سؤال و جواب
سعید زاهدیان  
حسین وفایی، تنها اسنوکرباز حرفه‌ای ایران در دنیا، حرف‌های جالبی می‌زند. پسر آرام اسنوکر خودش هم نمی‌داند چطور به جمع حرفه‌ای‌های دنیا رسیده. تنها می‌داند تلاش کرده و تلاش. حتی خنده‌های دیگران هم او را ناامید نکرده است. رونی سالیمون اولین الگوی وفایی بود، اما کم‌کم آن را با کریس رونالدو و علی دایی عوض کرد تا به قول خودش انسان بهتری شود. این گفت‌و‌گو البته زیاد ربطی به رشته ورزشی وفایی ندارد و محوریت آن فوتبال است.
 
در صفحه شخصی در اینستای شما سرک کشیدم. دیدم کلی ورزشکار مثل دیوید بکام، مسی، کریم بنزما، رونالدو حتی علی دایی و سردار آزمون را فالو داری، ظاهراً به فوتبال علاقه داری، درست است؟
بله، من ورزشکاران را دنبال می‌کنم، بالاخره ورزشکاران ایرانی موفق برایم الگو هستند و سعی می‌کنم از آنها بویژه علی دایی چیزهایی یاد بگیرم. علی دایی الگوی ورزشی همه ما ایرانی‌هاست و درس پس می‌دهیم. امیدوارم ما هم بتوانیم مثل آقای دایی موفق شویم و الگوی خوبی برای بقیه جوانان شویم.
در صفحه‌ات اما اسامی فوتبالیست‌های پرسپولیسی زیاد بود. پرسپولیسی هستی یا استقلالی یا به خاطر اینکه بچه آبادانی به صنعت نفت علاقه داری؟
نه. اینطور نیست که چون تعداد پرسپولیسی‌های زیادی دارم، یعنی پرسپولیسی‌ام. بالاخره آنها دوستانم هستند. من فوتبال را دنبال می‌کنم، اما هوادار تیم استقلال و پرسپولیس نیستم و تنها با بازیکنان دو تیم ارتباط دوستانه دارم. هر دو تیم و همه ورزشکاران ایرانی را دوست دارم. آبادان هم شهرم است و مگر می‌شود از بچگی طرفدار تیم صنعت نفت آبادان نبود. به هر حال فوتبال از آنجا شروع شده.
شما همه خوب‌های اسنوکر دنیا را بردی، کسی مانده که شکست نداده باشی؟
فکر نمی‌کنم. خیلی زیاد نیستند.
ببینید شما جاد ترامپ، رونی سالیوان و مارک سلبی را برده‌ای. شما هم در همان سطح هستی. یک بار می‌بری و ممکن است یک بار هم ببازی. مثل این می‌ماند که یک ولزی در ایران حسن یزدانی را شکست دهد، آیا این‌طوری است یا نه؟
این‌طور است. اما یکسری مسائل را آدم خودش نگوید خیلی قشنگ‌تر است تا اینکه خودش تعریف کند. من ترجیح می‌دهم تا مردم ببینند چه کسانی را برد‌ه‌ام و چه کسانی را نبرده‌ام تا اینکه فریاد بزنم من فلانی و فلانی را برده‌ام. من که می‌دانم چه کار کرده‌ام و امیدوارم روزی برسد که مردم ایران هم بدانند من چه کسانی را شکست داده‌ام.
تو الگویی هم داشتی؟
بله. الگوی من در اسنوکر رونی سالیوان بود و بازی‌های او را می‌دیدم، خیلی چیزها یاد گرفتم. بعد از آن الگوی ورزشی‌ام تغییر کرده و فکر می‌کنم آدم بهتری شده‌ام و روی شخصیتم تأثیر‌گذار بوده. خدا را شکر می‌کنم که الگوی ورزشی جدیدم خیلی بهتر است.
می‌گویی الگوی جدیدت چه کسی است؟
این یک مسأله شخصی است.
ایرانی است یا خارجی؟
هم الگوی ایرانی و هم خارجی. ولی ورزشکاران نامدار و بزرگی هستند.
پس الگوهای جدیدت ورزشکار هستند نه تنها اسنوکرباز. حتی ممکن است والیبالیست، فوتبالیست و... باشند؟
می‌توانند فوتبالیست، بوکسور یا از رشته دیگری باشند. اما بحث این است که وقتی به جایی می‌رسی باید الگوی خوبی هم باشی. نمی‌خواهم وارد حاشیه شوم اما خدا را شکر که الگوی جدیدم روی من تأثیر گذاشته تا انسان بهتری باشم و به مردم و طرفداران احترام بگذارم.
