بعد از ناکامی برزیل در جام جهانی 2022 شایعاتی در مورد جایگزین تیته در تیم ملی به گوش‌ها رسید. یکی از گزینه‌هایی که گفته می‌شد برای این جایگاه انتخاب شده کارلو آنچلوتی سرمربی فعلی رئال بود. وقتی از این سرمربی در مورد قبول هدایت برزیل سؤال پرسیده شد، گفت: «هیچ کس از آینده خبر ندارد. من تا سال 2024 با رئال مادرید قرارداد دارم و اگر اخراجم نکنند در این تیم خواهم ماند.»

پس از پیروزی دراماتیک در ضربات پنالتی مقابل فرانسه، بازیکن شماره 10 آرژانتینی‌ها به خبرنگاران گفت: «خیلی خوشحالم که توانستم جام را این‌طور تمام کنم. می‌دانستم که روزی خدا آن را به من هدیه می‌دهد. نمی‌دانم چرا، اما احساس می‌کردم که این‌طور خواهد شد. یک بار دیگر خداوند من را بسیار خوشحال کرد. بعد از قهرمانی در کوپا امریکا و جام جهانی در پایان دوران حرفه‌ای من چه چیز دیگری می‌تواند وجود داشته باشد.»

اسکالونی سرمربی 44 ساله قهرمان جهان بعد از برد تاریخی با چشمانی اشک‌آلود به خبرنگاران گفت: «باورم نمی‌شود که در یک بازی بی‌نقص تا این حد رنج کشیدیم. باور نکردنی است، به کاری که بازیکنانم انجام دادند افتخار می‌کنم. آنها تیم هیجان انگیزی هستند، دو بار بازی به تساوی کشیده شد و ضربه خوردیم. می‌خواهم به مردم بگویم که لذت ببرند، این یک لحظه تاریخی برای کشور ما است.»

 بهترین بازی تاریخ جام جهانی و شاید بهترین بازی تاریخ. فینال قطر همه چیزهایی که ما را عاشق فوتبال کرده داشت و هر چیزی که قبل از شروع بازی تصور نمی‌کردید در فینال جام جهانی رخ بدهد. این مسابقه فراتر از انتظارات بود.
 
دی‌ماریای ترسناک
 لیونل مسی تنها بازیکن تیم ملی آرژانتین نبود که تلخی جام جهانی برزیل را در خاطر داشت. جام برای آنخل دی‌ماریا در یک‌چهارم‌نهایی به خاطر مصدومیتش تمام شد و در این جام هم احتمال می‌رفت به فینال نرسد چون در تمام بازی‌های مراحل حذفی فقط هشت دقیقه به میدان رفت. او در تمام پیروزی 3 بر صفر مقابل کرواسی در نیمه‌نهایی روی نیمکت بود. منتقدان آرژانتینی می‌گفتند لیونل اسکالونی باید تیمش را 2-5-3 بچیند چون دی‌ماریا آماده نیست. نیازی به نگرانی نبود و دی‌ماریا هر بار که صاحب توپ شد، ترسناک بود. از عثمان دمبله پنالتی گرفت، گل دوم را زد و یک لایی زیبا به اورلین شوامنی انداخت. مسی تیتر اول می‌شود اما خودش نخستین کسی است که اعتراف می‌کند دی‌ماریا نقش مهمی در رسیدن او به قهرمانی کوپا امریکا و جام جهانی داشته، شاید اگر آمادگی لازم را داشت که تا پایان در زمین بماند، کار فرانسه به وقت اضافه هم نمی‌کشید.
 
بحث تمام نشدنی
 آیا واقعاً بحث بهترین بازیکن تاریخ تمام شد؟ آیا طرفداران کریستیانو رونالدو هم اعتراف می‌کنند لیونل مسی بهترین بازیکن تاریخ است؟ شاید نه اما چه اهمیتی دارد؟ جایگاه مسی در قله تاریخ فوتبال دیگر محل منازعه نیست. همیشه می‌گفتند با تیم ملی آرژانتین کاری نکرده اما در فاصله 18 ماه کوپا امریکا و جام جهانی را برد و در هر دو تورنمنت بهترین بود. او در 26 بازی در جام جهانی روی 21 گل نقش مستقیم داشته و در هر دو رکورددار است ضمن اینکه تنها کسی است که در یک جام جهانی در مرحله گروهی، یک‌هشتم‌نهایی، یک‌چهارم‌نهایی، نیمه‌نهایی و فینال گل زده. بیشتر؟ در همه بازی‌هایش در مراحل حذفی بهترین بازیکن زمین شد. او 35 سال دارد اما مسی ابرانسان است، محمد علی کلی در بوکس، مایکل جردن در بسکتبال، تایگر وودز در گلف و رافائل نادال در تنیس. واقعاً چیزی نمانده که مسی به آن برسد، چیزی نمانده که درباره مسی گفته شود، او جاودان است، او بهترین بازیکن تاریخ است.
 
