سام ستارزاده
روزنامه‌نگار ورزشی
پیکان سیدمجتبی حسینی بی‌شک شاخص‌ترین تیم دو فصل اخیر فوتبال کشورمان در سرمایه‌گذاری روی استعدادهای جوان و ناشناخته است؛ تیمی که مانند سال گذشته، در هفته‌های آغازین فصل جاری نیز میهمان ناخوانده جمع بالانشینان لیگ است. بازی فیروزه‌ای‌های لیگ برتر شاید کنشگرانه و مالکانه نباشد؛ اما سیدمجتبی حسینی به‌ خوبی می‌داند از شور و انگیزه بازیکنان جوانش در طرح‌ریزی ضدحملات خلاقانه و غافلگیرکننده استفاده کند. دقت پاس خودروسازان در لیگ بیست‌ودوم به‌ سختی از ۸۰ درصد پایین‌تر رفته و در سه هفته گذشته، تعداد شوت‌هایی که آنان روانه هر دروازه‌ای کردند، دورقمی بوده. همین آمار نشان می‌دهد که شکست سه بر صفر پیکان مقابل مس تازه‌وارد در هفته دوم، بیش از یک اتفاق نبوده. هر کدام از جوانان آتیه‌دار پیکانی این پتانسیل را دارند که تبدیل به شگفتی‌ساز هفته پنجم و البته هفته‌های بعدی لیگ باشند. میانگین سنی ترکیب آغازگر مجتبی حسینی برابر تمام رقبای این فصلش زیر 5/24 سال بوده و در هر بازی، حداقل ۷ بازیکن زیر ۲۴ سال در ترکیب ثابت پیکانی‌ها قرار می‌گیرند.
دستیار سابق یحیی گل‌محمدی ابایی از سپردن کارهای بزرگ به جوانان ندارد. سامان فلاح، تنها ۳ ماه پس از جشن تولد ۲۱ سالگی خود، به بازوبند کاپیتانی پیکان رسید. غلام‌رضا ثابت‌ایمانی ۲۲ساله به ایستگاهی زن اصلی تیم بدل‌ گشته تا با استفاده از این فرصت، در همین ابتدای لیگ نام خود را به‌عنوان یک مدعی جدی آقای پاس‌ گلی سر زبان‌ها بیندازد. امیرحسین عزیزی با ۱۹ سال سن به‌عنوان تعویض طلایی حسینی وارد زمین می‌شود و در واپسین لحظات بازی با نساجی، تنها تیرک دروازه قائمشهری‌ها مانع ثبت گل پیروزی‌بخش وی می‌شود. استقلالی که هفته گذشته در مسجدسلیمان ترمزش کشیده‌ شد تا انتقادات را به جان بخرد، حال بنزین سبز پیکان را زیر پای خود می‌بیند. اگر ریکاردو سا پینتو حریف امروز خود را دست‌کم بگیرد، این بنزین سبز با یک آتش می‌تواند دفاع آبی‌ها را به آتش بکشد؛ بویژه آنکه مهاجمان هدف پیکان نظیر سیدساسان حسینی و شرزود تمیروف، در فولاد و پرسپولیس فصل خوبی را پشت سر نگذاشتند و دیده‌ شدن بازی با استقلال، انگیزه گلزنی هر دوی آنان و البته هافبک‌های طراح پشت سرشان نظیر محمدمهدی لطفی و محمدجواد آزاده را دوچندان می‌سازد.

