سام ستارزاده
روزنامه‌نگار ورزشی

پیروزی پرگل مقابل نفت مسجدسلیمان، قطعاً بیش از شکستن نوار مساوی و نبردن برای گاندوهای اصفهان است.
 ذوب‌آهنی که تاکنون در لیگ هیچ‌گاه بیش از یک گل در یک بازی به ثمر نرسانده ‌بود و در سه بازی گذشته در گلزنی ناکام بود، پس از دو فصل طعم پیروزی پنج بر یک را چشید؛ و برای دومین مرتبه در تاریخ نفت مسجدسلیمان، این تیم را در یک بازی متحمل 5 گل ساخت.
 پیروزی پرگل ذوبی‌ها، برای خودشان به معنای باور قوی آنان بود بر این که می‌توانند در فاز هجومی حرف‌های زیادی برای گفتن داشته‌ باشند.
ذوب‌آهن در فصل جاری سلاح‌‌های کمی برای گلزنی ندارد. در مقابل تیم شهر اولین‌ها، بیشتر این سلاح‌ها برای نخستین مرتبه با هم به کار گرفته ‌شدند. کنترل توپ فوق‌العاده و پاس‌های دقیق سجاد آشوری، تکنیک ناب محمدرضا سلیمانی، حرکات مرگبار امیرحسین جدی از جناج راست، خلاقیت و قدرت طرح موقعیت محمدحسین اسلامی جوان و خوش‌آتیه و پرتاب‌های بلند خطرناک نادر محمدی، با هم ضعیف‌ترین خط دفاع لیگ را نشانه گرفتند تا پایه‌گذار 5 گل باشند. این در حالی است که ذوبی‌ها از قدرت بازیسازی احسان پنشنبه و مهارت گلزنی دارکو بیدوف نیز هنوز بهره‌ای نبردند.
گاندوهای اصفهان در حالی مقابل نفت مسجدسلیمان به 5 گل رسیدند که در ۱۰ هفته گذشته لیگ، دروازه رقبایشان را تنها ۴ بار باز کرده‌ بودند. در هفته‌های پیشین لیگ، پتانسیل ارائه موفق فوتبال هجومی در بازی فردی سفید و سبزهای اصفهانی دیده می‌شد؛ اما تفکرات دفاعی نتیجه‌گرایانه مهدی تارتار موجب تمرکز بیشتر روی خط دفاعی می‌شد. پیروزی بزرگ ذوبی‌ها شاید آنان را به اعتماد به نفسی برساند که در ادامه لیگ و حتی مقابل مدعیان قهرمانی مسابقات، مانند گاندویی که بیدار شده و دندان‌های تیزش را به نمایش می‌گذارد، بدون واهمه و به قصد جمع‌آوری هر سه امتیاز بجنگد.
ذوب‌آهنی که حدود 5 سال قبل، پای ثابت لیست نمایندگان کشورمان در لیگ قهرمانان آسیا بود، شأنش ارائه فوتبال هجومی و تماشاگرپسند در لیگ برتر کشورمان است؛ و اگر در هفته‌های قبل به‌خوبی این موضوع را اثبات نکرده ‌بود، با 5 گلی که به مسجدسلیمانی‌ها زد، ثابت ‌کرد که هم توانایی و هم شایستگی انجام این کار را دارد.
 

