سام ستارزاده
روزنامه‌نگار ورزشی

جذاب‌تر از هر نوع خودرو و وسیله نقلیه‌ای، جدیدترین محصولات ایران‌خودرو نه در نمایشگاه‌های ماشین، بلکه در تازه‌ترین لیست تیم‌ملی نگاه‌ها را به خود معطوف می‌کنند. محمد خدابنده‌لو و سامان فلاح، دو بازیکن پرورش‌یافته آکادمی باشگاه پیکان هستند که در کنار یاسین سلمانی، برجسته‌ترین نام‌های لیست تیم‌ملی امید در جام ملت‌های زیر ۲۳سال بودند و حال، وارد چالشی پرهیجان‌تر و البته دشوارتر شده‌اند.
محمد خدابنده‌لو از ۱۸سالگی و در پست هافبک دفاعی به فوتبال ایران معرفی شد و پس از سپری‌کردن ۴ فصل در پیکان، به ذوب‌آهن و سپس گل‌گهر پیوست؛ در حالی که از خلاقیت و قدرت شوت‌زنی لازم برای بازی در پست‌های هجومی‌تر خط میانی نیز برخوردار شده ‌بود.
سامان فلاح سه فصل پس از خدابنده‌لو به تیم بزرگسالان پیکان ملحق ‌شد؛ اما با وجود سن و تجربه کمتر، جای خود را در ترکیب آغازگر به‌عنوان یک مدافع میانی قابل‌اعتماد و کم‌اشتباه به‌خوبی رزرو کرد.
نقطه قوت مشترک هر دو محصول پیکان، اعتمادبه‌نفس و پختگی عجیبی است که در بازی آنان دیده می‌شود. فلاح و خدابنده‌لو هر دو در ۲۰سالگی آنچنان در مستطیل سبز گام برمی‌داشتند که گویا سال‌ها تجربه حضور در لیگ برتر را دارند و توقع بازی بدون اشتباه از آنان چندان بی‌جا نیست. نکته جالب‌تر این است که سامان فلاح با ۲۱ سال سن، بازوبند کاپیتانی پیکان را نیز از این فصل در اختیار گرفته و پس‌ از یاسین سلمانی، جوان‌ترین کاپیتان بازی‌های لیگ بیست‌ودوم به‌شمار می‌رود.
در میان تیم‌های حال حاضر لیگ ‌برتر، آکادمی پیکان را می‌توان مهم‌ترین کارخانه بازیکن‌سازی دانست. تیم بزرگسالان پیکان به لطف این آکادمی پویا برای دومین فصل متوالی صاحب جوان‌ترین تیم لیگ با ۷ بازیکن ۲۳ سال به پایین در ترکیب اصلی است. محمدجواد آزاده، غلام‌رضا ثابت ایمانی و علی رمضانی، تنها بخشی از جوان‌های آتیه‌داری هستند که پیکان می‌تواند سکوی پرتاب بزرگی برایشان باشد تا راه درخشان سامان فلاح و محمد خدابنده‌لو را بپیمایند.

اولین فهرست کارلوس کی‌روش در بازگشت به نیمکت تیم ملی فقط شامل بازیکنان لیگ برتری است و او اردوی تیم ملی را پیش از حضور لژیونرها با همین بازیکنان شروع خواهد کرد. فهرست کی‌روش مطابق سلیقه فنی است که از او سراغ داشتیم و بازیکنانی را دعوت کرده که با ایده‌های تاکتیکی او منطبق هستند. نکته این فهرست تمرکز روی پست‌های عقب زمین و به طور خاص مدافع میانی و هافبک دفاعی است. تیم ملی ترافیک شدیدی در پست‌های هجومی دارد و احتمالاً این نقش‌ها سهم لژیونرها خواهد شد، ولی وضعیت در پست‌های دفاعی ایده‌آل نیست و کی‌روش برای ساختن تیمش به مهره‌های دفاعی مطمئنی نیاز دارد.

