سامیندرا کونتی 

 

 برای مدتی کوتاه، فلامنگو سوار بر ماشین زمان شد تا به گذشته برگردد؛ سال 2009 بود و درست مانند امسال، در هفته ماقبل آخر لیگ دسته اول برزیل، فلامنگو به صدر جدول رده‌بندی رسید. در روز آخر آن فصل فلامنگو، گرمیو را در ورزشگاه مملو از جمعیت ماراکانا شکست داد. با آرایش 2-4-4 و با ستاره‌های خود مانند دژان پتکوویچ و آدریانو، کیفیت بازی باشگاه منطقه ریودوژانیرو در سطح طبقه کارگری بود اما همان هم برای کسب پیروزی به لطف گلزنی رونالدو آنجلیم و قهرمانی در لیگ برزیل کافی بود.

پنجشنبه گذشته در هفته ماقبل آخر فصل جاری، فلامنگو برای اولین بار در فصل 2020 صدرنشین جدول شد. اتفاقی که نتیجه پیروزی‌ خانگی مقابل رقیب اصلی‌اش یعنی اینترناسیونال بود اما اینجا همان جایی است که وجوه تشابه میان قهرمانی امسال فلامنگویی‌ها با قهرمانی سال 2009‌شان به پایان می‌رسد. 11 سال پیش، هرگز از فلامنگو انتظار نمی‌رفت که قهرمان لیگ شود. در سال 2020 اما، آسمان سقف انتظارات از بزرگترین باشگاه برزیل برای دفاع از عنوان قهرمانی‌اش بود.

نتایج و عملکرد فلامنگو مطلوب و باب طبع این تیم و هوادارانش نبود. شاید این فصل یکی از آن استقامت‌های عجیب باشگاه را شاهد بودیم: فلامنگو از ناآمادگی، خوابیدن در باد قهرمانی 4‌گانه‌اش، بحران هویتی، شیوع کرونا و مصدومیت‌ها خودش را نجات داد تا برای فتح رقابت‌های داخلی در کورس قهرمانی بماند. فلامنگویی‌ها قصد نداشتند دست روی دست بگذارند تا هژمونی‌شان در فوتبال برزیل و آمریکای جنوبی پایان یابد، هژمونی که با هدایت ژرژ ژسوس آنقدر محکم شکل گرفته که بزرگترین موانع هم نتوانست آن را از بین ببرد. شاید در هفته‌هایی از فصل قهرمانی از چنگ فلامنگو خارج می‌شد اما در نهایت به تیمی برگشت که صاحبش بود.

فصل و لیگی که به خاطر شرایط ویژه‌اش به دلیل شیوع کرونا، در برخی مناطق کشور به «کوویدائو - 20» ملقب شد، یک جنگ فرسایشی تمام عیار بود. یک جنگ که در آن قدرت بدنی و استقامت برای رسیدن به موفقیت حرف اول را می‌زد و شاید بیش از تاکتیک و مسائل فنی به کار تیم‌ها می‌‌آمد تا اول بر رقبا و بعد بر خستگی یک برنامه پرفشار غلبه کنند و این خستگی برای فلامنگو حتی بیشتر هم بود چرا که مسیرش تا رسیدن به قهرمانی شکنجه‌آور به نظر می‌رسید. دستیار سابق پپ گواردیولا، دومنک تورنت جانشین ژسوس شد. با استخدام او، باشگاه ریودوژانیرو به دنبال جانشینی بود با همان ویژگی‌های فنی ژسوس، یک مربی با ایده‌های مدرن و دائماً در حال پیشرفت اما در واقع او هرگز نتوانست به محیط کاری جدیدش خو بگیرد که البته برنامه پرفشار و سایه سنگین موفقیت‌های ژسوس در گذشته، تا حدودی قابل توجیه بود. هر پیروزی که فلامنگو کسب می‌کرد به عنوان یکی دیگر از میراث‌های ژسوس به حساب می‌آمد اما برای هر باخت تورنت مسبب اصلی بود.

