ستار سامی‌نژاد
روزنامه‌نگار ورزشی

از ناکامی مقابل تیرک دروازه آتزوری و جیانلوییجی دوناروما در ضیافت پنالتی‌های فینال یورو ۲۰۲۰ تا ثبت دومین پیروزی شش‌ گله سه‌شیرها در ادوار جام‌جهانی، جوان‌های مستعد فوتبال انگلیس که از بستر لیگ جزیره برخاستند، به سطح بی‌نظیری از تجربه در فوتبال باشگاهی و ملی رسیده‌اند. روز گذشته، بوکایو ساکا و جود بلینگهام که جوان‌ترین بازیکنان سه‌شیرها در قطر هستند، نام خود را به‌عنوان جوان‌ترین گلزنان تاریخ انگلیس در جام‌جهانی پس از مایکل اوون ثبت‌ کردند.
ساکای ۲۱ ساله که فصل گذشته به عناوین برترین گلزن و دومین بازیکن برتر آرسنال رسیده ‌بود و در سال‌جاری نیز دومین پاسور برتر لیگ جزیره است، نخستین دبل خود را با پیراهن سه‌شیرها تجربه‌ کرد. جود بلینگهام نیز در حالی که به ۲۰ سالگی نزدیک هم نشده، در هجدهمین بازی ملی خود، برای نخستین مرتبه طعم شادی پس از گل را چشید. مارکوس رشفورد که به تازگی شمع تولد ۲۵ سالگی خود را فوت کرده نیز پس از حدود دو سال، در یک بازی رسمی پایش به گلزنی باز شد.
هرچند در فینال یورو ۲۰۲۰ به گرت ساوت‌گیت انتقادات زیادی بابت سپردن ضربات پنالتی به بازیکنان جوان شد، امروز تمام جوانان مورد اعتماد ساوت‌گیت غیر از جیدون سانچو به مهره‌های جوان، اما باتجربه انگلیس بدل شده‌اند. نام دکلان رایس، هافبک دفاعی کم‌ نقص وستهم و فیل فودن، هافبک خلاق سیتیزن‌ها را می‌توان در فهرست شیرشاه‌هایی که حال و آینده سه‌شیرها را بیمه‌ کردند، قرار داد.
جدا از نمایش هجومی و عطش سیری‌ناپذیر در گلزنی مقابل رقیب آسیایی که انگلیسی‌ها را به رویای ۵۶ ساله بازگرداندن جام قهرمانی جهان به خانه دلگرم ساخته، نکته مثبت نسل کنونی سه‌شیرها بی‌شک این است که بدنه آن از بازیکنانی تشکیل شده ‌است که حتی در صورت ناکامی در دوره جاری، برای یک جام‌جهانی دیگر نیز فضا برای پیشرفت و تجربه‌اندوزی دارند. جشنواره گلزنی انگلیسی‌ها در گام نخست‌شان در قطر اثبات‌ کرد که آنان عمل را به شعار ترجیح می‌دهند و حال با اتکا به همین اراده مصمم خود، می‌توانند بزرگترین رویاها را در قطر در سر خود بپرورانند.
 

بدتر از این نمی‌شد. در یک روز فاجعه برابر انگلیس ۶ تایی شدیم تا یک شکست شرم‌آور برای تیم ملی ایران رقم بخورد. در این شکست سهم کارلوس کی‌روش به عنوان سرمربی بی‌تردید از همه بیشتر است. سرمربی که با ارنج غلط و تغییر سیستم و زیر و رو کردن ترکیب اصلی با دست خودش مقدمه سقوط تیم ملی را رقم زد. با وجود این از نمایش ناامیدکننده بازیکنان نیز نمی‌توان به سادگی عبور کرد. بازیکنان ایران در برابر انگلیس حتی سایه‌ای هم از خود نبودند و همین سبب شد تا در یک روز بد اینگونه نابود شویم. برای ما که در استادیوم و از نزدیک بازی فاجعه‌بار تیم ملی را رؤیت کردیم، شاید کیفیت نازل بازیکنان در یک شب بد ملموس‌تر باشد؛ آنچه یکی از دلایل اصلی سقوط تیم ملی محسوب می‌شود. بررسی عملکرد نفر به نفر تیم ملی ایران تصویر روشن‌تری از شکست تلخ تیم ملی را ارائه می‌دهد.

