبود و کارگر یک کارخانه بی‌نام و نشان کنسروسازی در کرواسی محسوب می‌شد! به جام قهرمانی لیگ بوسه زد. تاریخچه فولاد البته بسیار طولانی‌تر از آنی است که بتوان در یک وجیزه کوتاه به آن اشاره کرد اما این نقاط عطف در تاریخ قرمزهای جنوب محسوب می‌شود.

فولاد در سال‌های اخیر از یک تیم قابل احترام در فوتبال ایران بدل به یک تیم مدعی شده. سال‌های سال عادت کرده بودیم فولاد را در کمرکش جدول و یک حریف سختکوش ببینیم اما آنها آرام آرام و در راستای سیاست قهرمان‌پروری به سمت و سوی مدعی شدن و بالای جدول پیش رفتند تا جایی که امروز فولاد را در قواره یک مدعی می‌بینیم که داعیه قهرمانی دارد. آنها این پروژه را با جواد نکونام استارت زدند و مربی جاه‌طلب فوتبال ایران پله پله این پروژه را پیش برده. اگرچه در میانه راه فولاد روی یک پیتوک مدیریتی نکو را کنار گذاشت تا این پروژه یک سکته ناقص را داشته باشد اما بازگشت دوباره نکو به اهواز آنها را هر چند دیر و با تأخیر به ریل موفقیت بازگرداند. نکونام برای فولاد یک گزینه ایده‌آل است و فولاد برای نکونام یک گزینه ایده‌آل‌تر؛ این یکی از معدود پروژه‌های فوتبال ایران است که در و تخته به شکل کاملاً تصادفی حسابی جور شده‌اند. نکو در فولاد به قوام رسیده و تجربه‌اندوزی می‌کند تا برای مأموریت‌های مهم‌تر در فوتبال ایران آماده شود. در این مسیر حتی وسوسه سرمربیگری استقلال و مربیگری تیم ملی در جام جهانی نیز نتوانست او را از نیمکت فولاد جدا کند هر چند که تمرکز سرمربی موفق اهوازی‌ها را بر هم زد تا آنها در لیگ فصل جاری مسیری افتان و خیزان را تجربه کنند. با وجود این نمی‌توان منکر تأثیر نکو بر فولاد شد. قرمزهای خوزستان زیر نظر سرمربی جاه‌طلب خود بدل به یک تیم سختکوش، چغر و نباز شده‌اند، تیمی که نه تنها در لیگ ایران بلکه در آسیا هم همین مختصات خود را حفظ کرده و در برابر تیم‌های تا دندن مسلح و فوق حرفه‌ای سپر نمی‌اندازد و نمی‌بازد. در نخستین فصل حضور در آسیا فولاد و نکو تجربه‌اندوزی کردند و تنها چند نفس با صعود فاصله داشتند اما در این فصل یگانه نماینده شایسته ایران در آسیا بوده‌اند که در غیاب سرخابی‌های محروم پرچم فوتبال ایران را بالا نگه داشته‌اند. تیم نکو حالا در مرحله یک چهارم رؤیاهای خود را می‌جوید. به موازات آن در لیگ اگرچه از دایره مدعیان فاصله گرفته اما ساده‌انگاری است که تیم نکو را دست‌کم بگیریم. این همان انگاره‌ای است که قطعاً گل‌محمدی به آن اعتقاد دارد.

پرسپولیس صدرنشین بلامنازع این فصل فوتبال ایران بوده که از ابتدای فصل به سقف لیگ چسبیده و ظاهراً قصد پایین آمدن ندارد. آنها بعد از یک فصل گس و نومیدکننده و از دست دادن شنل قهرمانی بعد از 5 فصل، برای لیگ بیست و دوم با توپ پر شروع کردند تا جام را پس بگیرند اما اتفاقات غیرقابل پیش‌بینی سبب شده تا سرخ‌ها در جاده قهرمانی تاخت و تاز نکنند و یورتمه بروند. با وجود این فاصله آنها با سایر رقبا محسوس است اما همان اتفاقات غیرقابل پیش‌بینی سبب شده تا صدرنشینی مطلق آنها در لیگ مدام در معرض تهدید رقبا باشد. جدایی مهاجم اصلی و ماشین گلزنی پرسپولیس در میانه راه ضایعه بزرگی بوده که از منظر فنی پرسپولیس را بشدت تحت تأثیر قرار داده. از همین‌رو سرخ‌ها در مسیر قهرمانی تلاش کرده‌اند نداشتن مهاجم تراز اول و تمام کننده را با فوتبال اقتصادی و حساب شده کاور کنند؛ تیمی که سعی می‌کند با یک بازی منطقی و بردهای حداقلی 3 امتیاز هر بازی را به کف بیاورد تا بتواند زودتر به جام چنگ بزند. در این مدل فوتبال همان اندازه که شانس برد وجود دارد، احتمال توقف و سکته هم هست چرا که یک گل هیچ‌وقت گارانتی کننده برد و 3 امتیاز نیست. مضاف بر اینکه تیم مقابل شما فولاد باشد که خود در این مدل فوتبال بازی کردن استاد است. پرسپولیس یکی از متفاوت‌ترین فصول سال‌های اخیر خود را تجربه می‌کند؛ فصلی لبالب از اتفاقات عجیب و خارج از متن اما این تفاوت هم مانع پیشروی آنها نشده. آیا این پیشروی تا خاکریز قهرمانی ادامه خواهد یافت؟
 

