احسان محمدی

 

امروز پرسپولیس و استقلال برای برگزاری یک شهرآورد دیگر روبه‌روی هم می‌ایستند. یک بازی دیگر که برخلاف کلیشه‌های معمول «سه امتیازی» نیست و باختن در آن ممکن است حتی برای کادر‌فنی تبعات سنگینی داشته باشد. به همین دلیل برای مربیان عموماً اصل بر «نباختن» است. چنین رویکردی باعث می‌شود شهرآوردها معمولاً کم گل به پایان برسند گرچه دو دیدار آخر این دو تیم در لیگ‌برتر و جام حذفی در وقت معمول 8 گل به جای گذاشت.

یکی از نقدهایی که امسال به لیگ‌برتر وارد شده، آمار پایین گل‌زنی است. اینکه تیم‌ها به شدت دفاعی بازی می‌کنند. در کنار عوامل متفاوتی مانند هزینه سنگین شکست، محافظه‌کاری مربیان، ترس بازیکنان از بازخوردها در شبکه‌های اجتماعی، نزول سطح فنی و ... می‌توان کوچ بهترین بازیکنان را هم یک دلیل دیگر عنوان کرد. اینکه ستاره‌های لیگ لژیونر شده‌اند و ظرفیت لیگ برای پر کردن خلأ آنها کافی نیست.

به این لیست از بازیکنان در پست‌های هجومی نگاه کنید:

مهدی طارمی در پورتو، سردار آزمون در زنیت، علیرضا جهانبخش در برایتون، سعید عزت‌اللهی در وایله، کاوه رضایی و علی قلی‌زاده در شارلوا، یونس دلفی در گوریتسا، مهرداد محمدی در العربی، اللهیار صیادمنش در زوریا لوهانسک، میلاد محمدی در خنت، رامین رضاییان در السلیسه، شهریار مغانلو در سانتاکلارا، کریم انصاری‌فرد در آ. ا. ک آتن، علی کریمی در الدحیل، صادق محرمی در دینامو زاگرب، علی قربانی در سومقاییت، علی علیپور در ماریتیمو، مهدی ترابی در العربی، شهاب زاهدی در المپیک دونتسک، سامان نریمان جهان در نفتچی و ...

تصور کنید آنها در لیگ خودمان بازی می‌کردند. آیا لیگ هنوز هم این همه کم گل و خالی از هیجان بود؟ در این لیست مهدی طارمی، علی علیپور و کریم انصاری فرد سابقه آقای گلی ایران، سردار آزمون آقای گل روسیه، علیرضا جهانبخش آقای گل هلند، مهدی طارمی آقای گل پرتغال (مشترک و با دقایق بازی بیشتر) و شهاب زاهدی آقای گل نیم فصل اوکراین را در کارنامه دارند. اگر آنها در لیگ حضور داشتند، هیجان بیشتری را تجربه نمی‌کردیم؟

لژیونر شدن یک مسیر ناگزیر است. ماهی‌ها گاهی از تُنگ بزرگتر می‌شوند و باید به دریا بروند و هنر، جایگزین کردن آنهاست. ایران استعدادهای گم شده زیادی دارد، در این سال‌ها تلاش شده تا سیستم‌های استعدادیابی فعال شود و بازیکنان را از نقاط دور و نزدیک جذب کنند اما کافی نیست و هنوز مرواریدهای بسیاری هستند که هرگز کشف نمی‌شوند یا در فصل نقل و انتقالات دست به انتخاب اشتباه می‌زنند و به اصطلاح می‌سوزند.

در شهرآورد امروز تهران جای بازیکنانی مثل مهدی طارمی، علی علیپور، رامین رضاییان و کاوه رضایی خالی است. بازیکنانی که تجربه گلزنی در این دیدار بزرگ را دارند و اگر حضور داشتند، این بازی احتمالاً گل‌های بیشتری داشت. با این همه باید به بازیکنان جدید امیدوار بود، آنها که می‌خواهند نامشان را در تاریخ ثبت کنند و اتفاقاً چنان خوش بدرخشند که لژیونر شوند. از مهدی قایدی و ارسلان مطهری که قبلاً لذت گل زدن در این دیدار را چشیده‌اند تا مهدی عبدی و حتی آرمان رمضانی که یک گل در این دیدار می‌تواند او را چنان غسل تعمید دهد که جای همه نقدها و زخم‌های پیشین را مرهم بگذارد.