با توجه به حرف‌هایت، برداشت من این بود که الگویت کریستین رونالدو است. درست است؟
با افتخار الگوی زندگی من کریستین رونالدو است و از بین ایرانی‌ها هم علی دایی و افتخار می‌کنم که او الگویم است. از او یاد گرفتم تا همیشه پشت مردمم باشم. او همیشه در همه صحنه‌ها بوده. هیچ کسی به اندازه علی دایی برای مردم دلسوز نبوده، اشک‌هایش واقعی است و فیلم نیست. من هر وقت او را ببینم حتماً از او تشکر ویژه می‌کنم. علی دایی واقعاً الگوی خوبی برای جوانان کشور ما است.
شما انگلیس بودی، تیم ملی فوتبال باید در دور مقدماتی جام جهانی با تیم‌های انگلیس، امریکا و ولز بازی کند. به نظرت تیم ملی ما مقابل انگلیس و امریکا برنده می‌شود و صعود می‌کند.
ورزشکاران ما همه چیز دارند بجز علم ذهن که چه کار می‌توانند بکنند تا موفق‌تر از حالا باشند و ریتم‌شان یکی شود، به شرط اینکه ذهن‌شان یکی باشد. وقتی در اردو هستند کسی روی ذهن آنها کار نمی‌کند. بی‌احترامی نمی‌کنم. وقتی با آنها صحبت ‌کنید، متوجه می‌شوید ورزشکاران هیچ تصویر‌سازی ذهنی ندارند. فکر می‌کنم تیم ملی فوتبال می‌تواند ولز، انگلیس و امریکا را در جام جهانی بزند، به شرطی که از لحاظ ذهنی خیلی قوی شوند. بچه‌ها باید قبول کنند همه چیز دارند. مهدی طارمی با تکنیک فوق‌العاده‌اش در پرتغال بازی می‌کند. باید به آنها اعتماد کرد.
ولی از نظر امکانات کمی ضعیف هستیم. تیم در این اردو شرایط خوبی نداشت ، حتی بازی تدارکاتی. و این شرایط نگران کننده است.
نمی‌شود درباره آن خیلی صحبت کرد. من این مدتی که ایران هستم نمی‌توانم جایی تمرین کنم. نه اینکه نباشد، هست اما امکانات قابل مقایسه نیست و خنده‌دار است. من انگار روی میز ناهارخوری بازی می‌کنم تا روی میز مسابقه. اصلاً فاجعه است امکانات ما.
بین کی‌روش و اسکوچیچ کدام بهتر است؟
من فوتبالی نیستم و تنها به عنوان هوادار می‌گویم. کی‌روش خوب بود، خیلی دفاعی بود. از نتایجش باید گفت چه عملکردی داشت. اسکوچیچ هم تیم را به جام جهانی برد. همه می‌گویند تیمی که اسکوچیچ به جام جهانی برد تیم کی‌روش بود، نه این‌طور نیست. فکر می‌کنم اسکوچیچ موفق‌تر از کی‌روش باشد. البته شکی نیست که کی‌روش مربی درجه یک و موفقی است، او یکسری چیزها گذاشت که اسکوچیچ استفاده می‌کند.
چه نتایجی را در جام جهانی پیش‌بینی می‌کنی.
آنجا کل‌کل درباره فوتبال است. به هر حال انگلیسی‌ها دیوانه فوتبال هستند. فوتبال در خون آنهاست. لیگ جزیره با سرعتی که دارد، من آن را سخت می‌بینم. بدنسازی جدی، سخت و تغذیه عالی و ارگانیک. با ورزشکاری که اینجا همه مواد غذایی‌اش هورمونی است فرق دارد. آنها سریع می‌دوند، انفجاری استارت می‌زنند و اصلاً خسته نمی‌شوند. در لیگ فوتبال ایران توپ در هواست و کسی نمی‌دود. فرق آن مشخص است. فوتبال ایران را که می‌بینی احساس می‌کنی ورزش دیگری است، متفاوت از فوتبال جزیره.
 

استقلال بالاخره سرمربی خود را شناخت. ریکاردو ساپینتو مربی پرتغالی که سابقه طولانی در هدایت تیم‌های مختلف اروپایی دارد، به عنوان جانشین فرهاد مجیدی معرفی شد و قرار است از فصل بعد مدافع عنوان قهرمانی لیگ برتر را هدایت کند.
