وصال روحانی
روزنامه نگار

همیشه گفته شده که جام جهانی فوتبال ممد حیات است و هر موقع که برگزار می‌شود، انوار امیدساز خود را بر فوتبال تمامی کشورها و حتی جوامع انسانی آنها سایه‌گستر می‌سازد و شوری تازه به زندگی آدم‌ها تزریق می‌کند.
اما سوابق نشان می‌دهد که این برآورد فقط برای کشورهایی صدق می‌کند که تیم‌های ملی‌شان در مرحله نهایی جام جهانی نتایج خوبی می‌گیرند و آنهایی که ناکام می‌شوند نه تنها از این جام بهره‌های روحی نمی‌گیرند بلکه برای مدتی به افسردگی روحی دچار و خموده می‌شوند و کار و بارشان به سختی می‌گذرد و زندگی شغلی و خانوادگی‌شان با نوعی یأس همراه می‌گردد.
 
 سفری همپا با یوزها
این مصداق دوم است که برای فوتبال ما عینیت یافته زیرا ملی‌پوشان ما در جام جهانی بیست و دوم که واپسین روزها و ساعاتش را در قطر سپری می‌کند شکست‌های بدی را متحمل شدند و بازهم از گروه خود بالا نرفتند. باید قبول کرد که در کوتاه‌مدت سرخوردگی ناشی از این ناکامی بر ارکان مختلف فوتبال ما تأثیرگذار خواهد بود و شاید دو، سه ماهی طول بکشد تا فوتبال ما به لحاظ شرایط روحی و فضای تنفسی خود به همان وضعیتی برگردد که قبل از شروع جام جهانی بیست و دوم داشت. اولین بازی مهمی که از موج منفی فوق تأثیر می‌پذیرد و کم‌شورتر از سابق برگزار خواهد شد، نسخه جدید دربی تهران است که در روز سه‌شنبه آینده (29 آذر) در چهارچوب هفته دوازدهم لیگ فوتبال کشور انجام می‌پذیرد. حضور نداشتن تماشاگران روی سکوها طبعاً از عوامل دیگری است که از رونق عظیم همیشگی این مسابقه می‌کاهد اما عامل مهم‌تر و آنچه این دیدار سنتی را کم‌شورتر از گذشته می‌سازد همان یأسی است که در قطر برای تیم ملی ما خلق شد و همراه و همپا با یوزها به ایران برگشته و تا اطلاع ثانوی بر فضای فوتبال ما سنگینی خواهد کرد.
 
  فعلاً صبر کنید
بله، ما از عصر دربی‌های بسیار گرم که همچون دیگ‌های جوشان بودند، به زمانه یک دربی سرد کوچ کرده‌ایم که اگرچه این پژمردگی روانی موقتی است و بزودی برچیده خواهد شد اما فعلاً و در روزهای پیش رو و لااقل تا پایان نیم‌فصل اول بر فوتبال ما سایه‌گستر خواهد بود. نمی‌توان در این زمینه اقدام عاجل مؤثری را انجام داد و اصل مشکل را حل کرد و باید صبر داشت تا این کسادی روحی به خودی خود و به آرامی برود. از دربی روز سه‌شنبه هم باید همان توقعی را داشته باشیم که رویدادهای جام جهانی و فضای برخاسته از آن ایجاد و ایجاب و بر این مسابقه مستولی کرده و فعلاً گریزی از آن نیست.
 
