بارسلونا مجبور شد از بازی در گرانادا به یک امتیاز قناعت کند با آنکه تا دقیقه 89 از میزبانش پیش بود. کاتالان‌ها که این روزها اوضاع خوبی ندارند و نمی‌توانند کار را به آخر برسانند، با این گل دیرهنگام دو امتیاز مهم را از دست دادند.

حالا انتظار آبی اناری پوشان برای سهمیه لیگ قهرمانان طول می‌کشد و احتمالش زیاد است که در این رقابت سخت بازنده شوند و میدان را به تیم‌های دیگر واگذار کنند.

بارسلونا از این پایان‌های دراماتیک خلاصی ندارد، نمی‌تواند به سلامت از خط پایان عبور کند و حالا دیگر مشکلاتش فقط به خاطر نداشتن یک مهره زهردار در خط حمله نیست. اشتباهات دفاعی این تیم روی عملکرد کلی‌شان سنگینی می‌کند و نباید از اشتیاق آنها برای برداشتن پایشان از روی گاز غافل شویم. در روزهای آینده ژاوی هرناندس بارها و بارها گل تساوی گرانادا را تماشا می‌کند.

دنی آلوز با 38 سال و 247 روز، مسن‌ترین بازیکن تاریخ بارسلونا در رقابت‌های لیگ شد. او قطعاً دیگر آن بازیکنی که سابقاً بود، نیست اما هنوز هم می‌تواند تفاوت ایجاد کند. او در نخستین بازی‌اش در دوره جدید برای بارسا در لالیگا پاس گل داد همان‌طور که در آخرین بازی دوره قبلی‌اش یعنی پنج سال و نیم قبل این کار را کرده بود. این می‌توانست یک پاس گل پیروزی‌بخش و سه امتیازی باشد اما حیف.

کمتر بازیکنی است که به اندازه عثمان دمبله با مشکلات متعدد مواجه باشد. می‌خواهد قراردادش تمدید شود با شرایطی بهتر از آنچه بارسلونا به او پیشنهاد داده اما نحوه بازی‌هایش برای اینکه پیشنهاد بهتری دریافت کند، خوب نیست. یک بار دیگر بازی ضعیفی از خودش ارائه کرد.

 

بحران مصدومیت

مشکلات مصدومیت بارسلونا بیشتر شد چون اریک گارسیا نتوانست به بازی ادامه دهد و جایش را به کلمان لنگله داد تا ژاوی در آستانه سوپرجام اسپانیا در وضعیت بسیار سختی قرار بگیرد. بارسلونا چهارشنبه در ریاض در نیمه‌نهایی سوپرجام اسپانیا مقابل رئال مادرید قرار می‌گیرد.

 به نظر می‌رسد ژاوی متوجه شده فعلاً به لوک دیونگ نیاز دارد حداقل تا زمانی که مهاجمان دیگر در دسترسش نیستند. این هلندی مهاجم درجه یکی نیست اما در حال حاضر کارش را خوب انجام می‌دهد و گل تیمش را در این بازی زد.

گاوی هم در مسیر تبدیل شدن به یک بازیکن بارسلونا است اما نشان داده عصبانیتش کمی زیاد است و باید از این جهت پیشرفت کند. او از محرومیت برگشته بود اما ششمین و هفتمین کارت زرد این فصل را گرفت تا اخراج شود و بارسلونا به دردسر بیفتد و از جای خالی او گل بخورد. گاوی باید یاد بگیرد.

این هم معجزه است که جرارد پیکه 90 دقیقه در زمین بود. به او باید کارت قرمز می‌دادند.

 

 والنسیا برابر تیم بسیار برتر رئال مادرید چهار گل خورد و در سانتیاگو برنابئو فقط توانست یکی را پاسخ دهد. «خفاش‌ها» البته ترجیح دادند بر پنالتی کریم بنزما که به گل اول بازی منجر شد، تمرکز کنند. میهمان در سطح بسیار پایین‌تری از میزبان بازی می‌کرد اما آنها اصرار داشتند که تیمشان به لطف داور این شکست را متحمل شده و در توئیتر نوشتند: «دزدی در مادرید دیگر عادی و تکراری شده است!»