سعید عزت‌اللهی
غیبت او در ترکیب اصلی تیم ملی بزرگترین ابهام ترکیب ابتدایی ایران در برابر انگلیس بود. کی‌روش در تصمیمی حیرت‌انگیز علی کریمی که در هیچ‌کدام از بازی‌های دوستانه پیش از جام به میدان نرفته بود، در ترکیب اصلی به جای او به میدان فرستاد اما نتیجه به اندازه‌ای فاجعه بار بود که کی‌روش خیلی زود عزت‌اللهی را برای گرم کردن بلند کرد. با حضور شماره 6 خط هافبک ایران ریتم بهتری پیدا کرد تا ثابت شود کی‌روش تا چه اندازه در تصمیم خود اشتباه کرده.

سردار آزمون
برای مهاجم لورکوزن که دو ماه اخیر در حال ریکاوری برای بازگشت به زمین بوده، حضور در دقایق پایانی یک فرصت بود تا در شرایط بازی قرار بگیرد. سردار اما بعد از ورود به زمین با تحرک و انگیزه بالا جان تازه‌ای به خط حمله ایران بخشید و یک موقعیت گل استثنایی نیز خلق کرد که به تیر دروازه کوبید تا بدشانس باشد.
شاید سردار اگر اندکی خوش‌شانس‌تر بود در همین دقایق کوتاه هم به گل می‌رسید اما این بازی نشان داد که او آماده بازی کردن در ترکیب اصلی است.

علی کریمی
سوپرایز کی‌روش برای این بازی علی کریمی بود اما این سوپرایز بیشتر از اینکه حریف را عافلگیر کند، تیم خودی را غافلگیر کرد! علی کریمی بی‌تردید ضعیف‌ترین بازیکن ایران در این بازی بود که در طول ۴۵ دقیقه حضورش در میدان حتی یک بار هم توپ را لمس نکرد. میدان دادن بازیکنی که ۲ سال از میادین دور بوده، قمار بزرگی بود که نتیجه‌اش از قبل مشخص شده بود؛ باخت تمام عیار.

علیرضا بیرانوند
گلر شماره یک ایران با یک مصدومیت کهنه کمر به جام جهانی رفت. او از جراحی صرف‌نظر کرد تا تنها گلر تاریخ ایران با ۲ حضور در جام جهانی باشد اما تنها ۱۰ دقیقه در زمین دوام آورد و با مصدومیتی شدید از زمین بیرون رفت تا جام را از دست بدهد. مردی که حضورش می‌توانست اختلاف شکست را کمتر کند اما در نهایت جام جهانی را با بدشانسی از دست داد تا فرصتی برای تاریخ‌سازی نداشته باشد.

احمد نوراللهی
تنها نماینده لیگ امارات در جام جهانی اوست اما بی‌تردید بعد از نمایش نومیدکننده احمد نور در بازی نخست ایران، احتمالاً اماراتی‌ها به این نتیجه رسیده‌اند که از این نماینده اعلام برائت کنند! نوراللهی در برابر انگلیس قرار بود خط هافبک ما را راه بیندازد اما او نیز در یک شب بد، حتی شبحی از خود نبود تا میانه میدان را تمام و کمال به حریف واگذار کنیم.

روزبه چشمی
بدترین و عجیب‌ترین انتخاب کی‌روش برای بازی با انگلیس حضور چشمی در ترکیب اصلی بود. بازیکنی که تا همین چند ماه قبل و پیش از حضور کی‌روش حتی به تیم ملی هم دعوت نمی‌شد. در خط دفاع سه نفره ایران روزبه نمایشی فاجعه‌بار داشت و از عوامل اصلی سقوط تیم ملی بود تا ثابت شود حتی کیفیت لازم برای دعوت به تیم ملی را هم ندارد چه برسد به بازی در ترکیب اصلی.

حسین کنعانی
 عدم حضور او در ترکیب تیم ملی یکی از علامت سؤال‌های پررنگ ترکیب کی‌روش مقابل انگلیس بود. چه آنکه کنعانی آماده‌ترین مدافع فعلی اردوی تیم ملی است و حضورش در ترکیب تیم ملی می‌توانست از آشفتگی و تشتت خط دفاعی ترکیب تیم ملی بکاهد. کنعانی در نیمه دوم به زمین آمد، زمانی که کار از کار گذشته بود و با توجه به عدم هماهنگی با حسینی و پورعلی گنجی خط دفاعی با حضور کنعانی هم ترمیم نشد.

احسان حاج صفی
انتظار می‌رفت کی‌روش کاپیتان دوم تیمش را برابر انگلیس، در دفاع چپ بازی دهد اما کی‌روش درست مثل ۴ سال پیش حاج صفی را در میانه میدان به زمین فرستاد اما حاج صفی هم نتوانست در میان هافبک‌های گرگ انگلیس کاری از پیش ببرد. اگرچه نمایش او نسبت به کریمی و احمد نور بهتر بود و حتی بهترین موقعیت ما را در نیمه اول ساخت.