امروز علاوه بر حامد لک و رشید مظاهری که مدام رصد می‌شوند، عملکرد مهاجمان دو تیم هم در خاطره‌ها می‌ماند. هیچ چیز مثل گل زدن در این مسابقه یک بازیکن را در ذهن هواداران ماندگار نمی‌کند.

(این مطلب پیش‌تر در سایت عصرایران منتشر شده بود)

 

امروز زادروز برترین گلزن تاریخ باشگاه پرسپولیس است؛ فرشاد پیوس که به او فرشاد آقای گل می‌گفتند. پیوس در ۲۲ دی ماه ۱۳۴۰ در شهر تهران و محله نازی‌آباد به دنیا آمد. خودش می‌گوید در خانواده‌ای بزرگ شده که وضع مالی‌شان بد نبوده. پدر او از اهالی شهر باکوی آذربایجان بود و نام پیوس در زبان آذربایجانی در واقع به معنای انتظار است.

 فرشاد پیوس بازی خود را به ‌صورت حرفه‌ای در سال ۱۳۵۸ در تیم راه‌آهن شروع کرد و در سال ۱۳۶۲ به تیم شاهین پیوست و برای این تیم شش بازی انجام داد که توانست ۵ گل برای شاهین بزند.

او فصل بعد به تیم نیروی هوایی پیوست و در ۲۰ بازی که برای این تیم انجام داد، توانست ۲۴ بار دروازه حریف را باز کند.

فرشاد پیوس در سال ۱۳۶۴ به پرسپولیس تهران رفت سه فصل در این تیم بود و در این سه فصل در ۶۹ بازی به میدان رفت و ۶۰ گل به ثمر رساند.

فصل بعد از تیم پرسپولیس جدا شد و به تیم الاهلی قطر رفت و پس از یک سال دوباره به تیم پرسپولیس بازگشت و در۱۴۲ بازی به میدان رفت و ۹۳ گل برای این تیم به ثمر رساند.

فرشاد پیوس آقای گل تاریخ ادوار لیگ فوتبال ایران است که در لیگ ایران توانسته است ۲۱۲ گل به ثمر برساند. پیوس همچنین آقای گل تیم پرسپولیس است که توانست ۱۵۳ گل برای این تیم به ثمر برساند.

پیوس در رده ملی هم ۳۵ بازی ملی انجام داد و در این بازی‌ها ۱۹ گل به ثمر رساند. او جزو ۱۴ نفری بود که در سال ۶۵ و هنگام بازی‌های آسیایی ۱۹۸۶ در اعتراض به کادر‌فنی تیم ملی، از این تیم استعفا داد و البته در آبان ۶۷ بدون پس گرفتن استعفا به تیم ملی دعوت شد.

نکته جالب درباره بازیکنی که بیشترین هت‌تریک را در تاریخ پرسپولیس هم انجام داده این است که در بازی دربی آخرین بازی‌اش را انجام داد. او در ۲۰ تیر ۱۳۷۶ در بازی خداحافظی در برابر استقلال به میدان رفت که لحظات خاطره‌انگیزی داشت و در آن مسابقه پیوس ۱۳ دقیقه بازی کرد. پیوس که حالا ۵۹ ساله شده این روزها به عنوان مربی فعالیت می‌کند.

 

دیوید بکام بازیکن انگلیسی تیم رئال مادرید اسپانیا با عقد قراردادی به تیم لس آنجلس گالاکسی آمریکا می‌پیوندد.

به گزارش خبرگزاری فرانسه از مادرید، بکام با عقد قراردادی به مبلغ 250 میلیون دلار به مدت پنج سال به تیم لس آنجلس گالاکسی ملحق می‌شود.

الکس فرگوسن بعد از این قرارداد گفت: «رفتن دیوید بکام به آمریکا مرا شگفت‌زده نکرد چون می‌دانستم که وی اگر نتواند به منچستریونایتد بیاید، به انگلیس باز نخواهد گشت.»

به گزارش خبرگزاری فرانسه از منچستر، سرمربی تیم فوتبال منچستریونایتد که در سال 2003 بکام را در ازای 25 میلیون پوند به رئال مادرید فروخت، اظهار داشت: «معتقدم بکام چنان علاقه‌ای به منچستریونایتد دارد که نمی‌خواهد با بازی در تیم دیگری در انگلیس، برابر این تیم قرار گیرد.»

