سایت فورفورتو نام فوتبالیست‌هایی که سیاستمدار شدند را منتشر کرده که در این بین نام مارک ویلموتس هم دیده می‌شود. او پس از آویختن کفش‌های خود در سال ۲۰۰۳، به عنوان نماینده حزب لیبرال فرانسوی زبان به سنا راه یافت. او در سال ۲۰۰۵ استعفا داد. سپس از سال ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۶ سرمربی بلژیک شد. او بعداً مربی تیم‌های ملی ساحل عاج و ایران بود.

مریم آزمون، سرمربی تیم ملی بانوان که از مسابقات جام‌جهانی فوتبال درس‌های زیادی آموخته است، از مسئولان فدراسیون فوتبال گلایه دارد: «من از فدراسیون فوتبال گلایه می‌کنم، چون حداقل می‌توانستند چند نفر از سرمربیان یا مدرسان‌شان را به این بازی‌ها اعزام کنند. این بازی‌ها واقعاً یک کلاس آموزشی بود که بتوانیم از نزدیک شاهد اتفاقات علمی در فوتبال باشیم.»

 مجید جلالی با اشاره به سبک بازی تیم ملی ایران در جام‌های جهانی 2014، 2018 و 2022 گفت: «در سه جام جهانی اخیر که 12 سال فوتبال ایران را نشان می‌دهد (پس از جام جهانی 2010 تا سال 2022)، با چه روشی بازی کردیم؟ این سبک (روش تدافعی) به الگوی فوتبال ما تبدیل شده است که صرف‌نظر از جام جهانی 2022، مورد استقبال مردم و رسانه‌ها قرار گرفت و تبدیل به یک مدل شد.»
 