آیسان سعیدی
روزنامه‌نگار ورزشی
 
استقلال برابر هوادار همان تیم تمام هفته‌های اخیر بود. تیمی که عمده برنامه خود را روی محور یک ستاره آماده بنا کرده و همه چیز حول محور او می‌چرخد. ریکاردو ساپینتو سرمربی استقلال البته که به این پلن اعتقاد خاصی دارد. او در تمام تیم‌هایی که مربیگری کرده همیشه یک ستاره محور تیمش قرار داشته. او یک مربی ستاره‌باز است که تاکتیک تیمش را بر پایه ستاره‌هایش می‌چیند. حالا و بعد از گذشت 11 هفته از ابتدای فصل مشخص شده که او چرا تا این اندازه برای خرید محمد محبی اصرار داشت. ستاره‌ای که در فصل گذشته در لیگ پرتغال یک خط در میان به میدان می‌رفت اما ساپینتو از همان لحظات کوتاهی که محبی در لیگ پرتغال بازی کرده بود، دریافت که در فوتبال بی‌کیفیت و بی‌مایه ایران چنین مهره‌ای به درد او می‌خورد و عصای دست او خواهد شد.
او پس از خرید محبی، این ستاره را محور تیمش قرار داده و محبی نیز پاسخ اعتماد او را به بهترین شکل داده است. حضور محبی کسب امتیاز برای استقلال را گارانتی می‌کند. در استقلال پرستاره این فصل البته ستاره‌های فراوانی حضور دارند؛ از قایدی گرفته تا شهباززاده، یامگا، پیمان بابایی و حتی مطهری. اما ساپینتو محبی را نگین انگشتری تیمش می‌داند و تیمش را حول محور او بنا کرده. این نگاه البته چندان اشتباه نیست و نتیجه داده اما تمرکز بیش از اندازه روی محبی سبب شده تا ستاره‌های دانه درشت دیگر نظیر قایدی و یامگا در استقلال به حاشیه بروند. ستاره‌هایی که هر کدام از آنها می‌توانند محور یک تیم باشند و هر تیمی آرزوی داشتن آنها دارد اما ساپینتو با بی‌اعتنایی به آنها خود را از یک پتانسیل بی‌بدیل محروم ساخته. او نتوانسته از قایدی همان بازیکن پیش از جدایی از استقلال بسازد و یامگا را به فرم ایده‌آل فصل پیش نزدیک کند.
نتیجه اینکه همه دارایی‌هایش را روی محبی قمار کرده که البته خطرناک است و عاقلانه نیست. قماری که ممکن است به از دست رفتن قهرمانی منجر شود. خطر محرومیت و مصدومیت را نباید دست‌کم گرفت.

ایمان شیرازی
روزنامه‌نگار ورزشی

آخرین بازی استقلالی‌ها در لیگ مقابل هوادار با برد آبی‌پوشان همراه بود. در این بازی بار دیگر ستاره هفته‌های اخیر ساپینتو برای تیم گلزنی کرد. محمد محبی با گلی که به ثمر رساند خودش را در جدول گلزنان لیگ چهار گله کرد و حالا فقط دو گل تا آقای گل فاصله دارد.
 محمد محبی که سال گذشته شرایط خوبی را پشت سر نگذاشت، این فصل بخوبی خودش را در ترکیب آبی‌ها جا داد و به یکی از تأثیرگذارترین بازیکنان تیم ریکاردو تبدیل شد. از طرف دیگر دعوت شدنش به تیم ملی در حدود 25 روز مانده تا شروع جام جهانی انگیزه این بازیکن را بیشتر کرد تا هر طور شده خودش را به لیست نهایی کارلوس کی‌روش برساند. درست است که به دست آوردن بلیت قطر برای این بازیکن دشوار خواهد بود اما قطعاً عملکرد درخشان این بازیکن دور از چشم سرمربی تیم ملی نخواهد بود. اخبار دیگری که این روزها به گوش می‌رسد خبر بدهی ۲۳۰ هزار دلاری (معادل ۷ میلیارد تومان) استقلال به باشگاه سانتاکلارا بابت انتقال محبی است. اگر آبی‌ها نتوانند در کنار بقیه بدهی‌های سنگین خود این بدهی را پرداخت کنند قطعاً در نگه داشتن این بازیکن دچار مشکل خواهند شد. داستانی که هیچ هوادار استقلالی دوست ندارد آن را به چشم ببیند!
 