آرمن ساروخانیان
روزنامه نگار

اسکوچیچ قلب دفاع را به زوج کنعانی – شجاع سپرده بود، ولی مدل بازی پرریسک خلیل‌زاده چندان باب میل کی‌روش نیست و ممکن است بخواهد از مدافع میانی دیگری استفاده کند.
در بین لژیونرها مجید حسینی که پیش از این هم شاگرد کی‌روش بوده شانس خوبی دارد، ولی او از بین مدافعان میانی لیگ مرتضی پورعلی‌گنجی، آرمین سهرابیان، عارف آقاسی و سامان فلاح را هم می‌خواهد محک
بزند.
پورعلی‌گنجی در جام جهانی قبلی مدافع اصلی کی‌روش بود، ولی به‌دلیل مصدومیت از فرم ایده‌آل فاصله گرفته و مربی پرتغالی می‌خواهد در اردو شرایط او را بررسی کند. مدافعان دیگر لیگ هم فرصت خوبی دارند تا خودشان را در این اردو نشان بدهند.
با افت سعید عزت‌اللهی و احمد نوراللهی، رقابت برای پست هافبک دفاعی باز است و کی‌روش تمام شماره شش‌های آماده لیگ را برای محک زدن در این اردو دعوت کرده است.
مهدی‌پور از استقلال، محمد کریمی از سپاهان، رضا اسدی از تراکتور، مهدی حسینی از مس رفسنجان، خدابنده‌لو از گل‌گهر و سرلک از پرسپولیس در این اردو رقابت نزدیکی خواهند داشت و اگر چشم کی‌روش را بگیرند، بعید نیست که در جام جهانی هم بتوانند در ترکیب اصلی تیم ملی باشند.
تیم ملی پیش از جام جهانی 2006 هم شرایط مشابهی داشت و برانکو برای تمام پست‌ها گزینه‌اش را پیدا کرده بود، به جز یکی از هافبک‌های دفاعی.
 آندرانیک تیموریان در فاصله کوتاهی از این تورنمنت به تیم ملی دعوت شد و توانست خودش را بلافاصله به ترکیب اصلی برساند. این بار هم فرصت خوبی نصیب هافبک‌های دفاعی لیگ برتر شده و هرکدام که خودش را ثابت کند، می‌تواند آندو جام جهانی 2022 باشد.
اگر در دفاع راست شانس رامین رضاییان برای بازگشت به ترکیب اصلی زیاد است، وضعیت دفاع چپ با افت میلاد محمدی و حاجی‌صفی نامعلوم مانده. نورافکن، مدافع چپ منتخب اسکوچیچ هم در این فصل پراشتباه بوده و ابوالفضل جلالی که سبک بازی‌اش شبیه رضاییان است، شاید مورد توجه کی‌روش قرار بگیرد.
پست‌های تهاجمی تیم ملی در قرق طارمی، آزمون، جهانبخش، قلی‌زاده و قدوس است، ولی مصدومیت صیادمنش و امیری فرصتی برای ترابی و محبی است که برای رسیدن به فهرست تلاش کنند. صادقی، قایدی و مغانلو اما کار سختی برای انتخاب شدن دارند.
 