علی قلی‌زاده
بعد از نمایش فاجعه بار جهانبخش در نیمه نخست، کی‌روش در نیمه دوم علی قلی‌زاده را به زمین فرستاد. وینگری که در بلژیک بیش و کم به میدان می‌رود. با حضور قلی‌زاده و با توجه به ظرافت و فانتزی وی خط هافبک تیم ملی راه افتاد و جنب و جوش قلی‌زاده سبب شد تا تیم ملی در فاز تهاجمی هم بهتر کار کند. او حتی پاس گل اول را به طارمی داد تا ثابت شود می‌توانست از ابتدا در ترکیب اصلی باشد.

مهدی طارمی
پیش از آغاز جام همه از مهدی طارمی صحبت می‌کردند و او را اسلحه اصلی ایران در قطر می‌دانستند. طارمی بعد از یک فصل درخشان در پورتو با آمادگی بالا به جام جهانی آمد و در همان بازی اول به رغم شکست فاجعه بار تیم ملی، باز هم درخشید و گل زد تا تنها ستاره ایران باشد که در یک شب بد کیفیت بالای خود را به رخ کشیده باشد. او در برابر انگلیس دبل کرد تا تنها بازیکن تاریخ فوتبال ایران باشد که در جام جهانی دو گل به ثمر رسانده.

صادق محرمی
علاقه دراگان اسکوچیچ به صادق محرمی او را بدل به مدافع ثابت چند سال اخیر تیم ملی کرده. رویه‌ای که در دوران کی‌روش هم امتداد یافت. بویژه اینکه محرمی در اروپا بازی می‌کند و علاقه کی‌روش به بازیکنان بین‌المللی غیرقابل انکار است. محرمی در بازی نخست اما نمایشی ضعیف‌تر از حد انتظار داشت و نه در دفاع موفق بود و نه در حمله.

علیرضا جهانبخش
حضور جهانبخش در ترکیب اصلی با تردید روبه‌رو بود چه آنکه علیرضا فصل نومیدکننده‌ای را در هلند سپری کرده و تمامی بازی‌های این فصل را روی نیمکت نشسته. با این شرایط پیش‌بینی می‌شد کی‌روش برای این بازی دشوار به بازیکن دیگری میدان دهد اما او به جهانبخش اعتماد کرد، آنچه اشتباه بود. کاپیتان ایران علاوه بر یک بازی ناامیدکننده بهترین موقیعت ایران در نیمه نخست را از دست داد تا شب کابوس‌وار خود را کامل کند.

سیدحسین حسینی
او چند سالی است که در اردوی تیم ملی حضور دارد اما دراگان اسکوچیچ در دوره‌ای که سرمربی تیم ملی بود به او هیچ اعتقادی نداشت تا دایره رقابت تنها به بیرو و عابدزاده ختم شود. با آمدن کی‌روش ورق برگشت و او به دایره رقابت وارد شد و در اردوی اتریش در بازی با سنگال با نمایشی درخشان بدل به گلر شماره 2 شد. در بازی در انگلیس به طرز ناگهانی فرصت به او رسید تا بازی در جام جهانی را تجربه کند اما این حضور نوبرانه برای حسینی بدل به کابوس شد.

سیدمجید حسینی
او سوپرایز کی‌روش در جام جهانی قبلی بود و با نمایش درخشان در روسیه لژیونر شد.
با حضور در لیگ ترکیه انتظار می‌رفت حسینی پیشرفت کرده و بدل به یک مدافع بین‌المللی شود اما در برابر انگلیس دریافتیم که چرا مربی قبلی مدافعان دیگر را به او ترجیح می‌داده. حسینی در طول بازی نه یک تکل موفق داشت نه یک سر زد. صحنه‌ای که او روی گل پنجم سر توپ خورد، حتی در لیگ محلات هم نمونه مشابهی ندارد!

مرتضی پورعلی گنجی
آقای قابل اعتماد کی‌روش که با اعتماد او از یک هافبک دفاعی بدل به مدافع مرکزی ثابت و بدون جانشین شد، بعد از مصدومیت رباط صلیبی دیگر به فرم ایده‌آل قبلی بازنگشت. حالا و بعد از این بازی شاید دلیل بازگشت او به فوتبال ایران را بهتر درک کنیم. مدافعی که در پرسپولیس هم در این فصل نشان داد که هیچ شباهتی به روزهای اوجش ندارد اما کی‌روش چشمانش را رو به حقیقت بست و تاوان آن را هم مقابل انگلیس به سختی داد.