فرخ حسابی
روزنامه‌نگار ورزشی

استقلال هم مثل پرسپولیس با بردهای اقتصادی به صدر جدول رسیده است. بازی‌هایی که می‌توان عنوان بی‌کیفیت را برای همه آنها در نظر گرفت حالا تبدیل شده‌اند به یک روند عادی در لیگ خلیج‌فارس و ظاهراً این رویه تا آخر لیگ هم قرار است ادامه داشته باشد.
 پرستاره شدن لیگ نه تنها کمکی به کیفیت بازی‌ها نکرده بلکه روندی معکوس را رقم زده که البته این موضوع دلایل مختلفی دارد که یکی از آنها عدم حضور تماشاگران می‌تواند باشد.  اما مهم‌ترین نکته‌ای که در این لیگ به وضوح می‌توان دید و مختص یک تیم و دو تیم هم نیست فقر برنامه‌های تاکتیکی و دل بستن به اتفاقات در هر بازی است. این مورد را چه در تیم‌هایی که مربیان داخلی دارند و چه آنها که مربیان گرانقیمت خارجی آورده‌اند می‌توان مشاهده کرد و البته نباید فراموش کرد که بعضی از مربیان داخلی از خارجی‌های لیگ گرانقیمت‌ترند! پرسپولیس و استقلال در همین شرایط به اهداف خود که کسب هر 3 امتیاز بازی‌هاست می‌رسند و تا زمانی که نتیجه بگیرند اشکالی به آنها وارد نیست. اما نکته نگران‌کننده این است که سرمربی تیم بازنده مثل ساکت الهامی از همین روند راضی است و بازنده شدن تیمش در چنین بازی بی‌کیفیتی را اتفاقی عادی می‌داند و کنفرانس مطبوعاتی بعد از بازی را با تعریف و تمجید از سرمربی استقلال و بدون هیچ حرف فنی به پایان می‌برد.
 

هومن جعفری
روزنامه‌نگار ورزشی
سطرهایی باید نوشت پیرامون سیدمهدی رحمتی که حالا کمی-‌فقط کمی‌- ‌پخته‌تر از زمان بازیگری‌اش شده. او باهوش‌تر از آن بود که در زمان بازیگری‌اش در یک سری بازی‌ها بیفتد ولی افتاد. بازی‌هایی که جام جهانی و چند جام قهرمانی در لیگ برتر را از او دریغ کرد. ایرادی ندارد. نمی‌شود همیشه برد. تا نبازیم که یاد نمی‌گیریم. سید‌مهدی رحمتی برد و باخت‌هایش را آورده و از آنها درس‌های لازم را گرفته و حالا در مسیر دیگری است. او در مسیر برداشتن گام‌های بزرگ است و حالا به وقت تعطیلی لیگ، می‌توان گفت مسیرش را بدرستی طی کرده. او در هفته‌های ابتدایی در اراک، زمان نیاز داشت تا سوار کار شود ولی حالا که وضع تیمش را می‌بینیم، می‌توانیم براحتی قضاوت کنیم و نظر بدهیم که مسیرش را خوب طی کرده. در 6 بازی قبل باخت نداشت، گلی نخورده و امتیاز جمع کرده و خودش را به جایی رسانده که باید.
رحمتی البته می‌داند که دو یا سه باخت پی در پی می‌تواند تیمش را دوباره برگرداند همانجا که باید. می‌داند که یکی، دو گام اشتباه می‌تواند نظم جدید تیمش را خراب کند. می‌داند که کمی اشتباه در زدن ضربه آخر یا یکی، دو اشتباه فردی می‌تواند همه کاسه کوزه‌ها را دوباره به زمین بریزد. اینقدر در فوتبال بوده که حواسش به این چیزها باشد. پس مغرور نمی‌شود و حواسش به مسیری هست که باید طی کند.
سیدمهدی رحمتی، این روزها، حالش از همیشه بهتر است. رسیدن به رتبه پنجم جدول برای او، اتفاق خوبی است ولی یادش هست که تیم اراک، سال قبل و در نیم‌فصل دوم سقوط آزاد بدی را تجربه کرد. او باید از فصل قبل درس بگیرد و نگذارد تراژدی خطیبی برای او تکرار شود.