اما در روزهای نخست مربیگری تورنت، فلامنگو هرگز شبیه تیمی نبود که دارای تعادلی مناسب است و خیلی زود مدیران باشگاه همان کاری را انجام دادند که تمام همتایان برزیلی‌شان زیر فشار وارده از سوی هواداران انجام می‌دهند: اخراج سرمربی با وعده طلوعی جدید. اینطور شد که روجریو سنی آمد، یک مربی با زندگی دائماً در تکاپو که موظف شد فلامنگو را به قله فوتبال برزیل برگرداند. دروازه‌بان سابق سائوپائولو که همه او را به خاطر گل‌های پرشمارش کاملاً می‌شناسند، آمده بود که ثابت کند علاوه بر تبحر بر گلزنی در ضربات ایستگاهی، در مربیگری هم حرف‌هایی برای گفتن دارد و نتایج بعضاً ناامید‌کننده‌اش در تیم‌های قبلی تحت هدایت او معیاری درست برای قضاوت درباره‌ استعداد مربیگری او نیست.

در هفته‌های پایانی فصل نشانه‌هایی شکل گرفت که نشان می‌داد فلامنگو دارد خودش را به سبک و فلسفه فوتبال سنی وفق می‌دهد. مثلاً ویلیان آرائو تدافعی‌تر بازی می‌کرد و دیه‌گوی کهنه‌کار هم از فضای بیشتری که به او در خط میانی داده شد، لذت می‌برد. در هفته آخر، آنها از ابتدا تا انتهای نیمه اول بر سائوپائولو مسلط بودند، حداقل از نظر تملک توپ اما در آستانه نیمه اول گل خوردند زمانی که لوسیانو از فضای خالی که دیوار دفاعی روی یک ضربه کاشته به او داد نهایت استفاده را برد. قطعاً برای آن دسته از هواداران فلامنگو که ناراحتی قلبی داشتند، شب مناسبی برای تماشای فوتبال نبود. با وجود آن گل، هنوز فلامنگو قهرمان لیگ بود چون بازی اینترناسیونال رده دومی مقابل کورینتیانس مساوی پیش می‌رفت.

در ابتدای نیمه دوم، برونو انریکه که در نیمه اول تقریباً محو بود با یک ضربه سر از فاصله نزدیک گل تساوی فلامنگو را زد. چیزی که در ادامه رخ داد، یک نیمه کاملاً پراسترس و البته یک بازی نه چندان دلچسب از نظر کیفی از طرف دو تیم بود که سائوپائولو بار دیگر توانست با گلزنی پابلو تیکسیرا پیش بیفتد و نتیجه‌اش از هم پاشیدن انسجام فلامنگو شد. بدون انرژی، جهت و بینش. فلامنگو در آن دقایق لیاقت قهرمانی را نداشت. البته این موضوع درباره اینترناسیونال هم صدق می‌کرد، تیمی که در خانه‌اش مقابل کورینتیانس هم ضعیف بازی می‌کرد.

این قهرمانی، وقار و شکوه قهرمانی فلامنگویی‌ها در سال 2019 را نداشت. 90 دقیقه تمام شد اما 7 دقیقه وقت اضافه‌ای که اعلام شد استرس‌زا‌تر از تمام 90 دقیقه بود. دنیا بر سر هواداران فلامنگو آوار شد زمانی که فهمیدند اینترناسیونال در پورته‌الگره به کورینتیانس گل زده است هرچند زمانی که VAR آن گل را مردود اعلام کرد، نفس حبس شده در سینه آنها رها شد. به این ترتیب فلامنگو با وجود باخت 2 بر یک در خانه سائوپائولو به لطف تساوی بدون گل اینترناسیونال برابر کورینتیانس، برای اولین بار از روزهای اوج زیکو در سال‌های 1982 و 1983 توانست دو سال پی‌درپی قهرمان لیگ برزیل شود. البته این قهرمانی سبب نمی‌شود که تردیدها درباره توانایی روجریو سنی برای پیش بردن فلامنگو به سوی قهرمانی سوم از بین برود و مانع اخراجش از سوی هیأت مدیره باشگاه شود. با این اوصاف، فلامنگو یک بار دیگر نشان داد که در طولانی‌مدت شیوه استفاده از داشته‌هایش – یک تیم خوب، تجربه و نقشه راه – را برای تداوم پیروزی‌ها و تثبیت جایگاهش در قله فوتبال برزیل می‌داند.