 آلخاندرو هرناندس تصمیم گرفت خطای عمر آلدرته روی کاسمیرو را پنالتی بگیرد اما این تنها سومین پنالتی سفیدها در 13 ماه گذشته بود. این تصمیم جنجالی بود و البته کمک داور ویدیویی در آن دخالت نکرد.

باشگاه والنسیا در شبکه‌های اجتماعی خود به‌شدت به این تصمیم داور اعتراض کرد و جالب اینکه امکان پاسخ دادن به کاربران را هم بسته بودند تا جوابی نگیرند. این ماجرا باعث شد جرارد پیکه مدافع جنجالی بارسلونا هم در حمایت از توئیت والنسیا بنویسد: «خیلی فریاد نزنید ممکن است محرومتان کنند.»

کریم بنزما، مهاجم فرانسوی رئال مادرید در این بازی تعداد گل‌های خود برای تیمش را به 300 و 301 رساند و می‌خواهد به رکوردهای بیشتری برسد. او هفت گل با آلفردو دی استفانو فاصله دارد و به نظر می‌رسد جای اسطوره فقید آرژانتینی را در رده سوم بهترین گلزنان تاریخ باشگاه بگیرد. بنزما که در 26 بازی با والنسیا 20 گل به این تیم زده، در سیزدهمین فصل خود به‌دنبال موفقیت‌های بیشتری است.

 در این 13 فصل او دو بار از مرز 30 گل رده شده و می‌خواهد از بهترین آمار خود یعنی 32 گل در فصل 2012-2011 عبور کند. در فهرست بهترین گلزنان تاریخ باشگاه رئال مادرید، کریستیانو رونالدو با 451 گل اول است و رائول گونزالس با 323 گل دوم.

وینیسیوس جونیور هم در این بازی دو گل زد که یکی درخشان بود. او حالا 14 گل در 26 بازی‌اش در این فصل برای رئال مادرید به ثمر رسانده و به نظر می‌رسد بازیکن کاملاً متفاوتی شده با آن چیزی که قبلاً از او دیده بودیم. مارکو آسنسیو هم در این بازی در ترکیب اصلی قرار گرفت و فوق‌العاده بود. او بازی ضعیف خود را در شکست مقابل ختافه بخوبی جبران کرد. اما تیبو کورتوآ هیچ نشانه‌ای از ضعف بروز نداده. بسیاری از کارشناسان معتقدند در حال حاضر هیچ دروازه‌بانی در جهان بهتر از او نیست که دائماً واکنش‌های به ظاهر غیرممکن نشان می‌دهد.

رئال مادرید با این پیروزی با 49 امتیاز از 21 بازی مقتدرانه در صدر جدول قرار گرفت و ثابت کرد عزمش را برای قهرمانی جزم کرده بخصوص که رقیب همیشگی‌اش با 17 امتیاز اختلاف در رده ششم قرار دارد. 

 

دادگاهی در استرالیا با درخواست دولت این کشور در به تعویق افتادن فرجام‌خواهی نواک جوکوویچ بابت اخراجش از خاک استرالیا مخالفت کرد. دولت استرالیا درخواست کرده بود که دادگاه رسیدگی به شکایت مرد شماره یک تنیس جهان را به جای امروز در روز چهارشنبه برگزار کند. 

جوکوویچ که مدافع عنوان قهرمانی اوپن استرالیا است، هفته گذشته اجازه ورود به ملبورن را پیدا نکرد. این قضیه به تیتر بسیاری از رسانه‌های جهان تبدیل شد. این ورزشکار ۳۴ ساله که قبلاً گفته بود مخالف زدن واکسن کرونا است، الان ساکن هتلی است که معمولاً از آن برای اسکان پناهجویان استفاده می‌شود. 