 دومین لیونل محبوب
 لیونل اسکالونی نمی‌توانست حسش از رسیدن آرژانتین به فینال را توصیف کند، حالا ببینید چه حسی دارد. در 44 سالگی جوان‌ترین مربی قهرمان جهان بعد از هموطنش سزار لوییس منوتی در 39 سالگی است. یک سال بعد از آنکه به 28 سال ناکامی آرژانتین در رسیدن به جام‌های ملی، بزرگترین دستاورد زندگی‌اش را کسب کرد. او مسی را داشت اما یادتان نرود مربی‌های زیاد دیگری هم این فرصت را داشتند و نتوانستند از این نابغه درست استفاده کنند. کار اسکالونی فوق‌العاده است، او وارث تیمی شد که از حذف به وسیله فرانسه در یک‌هشتم‌نهایی جام جهانی قبل ویران شده بود اما در این فینال مچ دیدیه دشان را با ترکیبی از تاکتیک و انگیزه خواباند.
در پنالتی قطعاً شانس مهم است اما مثل بازی با هلند در یک‌چهارم‌نهایی با تعویض‌های مهم تیمش را زنده کرد بخصوص آوردن لئاندرو پاردس که ورق بازی را به نفع آرژانتین برگرداند. روحیه اتحادی که اسکالونی در تیم ملی کشورش به وجود آورد، شبیه روحیه تیم‌های باشگاهی بود. چهار سال پیش از انتصاب او خوشحال نشدند اما حالا دومین لیونل محبوب کشورش است!
 
دمبله افتضاح
عثمان دمبله باروحیه به قطر آمد به خاطر تحولی که در بارسلونا داشت. خیلی‌ها تصور می‌کردند یکی از بهترین‌های تورنمنت می‌شود. اما انتظارات را برآورده نکرد و در هفت بازی فقط دو پاس گل داد. در فینال از همه بدتر بود، شاید بیماری یا مصدومیت نقش داشت. تنها 17 بار توپ را لمس کرد و فقط یک بار وارد یک سوم دفاعی آرژانتین شد. یک پنالتی داد و دشان با بیرون کشیدنش در دقیقه 41 به او لطف کرد. البته دمبله 25 سال بیشتر ندارد و هنوز وقت دارد استعداد کلاس جهانی‌اش را شکوفا کند اما شاید خلاصی از ضربه روحی این جام بیشتر از مصدومیت‌های متعدد طول بکشد.
 خوش به حال برایتون
اگر درخشش مسی و امباپه نبود، الکسیس مک آلیستر می‌توانست بهترین بازیکن زمین شود. او خستگی‌ناپذیر در وسط زمین تلاش کرد و مشکلات زیادی بین خطوط فرانسه به وجود آورد ضمن اینکه پاس گلی عالی به دی‌ماریا داد. حالا شاید نگه داشتن او برای برایتون سخت باشد و می‌توانند بابت یکی از پدیده‌های جام جهانی پول خوبی بگیرند.
 
اوتامندی خوش‌شانس
نیکلاس اوتامندی در این تورنمنت عالی بود و با فاصله بهترین مدافع تیم به حساب می‌آمد برای همین شایسته تشویق پرشور هواداران در زمان کسب مدال بود. اما خوش‌شانسی آورد که تیمش قهرمان شد، او به فرانسه اجازه داد به بازی برگردد، ابتدا توپ را به راندال کولو موانی لو داد و بعد مرتکب پنالتی شد. بعد از آن پنالتی، آرژانتین 20 دقیقه تمرکز نداشت و اگر اسکالونی نبود، شاید دیگر به دست نمی‌آورد.
 