او عصر دیروز به صورت رسمی به عنوان سرمربی آبی‌ها معرفی شد و رسانه باشگاه استقلال نیز نخستین صحبت‌های ساپینتو در شغل جدیدش را منتشر کرده است.
ریکاردو ساپینتو سرمربی پرتغالی باشگاه استقلال با اظهار خوشحالی از توافق با این باشگاه و پذیرش هدایت این تیم گفت: «این باعث افتخار و خوشحالی من است که به عنوان سرمربی تیم استقلال کار خودم را آغاز می‌کنم. می‌دانم به بزرگترین باشگاه ایران و یکی از باشگاه‌های بزرگ جهان پیوسته‌ام که هواداران فوق‌العاده‌ای دارد. مربیگری در چنین تیم‌هایی را دوست دارم چرا که برای رسیدن به افتخارات و قهرمانی‌ها می‌جنگد. این تیم سال گذشته قهرمان شده و می‌خواهیم این قهرمانی را تکرار کنیم.»
وی افزود: «می‌دانم که این رقابت بسیار فشرده و دشوار خواهد بود. رقبایی داریم که آنها هم برای قهرمانی و موفقیت مبارزه می‌کنند و باید به سختی کار کنیم. باور دارم که می‌توانیم دوباره قهرمان شویم اما این موفقیت به تنهایی حاصل نخواهد شد. باید در کنار هم متحد باشیم و برای رسیدن به یک هدف بزرگ تلاش کنیم. باید باور داشته باشیم که دوباره می‌توانیم این افتخار را تکرار کنیم.»
این مربی پرتغالی درباره قبول سمت سرمربیگری تیم استقلال، بیان کرد: «پس از دریافت این پیشنهاد بررسی کاملی روی تیم داشتیم. به همراه دستیارانم تعدادی از بازی‌ها را تماشا کردیم و به شناخت خوبی دست یافتیم. می‌دانیم که باید به سختی کار کنیم‌ و روز به روز بهتر و قدرتمندتر باشیم تا در چالش پیش رو به موفقیت برسیم.»
وی در پایان اضافه کرد: «من در زمان بازی کردن فوتبال بسیار پرتلاش و سختکوش بودم و حالا در جایگاه یک مربی هم با تمام وجودم برای موفقیت تلاش می‌کنم. با امید و علاقه بسیار زیاد مشتاق هستیم که کار خودمان را هرچه زودتر آغاز کنیم و به اهدافی که در نظر داریم دست یابیم.»

 

آندره آ استراماچونی با وجود اینکه بارها مدعی شده علاقه فراوانی به هواداران استقلال دارد اما تا اینجای کار حتی یک قدم از شکایت خود عقب‌نشینی نکرده و همان باشگاهی که می‌گوید هوادارانش را خیلی دوست دارد، باید مبلغ هنگفتی به این مربی بپردازد!
استراماچونی تمام قرارداد دو ساله‌اش با استقلال را به اضافه غرامت و خسارت‌هایی که گروه وکلای او پیرامون آن لایحه نوشته‌اند را از استقلال می‌خواهد. ارقامی بسیار زیاد که البته هنوز پرداخت آنها قطعی نشده و پرونده در دادگاه عالی ورزش مشغول بررسی است. طبق برنامه قرار است در همین ماه پرونده به سرانجام برسد و استقلالی‌ها بسیار امیدوارند دفاعیات آنها از میزان مبلغ پرداختی به استراماچونی کم کند. اما نکته اینجاست که چرا مرد ایتالیایی با وجود سپری شدن مدت طولانی از پایان حضورش در ایران همچنان با این جدیت کار را دنبال می‌کند و حتی یک قدم هم عقب‌نشینی نکرده است؟ اگر استرا با استقلالی‌ها از در توافق وارد می‌شد، شاید تا الان قسمتی از مطالبات خود را دریافت کرده و مابقی را نیز تخفیف داده بود اما ظاهراً قوانینی وجود دارد که استراماچونی می‌خواهد از آنها استفاده کند. قوانینی که به استناد به آنها این مربی چون با تیمی خارج از اتحادیه اروپایی قرارداد بسته، مبلغ مالیات به مراتب کمتری هنگام وارد کردن پول حاصل از آن به ایتالیا می‌پردازد و همین مسأله موجب خواهد شد در نهایت رقم درشتی برایش باقی بماند و به همین دلیل اصلاً عقب‌نشینی نکرده و می‌خواهد کار را تا انتها دنبال کند چون می‌داند هر چقدر رقم بالاتری از استقلال بگیرد حسابش در ایتالیا پر‌تر می‌شود.