 رسول مجیدی
روزنامه‌نگار ورزشی

هنوز مشخص نیست کدام روزنامه‌نگار برای اولین بار نوشت: «اعلام لیست ملی به سلیقه سرمربی ارتباط دارد و هر لیستی منتقدینی دارد.» اما می‌شود با صراحت اعلام کرد که این گزاره یکی از مورد وفاق‌ترین جملات ژورنالیستی در بین اهالی فوتبال ایران است. بعید است کسی بتواند ادعا کند که می‌تواند لیستی از بهترین‌های فوتبال ایران برای تیم ملی تهیه کند که هیچ کس از آن بیرون نماند و همه روی تک تک اسامی آن توافق داشته باشند.
با این همه لیست جدید تیم ملی، بویژه بعد از آن انتقادات شاید بیش از حد مغرضانه از اسکوچیچ بابت نفرات دعوت شده نشان داد که آش آنچنان که منتقدین مرد کروات می‌گفتند هم شور نبوده است. شاید به همین خاطر بود که تیتر بیشتر روزنامه‌های روز یکشنبه چاپ تهران به همین مورد اختصاص داشت و آنها یکصدا از این گفتند که لیست کی روش بسیار شبیه به لیست اسکوچیچ بوده.
یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های کی‌روش در بین طرفدارانش این است که او بازیکن‌ها را بر اساس شایستگی‌شان انتخاب می‌کند. با این همه هیچ وقت نبوده که لیست‌های مدنظر کی‌روش منتقد نداشته باشد. همین لیست آخر را در نظر بگیرید. خیلی‌ها می‌گویند چطور دانیال اسماعیلی‌فر که 6 هفته خوب در لیگ برتر داشته به تیم ملی دعوت نشده.
اما به نظر می‌رسد سؤال اساسی در مورد لیست سینیو سی‌کیو این باشد که چه کسی این بازیکنان را به کی‌روش معرفی کرده؟ او 2 سال است از فضای فوتبال ایران دور است. بازی‌های لیگ را ندیده. بعید است تا چند هفته پیش حتی در جریان این بوده باشد که قرار است به ایران برگردد. به نظر می‌رسد کی‌روش این لیست را بر اساس نظر یک ایرانی نوشته باشد که به او اعتماد زیادی دارد. شاید مردی که قرار است بزودی دستیارش در جام جهانی شود!
 

هومن جعفری
روزنامه‌نگار ورزشی
دهه 80، وقتی روزنامه‌نگاری ورزشی برای من به یک حرفه بسیار جدی تبدیل شد، رسم بود که روزنامه‌نگارها شانس خود را برای دیده شدن با فهرست تیم ملی، امتحان می‌کردند. یعنی اینکه صبر می‌کردند تا سرمربی تیم ملی (برانکو، شاهرخی، براگا یا هر مربی دیگری در تیم بزرگسال یا تیم المپیک)، فهرست تیم ملی را منتشر کند تا فریاد «وا عدالتا» و «وا حق فلانی خورده شدا» سر بدهند و دیده شوند! این بخشی بود از بازی مرسوم آن موقع که روزنامه‌های کاغذی در اوج بودند و هنوز سایت‌ها وارد چرخه رسانه نشده بودند. جالب اینکه هنوز هم این بازی پر طرفدار است و مخاطب هم دارد.
حالا که از من خواسته شده تا پیرامون تیم ملی و فهرست کی‌روش بنویسم، یاد دهه هشتاد می‌افتم. دو دهه روی فهرست تیم‌های ملی مختلف نوشته‌ایم و آخرش هم آب از آب تکان نخورده! الان هم همین است. اینکه بخواهم فهرست کی‌روش را بالا و پایین کنم و ببینم کدام بازیکن خوب است و کدام بد و کدام بازیکن شانس دارد و کدام نه، کار عبثی است. دست‌کم شما که این مطلب را می‌خوانید، شاید برایتان فهرست تیم ملی مهم‌تر از منی باشد که این را می‌نویسم.
من فقط به این اشاره می‌کنم که تیم ملی نخستین پوست‌اندازی خود با کی‌روش را تجربه می‌کند. کی‌روش زمانی برای انتشار فهرست‌های چندگانه ندارد و دو ماهه باید خودش را آماده حضور در قطر نماید. هر که را بر می‌گزیند و هر که را خط می‌زند، اختیار تام دارد. کار مربی انتخاب کردن است و الان زمان نداریم برای بازی «وا عدالتا» و «وا حق فلانی خورده شدا» تلف کنیم! بچسبید به تیم ملی و سرمربی‌اش و از او حمایت کنید. تمام!