مارتینس دیوانه
امیلیانو مارتینس کمی دیوانه است همان‌طور که کارهایش در جشن بعد از بازی نشان داد اما این دیوانگی‌ها بی‌دلیل نیست. او یکی از ارکان قهرمانی آرژانتین بود. نه تنها با غلبه روانی بر کومان و شوامنی باعث شد پنالتی‌های آنها گل نشود بلکه با مقاومت در برابر ضربه کولو موانی در آخرین ثانیه‌های وقت اضافه باعث کشیده شدن کار به پنالتی شد. البته رفتار درستی نداشت، چه در ضربات پنالتی و چه تمسخر امباپه غیراخلاقی و غیرضروری بود. البته با این کارها بخصوص در پنالتی‌ها به تیمش روحیه داد و در نهایت بهترین دروازه‌بان تورنمنت شد.
 
اعتبار امریکای جنوبی
 در آستانه فینال فرانسه و آرژانتین، امباپه قدرت فوتبال امریکای جنوبی را زیر سؤال برد و گفت برزیل و آرژانتین به اندازه تیم‌های اروپایی بازی‌های سطح بالا انجام نمی‌دهند. امیلیانو مارتینس در کنفرانس خبری پاسخ داد: «او چیز زیادی از فوتبال نمی‌داند. هرگز در امریکای جنوبی بازی نکرده و بهتر است درباره چیزی که نمی‌داند، حرف نزند. اما مهم نیست، ما تیم بزرگی هستیم، همه این را می‌دانند.»

ZOOM

پنالتی‌زن‌های بیچاره
اگر یک بازی باشد که هیچ کدام از دو تیم شایسته باخت نبودند، همین بازی بود. در نهایت فرانسه به خاطر پنالتی دو بازیکن جوانی که در بازگشتش نقش مؤثری داشتند، باخت. کومان با ورود به زمین خط دفاع آرژانتین را به هم ریخت و شوامنی در 20 دقیقه پایانی وقت معمول فرمانده مرکز زمین بود. شاید بعدها حسرت این ضربات را بخورند اما باید به این بازی افتخار کنند.
 

فرانسه از دفاع از عنوان قهرمانی‌اش در جام جهانی 2022 باز ماند چون فینال را به آرژانتین باخت. در مجموع هم شاید حق آرژانتین بود که این عنوان را کسب کند هرچند که برخی هواداران در شبکه‌های اجتماعی و فضای مجازی ناکامی خروس‌ها برای تبدیل شدن به تنها دومین تیم موفق تاریخ در کسب دو قهرمانی متوالی در جام جهانی، این اتفاق را به عامل دیگر نسبت می‌دهند، به بزرگ بودن سایز باسن رافائل واران.
قبل از آنکه بازی با تساوی 3-3 در وقت‌های اضافه تمام و به ضربات پنالتی کشیده شود که فرانسه آن را 4 بر 2 باخت، اتفاقی رخ داد که به آرژانتینی‌ها برای خروج از شوک دو گل متوالی فرانسوی‌ها کمک کرد. در وقت‌های اضافه مسی دومین گل خود و سومین گل آرژانتینی‌ها را در حالی زد که فرانسوی‌ها امیدوار بودند این گل به‌دلیل قرار داشتن هم‌‌تیمی او لائوتارو مارتینس در موقعیت آفساید، مردود اعلام شود. VAR اما امیدهای آنها را نقش بر آب کرد چون با استفاده از تکنولوژی جدید آفسایدگیری نشان داد که مارتینس قبل از دریافت توپ از انزو فرناندز عقب‌تر از واران به‌عنوان آخرین مدافع فرانسه قرار داشته است. فرار میلیمتری مارتینس از موقعیت آفساید اما سوژه طنزپردازی اهالی فضای مجازی شده است چون در بازسازی انیمیشنی صحنه، مشخص شد که باسن واران باعث شده مارتینس در آفساید قرار نگیرد.
یکی از کاربران توئیتر درباره این اتفاق نوشته است: «عاشق این صحنه‌ام که باسن واران به‌عنوان محلی برای قرار گرفتن خط آفساید انتخاب شد.» کاربری دیگر نوشته است: «باسن واران قهرمانی جام جهانی را به آرژانتین هدیه داد.» کاربر سوم پیامی جالب‌تر گذاشته و نوشته است: «باسن واران واقعاً یک کشور را خوشبخت کرد.»
اگرچه از منظر طنز به این قضیه پرداخته شده، اما واقعیت این است که اگر واران آفساید را پر نکرده بود، هم‌تیمی او امباپه می‌توانست با سومین گلش مسبب قهرمانی فرانسه شود. البته این هم در حد فرضیه است و شاید هرگز چنین اتفاقی رخ نمی‌داد. در هر حال، فینال پرفراز و نشیب جام بیست‌و‌دوم به پنالتی‌ها رفت تا امیلیانو مارتینس دروازه‌بان آلبی‌سلسته با مهار یک ضربه حریف مسبب پیروزی و قهرمانی تیمش در جام جهانی پس از 36 سال شود.