صبح دیروز (چهارشنبه) خبری با تیتر «اعلام زمان جلسه سرنوشت‌ساز برای انتخاب سرمربی تیم ملی» روی خروجی رسانه‌ها قرار گرفت. اینکه بالاخره بعد از حدود یک ماه از حذف تیم ملی ایران از جام جهانی قطر، هیأت رئیسه تاریخی برای برگزاری جلسه تعیین کرد، می‌توانست نویدبخش این باشد که هیأت رئیسه فدراسیون فوتبال قرار است درباره وضعیت تیم ملی و کادرفنی بلاتکلیف آن تصمیم‌گیری کند و پیش از آنکه دیر شود، شرایط را برای آماده‎‎سازی جهت حضور در جام ملت‌های آسیا مهیا کند.
واقعیت این است که از همان زمان که تیم ملی از قطر بازگشت، گمانه‌زنی‌های بسیاری درباره وضعیت کارلوس کی‌روش و مخالفت اعضای هیأت رئیسه با ابقای آن مطرح شد که نشان می‌داد تصمیم نهایی درباره سرمربی تیم ملی منوط به تشکیل جلسه و رأی‌گیری درباره گزینه مدنظر برای هدایت تیم ملی است.
به همین خاطر وقتی سه‌شنبه 13 دی‌ماه به عنوان تاریخ برگزاری جلسه هیأت رئیسه اعلام شد، همه امیدوار شدند که در این جلسه اعضای هیأت رئیسه درباره سرمربی تیم ملی تصمیم‌گیری می‌کنند و برای نخستین‌بار می‌توان امیدوار بود که پیش از آنکه دیر شود، فدراسیون فوتبال اقدامی در جهت پایان بلاتکلیفی تیم ملی انجام داده است.
چند ساعت بعد از اعلام تاریخ برگزاری جلسه هیأت رئیسه اما وقتی دستور جلسه هیأت رئیسه فدراسیون به بیرون درز پیدا کرد، مشخص شد که برخلاف تصور رسانه‌ها، این جلسه قرار نیست با هدف پایان دادن به بلاتکلیفی تیم ملی و انتخاب سرمربی برگزار شود. در میان موارد آمده در دستور جلسه، اصلاً هیچ صحبتی از انتخاب سرمربی نیست.
در نامه‌ای که از سوی هدایت ممبینی به اعضای هیأت رئیسه ارسال شده است، در دستور جلسه موردی مبنی بر بررسی وضعیت تیم ملی یا تعیین و تکلیف در مورد سرمربی ایران دیده نمی‌شود. موضوعی عجیب که قبلاً هم تجربه‌ای مشابه آن دیده شده است.
با برگزاری انتخابات هشتم شهریورماه و انتخاب مهدی تاج به عنوان رئیس فدراسیون، چند روز بعد اولین جلسه رسمی هیأت رئیسه برگزار شد و نتیجه‌اش برکناری دراگان اسکوچیچ و انتخاب کارلوس کی‌روش به عنوان سرمربی بود. در آن زمان هم وقتی دستور جلسه هیأت رئیسه را مشاهده می‌کردیم ۱۷ مورد برای رسیدگی وجود داشت که هیچ‌کدام مربوط به انتخاب سرمربی یا تغییر و تحول در تیم ملی نبود. حتی مدیران فدراسیون نیز در گفت‌و‌گوهای خود در آن زمان، چنین چیزی را تکذیب می‌کردند اما در نهایت تغییر بزرگ رخ داد.
با این حال به نظر می‌رسد بحث در مورد تیم ملی و نتایج به دست آمده در جام جهانی ۲۰۲۲ قطر، یکی از موارد اصلی مطرح شده در هیأت رئیسه خواهد بود. مدیران فدراسیون نیز به دنبال دور کردن حاشیه از این موضوع مهم هستند تا بدون ایجاد چالش و در آرامش تصمیمات لازم را اتخاذ کنند و به همین دلیل در موارد مطروحه به آن اشاره نکرده‌اند. هر چند که احتمالاً تکلیف نهایی نیمکت تیم ملی در همان جلسه مشخص نشود و تصمیم‌گیری در این مورد به جلسات و روزهای آینده موکول شود.
به جای مسأله مهم تعیین تکلیف سرمربی تیم ملی اما قرار است در جلسه روز سه‌شنبه به موارد زیر رسیدگی شود:
- بحث و بررسی درباره آیین‌نامه مالی و معاملاتی فدراسیون
- بررسی آیین‌نامه پاداش فدراسیون
- درخواست پاداش صعود تیم زیر 17 سال
- بررسی گزینه‌های تیم‌های ملی بانوان
- بررسی و تعیین تاریخ مجمع فدراسیون
- اصلاح اساسنامه هیأت‌های استانی
این دستورجلسه و بی‌توجهی آشکار به موضوع تعیین تکلیف کادرفنی تیم ملی فوتبال، ابهام‌ها و سؤالات متعددی را به ذهن متبادر می‌کند. آیا تاج با این اقدام، به طور واضح نظر و تصمیم هیأت رئیسه در تعیین تکلیف سرمربی تیم ملی را کم اهمیت می‌داند؟ آیا او می‌خواهد برای این اقدام زمان بخرد تا سنگ‌هایش را با کی‌روش وا بکند و منتظر اتفاقی باشد که جو منفی ایجاد شده علیه او تغییر کند؟ چه فلسفه‌ای پشت بی‌توجهی عیانی وجود دارد که در دستور جلسه هیأت رئیسه درباره تعیین تکلیف سرمربی تیم ملی دیده می‌شود؟ آیا اعضای هیأت رئیسه نسبت به این موضوع هیچ اعتراضی ندارند؟ با توجه به زمان کمی که تا جام ملت‌های آسیا مانده، چه زمانی قرار است تصمیم قطعی فدراسیون فوتبال درباره سرمربی تیم ملی اعلام شود؟ آیا قرار است این موضوع اینقدر طولانی شود که باز هم با این بهانه که زمانی به جام ملت‌ها نمانده، تصمیم فوری بگیرند؟