ایمان شیرازی
روزنامه‌نگار ورزشی

 اولین لیست تیم ملی پس از بازگشت کی‌روش برای اردوی اتریش اعلام شد. این لیست که فعلاً متشکل از بازیکنان لیگ ایران است و هنوز اسامی لژیونرها به آن اضافه نشده دستخوش تغییرات زیادی نسبت به لیست‌های قبلی و دعوتی‌های دراگان اسکوچیچ
است.
کارلوس کی‌روش در اولین اردو بیشتر ترجیح داد بازیکنانی را که قبلاً با آنها کار کرده است، دعوت کند و حضور رامین رضاییان گواه این داستان است.
 بازیکنانی که با حضور اسکوچیچ دوران خوشی را پشت سر می‌گذاشتند حالا در جریان هستند که دیگر از آن خبرها نیست و بازیکنان بر اساس شایستگی انتخاب خواهند شد.
تنها نکته لیست کی‌روش عدم دعوت روزبه چشمی بود، روزبه که به نوعی یکی از بازیکنان محبوب کی‌روش در دوران گذشته به حساب می‌آمد در اتریش حضور نخواهد داشت و باید خودش را در زمان اندک باقیمانده تا جام جهانی ثابت کند تا به بلیت قطر برسد. ترکیبی از بازیکنان جوان و با تجربه چالش جالبی را برای سرمربی پرتغالی رقم خواهد زد.
قطعاً در زمان اندک باقیمانده کارلوس کی‌روش به‌دنبال این است که شایسته‌ترین‌ها را دور هم جمع کند که در سریع‌ترین زمان ممکن تیم بتواند به هماهنگی لازم برای حضور در گروه سخت جام جهانی برسد.
 

آیسان سعیدی
روزنامه‌نگار ورزشی

کارلوس کی‌روش را همه ما خوب می‌شناسیم. یک مربی اصولگرا و اقتدارگرا که همیشه پای انگاره‌های خود می‌ایستد و هرگز توصیه‌پذیر نیست. مردی که اصول خود را دارد و بر سر این اصول هرگز معامله نمی‌کند و حتی در این زمینه توصیه دستیارانش را نیز نمی‌پذیرد. کی‌روش در بازگشت دوباره‌اش بعد از 3 سال دوری آمده تا برای جام جهانی یک تیم جدید بسازد. او در گام نخست لیست نفرات منتخبش را منتشر کرده؛ لیستی که در آن چندین نام آشنا و البته دورافتاده دیده می‌شود. رامین رضاییان و مرتضی پورعلی گنجی دانه درشت‌ترین ستاره‌های قدیمی هستند که حالا با ورود کی‌روش دوباره درهای تیم ملی رو به آنها گشوده شده. کی‌روش در همین نخستین لیست ثابت کرده که کماکان روی همان اصولی ایستاده که در مدت 8 سال حضورش در دور نخست در ایران به آن پایبند بود. مردی که ستاره‌های مورد علاقه‌اش را حتی با وجود مصدومیت نیز به تیم ملی دعوت می‌کرد و عجیب اینکه این بار هم همان رویکرد را در بازگشت و در همین لیست نخست با دعوت از وحید امیری مصدوم رعایت کرده. او حتی به دوران نقاهت و بهبودی بازیکنان مورد علاقه و مورد اطمینانش حساسیت دارد و ترجیح می‌دهد آنها زیر نظر خود او دوران نقاهت و آماده‌سازی دوباره را طی کنند.
فرصت زیادی تا جام جهانی باقی نمانده و کارلوس کی‌روش می‌داند که تقریباً هیچ فرصتی برای ساختن یک تیم جدید ندارد و از همین رو چاره‌ای به جز اعتماد به امتحان پس داده‌های قدیمی نیست. حتی اگر تعداد قابل توجهی از آنها ناآماده باشند.