بعد از یکی دو بازی نیمکت‌نشینی، سرانجام لیونل اسکالونی از آنخل دی ماریا در ترکیب اصلی این تیم در فینال جام جهانی استفاده کرد. دی‌ماریا هم درخشید و یک گل زد و یک پنالتی گرفت. با این حال اسکالونی او را تعویض کرد تا همه از خروج ستاره باتجربه آرژانتینی متعجب شوند و واکنش نشان بدهند. جالب‌تر اینکه با هر گلی که آرژانتین پس از خروج او از زمین دریافت می‌کرد دی‌ماریا روی نیمکت اشک می‌ریخت.
 

کاماوینگای ۲۰ ساله یکی از بازیکنان مهم رئال مادرید محسوب می‌شود اما در تیم ملی فرانسه موقعیتی آنچنانی برای عرض اندام پیدا نکرد و در اغلب مسابقات روی نیمکت نشست.
در فینال اما فرصت بازی به کاماوینگا رسید و او جانشین تئو هرناندز شد. کاماوینگا در اقدامی جالب به دفاع چپ رفت و در این پست جدید برای فرانسه به میدان رفت.
 

اواخر نیمه اول بازی ایران و امریکا در جام جهانی بود که میلاد محمدی آسیب دید و با تصمیم کی‌روش از زمین خارج شد. محمدی به‌دلیل شدت مصدومیت نتوانست در بازی‌های تدارکاتی آ.ا.ک و اردوی آماده‌سازی این تیم یونانی شرکت کند. او حدود یک ماه دیگر دور از فوتبال خواهد بود و بعد از آن رفته رفته می‌تواند به ترکیب آ.ا.ک اضافه شود.
 