آرمن ساروخانیان
روزنامه نگار
بعد از تساوی در مسجدسلیمان که سا پینتو را کلافه  کرده بود، او در مجادله با یکی از خبرنگاران جمله‌ای به زبان آورد که هرچند بعداً به بهانه ترجمه اشتباه تکذیب شد، ولی می‌تواند تحولات این فصل استقلال را توضیح بدهد.
مربی پرتغالی در دفاع از عملکرد تیمش گفت: «سال گذشته استقلالی می‌دیدیم که فقط دفاع می‌کرد و دفاع می‌کرد، موقعیت پیش می‌آمد و گل می‌زد. الان می‌بینید استقلال بازی می‌کند، تهاجمی کار می‌کند و خوب پرس می‌کند. برای اینکه خوب بازیسازی کنیم و به کیفیتی که می‌خواهیم برسیم، به زمان بیشتری نیاز داریم.»
سا پینتو پیش از این هم گفته بود که می‌خواهد مدل بازی استقلال را تغییر دهد و نسبت به فصل قبل با نفرات بیشتری حمله کند. در لیگ بیست و یکم اولویت استقلال گل نخوردن بود و توانست با فوتبال اقتصادی قهرمان شود، ولی با اضافه شدن مهره‌های تهاجمی زهرداری مثل محبی، قایدی، بابایی و شهباززاده انتظار می‌رود که آبی‌ها رو به جلو بازی کنند و رویکرد تهاجمی‌تری داشته باشند.
این حرف به معنی زیر سؤال بردن عملکرد فصل گذشته فرهاد مجیدی نیست. بعد از چند فصل بدون قهرمانی، منطق حکم می‌کرد که مجیدی محتاط باشد و هدف جمع کردن امتیازات و گرفتن جام باشد، ولی موفقیت در فوتبال به معنی اصرار روی ایده‌های قبلی نیست و تیم‌های قهرمان هم معمولاً برای غافلگیری حریفان سراغ ایده‌های جدید می‌روند.
سا پینتو در اکثر دقایق این فصل با سه مهاجم بازی کرده، ولی مشکل اصلی استقلال تغذیه خط حمله بوده. در بازی با سپاهان استقلال نتوانست گلی بزند، ولی در نیمه دوم بازی با ملوان این طلسم شکست و آنها در انزلی سه گل زدند.
در بازی هفته سوم هرچند استقلال با یک گل به پیروزی رسید، ولی در برابر دفاع سختگیر مس کرمان فرصت‌های محدودی داشت. توقف استقلال در مسجدسلیمان از نظر نتیجه یک گام به عقب بود، ولی این تیم نسبت به بازی با مس موقعیت‌های بهتری ساخت. امید گل استقلال در بازی با مس 39/0 بود، ولی در بازی با نفت مسجدسلیمان به 96/0 رسید. همچنین تعداد ضربات استقلال به سمت دروازه از 9 به 15 افزایش داشت.
در ترکیب استقلال جای خالی یک هافبک طراح دیده می‌شود و هواداران هنوز در آرزوی دیدن هافبک خلاقی شبیه جباری، جانواریو یا جباروف هستند، ولی هافبک‌هایی مثل مهدی‌پور، رضاوند و آمانوف در صورت رسیدن به هماهنگی بیشتر می‌توانند بخشی از این خلأ را جبران کنند. فعلاً اساس حملات استقلال بیشتر از کناره‌ها و سانترهای کوتاه و بلند جلالی، حردانی و یامگا است.

 