منبع: فوربز

 

یکی از بازی‌های شاخص تقویم لالیگا امروز در ورزشگاه رامون سانچس پیسخوان برگزار می‌شود و سویا در مسابقه‌ای که باید جذاب و تماشایی باشد، از بارسلونا پذیرایی می‌کند. دو امتیاز تفاوت این دو تیم است، بارسا در رده سوم قرار گرفته و سویا چهارم است در حالی که با تیم بعدی، رئال سوسیداد هفت امتیاز اختلاف دارد. سویا در فصل 2021-2020 لالیگا فرم فوق‌العاده‌ای داشته و از 23 بازی خود 15 برد، سه تساوی و پنج باخت داشته تا با 48 امتیاز در رتبه کسب سهمیه لیگ قهرمانان اروپا قرار بگیرد. تیم خولن لوپتگی از رئال مادرید هم چهار امتیاز کمتر دارد در حالی که نسبت به هر دو تیم بالای سر خود یک بازی کمتر انجام داده است این یعنی جای آنها برای رسیدن به لیگ قهرمانان فصل آینده تقریباً امن است. مدافع عنوان قهرمانی لیگ اروپا دوشنبه گذشته با برد 2 بر صفر مقابل اوساسونا در استادیو ال سادار که با گل‌های دیگو کارلوس و لوک دیونگ به دست آمد، روحیه خوبی دارد. سویا اما دو بازی پشت سر هم با شاگردان رونالد کومان دارد چون چهارشنبه نیز در بازی برگشت مرحله نیمه‌نهایی جام حذفی اسپانیا باید در نوکمپ بازی کند در حالی که بازی رفت را با دو گل به سود خود به پایان رسانده است. سویا در رقابت‌های داخلی اسپانیا شرایط خوبی دارد اما کارش در لیگ قهرمانان سخت است و سه‌شنبه هفته آینده باید بازی برگشت مرحله یک‌هشتم‌نهایی را برابر دورتموند برگزار کند، آنها در خانه به رقیب آلمانی بحران‌زده که در بوندس‌لیگا حال و روز خوبی ندارد، 3 بر 2 باختند. بارسا هم بعد از پیروزی روحیه‌بخش چهارشنبه با نتیجه 3 بر صفر برابر الچه به این مسابقه می‌آید، لیونل مسی دو گل زد و خوردی آلبا گل سوم را به ثمر رساند. مانند سویا و حتی بدتر از این تیم، غول کاتالان در آستانه حذف از لیگ قهرمانان اروپا است. پاری‌سن‌ژرمن با پیروزی 4 بر یک در نوکمپ تقریباً کار بارسلونا را تمام کرده و دیگر خبری از نیمار یا لوییس سوارس نیست که لا رمونتادای دیگری خلق کنند و مثل آن بازی به یادماندنی 6 بر یک به پیروزی برسند. اگر چه مشکلات بارسلونا در این فصل چه در زمین و چه بیرون آن قابل انکار نیست اما این تیم نزدیک به سه ماه است که در لیگ شکست نخورده، کادیس آخرین تیمی است که در لالیگا بارسلونا را شکست داده و البته با تساوی در بازی برگشت گربه سیاه مسی و بقیه شده است. بارسلونا از 9 بازی آخرش در لیگ هشت پیروزی به دست آورده و خود را به پنج امتیازی اتلتیکومادرید صدرنشین رسانده که یک بازی هم کمتر انجام داده اما نمی‌توان بارسلونا را در این مقطع از فصل از کورس رقابت خارج دانست.

 

اخبار تیمی

سویا لوکاس اوکامپوس که هفت گل در این فصل زده و همچنین مارکوس آکونیا را به دلیل مصدومیت در اختیار ندارد. کریم رقیق همچنان در دفاع چپ بازی می‌کند اما نسبت به بازی اوساسونا تغییراتی در تیم صورت می‌گیرد از جمله اینکه ایوان راکیتیچ و یوسف النصیری برمی‌گردند و احتمالاً جای دیونگ و الیور تورس را می‌گیرند. منیر الحدادی و پاپو گومس هم برای بازی در سمت چپ خط حمله رقابت دارند. سرخی روبرتو، آنسو فاتی، رونالد آرائوخو و فیلیپه کوتینیو بارسلونا را همراهی نمی‌کنند و احتمالاً عثمان دمبله، سرخیو بوسکتس، کلمان لنگله، آنتوان گریزمان و سرجینیو دست به ترکیب تیم برمی‌گردند. پدری هم هم در کنار فرانکی دیونگ در مرکز زمین قرار می‌گیرد.