این در حالی است که تیم حقوقی جوکوویچ به دنبال فرجام‌خواهی در رابطه با حکم لغو ویزای او از سوی دولت فدرال هستند.

 یادداشت

 

این روزها بحث درباره سی و سومین دوره جام ملت‌‌های آفریقا تمرکز دارد؛ روی اینکه چه تیم‌هایی شانس قهرمانی دارند، شگفتی‌سازها و بازیکنان شاخص جه کسانی هستند. آیا الجزایر می‌تواند از عنوان قهرمانی دفاع کند؟ آیا محمد صلاح الهام‌بخش مصر می‌شود؟ آیا سنگال با این همه استعداد می‌تواند، اولین قهرمانی‌اش در آفریقا را جشن بگیرد؟ چرا نیجریه مربی موقت دارد؟

اما به جای این بحث‌ها، حداقل در انگلیس، صحبت از این است که کدام تیم‌های لیگ برتری بیشترین آسیب را از فرستادن بازیکنانشان به این تورنمنت می‌بینند.

 به طور کلی تورنمنت‌های بین‌المللی برای باشگاه‌ها خوشایند نیست اما به نظر می‌رسد جام ملت‌های آفریقا هر بار باید وجود خودش را توضیح دهد و توجیه کند و نمونه بارز سختی‌های تشکیل یک تقویم مناسب برای فوتبال محسوب می‌شود. وقتی از سباستین هالر سؤال شد به تیم ملی ساحل‌عاج ملحق می‌شود یا در آژاکس می‌ماند، با عصبانیت پاسخ داد: «این بی‌احترامی به آفریقا است. آیا هرگز کسی از یک بازیکن اروپایی در آستانه یورو این سؤال را می‌پرسد؟»

او درباره به کار بردن کلمه بی‌احترامی حق دارد، اما یورو تداخلی با فصل رقابت‌های باشگاهی اروپا ندارد. این مسأله در سال 2017 با پایان دوران 29 ساله ریاست عیسی حیاتو بر کنفدراسیون فوتبال آفریقا و انتخاب احمد احمد حل شد وقتی تصمیم گرفتند برای هماهنگی با تقویم جهانی، در تابستان این تورنمنت را برگزار کنند.

اما یک سال بعد به‌دلیل ناکارآمدی زیرساخت‌ها، شورش بوکوحرام و بحران انگلیسی زبان‌ها، تورنمنت سال 2019 از کامرون به مصر انتقال یافت و کامرون میزبان سال 2021 شد (میزبانی ساحل عاج در سال 2021 به 2023 و میزبانی گینه در سال 2023 به 2025 منتقل شد). تورنمنت 2019 اگرچه به خاطر ماه مبارک رمضان یک هفته جابه‌جا شد اما با تابستان اروپا منطبق بود.

در ژانویه 2020 کنفدراسیون فوتبال آفریقا به‌دلیل باران‌های تابستانی دوباره به برگزاری تورنمنت در ژانویه رأی دادند و توضیحی ندادند درباره اینکه چرا این موضوع را در زمان تصمیم‌گیری لحاظ نکرده بودند. تورنمنت 2023 هم برای تابستان برنامه‌ریزی شده در حالی که متوسط بارش ژوئن در آبیجان، پایتخت ساحل‌عاج، تقریباً دو برابر یائونده است. آیا با بارش 270 میلی‌متر در روز می‌شود تورنمنت برگزار کرد؟ نمی‌دانیم.

مسأله دیگر مورد شکایت تیم‌های اروپایی برگزاری هر دو سال یک بار جام ملت‌های آفریقا است که البته توجیه اقتصادی و تاریخی دارد. جام ملت‌های آفریقا دومین تورنمنت قدیمی قاره‌ای است که در سال 1957 در بحبوحه استقلال کشورها استارت خورد. دو تای اولی را مصر برد، تیم بزرگ دهه 60 غنا بود که در سال 1957 از بریتانیا استقلال یافت.