فینال جام جهانی فینال حاشیه‌ها بود، فینالی که اگرچه در پایان یافتن انتظار بیست‌و‌چند ساله لیونل مسی برای قهرمانی خلاصه می‌شد، به خاطر اتفاقات غیرمنتظره‌اش هم در کانون توجه قرار داشت. یکی از آن اتفاقات غیرمنتظره ژست امیلیانو مارتینس دروازه‌بان تیم ملی آرژانتین پس از دریافت دستکش طلایی به‌عنوان بهترین دروازه‌بان جام بود. او پس از دریافت این جایزه، در حالی که هنوز از مقامات ارشد فوتبال حاضر روی سکوی اهدای جوایز فاصله نگرفته بود، ژستی جنجالی و عجیب گرفت که به زعم خیلی‌ها ناشایست و برای خیلی‌های دیگر اهانت‌آمیز بود.
قهرمان آلبی‌سلسته در ضربات پنالتی که با مهار ضربه کینگزلی کومان و پیش از آن دفع شوت کولو موانی در آخرین دقیقه وقت‌های اضافه ناجی تیمش شده بود، درباره ژستی که ظاهراً مخاطب آن هواداران فرانسوی حاضر در ورزشگاه بودند، گفت: «من این ژست را گرفتم چون فرانسوی‌ها داشتند مرا هو می‌کردند. قطعاً این حرکت را از سر غرور انجام ندادم.»
اگرچه ژست‌اش به مذاق خیلی‌ها خوش نیامد اما ادعای دیبو مارتینس درباره حرکتش دروغ نبود چون این اولین باری نیست که سنگربان باشگاه استون‌ویلا به این شیوه پس از دریافت جوایز انفرادی‌اش ژست می‌گیرد. او تابستان سال 2021 هم که به آلبی‌سلسته برای فتح کوپا آمه‌ریکا در برزیل کمک کرد، پس از کسب جایزه بهترین دروازه‌بان جام ژستی مشابه به حرکتش در دوحه انجام داده بود.
شادی مارتینس اما چیزی از اهمیت او برای پایان 36 سال انتظار آرژانتینی‌ها در مسیر فتح جام جهانی کم نکرد. مارتینس که در فینال بیست‌و‌ششمین بازی ملی‌اش را انجام داد، اولین دروازه‌بان آرژانتینی تاریخ شد که دستکش طلایی جام جهانی را می‌برد. او نه فقط در فینال بلکه در مراحل قبلی هم بارها ناجی آلبی‌سلسته شده بود که مهم‌ترین مورد آن در ضربات پنالتی بازی برابر هلند در مرحله یک چهارم نهایی بود، جایی که نماینده امریکای جنوبی حریف اروپایی‌اش را شکست داد و دروازه‌بان استون‌ویلا دو ضربه لاله‌های نارنجی را مهار کرد. مارتینس 30 ساله در تمام پنالتی‌های بازی فینال به جز ضربه آخر فرانسوی‌ها توسط کولو موانی، جهت ضربه را درست تشخیص داد و با کمی شانس بیشتر می‌توانست بیش از یک ضربه پنالتی حریف را مهار کند. با این حال بدون شک تاریخی‌ترین مهار او همان دفع توپی بود که با پا در موقعیت تک به تک با کولو موانی در دقیقه 124 بازی انجام داد چرا که اگر آن توپ به گل تبدیل شده بود، تمام رؤیاهای آلبی‌سلسته برای قهرمانی بر باد می‌رفت. همان واکنش سبب شد جذاب‌ترین فینال تاریخ جام‌های جهانی – اولین فینال جام جهانی از سال 1966 که در آن یک بازیکن (امباپه) هت‌‌تریک کرد – به ضربات پنالتی برود.مارتینس پس از بازی گفت: «من در ضربات پنالتی بسیار خونسرد بودم. حریف در طول بازی کلاً سه شوت داشت و آنها هم به گل تبدیل شد اما به جز آن من فکر می‌کنم که عملکردم واقعاً خوب بود.»