وی در پاسخ به سؤالی در مورد امضای قرارداد کلان بکام با تیم لوس آنجلس گالاکسی آمریکا افزود: «پیش بینی می‌کردم. انتظار این را که وی به آمریکا برود، داشتم. بهترین آرزوها را برای او داریم. بازی برای رئال مادرید تا بازی در آمریکا، تغییر بزرگی است.»

فرگوسن ادامه داد: «فکر نمی‌کنم بکام شانس دیگری برای بازگشت به انگلیس و بازی برای ما داشته باشد. به نظر من او همیشه یکی از طرفداران منچستر یونایتد است و به تیم دیگری در انگلیس هم باز نخواهد گشت.»

 

میعاد نیک

 

پس از چندین فصل یکه‌تازی سرخ‌های تهرانی در لیگ برتر و استیلای مردان قرمزپوش بر فوتبال ایران، دربی 94 با شرایطی کاملاً متفاوت از آنچه سابقاً وجود داشت برگزار خواهد شد. عادت داشتیم پرسپولیس را در شهرآورد تیم صدرنشین و صاحب نگاه از بالا ببینیم و استقلال را در تکاپوی بازیابی حیثیت بربادرفته اما امروز همه‌چیز برعکس شده و این سرخ‌ها هستند که برای بقا و بازگشت به کورس موفقیت نیاز مبرم به پیروزی در شهرآورد سنتی پایتخت دارند.

دو تیم بزرگ فوتبال کشور امروز در یک استادیوم خالی از هیاهوی دلنشین تیفوسی‌های سرخابی و برای تضمین و تثبیت توانایی‌های خود پا به قتلگاه آزادی می‌گذارند. این 90 دقیقه می‌بایست یک گلادیاتور داشته باشد که از کناره‌های خط طولی زمین نعره شادمانه سر بدهد و حتماً به یک سردار مغموم و شکست‌خورده هم نیازمند است تا ابعاد تراژیک ماجرای دربی را تصویرسازی کند. یحیی گل‌محمدی و یا محمود فکری؛ دو ملوان با انگاره‌ها و تفکرات متفاوت و همچنین با کشتی‌های متفاوت. اوضاع در اردوگاه آبی آرام است و انگار که برای نخستین بار طی سال‌های اخیر استقلالی‌ها بدون محروم و مصدوم به شهرآورد می‌رسند. کشتی تحت هدایت محمود فکری تاکنون توانسته در تلاطم دریای حواشی و طغیان سونامی‌های انتقادات ثبات خود را حفظ کند و حالا به مهم‌ترین کوه یخی نیم‌فصل نخست رسیده؛ جایی که باید مانعی به‌نام پرسپولیس یحیی را دور بزند و از صدر جدول با طعنه به سایرین بنگرد. سرخ‌ها ولی روزهای خوبی را پشت‌سر نمی‌گذارند و تمام امیدهای‌شان برای روشن شدن چراغ تاریک اردوگاه پرسپولیس به کورسوی پیروزی در دربی منتهی شده. پس از شکست در فینال لیگ قهرمانان آسیا اوضاع شاگردان گل‌محمدی به‌کلی متحول شد تا پرسپولیس به روزهای سابق‌اش برگردد و در منجلاب رده‌‌های پایین‌جدولی غوطه‌ور شود. مچ‌اندازی دو سرمربی هرچه رنگی هم باشد، جنبه یک خصومت شخصی را نیز نمی‌توان نادیده گرفت. یحیی گل‌محمدی همان کسی بود که با نظر برانکو ایوانکوویچ مسافر جام ملت‌های آسیا و جام‌جهانی شد و آرزوهای محمود فکری را برباد داد. نوبت انتقام‌جویی حاج محمود فرا رسیده و یحیی در موضع ضعف باید با آبی‌های زخم‌خورده مقابله کند.