 

جنگ برای هویت

جام ملت‌های آفریقا همیشه برای هویتش جنگیده، چه سیاسی و چه فوتبالی. تنها یکی از 16 سهمیه جام جهانی 1958 به آفریقا و آسیا روی هم داده شد و در نهایت این سهمیه به ولز رسید چون خیلی تیم‌ها مایل به بازی با اسرائیل نبودند که عضو کنفدراسیون فوتبال آسیا بود و ولز در پلی‌آف اسرائیل را برد. البته تا جام جهانی 1970 و بعد از بایکوت آفریقا در سال 1966، آسیا و آفریقا روی هم یک سهمیه داشتند.

حیاتو می‌گفت جام ملت‌های آفریقا در زمانی تأسیس شد که اروپا هیچ زمانی برای فوتبال آفریقا نداشت و حتی اگر درآمد مهم بازی‌ها را در نظر نگیریم، هیچ لزومی ندارد که برنامه بازی‌ها را عوض کنیم فقط به این خاطر که باشگاه‌های اروپایی تعداد زیادی بازیکن آفریقایی دارند. این البته بیشتر برای شروع بحث خوب است نه حل مسأله اما حیاتو به این شکل از طرح برگزاری ژانویه جام ملت‌های آفریقا دفاع کرد. پاتریس موتسپه که اسفند گذشته جای احمد احمد را گرفت، همخوانی بیشتری با تقویم و برنامه‌های فیفا دارد. اما هر که مسئولیت داشته باشد، مشکل همان است. واقعیت این است که فوتبال اروپا قله رقابت‌های باشگاهی است و برگزاری تورنمنت ژانویه به معنی آن است که هر دو سال یک بار بهترین بازیکنان آفریقایی باید باشگاه‌های خود را ترک کنند که به نفع خودشان هم نیست.

پس باید این تورنمنت چه زمانی برگزار شود؟ شاید نتوان بین زمستان اروپای شمالی و فصل بارش آفریقای غربی تعادلی ایجاد کرد و با همه نارضایتی‌ها بهترین راه همین است. تابستان 2023 در ساحل عاج تصویر روشن‌تری ارائه می‌کند.

بحث‌های اخیر برای برگزاری دو سالانه جام جهانی هم بخشی از تلاش برای تغییر تقویم است. با تداوم این بحث‌ها فقط امید می‌رود که دلایل فوتبالی بر نگرانی‌های مالی و سیاسی سبقت بگیرد و جام‌‍ملت‌های آفریقا به احترامی که شایستگی‌اش را دارد، برسد.

کامرون بر خلاف خیلی از میزبان‌های اخیر فرهنگ دلپذیری دارد، اگر الزامات کووید مشکل بزرگی ایجاد نکند، یکی از بهترین دوره‌های جام ملت‌های آفریقا برگزار خواهد شد. این همان چیزی است که به جای ناراحتی لیگ برتری‌ها باید مورد توجه قرار بگیرد.

 منبع: گاردین

 

منچستر یونایتد می‌خواهد با پیروزی برابر استون ویلا، به دور چهارم جام حذفی انگلیس راه یابد. آنها دوازده بار قهرمان این رقابت‌ها شده‌اند و آخرین قهرمانی‌شان هم به سال 2016 برمی‌گردد، در حالی که ویلا هفت بار فاتح این بازی‌ها شده که آخرین آن در سال 1957 بوده است. استیون جرارد ستاره سابق فوتبال انگلیس که سال‌ها با لباس لیورپول به مصاف منچستر یونایتد رفته و حکم رقیب و دشمن قدیمی این تیم را دارد بار دیگر در اولدترافورد مقابل هواداران یونایتد باید شرایطی سخت را تحمل کند.