دربی برگشت بهتر خواهد بود؟
برخی هنوز و با‌وجود سایه تیره آوردگاه قطر روی لیگ در آستانه بازگشایی می‌گویند دربی، همواره دربی است و چه جام جهانی برگزار شود و چه خیر و چه تماشاگران روی سکوها باشند و چه نه، شور و غوغای همیشگی خود را خواهد داشت. در پاسخ باید گفت که شهرآورد تهران البته جذابیت خود را همیشه خواهد داشت و بعداز ظهر روز 29 آذر هم خیل عظیمی از مردم را پای تلویزیون‌های خود میخکوب خواهد کرد و جذابیت‌اش حتی در شرایط سختی که وصف آن را آوردیم، کم و بیش باقی خواهد ماند اما این بار عذر مربیان و بازیکنانی را که در دوسوی یک میدان «سرد شده» می‌ایستند و با یکدیگر ستیز می‌کنند، بپذیریم و بابت کم‌رونقی احتمالی آن کسی را محکوم نکنیم. دربی بارها به کم کیفیت بودن و گل نداشتن بر اثر احتیاط افراطی هر دو سوی ماجرا متهم شده اما این بار بخشی از دل و دماغ نداشتن نفرات دو تیم را به‌عنوان یک واقعیت اجباری برخاسته از وقایع «قطر 2022» بپذیریم و منتظر شهرآورد بعدی بمانیم که همان دیدار برگشت دو تیم خواهد بود و احتمالاً در فروردین ماه سال 1402 در فضای بسیار پررونق‌تر از امروز و با شور و غوغایی فراوان‌تر برگزار خواهد شد. اگر در آن روز هم سرخابی‌ها از فرط احتیاط یک نمایش به درد نخور دیگر را ارائه کردند، می‌توانیم تازیانه انتقاد را بر پیکر آنها بکوبیم ولی برای دربی عاجلی که پیش رو است کمی تا قسمتی خویشتندار باشیم و حق را به دلسرد شده‌ها بدهیم.  

ابتکار عجیب فدراسیون بلژیک
پس از کناره‌گیری روبرتو مارتینز اسپانیایی از سرمربیگری تیم ملی بلژیک بعد از ناکامی در جام جهانی قطر، فدراسیون فوتبال این کشور به‌دنبال یک گزینه جایگزین مناسب برای اوست و برای این کار دست به کار عجیبی زده: انتشار آگهی استخدامی! این فدراسیون در بیانیه‌ای که در وبسایت رسمی خود منتشر کرد، اشاره می‌کند که آنها به‌دنبال فردی قاطع، جاه‌طلب، باتجربه بین‌المللی در بالاترین سطح جهانی، دانش و ایده‌های تاکتیکی و همچنین مهارت‌های شخصی کافی هستند. در بخشی از این بیانیه آمده است: «سرمربی جدید می‌داند که چگونه روی ایجاد یک گروه منسجم تمرکز کند و چگونه از بازیکنان استفاده کند. او باید یک متخصص تاکتیکی باشد که انتخاب‌های درستی انجام دهد و از تجربه و ساختار ورزشی فدراسیون هم استفاده می‌کند. او می‌داند که چگونه در مسابقات معتبر جهانی جام‌ها را کسب کند.» همچنین در بخش دیگری از بیانیه فدراسیون از متقاضیان درخواست شده که تا قبل از اول اکتبر 2023 درخواست خود را ارسال کنند. در واقع این طور برداشت می‌شود که بلژیکی‌ها برای سرمربی جدید خود آگهی داده‌اند و قصد دارند به این شکل جالب جانشین روبرتو مارتینز را انتخاب کنند.

اختصاص یک ورزشگاه در فرانسه به‌نام ژیرو
اولیویه ژیرو حالا برترین گلزن تاریخ فوتبال فرانسه است و خیلی‌ها دوست دارند با او عکس یادگاری بگیرند. بد نیست بدانید ژیرو طی سال‌های 2008 تا 2010 برای تور در دسته دوم فرانسه بازی کرد و پیش از پیوستن به مون‌پلیه و شکوفا شدن دوران فوتبالی‌اش، 38 گل در 69 بازی برای تور به ثمر رساند. دیروز روزنامه اکیپ گزارش داد به مناسبت تبدیل شدن اولیویه ژیرو به‌عنوان بهترین گلزن تاریخ تیم ملی فرانسه، کریستوف بوشه رئیس اسبق باشگاه المپیک مارسی و شهردار پیشین شهر تور (2020-2017) درخواست داده نام استادیوم باشگاه تور از والی دوشه به اِستادُ اولیویه ژیرو تغییر کند. یک اقدام جالب که قطعاً به مذاق ژیرو هم خوش می‌آید. این مهاجم 36 ساله اولین بازی ملی‌اش را 11 سال پیش انجام داد و حالا با 53 گل، بالاتر از بزرگانی چون تیری آنری، بهترین گلزن تاریخ آبی‌هاست.