سام ستارزاده

 

جمله مشهور «همه بازی‌ها را بباز؛ ولی دربی را ببر» به‌احتمال زیاد حتی آن دسته از افرادی که مدت زیادی نیست فوتبال را دنبال می‌کنند به‌یاد دارند. در چند سال گذشته، این جمله بارها تساوی‌های بی‌روح و دوسرباخت ‌ساخت؛ و بارها با حمایت همه جانبه هواداران از برانکو، شفر و استراماچونی در روزهای شکست، زیر سؤال رفت. پرده نود و چهارم شهرآوردهای تهران اما، به‌قدری حیثیتی و نزدیک خواهد بود که شاید بیش از هر دربی در این دهه، تجلی این حقیقت بی‌رحمانه خواهدبود. از لحظه‌ای که امیرارسلان مطهری پنالتی تن‌به‌تن را از بوژیدار رادوشویچ کروات برد تا نغمه پیروزی استقلالی‌ها را سر دهد، برای استقلال و پرسپولیس به‌مراتب بیش از چهار ماه گذشته. دو باشگاهی که در سال‌های پیش‌تر، سردمدار فوتبال باشگاهی ایران در دور حذفی لیگ قهرمانان بودند و رویای شهرآورد آسیایی را در سر می‌پروراندند، اکنون از لحاظ ساختاری و تشکیلاتی کوچک‌ترین شباهتی نه به یک غول آسیایی و نه به سه، چهار سال قبل خود ندارند. گلاویزی با بدهی‌های کلان ارزی و ریالی از بیرون و اختلافات و حتی بعضاً سهم‌خواهی‌های مدیریتی از درون، دغدغه‌های مشترک هر دو باشگاه است. رقبای هم‌طراز سرخابی در آسیا، برای تقویت تیم خود برای لیگ قهرمانان پیش رو به‌دنبال لوسیانو ویتو و دیه‌گو کاستا رفته‌اند اما اغلب ستاره‌های شهرآورد 93، اکنون الدحیل، الریان، القطر و العربی را مسلح ساخته‌اند. ساختمان باشگاه پرسپولیس در خیابان شیخ‌بهایی ممکن است پاسوز اشتباه بزرگ فدراسیون فوتبال در ماجرای مارک ویلموتس گردد؛ اتفاقی که می‌توانست برای ساختمان سعادت‌آباد آبی‌ها هم بیفتد.

اما یک شهرآورد همیشه مسکن و حتی گاهی، مرحمی قوی برای زخم‌های یکی از دو تیم بوده. هماوردی دوشنبه عصر پایتخت‌نشین‌های فوتبال ایران که چند هفته متوالی لیگ برتر برای تعیین تاریخ آن شخم زده شد، می‌تواند آغازی باشد تا هواداران آبی استقلال محمود فکری را باور کنند؛ یا دوستداران ارتش سرخ، پرسپولیس‌شان را از نو باور کنند. شهرآورد 83 شروع برتری پرسپولیس بر رقیب دیرینه در جدول لیگ برتر بود و البته نقطه عطفی که تاریخ قرمزها را به دوران برانکو رساند. با وجود سیلاب انتقاداتی که بر نمایش‌های استقلال فکری روانه شد، زننده دورترین گل تاریخ شهرآوردها حال در کسوت سرمربی این فرصت را دارد که دربی دوشنبه عصر را نیز به شروعی برای دوران طلایی استقلال بدل‌سازد.

در سوی مقابل، پرسپولیس یحیی که پس از واگذاری فینال بزرگ آسیا به رقیب کره‌ای با پیروزی غریبه شده، می‌خواهد به مردهای میدان‌های دشوار خود تکیه کند تا به دوران طلایی‌اش بازگردد و از شوک موقتی خارج گردد. کارنامه سرمربیگری یحیی به جام‌های داخلی و مقام‌های آسیایی متعددی مزین است اما پس از سه حضور در شهرآوردها، همچنان یک برد در این رویارویی را کم دارد.

تقابل استقلال و پرسپولیس با وجود فوتبال‌دوستان عاشقی که از شب قبل بازی در خرگوش‌دره گرد هم می‌آیند، مهره‌های تعیین‌کننده‌ای نظیر علی کریمی و بشار رسن، سکوهایی که به‌جای موزائیک‌های بی‌احساس با هواداران پرشور پر شده‌اند و مربیانی در کلاس برانکو و استرا می‌توانست رقابت تماشایی‌تری باشد اما شاگردان خستگی‌ناپذیر یحیی گل‌محمدی و پسران جاه‌طلب محمود فکری نشان داده‌اند که می‌توان روی انگیزه و تعصب صاحبان پیراهن‌های مقدس آبی و قرمز حساب باز کرد تا همین دربی صفر ستاره، تعیین‌کننده‌ترین و شاید نفسگیرترین دربی پنج سال گذشته لیگ برتر باشد.