رالف رانگنیک شروع خوبی در منچستر‌یونایتد داشت و پنج بازی بدون شکست را تجربه کرد، اما این تیم دوشنبه برابر ولوز در اولدترافورد شکست خورد. از آن هنگام صحبت از ناآرامی در رختکن یونایتد مطرح بوده است. باید دید واکنش یونایتد به این موضوع چیست هرچند که بعضی بازیکنان پیش از این واکنش خود را نشان دادند که از جمله آنها، مارکوس رشفورد، مهاجم تیم بود که اعلام کرد اخبار مربوط به درگیری و ناآرامی بین بازیکنان دروغ است.

جام حذفی اولویت سوم را برای یونایتد دارد، اما این بهترین فرصت آنها برای کسب یک جام است، چرا که این تیم در لیگ برتر بختی برای قهرمانی ندارد و در لیگ قهرمانان هم تیم‌های قدرتمندی حضور دارند و یونایتد استمرار لازم را نداشته است.

منچستر‌یونایتد در واقع آماده دو بازی با استون ویلا می‌شود. آنها در 15 ژانویه هم با این تیم در لیگ برتر بازی دارند. تیم رانگنیک بعد از آن باید با برنتفورد و وستهم در لیگ بازی کند.

ویلا پس از دو شکست پیاپی مقابل چلسی و برنتفورد پا به این دیدار می‌گذارد. آنها در فینال جام حذفی سال 1957، با پیروزی برابر یونایتد قهرمان شدند، استیون جرارد، مربی این تیم، انگیزه بسیاری برای پیروزی در اولدترافورد دارد.

ویلا نشان داده تیم جاه‌طلبی است و فیلیپه کوتینیو را هم از بارسا قرض گرفته، اما این بازیکن بعید است در بازی امروز به میدان برود و احتمالاً اولین بازی‌اش را در دیدار شنبه هفته بعد با یونایتد انجام خواهد داد. این تیم در بازی رفت لیگ مقابل یونایتد به پیروزی یک بر صفر رسیده، اما یونایتد در 19 بازی خانگی اخیر مقابل ویلا در تمامی رقابت‌ها، 14 بار پیروز شده است.

 

اخبار دو تیم

منچستریونایتد همچنان پل پوگبا را به‌دلیل مصدومیت در اختیار ندارد و آنتونی مارسیال هم به‌دلیل ابهام در آینده‌اش در لیست تیم حضور نخواهد داشت. اریک بایی هم به جام ملت‌های آفریقا رفته است.

ویکتور لیندلوف از ویروس کرونا بهبود یافته، ولی هری مگوایر، کاپیتان تیم همچنان مصدوم است و فیل جونز شاید بار دیگر در قلب دفاع قرار بگیرد. او مقابل ولوز نمایش خوبی داشت. رانگنیک گفته تیم قدرتمندی را به میدان می‌فرستد. اسکات مک‌تومینای و لوک شاو برای بازی لیگ مقابل ویلا محروم‌اند و به این ترتیب انتظار می‌رود در این مسابقه در جام حذفی در ترکیب ثابت قرار بگیرند.

در ویلا هم جرارد اعلام کرده که اولی واتکینز و تیرون مینگس می‌توانند به میدان بروند و کورتنی هاوس هم از مصدومیت رهایی یافته است.

مارولوس ناکامبا و لئون بیلی این بازی را به‌دلیل مصدومیت از دست می‌دهند و اشلی یانگ هم شاید به بازی مقابل تیم سابقش نرسد. کوتینیو هم بعید است در این بازی در لیست تیم باشد. ترزگه و برتران ترائوره هم در جام ملت‌های آفریقا هستند.