چرا تیم ملی از دستورجلسه حذف شد؟
بی‌توجهی آشکار به موضوع تعیین تکلیف کادرفنی تیم ملی فوتبال، ابهام‌ها و سؤالات متعددی را به ذهن متبادر می‌کند. آیا تاج با این اقدام، به طور واضح نظر و تصمیم هیأت رئیسه در تعیین تکلیف سرمربی تیم ملی را کم اهمیت می‌داند؟ آیا او می‌خواهد برای این اقدام زمان بخرد تا سنگ‌هایش را با کی‌روش وا بکند و منتظر اتفاقی باشد که جو منفی ایجاد شده علیه او تغییر کند؟ چه فلسفه‌ای پشت بی‌توجهی عیانی وجود دارد که در دستور جلسه هیأت رئیسه درباره تعیین تکلیف سرمربی تیم ملی دیده می‌شود؟ آیا اعضای هیأت رئیسه نسبت به این موضوع هیچ اعتراضی ندارند؟

ورزشگاهی که پنجاه و یک سال از برگزاری نخستین بازی فوتبال در آن می گذرد، روزهای سخت و پراسترسی را پشت سرمی‌گذارد و با نگاهی سختگیرانه نفس‌هایش به شماره افتاده است. ورزشگاهی که از آن به عنوان تنها ورزشگاه استاندارد فوتبال ایران یاد می‌شود!
سهیل مهدی، مسئول کمیته مسابقات سازمان لیگ درخصوص اینکه آیا نامه‌ای در خصوص پلمپ بودن طبقه دوم ورزشگاه آزادی به سازمان لیگ ارسال شده است، تأکید می‌کند: «زیرساخت‌های ورزشگاه آزادی در طبقه دوم مشکلاتی دارد.  به صورت مثال در دربی به این دلیل که دو تیم پرهوادار با هم بازی داشتند، عملاً امکان حضور تماشاگران وجود نداشت. دقیق نمی‌دانم چند سکو از رده خارج شده ولی شاید شورای تأمین از لحاظ جانمایی تماشاگران روی سکوها در بازی‌هایی که تیم حریف کم هوادار است، بتواند مجوز صادر کند.»
مهدی می‌گوید: «این موضوع را هم باید در نظر گرفت که در حال حاضر در ورزشگاه آزادی مشغول اجرای عملیات عمرانی و بنایی هستند و با این تفاسیر میزبانی از تماشاگران فایده ندارد. در کل ابتدا باید برخی مسائل را مدیریت کرد و سپس برای حضور تماشاگران در ورزشگاه سراغ تصمیم‌گیری رفت.»

کنفدراسیون فوتبال آسیا نسخه جدید قوانین و مقررات صدور مجوز باشگاهی را منتشر کرد. با اعلام مدیر صدور مجوز حرفه‌ای، کنفدراسیون فوتبال آسیا نسخه جدید قوانین و مقررات صدور مجوز باشگاهی را در حالی منتشر کرد که بر اساس نسخه جدید، قوانین و مقررات صدور مجوز باشگاهی، آخرین فرصت ارسال تصمیمات کمیته بدوی برای باشگاه‌های متقاضی صدور مجوز، دهم خرداد 1402 اعلام شده است.
 همچنین در این نسخه، به جهت صدور مجوز باشگاهی برای باشگاه‌های فوتسال و فوتبال زنان، قوانین و مقرراتی نیز در نظر گرفته شده است.
براساس بند p.08 این آیین‌نامه کلیه سرمربیان تیم‌های شرکت‌ کننده در لیگ قهرمانان آینده می‌بایست دارای مدرک پرولایسنس باشند.
همچنین مربیان دروازه‌بانی این تیم‌ها می‌بایست دارای مدرک «مربیگری دروازه‌بانی سطح 3 کنفدراسیون فوتبال آسیا» و مربیان بدنساز هم باید دارای مربیگری بدنسازی سطح 2 کنفدراسیون فوتبال آسیا باشند.