 ضمن اینکه آلبا و جرارد پیکه شاید از ابتدا به زمین بروند.

 

 دور رفت یک‌هشتم‌نهایی لیگ قهرمانان اروپا به پایان رسید، اتفاقات زیادی افتاد از جمله اینکه در هشت بازی تنها پورتو توانست در خانه به پیروزی برسد و هفت میزبان دیگر برابر تیم‌های رقیب شکست خوردند. کیلیان امباپه و ارلینگ هالند درخشیدند در حالی که لیونل مسی و کریستیانو رونالدو ستارگان همیشگی این رقابت‌ها نتوانستند برای تیم‌های خود کار مثبتی انجام دهند. مارک آگدن، گابریله مارکوتی و گراهام هانتر، سه کارشناس مشهور شبکه ESPN به موضوعات مهم این هشت بازی پرداخته‌اند و نظراتشان را در پاسخ به چهار سؤال که از آنها شده بود، بیان کرده‌اند.

 

 کدام تیم‌ها به یک‌چهارم‌نهایی صعود می‌کنند؟

 مارکوتی: پاری‌سن‌ژرمن، لیورپول، یوونتوس، سویا، اتلتیکو، بایرن، آتالانتا، منچسترسیتی

آگدن: پاری‌سن‌ژرمن، لیورپول، یوونتوس، دورتموند، چلسی، بایرن، رئال مادرید، منچسترسیتی

هانتر: پاری‌سن‌ژرمن، لیورپول، پورتو، سویا، اتلتیکو، بایرن، رئال مادرید، منچسترسیتی

اوله گونار سولشر، مربی منچستر یونایتد می‌توانست در بازی برگشت لیگ اروپا مقابل رئال سوسیداد، حتی خودش را هم در ترکیب بگذارد. تیم او در بازی رفت با نتیجه چهار بر صفر پیروز شده بود و صعودشان تقریباً قطعی بود اما این مربی که دیروز تولد 48 سالگی‌اش را جشن گرفت، بهترین بازیکنش، یعنی برونو فرناندس را در ترکیب قرار داد و دست کم از چهار بازیکن دیگر هم استفاده کرد که احتمالاً فردا مقابل چلسی در استمفورد بریج به میدان خواهند رفت.

 سولشر با وجود بازی مهمی که در پیش داشت، نمی‌خواست فرصت اولین قهرمانی‌اش با یونایتد را از دست بدهد. بازی با لارئال با تساوی بدون گل به پایان رسید و به این ترتیب یونایتد به دور بعد لیگ اروپا صعود کرد.

او پس از بازی گفت: «ما مقابل تیم خیلی خوبی بازی کردیم و در ابتدای مسابقه مشخص شد که چرا مهم بود ترکیب قدرتمندی را باید به زمین می‌فرستادم. من نمی‌خواستم تیم با شکست یک بر صفر یا دو بر صفر به رختکن برود. در 10، 15 دقیقه اول، ما کند بودیم و بعد خیلی خوب بازی کردیم. به نظرم این نشان می‌دهد که هفته گذشته چه عملکرد خوبی را رقم زدیم. ما می‌خواهیم در لیگ اروپا به مراحل پایانی برسیم. وقتی در چهار نیمه‌نهایی شکست خورده باشید، دوست دارید که پیشرفت کنید.»

سولشر سال گذشته هم لیگ اروپا را جدی گرفته بود اما در شرایطی کاملاً متفاوت. آنها پیش از بازی مرحله یک‌شانزدهم نهایی مقابل بروژ، در لیگ هفتم بودند و کار سختی برای راهیابی به لیگ قهرمانان پیش رو داشتند و قهرمانی لیگ اروپا را برای سهمیه لیگ قهرمانان می‌خواستند. حالا 12 ماه می‌گذرد و یونایتد که در لیگ دوم است، قاعدتاً نیازی به فتح لیگ اروپا برای راهیابی به لیگ قهرمانان ندارد اما سولشر نیاز به جام دارد. او به عنوان بازیکن با یونایتد 10 افتخار کسب کرده و می‌داند که دوران حضورش در این تیم را براساس قهرمانی‌ها خواهند سنجید.