 

 

چند روز پیش وقتی که کایران تریپیر قراردادش را با نیوکاسل امضا کرد، به خبرنگارانی که برای پوشش اولین نشست خبری‌اش به‌عنوان بازیکن جدید تیم راه راه‌پوش منطقه تین‌ساید آمده بودند گفت: «دوست دارم از فرصت‌هایم استفاده کنم و خود را به چالش بکشم.» او اما شاید تصور نمی‌کرد که مقیاس چالش پیش رویش آنقدر بزرگ باشد وقتی که نیوکاسل در دور سوم جام حذفی انگلیس مغلوب تیم کمبریج یونایتد شد.

شاگردان ادی هو در اولین بازی‌شان پس از جذب بازیکن سابق اتلتیکومادرید، در خانه با نتیجه یک بر صفر مغلوب حریف دسته سومی شدند و به این ترتیب خیلی زود با دومین جام داخلی هم وداع کردند. با وجود آنکه تیم میزبان در اکثر دقایق بازی تملک توپ داشت و دو گلش توسط فابیان شار و یاکوب مورفی هم به‌دلیل قرارداشتن این دو بازیکن در موقعیت آفساید مردود اعلام شد، این جو آیرن‌ساید بود که تنها گل بازی را برای تیم کمبریج زد. نکته جالب داستان این است که آیرن‌ساید، بازیکنی است که طبق گفته خودش در کودکی، نیوکاسل، تیم محبوب و ستاره سابق این تیم آلن شیرر هم الگو و قهرمانش بود. او به کمک VAR ضربه‌ای به نیوکاسل زد که تریپیر را متوجه سختی‌های چالش جدیدش خواهد کرد.

بالا رفتن بار فنی نیوکاسل با اولین خرید بزرگ این تیم پس از انتقال مالکیتش به کنسرسیوم سعودی‌ها مشخص بود. دفاع راست 31 ساله جدید نیوکاسل، به طور مداوم از سمت راست با پیشروی‌هایش، حریف را در یک سوم دفاعی خودش پرس می‌کرد و در عین حال به وظیفه اصلی‌اش که دفاع از سمت راست یک سوم دفاعی نیوکاسل بود هم بخوبی رسیدگی می‌کرد. در جناح مقابل اما هم‌تیمی‌اش مت ریچی بیش از یک بار جا ماند و خوش شانس هم بود که کشتی گرفتنش با هاروی نیبس، مهاجم حریف در محوطه جریمه نیوکاسل از سوی داور پنالتی تشخیص داده نشد.

ورود تریپیر به ترکیب نیوکاسل، چینش کاشته‌زن‌های این تیم را هم تغییر داد. در حالی که تا پیش از این رایان فریزر پشت ضربات ایستگاهی نیوکاسل می‌ایستاد، تریپیر جانشین او شد تا شاید شاهکاری را که در نیمه نهایی جام‌جهانی مقابل کرواسی انجام داد، تکرار کند که البته این بار ناموفق بود.

نیوکاسل اگر حتی تریپیر را فقط به خاطر توانایی‌‌اش برای استفاده توپ‌های مرده خریده باشد هم برد کرده است چون در همین یک بازی مشخص شد که او استاد این کار است. به جز یک مورد پاس اشتباه در نتیجه دریافت ضعیف توپ ارسالی از سوی جونیو شولی، دفاع راست جدید زاغ‌ها بسرعت توانست سطح خلاقیت بازی هجومی تیمش را افزایش دهد. با اینکه تازه اولین بازی‌اش را برای نیوکاسل انجام می‌داد، سایر بازیکنان این تیم مانند فابیان شار متوجه شده بودند که رساندن این توپ به هم‌تیمی جدیدشان به منزله موقعیت‌سازی است و به همین دلیل هم در فاز هجومی همه دنبال او می‌گشتند.