مرتضی فنونی‌زاده
مدافع اسبق پرسپولیس و تیم ملی
کسب ۳ امتیاز در بازی‌ها بسیار به پرسپولیس کمک می‌کند تا با قدرت بیشتری برای قهرمانی گام بردارد. حضور تیم در صدر جدول به منزله قهرمانی نیست و باید در تمام مسابقات برای کسب حداکثر امتیاز وارد زمین شد تا بخصوص در بازی‌های خانگی هر ۳ امتیاز کسب شود. فاصله ۵ امتیازی با سپاهان که در رده دوم ایستاده حاشیه امن مطمئنی نیست و باید با دقت بالایی به دنبال پیروزی بود. از طرفی دیگر بحث بازگشت تماشاگران به ورزشگاه اهمیت زیادی دارد. باید همه تیم‌ها امتیاز استفاده از تماشاگران را داشته باشند و پرسپولیس و استقلال هم نباید بی‌نصیب بمانند. آنها ۱۰ تا ۲۰ درصد از هواداران خود را در اختیار داشته باشند هم جذابیت بازی‌ها افزایش می‌یابد.
تیم‌هایی که مقابل پرسپولیس به ضد فوتبال روی نمی‌آورند، باعث زیباتر شدن مسابقه می‌شوند. به عنوان مثال هفته گذشته در بازی برابر ذوب‌آهن تیم حریف مقابل سرخ‌ها هرگز ضد فوتبال بازی نکرد و پا به پای پرسپولیس جنگید. تیم‌های مهدی تارتار در مصاف با پرسپولیس و استقلال کم نمی‌گذارند و همه تلاش خود را برای کسب امتیاز می‌کنند. در این بازی هم ذوب‌آهن با همه تلاش به دنبال کسب امتیاز بود اما زورش به پرسپولیس نرسید و در نهایت باخت.
در مسیر قهرمانی تنوع تاکتیکی و تنوع گلزنی بسیار مهم است. گلی که پرسپولیس مقابل ذوب‌آهن زد روی یک ضربه ایستگاهی بود که یکی از ترفندهای تیم‌ها برای رسیدن به نتیجه است اما در بازی با نساجی شاهد بودیم که پرسپولیس با تنوع تاکتیکی به 5 گل رسید و می‌توان در همه بازی‌ها با همین تاکتیک بازی کرد و گلزنی کرد. بیشتر هافبک‌های پرسپولیس جنگنده هستند اما بازیکن خلاق هم در خط میانی این تیم دیده می‌شود. باید با پاسکاری بیشتر و گرداندن توپ درون زمین موقعیت‌های بیشتری را برای مهاجمان ایجاد کرد. تیم‌ها وقتی مقابل پرسپولیس گل می‌خورند، برای جبران تغییر روش می‌دهند و در چنین شرایطی امکان زدن گل‌های بیشتر وجود دارد. همیشه زدن گل اول که منجر به باز شدن دفاع حریف می‌شود کار دشواری است و باید برنامه‌های متنوعی داشت. مقابل ذوب‌آهن هم شاهد بودیم که چند فرصت بسیار خوب نصیب تیم شد اما مهاجمان نتوانستند از آن استفاده کنند و تاکتیک‌های متنوع سبب می‌شود که پرسپولیس هیچ‌گاه به در بسته نخورد.
در کنار این باید استفاده از تمامی بازیکنان نیز مدنظر باشد که گل‌محمدی این نکته را هم رعایت می‌کند. به عنوان مثال در این هفته‌ها شاهد حضور عمری در ترکیب اصلی پرسپولیس هستیم که بسیار مؤثر بازی می‌کند. عمری از آکادمی باشگاه پرسپولیس به تیم بزرگسالان رسیده و هفته به هفته پخته‌تر می‌شود و یکی از بازیکنان مهم تیم خواهد شد. امیدواریم به بازیکنان جوان دیگری هم فرصت داده شود تا بتوانند خود را اثبات کنند چون جوان‌های آینده‌داری در آکادمی باشگاه هستند.
 

