آرمن ساروخانیان
روزنامه نگار
بعد از تساوی در مسجدسلیمان که سا پینتو را کلافه کرده بود، او در مجادله با یکی از خبرنگاران جمله‌ای به زبان آورد که هرچند بعداً به بهانه ترجمه اشتباه تکذیب شد، ولی می‌تواند تحولات این فصل استقلال را توضیح بدهد.
مربی پرتغالی در دفاع از عملکرد تیمش گفت: «سال گذشته استقلالی می‌دیدیم که فقط دفاع می‌کرد و دفاع می‌کرد، موقعیت پیش می‌آمد و گل می‌زد. الان می‌بینید استقلال بازی می‌کند، تهاجمی کار می‌کند و خوب پرس می‌کند. برای اینکه خوب بازیسازی کنیم و به کیفیتی که می‌خواهیم برسیم، به زمان بیشتری نیاز داریم.»
سا پینتو پیش از این هم گفته بود که می‌خواهد مدل بازی استقلال را تغییر دهد و نسبت به فصل قبل با نفرات بیشتری حمله کند. در لیگ بیست و یکم اولویت استقلال گل نخوردن بود و توانست با فوتبال اقتصادی قهرمان شود، ولی با اضافه شدن مهره‌های تهاجمی زهرداری مثل محبی، قایدی، بابایی و شهباززاده انتظار می‌رود که آبی‌ها رو به جلو بازی کنند و رویکرد تهاجمی‌تری داشته باشند.
این حرف به معنی زیر سؤال بردن عملکرد فصل گذشته فرهاد مجیدی نیست. بعد از چند فصل بدون قهرمانی، منطق حکم می‌کرد که مجیدی محتاط باشد و هدف جمع کردن امتیازات و گرفتن جام باشد، ولی موفقیت در فوتبال به معنی اصرار روی ایده‌های قبلی نیست و تیم‌های قهرمان هم معمولاً برای غافلگیری حریفان سراغ ایده‌های جدید می‌روند.
سا پینتو در اکثر دقایق این فصل با سه مهاجم بازی کرده، ولی مشکل اصلی استقلال تغذیه خط حمله بوده. در بازی با سپاهان استقلال نتوانست گلی بزند، ولی در نیمه دوم بازی با ملوان این طلسم شکست و آنها در انزلی سه گل زدند.
در بازی هفته سوم هرچند استقلال با یک گل به پیروزی رسید، ولی در برابر دفاع سختگیر مس کرمان فرصت‌های محدودی داشت. توقف استقلال در مسجدسلیمان از نظر نتیجه یک گام به عقب بود، ولی این تیم نسبت به بازی با مس موقعیت‌های بهتری ساخت. امید گل استقلال در بازی با مس 39/0 بود، ولی در بازی با نفت مسجدسلیمان به 96/0 رسید. همچنین تعداد ضربات استقلال به سمت دروازه از 9 به 15 افزایش داشت.
در ترکیب استقلال جای خالی یک هافبک طراح دیده می‌شود و هواداران هنوز در آرزوی دیدن هافبک خلاقی شبیه جباری، جانواریو یا جباروف هستند، ولی هافبک‌هایی مثل مهدی‌پور، رضاوند و آمانوف در صورت رسیدن به هماهنگی بیشتر می‌توانند بخشی از این خلأ را جبران کنند. فعلاً اساس حملات استقلال بیشتر از کناره‌ها و سانترهای کوتاه و بلند جلالی، حردانی و یامگا است.