رسول مجیدی
روزنامه نگار

کرواسی پدیده جام جهانی ۲۰۱۸ بود. هیچکس فکرش را نمی‌کرد این تیم به فینال برسد؛ درست مثل سال ۲۰۱۲ که وقتی خبرهای مربوط به خرید لوکا مودریچ توسط رئال مادرید به گوش رسید، حتی خبرنگاران کروات زدند زیر خنده. بنظر می‌رسید این ماجرا یک شایعه باشد مثل هزاران شایعه دیگر فصل نقل و انتقالات ولی لوکای نحیف به ناگاه سر از مادرید در آورد. با این همه حتی وقتی او لباس رئال مادرید را پوشید کمتر کسی فکرش را می‌کرد بتواند روزی تبدیل به محور اصلی خط هافبک پرافتخارترین تیم اروپا شود و ۵ بار لیگ قهرمانان را ببرد. بعد از فینال ۲۰۲۲ وقتی یک خبرنگار از آنجلوتی پرسید «آیا لوکا مودریچ بهترین هافبک تمام دوران است؟» کسی نخندید. دیگر همه قبول داشتند که مودریچ جایی جاودانه در تاریخ فوتبال دارد.
بدون شک حضور او در کرواسی ۲۰۱۸ و ۲۰۲۲ یکی از دلایل موفقیت این تیم بوده. کرواسی در جام ۲۰۱۸ پدیده بود ولی وقتی ۴ سال بعد در قطر هم دوباره به جمع ۴ تیم پایانی جام رسید دیگر نمی‌شد برچسب شگفتی‌ساز را به آنها زد. کروات‌ها در حالی دست به چنین کاری زدند که با وجود فاصله کم بین دو جام مذکور، با دو تیم نسبتاً مختلف پا به این رقابت‌ها گذاشتند. نفرات محوری مانند مودریچ و بروزوویچ همچنان در تیم هستند اما یک تغییر نسل اساسی در دیگر پست‌ها شکل گرفته. آیا آنها حالا یکی از قدرت‌های اصلی فوتبال اروپا هستند؟
آیا می‌شود تیمی که ۶ ماه پیش در پاریس فرانسه را شکست داده و بالاتر از قهرمان جهان به نیمه‌نهایی لیگ ملت‌های فوتبال اروپا رسیده را نادیده گرفت؟
کرواسی کمتر از۴ میلیون نفر جمعیت دارد و همین ارزش کارشان را بیشتر می‌کند. در نیمه‌نهایی امسال ۳ کشور دیگر حضور داشتند که همه جمعیتی دست‌کم ۹ برابری داشتند. مراکش با ۳۶ میلیون نفر جمعیت، آرژانتین با ۴۶ و فرانسه با ۶۷ میلیون نفر جمعیت به این مرحله رسیدند ولی کرواسی در دو دوره اخیر در بین ۴ تیم بوده و جمعیتش هنوز به ۴ میلیون نفر نرسیده. آن هم در حالی که در همین ۲ دوره اخیر، ایتالیا اصلاً حضور نداشته و تیم‌هایی مثل آلمان، برزیل، اسپانیا، هلند و... پای‌شان به جمع ۴ تیم پایانی باز نشده.
شاید یکی از دلایل موفقیت این تیم همین کوچک بودن کشورشان باشد. اکثر بازیکنان کرواسی با همدیگر دوست هستند. آنها فقط هم‌تیمی نیستند، از بچگی هم را می‌شناسند. اغلب یا از خردسالی عضو آکادمی هایدوک اشپیلت بوده‌اند و یا آکادمی دیناموزاگرب. کرواسی به موفقیت در ورزش‌های تیمی شهره است. در واترپولو حرف اول را می‌زنند و در هندبال و بسکتبال هم مدعی هستند. در هنگامه برگزاری بازی‌های المپیک، چشم مردم این کشور به مدال‌آوری ورزش‌های تیمی‌شان دوخته شده تا قهرمانی در ورزش‌های انفرادی. احتمالاً همین روحیه تیم بودن یکی از اصلی‌ترین دلایل موفقیت تیمی ا‌ست که در سال‌های اخیر همیشه دست‌کم گرفته شده ولی نتایجی فراتر از توانایی‌هایش گرفته.