سعید زاهدیان
روزنامه‌نگار - دوحه

فینال جام‌جهانی در ورزشگاه لوسیل؛ یکی از زیباترین و مهم‌ترین ورزشگاه‌های قطر. افتتاحیه در ورزشگاه البیت برگزار شد که پذیرای بیش از 88 هزار نفر بود. البیت ورزشگاهی لوکس و بزرگ است که برای بازی‌های مهم جام‌جهانی ساخته شده اما فاصله‌اش با مرکز شهر شاید حدود 80 کیلومتر باشد. برای اینکه سرازیر شدن بیش از 80 هزار نفر به مرکز دوحه ترافیک درست نکند و ازدحام جمعیت موجب برهم خوردن نظم شهر در نخستین بازی جام‌جهانی نشود، مسابقه قطر و اکوادور در ورزشگاه البیت برگزار شد. ورزشگاهی که پیرامونش فضای گسترده‌ای وجود دارد تا هوادارانی که بلیت بازی ندارند، در جوی شبیه یک پارک بزرگ از تلویزیون-یا همان فن‌فستیوال- مسابقه نخست جام را تماشا کنند.
با اینکه البیت یکی از لوکس‌ترین و مجلل‌ترین استادیوم‌ها -نه فقط در کشور قطر بلکه شاید در دنیا بی‌نظیر- است، اما مهم‌ترین ورزشگاه جام 2022 بی‌تردید لوسیل بود؛ ورزشگاهی بزرگ و مدرن با طراحی ویژه که میزبان بازی‌های مهم و حساس جام‌جهانی شد. فینال هم در این ورزشگاه برگزار شد. قطری‌ها خیلی خوب برنامه‌ریزی کردند که بازی‌های مهم و حساس جام اغلب در ورزشگاه لوسیل و البیت باشد. تحلیل میزبان تقریباً درست بود. اگر برزیل مقابل کرواسی پیروز می‌شد، لوسیل میزبان یکی از مهم‌ترین مسابقات ادوار جام‌جهانی می‌شد. تا دقایق پایانی همه منتظر تقابل برزیل و برنده آرژانتین و هلند بودند که گل دقیقه 120 کرواسی معادلات را عوض کرد تا بازی به پنالتی برود و کرواسی به جمع 4 تیم برسد تا علاقه‌مندان به فوتبال خیلی زودتر از آنچه فکرش را می‌کردند با سامبای برزیلی‌ها خداحافظی کنند.
براساس جدول، تیمی که به نیمه‌نهایی صعود می‌کند، تعداد بازی‌هایش قطعاً 7 بازی می‌شود. با پایان مرحله نیمه‌نهایی، یکی از فینالیست‌ها آرژانتین بود که هواداران زیادی در قطر داشت و معمولاً در تمام بازی‌های این تیم، ورزشگاه‌ها به رنگ آبی آسمانی درمی‌آمد. آرژانتین نخستین بازی خود مقابل عربستان را در ورزشگاه لوسیل برگزار کرد. پیش‌بینی می‌شد که هم آرژانتین و هم عربستان هواداران زیادی در قطر دارند و این بازی باید در ورزشگاه بزرگی انجام شود. بازی آرژانتین و عربستان شاید تنها مسابقه‌ای بود که نیمی از هواداران با لباس سبز طرفدار عربستان بودند و نصف دیگر ورزشگاه رنگ آبی آسمانی به خود گرفته بود.
به جز بازی با عربستان، آرژانتین دو مسابقه دیگر خود در مرحله گروهی یعنی بازی مقابل لهستان و مکزیک را به ترتیب در ورزشگاه‌های 974 و لوسیل برگزار کرد که پس از پیروزی برابر این دو تیم با 6 امتیاز صدرنشین شد. به عبارتی آرژانتین 2 بازی از 3 مسابقه مرحله گروهی را در لوسیل بازی کرد و به مرحله یک‌هشتم رسید. پس از صعود به یک‌هشتم، آلبی‌سلسته یک بار دیگر خارج از لوسیل در ورزشگاه «احمد بن علی» استرالیا را 2 بر یک شکست داد و حریف هلند در یک‌چهارم نهایی شد. طبق برنامه، تقابل هلند و آرژانتین هم در ورزشگاه لوسیل بود. میزبان احتمال می‌داد که هلند و آرژانتین در این مرحله با هم تقابل کنند. هلند-آرژانتین همیشه جزو بازی‌های کلاسیک جام‌جهانی است. از همین رو قطر برای این بازی برنامه ویژه داشت؛ این مسابقه را در ورزشگاه بزرگی برنامه‌ریزی کرد تا تماشاگران بیشتری شاهد رقابت جذاب و نفسگیر دو تیم بزرگ جام باشند. مسابقه‌ای دراماتیک که با کامبک هلند همراه شد و نارنجی‌های خوش‌سلیقه بازی 2 بر صفر باخته را با گلی مدرسه‌ای و تمرین شده در دقیقه 5+90 مساوی کردند تا بازی به ضربات پنالتی برود. این مسابقه بی‌شک یکی از مهم‌ترین و جذاب‌ترین بازی‌های تاریخ جام‌جهانی برای ورزشگاه لوسیل به یادگار خواهد ماند.
صعود آرژانتین به نیمه‌نهایی و انتظار برای یک بازی بزرگ دیگر؛ قرار بود برزیل یک پای نیمه‌نهایی باشد به همین دلیل لوسیل، انتخاب میزبان برای بازی بزرگ پای فینال بود اما برزیل غفلت کرد و کرواسی بالا آمد تا شاهد کلاسیکوی امریکای جنوبی در قطر نباشیم. اگر این اتفاق رخ می‌داد و برزیل صعود می‌کرد، بی‌شک این ورزشگاه بهترین انتخاب بود اما کرواسی- آرژانتین هم ورزشگاهی با جمعیت بالای 80 هزار تماشاگر لازم داشت.
آرژانتین در لوسیل پیروز شد و به فینال آمد. از ابتدا میزبان همین ورزشگاه را برای فینال در نظر گرفته بود. معمولاً افتتاحیه و فینال در دو ورزشگاه بزرگ میزبان برگزار می‌شود و تقدیر اینگونه رقم خورد که آرژانتین 5 بازی از 7 مسابقه خود را در لوسیل برگزار کند تا این استادیوم بزرگ مملو از تماشاگرانی با لباس آبی سفید- به قول خودشان آلبی‌سلسته- باشد.
این اتفاق باعث شد تا بازیکنان آرژانتین بیش از هر تیمی در این ورزشگاه بازی کرده باشند و با زمین، جو تماشاگران و فضای این استادیوم اخت بگیرند. در نهایت هم آرژانتین در ورزشگاه به اصطلاح خانگی‌اش پس از 44 سال جام‌ جهانی را برای سومین بار در تاریخ فوتبالش بالای سر برد.
 