خرید جدید تیم منطقه تین‌ساید بدون شک تأثیر بسزایی در آشتی دوباره هواداران نیوکاسل با سنت‌جیمز‌پارک داشت. هواداران تیم ماقبل انتهای جدول پیش از این شاید دلخوشی چندانی برای تماشای بازی‌های این تیم نداشتند اما ورود تریپیر به تیم‌شان ماجرا را عوض کرده است. آنها یک بار دیگر مغموم ورزشگاه را ترک کردند اما شاید حالا بیش از پیش همه متوجه نیاز تیم تحت هدایت ادی هو به خرید بازیکنان بیشتر در بازار ژانویه شدند.

نیوکاسل از زمان حضور سعودی‌ها در این تیم به‌عنوان یکی از ثروتمندترین باشگاه‌های جهان شناخته می‌شود، به همین دلیل بود که بعضی رسانه‌های ورزشی معتبر جهان بعد از شکست این تیم برابر کمبریج تیتر زدند: تحقیر ثروتمندترین تیم جهان مقابل کمبریج.

 

سریال پیروزی‌های متوالی صدرنشین جدول رده‌بندی کنفرانس غرب NBA با یک شکست خانگی مقابل تیمی از کنفرانس شرق به پایان رسید. تیم فینیکس سانز که سه پیروزی متوالی کسب کرده بود، بامداد یکشنبه در سالن فوت‌پرینت سنتر میزبان میامی هیت بود و این بازی را با نتیجه 123 به 100 به میهمانش واگذار کرد. دیوین بوکر که 26 امتیاز گرفت و 3 پاس گل و 4 ریباند داشت، میکال بریجز با 20 امتیاز و 6 پاس گل و یک ریباند و کامرون جانسون با 15 امتیاز، 2 پاس گل و 5 ریباند،امتیازآورترین بازیکنان ققنوس‌هایی بودند که در سی‌و‌نهمین بازی‌ فصل‌شان نهمین شکست خود را متحمل شدند. این پنجمین باخت خانگی آنها در این فصل بود که در نتیجه عملکردی دور از انتظار از صدرنشین جدول کنفرانس غرب رقم خورد. سانز 30 تا از 79 پرتاب‌هایش زیر سبد و منطقه پرتاب (38 درصد) و 14 تا از 34 پرتاب سه امتیازی‌اش را داخل سبد انداخت. آمار پرتاب‌های آزاد فینیکسی‌ها بهتر بود و آنها تنها سه تا از 29 پرتاب آزادشان را هدر دادند. این در حالی بود که این آمارها برای میامی هیت، 44 از 88 در پرتاب‌های کوتاه و زیر سبد، 22 تا از 44 پرتاب سه امتیازی و 13 تا از 15 پرتاب آزاد بود که بیشتر آنها سهم دو بازیکن بود؛ تایلر هیرو با 33 امتیاز و 3 پاس گل و 5 ریباند و دانکن رابینسون با 27 امتیاز و یک پاس گل و 4 ریباند. ققنوس‌ها با وجود شکست در این بازی که در هیچ مقطعی از آن از حریف خود پیش نیفتادند، هنوز به لطف یک پیروزی بیشترشان نسبت به گلدن استیت وریرز، صدرنشین جدول کنفرانس غرب هستند. میامی هیت هم با کسب دومین برد متوالی‌اش که بیست‌و‌پنجمین برد این تیم در چهلمین بازی‌ فصلش بود، به رده سوم جدول کنفرانس شرق صعود کرد.

دیگو کاستا به اسپانیا برمی‌گردد؟

دیگو کاستا، مهاجم سابق چلسی، حالا بازیکن آزاد است و می‌تواند به هر تیمی که می‌خواهد برود، چرا که اتلتیکو مینیرو قرارداد این بازیکن را فسخ کرده است.