وصال روحانـی
روزنامه‌نگار

با برگزاری هفته چهاردهم لیگ برتر فوتبال کشور طی روزهای جمعه و شنبه این سؤال مهم دوباره به ذهن می‌آید که عامل خستگی مفرط تا چه میزان آثار مضر خود را روی تیم‌ها و به تبع آن روی نتایج به ثبت رسیده در این مسابقات خواهد گذاشت. درست است که پس از بازگشایی لیگ تا این لحظه فقط دو هفته از این مسابقات برگزار شده اما فاصله حداکثر چهار، پنج روزه بین دیدارهای هر هفته تیم‌ها را طبعاً فرسوده می‌کند و چون لیگ به دلیل برگزاری جام جهانی اخیر به مدت 50 روز تعطیل بوده و تیم‌ها در این مدت به رغم انجام تمرینات تحت فشار مستمری قرار نگرفته بودند، مقاومت آنها کاهش یافته و شکنندگی‌شان بیشتر شده است. حالا تیم‌ها موظفند صرف‌نظر از فرصت بسیار کوتاهی که برای نیم فصل و نقل و انتقال‌های زمستانی در اختیارشان گذاشته می‌شود،‌ هر چهار، پنج روز یک بار به میدان بیایند و مسابقه بدهند و این امر نه تنها خستگی فیزیکی شدیدی را بر جسم بازیکنان‌شان مستولی می‌سازد، بلکه مصدومیت‌ها را هم بیشتر می‌کند و چون درمان این آسیب‌دیدگی‌ها هم با شتاب به قصد رساندن هرچه سریعتر بازیکنان به صحنه مسابقات صورت می‌پذیرد، درمان‌ها به حد کفایت ثمربخش نخواهد بود و دفعات بعدی مصدومیت‌ها را موجب خواهد شد.
وقت نداشتن برای ترمیم‌های تاکتیکی و رفع ضعف‌های فنی دیگر عارضه برخاسته از برپایی فشرده بازی‌های لیگ است اما چون نکته اصلی مورد نظر در این مطلب خدشه‌های جسمانی و مضار نشأت گرفته از کاستی‌های فیزیکی است، باید اذعان داشت که این عوارض لیگ ما را که ذاتاً بدشکل و فرم و سرشار از بازی‌های منفی و تدابیر تدافعی و کم بهره از زیبایی‌های فنی است،‌ بدریخت‌تر خواهد کرد. تو گویی با فستیوالی روبه‌رو هستیم که بنیاد و نطفه‌اش را با دفاع و ضربه‌زنی‌های بی‌هدف و تلاش شدید برای گل نخوردن بسته‌اند و گلزنی فقط در اوقاتی میسر است که اشتباهاتی از همان عوامل دفاعی سر بزند که چون فرسوده و تحت فشارند، امری محتمل است و در اکثر گل‌های به ثمر رسیده نقش اول را ایفا می‌کنند. ضربات ایستگاهی و ضدحملات هم عمده‌ترین راهی است که تیم‌های تحت فشار جسمانی و فاقد بدن‌های ساخته و پرداخته برای گلزنی تعقیب و اجرا می‌کنند و استثناها در این موارد اندک است. در معدود مواردی هم که تیم‌ها رویکرد تهاجمی به قصد گلزنی و پیروزی دارند یا تیم‌های مجری تهاجم از گلزنانی حرفه‌ای بی‌بهره‌اند و سرشان را بیهوده به در و دیوار می‌کوبند (نمونه: پرسپولیس که لوکادیا را از دست داده) یا گلزن خوب دارند اما فشار مسابقات پیاپی نشاط لازم را برای گلزنی از آنها ستانده است (نمونه: سپاهان که از مغانلو برخوردار است) اینچنین است که لیگ ما در اوایل زمستانی که سرمای آن زمین‌ها را پیوسته سفت‌تر و سخت‌تر و شرایط اجرای فوتبالی فنی روی زمین را دشوارتر می‌کند،‌ هر روز از چشم‌نواز بودن فاصله بیشتری می‌گیرد و به جای نماد فن و هنر بودن به مظهر مقاومت فیزیکی تبدیل می‌شود.