کاوه علی اسماعیلی
روزنامه‌نگار ورزشی
پیکان جوان‌‎ترین تیم لیگ است و بدون ستاره یا بازیکن سرشناس به کارش ادامه می‌دهد. آنها با میانگین سنی بسیار کم وارد فصل جدید شده‌اند و این موضوع برای لیگ برتر، یک شادباش واقعی است. شما ممکن است غر بزنید که تیم بی‌ستاره، دوست‌داشتنی نیست اما احتمالاً هیچ‌کدام از بازی‌های این فصل پیکان را ندیده‌اید. آنها یک «تیم ستاره» دارند. تیمی سرشار از بازیکنان که در رختکن با یکدیگر قول و قرار می‌گذارند تا داخل زمین، تا پای جان‌شان برای موفقیت بجنگند. قول می‌دهند پشت هم را خالی نکنند و برای هر توپ، مایه بگذارند. آنها با همین فرمول تا به حال عملکرد جالبی داشتند و مورد تمجید هواداران فوتبال بودند. تیمی که توانست هفته اول ملوان را شکست بدهد، از شکست 3 بر صفر مقابل مس کرمان برخاست و در هفته سوم نفت مسجدسلیمان را زمینگیر کرد. همین تیم، نساجی را تا سرحد شکست پیش برد و آنها چه خوش‌شانس بودند که تیر دروازه همراه‌شان بود وگرنه سه امتیاز به حساب آینده‌سازان فوتبال این مملکت واریز می‌شد. پیکان در این فصل، دونده، پرانگیزه و با نشاط فوتبال بازی می‌کند. اگر 4 بازی قبلی را ندیده‌اید، این شانس را دارید که بازی برابر استقلال را به صورت زنده از تلویزیون تماشا کنید. اینجا، همان نقطه‌ای است که جوانان پیکان فرصت خودنمایی دارند. شاید از همین تیم جوان، یک نفر به تیم ملی هم دعوت شود. مطمئناً اگر روز خوب فیروز‌ه‌ای‌پوشان باشد، شایستگی‌ فنی جوانان پیکان زیر نظر مجتبی حسینی را خواهید دید و خودتان به دراگان اسکوچیچ حق می‌دهید که از این تیم، بازیکنی را با خود به اردو ببرد. طبق گفته نزدیکان به تیم، آنها طوری تمرین می‌کنند که انگار یک مأموریت جدی دارند؛ اذیت کردن مدعیان و چه فرصت خوبی دست داده تا جوان‌ها، خودی نشان بدهند و مقابل استقلال بدرخشند و حسینی چقدر خوب این کار را بلد است. او می‌تواند حریفان را وارد گره‌های تاکتیکی کند و سپس با استفاده از نیروی جوانی و ذهن باز و جسارت جوانانش به گل برسد. اگر امروز، همان روز خوب برای پیکانی‌‎ها باشد و برنامه‌های حسینی به خوبی اجرا شود، قطعاً استقلال با اتفاقات عجیبی مواجه می‌شود.

 

هومن جعفری
روزنامه‌نگار ورزشی

هرچند هنوز خیلی زود است که بخواهیم در مورد ساپینتو و کارش در استقلال نظر بدهیم، اما خیلی‌ها می‌خواهند بازی با پیکان را به عنوان روز داوری او در نظر بگیرند. از نظر این جماعت، چهار بازی نخست برای آشنایی با لیگ ایران کافی بود و از این بازی می‌شود در مورد او نتیجه‌گیری کرد. دست‌کم این چیزی است که با نگاهی به فضای هوادارای استقلال، قابل مشاهده است.
مربی پرتغالی استقلال، در کنفرانس‌های مطبوعاتی دل همه را می‌برد اما هنوز داخل زمین، برای جلب رضایت مخاطبان پرتعداد خود کار دشواری در پیش دارد. طبیعتاً قابل درک است که دو سه برد پی در پی می‌تواند همه چیز را تغییر دهد اما اصل قصه قابل کتمان نیست. تصمیمات فنی ساپینتو، چه در حوزه جذب چند بازیکن یا نخواستن بازیکنی مثل ارسلان مطهری، یا بازی ندادن به بازیکنانی مثل آمانوف، مورد تأیید هواداران یا دست‌کم بخش زیادی از آنها نیست. آنها هنوز از ساپینتو چیزی ندیده‌اند که طرفدارش شوند. نه سبک بازی مورد پسند او را درک می‌کنند و نه اینکه می‌دانند چرا تیم‌شان بسیار راحت‌تر از قبل گل می‌خورد اما در گل زدن هنوز هم اوضاع به دشواری سال قبل است!
با وجود اینکه زرادخانه تهاجمی استقلال با بازیکنان پرتحرکی مثل بابایی، قایدی یا محبی پر شده اما استقلال هنوز بازی‌های پر تحرک و تماشاگرپسندی برای ارائه ندارد. از طرف دیگرساپینتو تا امروز از چهار بازی، یکی را باخته و یکی را مساوی کرده و این برای شروع فصل، آنقدر که باید جذاب نیست.
حالا آنها باید روبه‌روی پیکانی قرار بگیرند که یکی از بهترین فصول‌ اخیر خود از منظر امتیاز گرفتن را تجربه می‌کند. کمتر پیش می‌آمد که پیکان بتواند از چهار بازی متوالی هفت امتیاز بگیرد اما آنها امسال، حال خوبی دارند. حال خوبی که می‌تواند سد راه ساپینتو و مردانش باشد. ببینیم این بازی جذاب و تماشایی و پرگل از آب درمی‌آید؟