امیررضا همایون
روزنامه نگار
فولاد با هدایت جواد نکونام فصلی عجیب را برخلاف گذشته پشت سر می‌گذارد. در ابتدای فصل بیست و دوم تیم تحت هدایت بازیکن سابق آبی‌ها بیشترین خرید ستاره را در بین تیم‌های حاضر در مسابقات داشت، خریدهایی که انتظارات هواداران این تیم برای کسب جام‌های متعدد را افزایش داد اما پس از شروع مسابقات، فولاد موفق نشد با همه ستاره‌هایی که برای تقویت تیمش خریده بود، در لیگ برتر موفق شود؛ عدم موفقیتی که تا همین حالا هم ادامه دارد. نکته جالب درباره فولاد این است که هرچه روند ناکامی‌های این تیم خوزستانی با ستاره‌ها بیشتر شد، جواد نکونام بیشتر به دنبال خرید ستاره‌های جدید رفت! آخرین ستاره خریداری شده از سوی این تیم روبرتو تورس اسپانیایی و کاپیتان سابق تیم اوساسونا است، آنچه انتقادات بسیاری را روانه این تیم کرد. به عبارت دیگر می‌توان گفت هرچه ستاره بیشتری به اردوی فولاد اضافه شد، شرایط این تیم در مسابقات بدتر
شد!
بی‌تردید بازی این هفته فولاد مقابل پرسپولیس یکی از مهم‌ترین مسابقات این هفته لیگ برتر فوتبال ایران است؛ نبردی که اگر با شکست فولاد مقابل شاگردان گل‌محمدی همراه باشد، شرایط این تیم در جدول را بدتر از گذشته می‌کند و همچنین انتقادات هواداران‌ها را هم افزایش دهد. حالا باید منتظر ماند و دید چه اتفاقی برای این تیم در بازی با پرسپولیس رخ می‌دهد و آیا آنها در ادامه فصل هم اقدام به خریدن ستاره‌های بی‌فایده می‌کنند یا نه؟!

 

سینا فتوت
روزنامه نگار
بعضی‌ها اعتقاد دارند وقتی بحث فوتبال داخلی است، باید تفسیر را بی‌خیال شویم و فقط در مورد حساسیت‌های کاذب صحبت کنیم اما تمام ماجرا، این نیست. قبول داریم که وضعیت فوتبال ایران، شبیه به فکاهی شده و بر اساس اتفاقاتی که در یکسری باشگاه‌ها رخ می‌دهد، می‌توان یک سریال 60  قسمتی برای شبکه سوم سیما ساخت ولی هنوز هم می‌توان به آینده امیدوار بود. مثلاً همین بازی فولاد و پرسپولیس. اینطور که از شرایط برمی‌آید، پرسپولیس طبیعتاً باید مثل بولدوزر از روی فولاد عبور کند و به صدرنشینی خود ادامه دهد. سرخپوشان، صدرنشین گل دُرُشت فوتبال ایران هستند و اصلاً بعید نیست دوباره قهرمانی را جشن بگیرند. حداقل یحیی که خیلی امیدوار است به دوران جذابش در این باشگاه بازگردد و دوباره مورد تمجید هواداران قرار گیرد. فصل قبل، فشار عجیبی را تحمل کرد و در نهایت تماشاگر جشن قهرمانی آبی‌ها بود. کمتر کسی فکرش را می‌کرد فرهاد مجیدی پتانسیل بالا بردن جام را داشته باشد آن هم در شرایطی که پنج مرتبه، پرسپولیسی‌ها از پله قهرمانی بالا رفته بودند و انصافاً حال‌شان خوب بود. پرسپولیس زنده شده تا قهرمانی را پس بگیرد. آنها از همه اتفاقات عبور کرده‌اند و بازگشت روی سکو را حق خود می‌دانند. آن سوی میدان اما یک مربی سرشناس و پرمدعاست. کسی که می‌گویند تا رسیدن به امضای قرارداد پای برگه سرمربیگری تیم ملی، فقط چند گام کوتاه فاصله داشت. در کافه‌ای قرارها را گذاشتند، مذاکرات انجام شد اما در نهایت به نتیجه نرسید تا نکونام در فولاد بماند. این فولاد، شاید ضعیف‌تر از حد تصور باشد اما همچنان فولادِ نکونام است. یک تیم چغر و نباز! شاید اینها را که گفتیم، برای خودمان یکسری دلخوشی بسازد و بنشینیم با شوق و ذوق بیشتر، بازی را ببینیم وگرنه فوتبال ایران نه حساسیت خاصی دارد و نه جذابیت کافی. این فوتبال قرار بود دوای درد مردم باشد ولی آنقدر پول بی‌حساب و کتاب واردش شد و هیجانات و حواشی الکی از آن بیرون آمد که هر وقت به آن فکر می‌کنیم، بیشتر حال‌مان دگرگون می‌شود. شاید فولاد - پرسپولیس به قدری زیبا شد که باقی لیگ را با هیجان دنبال کنیم!