 

سرمقاله
مرتضی رضایی  
یحیی گل‎محمدی سرمربی پرسپولیس در آخرین مصاحبه خود اعلام کرده از سرعتی که باشگاه در بازار نقل و انتقالات داشته، راضی است و فعلاً نیمی از لیست او جذب شده‌اند. توجه کردید؟ تازه نیمی از لیست گل‌محمدی به تیم اضافه شده‌اند.
به معنای دیگر، جذب علیرضا بیرانوند از فوتبال اروپا، مرتضی پورعلی‌گنجی که ستاره سرشناس تیم ملی است، سروش رفیعی، دانیال اسماعیلی‌فر و گئورگی گولسیانی از سپاهان، محمدمهدی احمدی و چند ستاره جوان دیگر که آینده تیم را تضمین می‌کنند، فقط نیمی از لیست سرمربی بوده و هنوز نیمی دیگر از بازیکنانی که درخواست داشته، باقی است!
او همچنین گفته دو مهاجم دیگر می‌خواهد تا تیمش را حرفه‌ای کند.
واقعاً مشخص نیست یحیی این همه بازیکن را برای انجام چه کاری در لیست اضافه کرده است؟
در سمت دیگر، ستاره‌هایی چون وحید امیری، امید عالیشاه، مهدی ترابی، میلاد سرلک، کمال کامیابی‌نیا، سیامک نعمتی به همراه بازیکنانی مثل مهدی عبدی، علی نعمتی، حامد پاکدل، احمد گوهری و... هم هستند که نام‌شان در لیست دیده می‌شود و مهره‌هایی چون سیدجلال حسینی، علیرضا ابراهیمی، رامین رضاییان، احسان پهلوان، عیسی آل‌کثیر، محمد شریفی، منوچهر صفروف، وحدت هنانوف، شیرزود تمیروف، حامد لک و... هم بلاتکلیف هستند و نمی‌دانند فصل آینده باید در کدام تیم توپ بزنند یا چه اتفاقی در زندگی حرفه‌ای آنها رقم می‌خورد.
یحیی می‌گوید این تیم پرمهره و پرستاره‌ای که تشکیل شده، فقط نیمی از خواسته‌های اوست. در ادامه باید از گل‌محمدی پرسید: «قرار است در لیگ بی‌کیفیت ایران، چه کاری انجام بدهد که نیاز به این همه مهره و ستاره دارد و تازه منتظر است که چند بازیکن دیگر هم به تیمش اضافه شوند تا نیمه دیگر لیستش پر شود؟» بدون اینکه نیمه دیگر لیست یحیی توسط مدیران باشگاه جذب شود، یعنی همین حالا که پرسپولیس این همه بازیکن عالی و درجه یک دارد، باید منتظر بود تا یکی از سریع‌ترین قهرمانی‌های لیگ برتر با کلی رکورد، ثبت شود و مثلاً پرسپولیس قبل از اینکه به هفته بیست و پنجم برسد، جام را مال خود کند. با همین تیم، قهرمانی ایران که هیچ، قهرمانی آسیا هم دور از دسترس نیست؛ بنابراین هیچ بهانه‌ای در طول فصل از سوی کادرفنی ترمیم شده پرسپولیس قابل قبول نیست. با این همه مهره، اگر پرسپولیس نتواند از سد حریفان تضعیف شده خود مثل سپاهان برآید و باز هم شاهد بهانه‌جویی‌ها باشیم، جای تعجب دارد.
در فوتبال حرفه‌ای، باشگاه‌های بزرگ با بازیکنان بزرگ قرارداد می‌بندند و این هم یک اصل عادی به شمار می‌رود اما گنجایش لیست تیم‌ها از آن دست مسائلی است که باید به آن نگاه ویژه داشت.
هنوز مشخص نیست باشگاه دولتی پرسپولیس تا به حال چقدر هزینه جذب بازیکنان یا تمدید قراردادها کرده و از این به بعد، برای جذب بازیکنان نیمه دوم لیست قصد دارد چه هزینه‌ای داشته باشد. از سوی دیگر، ستاره‌هایی که جذب شده‌اند و قطعاً ولع رسیدن به تیم ملی را دارند، آیا ظرفیت نیمکت‌نشینی را در ذهن خود ایجاد کرده‌اند یا قرار است نیمکت سرخپوشان در فصل بیست و دوم، پر از تنش و حاشیه باشد؟
پرسپولیس در این فصل، می‌تواند قهرمان رکوردشکن و تیم بدون شکست لیگ باشد. با این همه ستاره، حتی کسب یک تساوی هم کادرفنی را به چالش می‌کشد. حتماً یحیی برای اتفاقات آینده، برنامه‌ریزی دارد چون دیگر نمی‌خواهد اتفاقاتی که در طول فصل گذشته رقم خورد و محبوبیتش به حد پایین رسید، تکرار شود. او مربی زرنگ و سیاستمداری است تا جایی که برای ماندن و کسب موفقیت، حتی از رفقا و دستیارانش هم می‌گذرد و کادرش را حرفه‌ای می‌کند.