میلاد محمدی
بعد از چند فصل حضور در اروپا و در لیگ‌های متوسطی چون روسیه، بلژیک و یونان توقع داشتیم که مدافعی باکیفیت‌تر و استانداردتر ببینیم. مدافعی که از خامی و بازی هیجانی و بدون تفکر فاصله گرفته و پخته‌تر و منطقی‌تر بازی کند. اما بازی با انگلیس تمامی این پیش‌فرض‌ها را باطل کرد. محمدی دفاع چپ ایران را بدل به اتوبانی برای تاخت و تاز تریپیه و ساکا کرده بود و نیمی از گل‌های حریف از این منطقه پایه‌ریزی شد. او هیچ حرکت مؤثری در فاز تهاجمی هم نداشت.

مهدی ترابی
بازی ضعیف میلاد محمدی در دفاع چپ و خط هافبک بی‌رمق ایران با علی کریمی سبب شد تا کی‌روش در پلن اولیه خود برای بازی با انگلیس تجدیدنظر اساسی کند. او در اواسط نیمه دوم محمدی را تعویض کرد و ترابی را به زمین فرستاد تا حاج صفی به دفاع چپ رفته و ترابی در خط هافبک به میدان برود. ترابی نیز با حضور در زمین با تحرک خود کوشید تا در فاز تهاجمی تیم ملی نقشی داشته باشد. هر چند که یک فرصت نسبتاً خوب را هم از دست داد.

 

سینا فتوت
روزنامه‌نگار ورزشی
بزرگترین کار تعجب‌برانگیز کی‌روش در بازی با انگلیس چه بود؟ عده زیادی می‌گویند بردن چشمی به خط دفاع! من باورم این است که آوردن کریمی به ترکیب اصلی. علی کریمی مدت‌ها به علت مصدومیت از فوتبال دور بود و به تازگی به میادین برگشته بود. حتی بردن او به جام جهانی هم ریسک بود ولی کی‌روش او را با خودش به قطر برد.
حضور او در ترکیب اصلی ریسک بزرگتری به نظر می‌رسید که کی‌روش آگاهانه آن را پذیرفت و قبول کرد که با این ریسک وارد زمین شود. به نظر ریسک غلطی بود. شاید یک امید نورافکن جوان و جسور چه در چپ و چه در میانه میدان بیشتر به دردش می‌خورد. شاید حتی چشمی در میانه میدان هم می‌توانست مفیدتر کار کند.
به هر حالی کی‌روش تصمیم گرفت با این ریسک جلو برود و این ریسک برای علی کریمی گران تمام شد. ببینیم او در ادامه جام چقدر فرصت به دست می‌آورد تا خودی نشان دهد و نتیجه بگیرد. کریمی بازیکن کم تجربه‌ای نیست و اتفاقاً بازیکن خوش فکری هم به حساب می‌آید اما برای این بازی آماده نبود! نتیجه چنین قمار بزرگی را دیدیم؛ باخت تمار عیار با هافبکی که میانه زمین را تمام و کمال به انگلیسی‌ها داد.

ایمان شیرازی
روزنامه‌نگار ورزشی
با هر گلی که وارد دروازه ایران می‌شد شاید فکرش را نمی‌کردیم وضعیت از این بدتر شود، اما وضعیت از آن چیزی که فکر می‌کردیم بدتر می‌شد! وقتی ترکیب رسمی ایران اعلام شد اولین موضوعی که ذهن هواداران را درگیر کرد این بود که سیستم بازی ایران چیست؟!‌ دستپاچگی و عدم هماهنگی تیم از همان ابتدای بازی نوید سرانجام خوبی برای این رقابت نمی‌داد. پس از برخورد سیدمجید حسینی با علیرضا بیرانوند، سیدحسین حسینی به عنوان دروازه‌بان جایگزین وارد زمین شد. حسینی فکرش را هم نمی‌کرد به این سرعت با اولین و شاید بدترین خاطره دوران حرفه‌ای‌اش روبه‌رو شود. با ورود حسینی به زمین همه چیز برای آغاز نمایش انگلیسی‌ها شروع شد. در فوتبال زمانی که تیم می‌برد کسی یاد دروازه‌بان نمی‌کند اما وقتی تیم می‌بازد همه یاد دروازه‌بان می‌افتند، البته از این بی‌مهری‌ها در فوتبال کم نداریم. اما منصفانه هر کس دیگری هم درون دروازه تیم ملی بود با این وضعیت خط دفاعی و ناهماهنگی 6 گل می‌خورد. شاید بهترین گواه برای این موضوع مالکیت 17درصدی تیم ملی در طول بازی بود. به هر حال با تمام فاجعه بار بودن داستان این بازی تمام شد و هیچ‌کس دوست ندارد حتی خلاصه بازی را ببیند. در دو بازی باقیمانده نیز شاید به خاطر نامشخص بودن وضعیت بیرانوند بار دیگر حسینی را درون دروازه تیم ملی ببینیم.