هدف نهایی او این است که لیگ برتر و لیگ قهرمانان را فتح کند اما برای شروع، لیگ اروپا جای خوبی است. یونایتد در مرحله یک‌هشتم نهایی با میلان و ستاره سابق خودش یعنی زلاتان ابراهیموویچ روبه‌رو می‌شود و در یک‌چهارم نهایی جام حذفی هم رقیب آنها لستر سیتی است. یونایتد شاید تا آن زمان بتواند تا حدی پا به پای منچستر سیتی در لیگ برتر هم پیش برود.

سولشر با این حال ترجیح می‌دهد در لیگ چهارم شود و یک جام را فتح کند، تا اینکه در لیگ برتر دوم شده و فصل را بدون جام به پایان برساند.

بازی دو تیم نکته خاصی نداشت، به جز اینکه آماد دیالو، بازیکن 37 میلیون پوندی یونایتد اولین بازی خانگی‌اش را انجام داد و شولا شورتایر هم جوان‌ترین بازیکن تاریخ یونایتد در رقابت‌های اروپایی شد. او رکورد نورمن وایت‌ساید در سال 1982 را جابه‌جا کرد.

سولشر گفت: «شولا تکنیک خوبی دارد و تکنیکش طوری است که فکر می‌کنیم بازیکن خیلی خوبی خواهد شد. امشب سکوی پرتاب او بود. این بازی خاطره‌انگیز می‌شود و او می‌تواند براساس این بازی به پیش برود. اگر طرفداران بودند او بیشتر لذت می‌برد اما در دوران عجیب و متفاوتی به سر می‌بریم. مطمئنم که همه هواداران بعدتر او را خواهند دید. هر کسی که اینجا قرارداد امضا می‌کند فرصتش را دارد، به شرط آنکه رفتار مناسب داشته باشد و به مربیان گوش دهد.»

فرناندس تنها 45 دقیقه اول را در زمین بود و بین دو نیمه تعویض شد. یونایتد در این بازی کارش را انجام داد. هدف آنها برای ادامه فصل این است که اطمینان حاصل کنند که نشان دهند در 12 ماه گذشته پیشرفت داشته‌اند؛ ترجیحشان هم این است که این کار را با کسب یک قهرمانی انجام دهند.

سولشر گفت: «از حالا تا تعطیلات دیدارهای ملی، هفت، هشت بازی داریم و البته که با چلسی، لستر، من‌سیتی، وستهم و کریستال پالاس در خانه حریفان بازی خواهیم داشت. بازی‌های سختی در پیش داریم. همه این دیدارها مهم هستند و این سه هفته تا تعطیلات دیدارهای ملی برای ما سنگین خواهد بود اما ما تیم خوبی هستیم.»

منبع: ESPN

 

 

 آلیسون نتوانست برای تشییع جنازه پدرش به برزیل برود

آلیسون بکر، دروازه‌بان لیورپول سخت در تلاش برای پیدا کردن راهی بود که به برزیل برگردد و در مراسم تشییع جنازه پدرش شرکت کند اما در نهایت تصمیم گرفت در انگلیس بماند.

ژوزه آگوستینیو بکر، پدر آلیسون، چهارشنبه در دریاچه‌ای در املاک خانوادگی‌شان در نزدیکی شهر لاوراس دو سول برزیل غرق شد. جسد او را دوستان و کارکنان املاکش نیمه‌شب در ساحل رودخانه پیدا کردند. اعلام شده که کسی در این مرگ مقصر نبوده است.

ژوزه بکر که در زمینه املاک فعالیت می‌کرد، تک و تنها به املاک روستایی‌شان سر زده بود. در آنجا موبایل آنتن نمی‌دهد و همسرش، ماگالی، در شهر نووو هامبورگو در 350 کیلومتری آنجا حضور داشت.