 

آیسان سعیدی
روزنامه‌نگار ورزشی
 برای استقلال بازی با پیکان یک اتفاق ویژه است. تیمی که در این فصل با ریکاردو ساپینتو مدل دیگری فوتبال را بازی می‌کند و به تعبیر سرمربی پرتغالی ایده متفاوتی دارد. ساپینتو آن‌طور که خودش مدعی است فوتبال تهاجمی را می‌پسندد و برنامه او پرس از بالا و کنترل تیم حریف محسوب می‌شود. مربی پرتغالی عاشق توپ و داشتن مالکیت توپ و زمین است و از همین رو به بازیکنان فاز تهاجمی بویژه فانتزیست‌های تیم علاقه وافری دارد. ساپینتو روزی به استقلال پیوست که تقریباً کلونی آبی‌ها کامل شده بود و سردار آجورلو بنا بر سلیقه خود و مشاورانش مشتی مهاجم ریز و درشت را به جمع تیم اضافه کرده بود. با وجود این ساپینتو بعد از ورود به استقلال پایش را در یک کفش کرد که این تعداد مهاجم برایش کافی نیست و آنقدر اصرار کرد که محمد محبی و مهدی قایدی دو مهاجم لژیونر دانه درشت فوتبال ایران را به تیم خود اضافه نمود. او حتی ارسلان مطهری را که به نحوه تمریناتش انتقادات جدی داشت و از تیم کنار گذاشت، بعد از چند روز تبعید دوباره به تیمش اضافه کرد تا آبی‌ها در فاز تهاجمی پرتعدادتر شوند. بی‌تردید استقلال حالا در میان لیگ برتری‌ها کامل‌ترین تیم در فاز تهاجمی به شمار می‌رود که تنوع و تعدد ستاره‌هایش در خط حمله از هر تیمی بیشتر و کامل‌تر است و این دست ساپینتو را برای هر تاکتیک و هر ارنجی باز می‌گذارد. در بازی با پیکان می‌توانیم یک استقلال متفاوت را ببینیم. تیمی که در حمله دست پری دارد.
 

ایمان شیرازی
روزنامه‌نگار ورزشی
بازی امروز استقلال - پیکان در شرایطی برگزار خواهد شد که هر دو تیم در جدول رده‌بندی لیگ هم امتیاز هستند و استقلال تنها به خاطر تفاضل گل بهتر یک رده بالاتر از شاگردان مجتبی حسینی و در رده چهارم قرار دارد. هر دو تیم از چهار بازی ابتدای فصل چهار امتیاز کسب کرده‌اند و در این بازی برای برد به زمین می‌آیند. پیکانی‌ها در سال‌های اخیر سیاست فرصت دادن به استعدادهای جوان را در دستور کار خود قرار داده‌اند در روزهایی که برای بازیکنان سی و چند ساله در لیگ برتر میلیاردها تومان هزینه می‌شود این استراتژی برای فوتبال بسیار امیدوار کننده است. از طرف دیگر شاگردان حسینی زخم کهنه‌ای از استقلال نیز به همراه دارند و آن اینکه 20 بازی آخر در تمام مسابقات مقابل استقلال را پیروز از میدان بیرون نیامده‌اند. آنها فصل گذشته پس از حذف مقابل استقلال در جام حذفی در بازی برگشت مقابل آبی‌ها 14 شوت به دروازه زدند که سیدحسین حسینی 7 شوت را مهار کرد. حالا پیکان در بازی امشب با بازیکنان جوان و خستگی‌ناپذیر خودش به دنبال تسویه حساب و شاید کسب اولین برد پس از 20 بازی مقابل شاگردان ساپینتو هستند. از طرف دیگر استقلالی‌ها خوب می‌دانند از دست دادن امتیاز در هر بازی از این لیگ پرمدعی، ضربان قلب تیم را به سمت خط صاف پیش می‌برد.