در دسامبر 2020 بود که اتلتیکو مادرید قرارداد او را فسخ کرد و او در تابستان راهی این تیم برزیلی شد. کاستا در 15 بازی برای تیمش 4 گل به ثمر رساند، اما حالا، او مجدداً بازیکن آزاد شده است. فابریتسیو رومانو، کارشناس نقل و انتقالات در توئیتی نوشته است: «دیگو کاستا با اتلتیکو مینیرو به توافق رسید تا قراردادش را فسخ کند و از همین حالا از این باشگاه جدا شود. این مهاجم سابق چلسی و اتلتیکو مادرید حالا می‌تواند به‌صورت آزاد راهی تیم دیگری شود.» کاستا شاید به اسپانیا برگردد. گفته می‌شود دو باشگاه کادیس و الچه در لالیگا و ایبار در لالیگا 2، به جذب این بازیکن علاقه دارند. او ماه گذشته هم خبرساز شد، زمانی که پس از دوگانه داخلی اتلتیکو مینیرو، با تراکتور به خیابان‌های برزیل رفت. او در دوران حضور در غرب لندن، تبدیل به بازیکن محبوب هواداران شد. کاستا در 89 بازی در لیگ برتر 52 گل زد و با چلسی دو بار فاتح لیگ و یک بار قهرمان جام اتحادیه شد. کاستا که ابتدا برای تیم ملی برزیل بازی می‌کرد، تغییر ملیت داد و در تیم ملی اسپانیا هم توانست در 25 مسابقه، 10 گل ملی به ثمر برساند. او البته در دو بازی ملی‌اش برای برزیل گلی نزد. دیگو کاستا در زمان حضور آنتونیو کونته در چلسی با این مربی به مشکل خورد و تصمیم گرفت به اتلتیکو مادرید برگردد اما در بازگشت به اسپانیا هم چندان موفق نشان نداد و در 61 بازی برای روخی بلانکو فقط 12 گل به ثمر رساند تا در نهایت با این باشگاه نیز قطع همکاری کند و راهی فوتبال برزیل شود.

 

 

رئیس باشگاه برزیلی: 

نمی‌دانستم ریبری هنوز بازی می‌کند!

به نظر می‌رسد که فرانک ریبری در آستانه خروج از سالرنیتانا قرار دارد. رئیس باشگاه کیارا در برزیل گفته که آنها فرصت جذب این بازیکن را داشته‌اند. رابن‌یسون ده‌کاسترو می‌گوید: «دیروز به من زنگ زدند و گفتند که می‌توانم ریبری را جذب کنم. من اصلاً نمی‌دانستم که او هنوز بازی می‌کند!» از کاسترو سؤال شد که با توجه به اینکه نمی‌داند ریبری در چه وضعیتی است، آیا به جذب او علاقه‌مند است یا نه، و او گفت: «نمی‌دانم.» این اسطوره فرانسوی در 38سالگی همچنان بازی می‌کند. او در تابستان به‌صورت آزاد و پس از دو فصل حضور در فیورنتینا، راهی سالرنیتانا شد. این بازیکن در این فصل 12 بازی در سری آ انجام داده و دو پاس گل هم ثبت کرده، هرچند که گلی نزده است. سالرنیتانا در حال حاضر در قعر جدول سری آ به سر می‌برد و دو بازی اخیر این تیم هم به‌دلیل شیوع ویروس کرونا لغو شده است. ریبری در بهار 39ساله می‌شود. ریبری در سال‌های 2007 تا 2019 در بایرن مونیخ بازی کرد و با این تیم به افتخارات فراوانی رسید. او پس از پایان قراردادش راهی فیورنتینا شد و در 50 بازی در لیگ برای این تیم، 5 گل به ثمر رساند. او همچنین یک بار در جام حذفی با فیورنتینا به میدان رفت. سالرنیتانا که در این فصل به سری آ رسیده، با 8 امتیاز از 18 مسابقه در رده بیستم جدول قرار دارد. آنها البته دو بازی کمتر نسبت به تیم‌های بالایی خود برگزار کرده‌اند و فاصله‌شان با جنوا و کالیاری، تیم‌های نوزدهم و هجدهم، 4 و 5 امتیاز است.