آلیسون که هر روز با پدرش صحبت می‌کرد، پس از شنیدن خبر فوت او خواست به برزیل برگردد. او تلاش بسیاری کرد تا بتواند در مراسم تشییع پدرش شرکت کند اما به دلیل ممنوعیت پرواز از انگلیس و محدودیت‌های شدید کرونایی در برزیل، امکان سفر به این کشور وجود نداشت. او در نهایت پذیرفت که نمی‌تواند به برزیل برگردد. ناتالیا، همسر او هم در هفته 28ام بارداری‌اش است و آنها حتی در صورتی که می‌توانستند به برزیل بروند، باید در برگشت، ده روز را در قرنطینه می‌گذراندند.

او البته قرار است سه هفته بعد، زمانی که برنامه لیورپول اجازه بدهد، به برزیل برود و پنج روز را آنجا بگذراند. اینکه او نتوانسته در مراسم تشییع پدرش شرکت کند برایش بسیار سخت بوده، چرا که این دو صمیمی‌ترین افراد برای هم بودند.

 

 

  ساری نزدیک بود به چلسی برگردد

مائوریتسیو ساری حاضر شده بود به چلسی برگردد و جانشین فرانک لمپارد شود اما رومن آبراموویچ، مالک چلسی حاضر به این کار نشد.

گزارش‌ها در ایتالیا حاکی از آن است که مارینا گرانوفسکایا، مدیر چلسی، پس از اخراج لمپارد، به دنبال بازگرداندن ساری بوده است. ساری نزدیک بود برای دومین بار مربی چلسی شود اما حالا او ممکن است به ناپولی برگردد.

چیرو وراتو، خبرنگار ایتالیایی گفته است: «چلسی پس از اخراج لمپارد به دنبال ساری بود. مارینا گرانوفسکایا به‌ویژه برای بازگشت او مبارزه کرد. ساری هم پاسخ مثبت داد اما رومن آبراموویچ مانع همه چیز شد. همسر و پسر ساری هم می‌خواهند او به ناپل برود.»

ساری پس از چلسی مربی یوونتوس شد و در آنجا هم فقط یک سال دوام آورد و اخراج شد.

ساری در چلسی روزهای پرتلاطمی را پشت سر گذاشت اما در هر حال توانست فاتح لیگ اروپا شود. با این حال او مربی خیلی موفقی در لندن نبود.

او در 63 بازی در چلسی، 40 برد، 11 تساوی و 12 شکست کسب کرد و میانگین امتیازاتی که کسب کرد 08/2  امتیاز به ازای هر مسابقه بود اما سبک سرسختانه او در مربیگری و انعطاف‌ نداشتنش در تاکتیک باعث خشم هواداران چلسی شد. چلسی در آن فصل توانست سوم شود و به لیگ قهرمانان راه یابد.

 

 

پاریس و اینتر، مشتریان جدید واینالدوم

امیدهای لیورپول برای نگه داشتن گئورگینیو واینالدوم کمرنگ شده و پاری‌سن‌ژرمن و اینتر هم به دنبال جذب این بازیکن هستند. این بازیکن هلندی از سال 2016 که به آنفیلد رفته، تبدیل به بازیکنی حیاتی برای تیم یورگن کلوپ شده است اما قرارداد او رو به پایان است. لیورپول در تابستان گذشته با تلاش فراوان مانع پیوستن او به بارسلونا شد. آنها حالا پی‌اس‌جی و اینتر را هم خواهان این بازیکن 30ساله می‌بینند. این دو باشگاه می‌خواهند در تابستان که قرارداد واینالدوم منقضی شد، او را جذب کنند اما لیورپول می‌خواهد این بازیکن را حفظ کند. او در این فصل 23 بار در لیگ برتر در ترکیب ثابت تیمش قرار گرفته است. باشگاه البته نتوانسته با او بر سر قراردادی جدید به توافق برسد. واینالدوم اخیراً گفته بود: «هیچ خبر جدیدی ندارم. به نظرم قرار نیست من در این زمینه خبر بدهم. باشگاه باید این کار را انجام دهد. اگر خبر جدیدی باشد، باشگاه آن را اعلام خواهد کرد.»

جدایی واینالدوم خبر بدی برای لیورپول خواهد بود. او به این تیم کمک کرد که در دو فصل گذشته، فاتح لیگ برتر و لیگ قهرمانان شود.