بازار سیاه بلیت‌فروشی پدیده‌ای است که سال‌ها در رشته‌های ورزشی پرطرفدار با آن مواجه هستیم. تا چند سال پیش در کشور خودمان هم این بازار سیاه را تقریباً در هر دربی و بازی مهم مشاهده می‌کردیم. اتفاقی که با الکترونیکی شدن بلیت‌فروشی همزمان با کاهش استقبال از بازی‌های لیگ برتر و همچنین حضور یک خط در میان هواداران در ورزشگاه بعد از شیوع ویروس کرونا و آلودگی هوا کمتر شاهدش هستیم.
در رابطه با جام جهانی 2022 قطر هم مثل تمام تورنمنت‌های مهم جهان نگرانی از راه افتادن بازار سیاه بلیت‌فروشی وجود داشت. به طور کلی قطر کشور گرانی برای زندگی و مسافرت است، حالا به این گرانی چند برابر شدن هزینه اقامت در ایام جام جهانی را اضافه کنید و یک علامت اضافه دیگر برای بازار سیاه بلیت‌فروشی بگذارید!
گران بودن اقامت که از ابتدا مشخص بود اما قطر و فیفا امیدوار بودند ملزومات صدور هیا کارت برای سفر به قطر حداقل یکی از این دو معضل (بلیت‌فروشی و هزینه اقامت) که سبب انتقاد برخی هواداران و رسانه‌ها شده بود را حل کند.
متأسفانه اما هیا کارت چاره‌ساز نشد و پلیس هم تقریباً کاری برای کنترل بازار سیاه بلیت‌فروشی نکرد. ریشه این بازار سیاه در کارگران مهاجری است که مدت‌ها پیش از آغاز جام جهانی به قطر آمده بودند و راه و چاه زندگی در این کشور را یاد گرفته‌اند. اما دلیل اصلی که آنها را به سوی درآمدزایی از طریق بازار سیاه بلیت‌فروشی سوق داده است سطح درآمد بسیار پایین آنها نسبت به مردمان قطر است.
اولین بار پیش از بازی ایران و انگلیس بود که بازار سیاه بلیت‌فروشی را در اطراف استادیوم دیدیم و این پدیده تا بازی شصت و چهارم جام یعنی فینال میان آرژانتین و فرانسه ادامه یافت. در روزهای اول آنها در خفا این کار را انجام می‌دادند اما رفته رفته ترس‌شان ریخت و این کار علنی شد. به طور مثال در بازی رده‌بندی میان مراکش و کرواسی بلیت را به قیمت دو هزار ریال به فروش می‌رساندند، شاید 4 برابر قیمت واقعی آن. دو هزار ریال مساوی با 20 میلیون تومان ایران و 545 دلار امریکا است.
هرچند بارها از نقاط مثبت میزبانی قطر در جام جهانی نوشته‌ایم اما بازار سیاه بلیت‌فروشی همان نقطه‌ای است که قطر در آن نمره منفی می‌گیرد.
 

شعار جذاب هواداران آلبی سلسته در دوحه
از سرزمین دیگو و لیونل، فرزندانی از مالویناس
هواداران آرژانتینی از ابتدای جام جهانی 2022 تا زمانی که فینال مسابقات برگزار شد، در همه حال و تمام نقاط شهر دوحه از تیم‌شان حمایت کردند. آنها جزو هواداران پرشور فوتبال در جهان محسوب می‌شوند که سختی سفر چند ساعته از امریکای جنوبی به قطر و همچنین هزینه‌های سرسام‌‌آور اسکان در دوحه را به جان خریدند تا در ورزشگاه حاضر شوند و تیم‌شان را به سوی موفقیت حرکت بدهند.
هواداران آرژانتین البته نه تنها فقط در ورزشگاه و هنگام بازی بلکه در تمام نقاط شهر دوحه با لباس‌های آبی و سفید آلبی سلسته حضور داشتند و جملگی هم یا نام دیگو مارادونا را پشت پیراهن خود نوشته بودند یا لیونل مسی. این دو جزو محبوب‌ترین بازیکنان تاریخ فوتبال آرژانتین محسوب می‌شوند که یکی در جام حضور داشت و دیگری چند سالی است که چشم از جهان فرو بسته و فقط حرکات تکنیکی‌اش در زمین فوتبال در یادها مانده است.
آرژانتینی‌ها البته یک شعار معروف هم در ورزشگاه سر می‌دادند. شعاری که بخشی از آن به جنگ آنها با انگلیس بر سر تصاحب جزایر فالکلند (مالویناس) مربوط می‌شد. آنها با هماهنگی لیدرهایی که در بخش‌های مختلف ورزشگاه حضور داشتند، شعاری می‌خواندند که معنی آن شاید برای خیلی از فوتبالدوستان واضح نباشد. همین بهانه‌ای شد تا از یک هوادار آرژانتینی که پیراهن مسی را بر تن کرده بود سؤالی در این مورد بپرسیم.
او که همراه دخترش به قطر آمده و تنها دلیلش هم حمایت از تیم ملی آرژانتین بود، بخش نخست این شعار را برای‌مان ترجمه کرد. جایی که هواداران آرژانتین می‌گفتند: «ما در آرژانتین، سرزمین دیگو و لیونل، فرزندانی از مالویناس هستیم که کشورمان را هرگز فراموش نخواهیم کرد.» این اوج تعصب آرژانتینی‌ها به کشورشان و همچنین تیم ملی‌شان را به تصویر می‌کشید. البته شور و حال آنها هنگام خواندن این سرود یا شعار وصف‌ناپذیر بود. باید در ورزشگاه می‌بودید و می‌دیدید آنها چگونه این شعار ملی را در ورزشگاه می‌خواندند.

 
لاموشی، میهمان ناخوانده جام
در منطقه مشیرب دوحه و در روز فینال جام جهانی ۲۰۲۲، صبری لاموشی را دیدیم. هافبک سابق تیم ملی فرانسه که سابقه مربیگری در رن فرانسه، تیم ملی ساحل عاج، الجیش و الدحیل قطر را در کارنامه دارد. با این مربی ۵۱ ساله قرار مصاحبه گذاشتیم اما چون منتظر خانواده‌اش بود، نتوانستیم با او گپ بزنیم. لاموشی که در قطر زندگی می‌کند، یکی از میهمانان ویژه فینال جام جهانی ۲۰۲۲ بود.