 

یادداشت
حمیدرضا عرب  
پیش‌بینی آینده استقلال با ساپینتوی پرتغالی غیرممکن است؛ نه می‌شود او را از همین حالا در تکرار قهرمانی فصل قبل ناکام دانست و نه اینکه با قطعیت از فتح دوباره جام به دست او سخن به میان آورد. تصمیم‌گیران باشگاه استقلال مردی را به عنوان سرمربی خود برگزیده‌اند که در زمره مربیان درجه یک یا دوی اروپایی قرار نمی‌گیرد. ساپینتو در ردیف مربیان درجه سه یا چهار فوتبال اروپا است اما به واقع همین مقدار دانش و تجربه برای مربیگری و ورود به دایره استقلال کفایت می‌کند و عقبه این مربی پرتغالی با معیارهای مربیگری در استقلال همخوانی دارد و او گزینه دوری از این دایره نیست و حتی از لحاظ سابقه از تمام مربیان ایرانی که قدم به این محیط گذاشته و حتی قهرمان هم شده‌اند، چالش‌های بزرگتری را تجربه کرده است.
حال شاید انتخاب گزینه‌ای بزرگتر اطمینان بیشتری را میان مطالبه‌گران و سرمربی جدید ایجاد می‌کرد اما دلایل گوناگون سبب شد مصطفی آجورلو از میان گزینه‌های موجود با این مربی به توافق برسد و با یک انتخاب متوسط چشم به تکرار قهرمانی در لیگ آینده بدوزد.
 دوران مربیگری ساپینتو با استقلال ممکن است به واسطه خلق و خوی این مربی بسیار جذاب و پرتلاطم باشد اما آنچه جایگاه این مربی را در استقلال محکم خواهد کرد ورود مقتدرانه به لیگ برتر است. ساپینتو قدم به تیمی گذاشته که فصل پیش را بدون باخت به پایان برده‌ است و این آمار هر اندازه که دست نیافتنی به نظر برسد اما انتظار تیمی در حد قهرمانی دوباره را به وجود آورده و ساپینتو در قدم اول باید این حس امیدواری را به وجود آورد تا از همان روزهای آغازین فعالیت خود سیبل انتقادات نشود. پر واضح است که انتظارات از این مربی پرتغالی وسیع است اما نباید به این انتظارات یک سویه نگریست.
ساپینتو در قدم اول نیازمند حمایت حداکثری مدیرعامل باشگاه، هواداران و رسانه‌های منتسب به این باشگاه است تا خود را در محیطی امن احساس کند. در قدم‌های بعدی نیاز است که مدیران باشگاه استقلال ابزار کافی را در اختیار این مربی قرار دهند تا او با آرامش خاطر تمرینات تیمش را پی بگیرد. آنچه برای استراماچونی در دوران کوتاه مربیگری‌اش در استقلال رخ می‌داد این بار نباید برای ساپینتو تکرار شود. در آن زمان به رغم موفقیت‌هایی که با مرد ایتالیایی به دست آمد اما مدیران وقت حتی در تأمین زمین تمرین نیز با مشکلات بزرگی مواجه بودند و با انتقال اطلاعات نادرست نسبت به محیط تمرین تیم، او را با چالش‌های فکری بسیاری مواجه کردند. بدون شک ایجاد یک محیط پر از صداقت می‌تواند به پیشبرد اهداف کمک کند و نباید اینگونه باشد که درباره سخت‌افزار باشگاه استقلال داده‌های نادرست به این مربی داده شود.
اگر چنین فضایی در استقلال حاکم شود، ساپینتو با همین مقدار دانش و توانایی می‌تواند استقلال را به سمت موفقیت دوباره سوق دهد اما اگر مدیران باشگاه استقلال حتی یک اشتباه جزئی نیز مرتکب شوند ممکن است تمام رشته‌های آنها پنبه شود و استقلال از کورس باز بماند.