سامان موحدی راد

 

دو تیم، دو رقیب و دو شرایط کاملاً متفاوت. یکی بعد از چند سال به صدر جدول فوتبال ایران رسیده و دیگری بعد از چند سال صدر جدول فوتبال ایران را از دست داده است. این شاید بهترین توصیف از دربی 94 باشد. اگرچه در این روزها همه از روحیه بالای استقلالی‌ها و وضع نه چندان مساعد پرسپولیسی‌ها حرف می‌زنند اما روی کاغذ دو تیم با هم تفاوت فاحشی ندارند. این موضوع می‌تواند پیام‌آور یک دربی احتمالاً کسل کننده باشد. اگرچه خط حمله استقلال در این روزها آمادگی بالایی از خود نشان داده و همین آمادگی شاید این تفاوت امتیازی را میان دو تیم پدید آورده باشد.

استقلال محمود فکری با شرایطی شکننده پا به این میدان می‌گذارد. آنها دو هفته‌ای است که به دلیل دو برد پیاپی که یکی برابر گل‌گهر صدرنشین بوده اعتماد به نفس پیدا کرده‌اند اما به خوبی می‌دانند که این روحیه خوب و عالی می‌تواند با یک شکست برابر رقیب سنتی از هم بپاشد. شکست برابر پرسپولیس برای آنها حتی ممکن است با خطر از دست رفتن صدرنشینی در هفته‌های پیش‌رو هم همراه باشد. استقلال حتی در صورت شکست برابر پرسپولیس در این هفته صدر جدول را از دست نمی‌دهد که در صورت شکست پرسپولیس را بیخ گوش خود در صدر احساس می‌کند و ممکن است با هر لغزشی صدر را از دست بدهد اما پیروزی در دربی به مدد امتیازاتی که پرسپولیس در سه هفته اخیر از دست داده موجب می‌شود تا آنها با خیال راحت احتمالاً به صدرنشینی تا نیم‌فصل فکر کنند. از این رو خیلی محتمل است که در صورت پیش افتادن استقلال در بازی محمود فکری به بازی محافظه‌کارانه و تعویض‌های دفاعی روی بیاورد. چیزی که در هفته‌های اخیر هم دیدیم و بعد از یک نیمه درخشان و پیش افتادن برابر رقبا آنها دیگر به دنبال بازی زیبا نبودند. با این حال همانطور که گفته شد خط حمله استقلال با کیفیت خوب و آمادگی که این روزها دارد می‌تواند برگ برنده محمود فکری در این بازی باشد.

از سوی دیگر اما فینال آسیا برای پرسپولیسی‌ها خوش‌یمن نبود. آنها بعد از صعود به فینال درگیر حواشی زیادی با مدیران و بازیکنان خود شدند و بعد از بازی فینال هم هنوز نتوانسته‌اند پیروزی برابر رقبای خود کسب کنند. چیزی که مربی‌های تیم آن را به از دست دادن بشار رسن نسبت می‌دهند و هواداران آن را نمی‌پذیرند. یحیی گل محمدی که روز گذشته و در کنفرانس خبری به هواداران و خبرنگاران صبر وعده داده تا در دربی 94 بتواند همه را غافلگیر کند. نقطه ضعف تیم او همان است که استقلالی‌ها را در موقعیت قوت قرار داده است. کیفیت خط حمله! اگرچه یحیی به خوبی می‌داند که بازیکنی مثل مهدی عبدی چقدر قدر بازی‌های مهم را می‌داند و یک تک گل او در کنار وضعیت خط دفاعی و دروازه تیمش به خوبی می‌تواند یک پیروزی با ارزش و روحیه بخش را برای آنها به ارمغان بیاورد. روی کاغذ محافظه‌کار بودن دو سرمربی بازی کم گلی را وعده می‌دهد اما می‌دانیم که ممکن است هر چیزی در میدان مسابقه رخ بدهد.

سیدمهدی سیدصالحی – پیشکسوت پرسپولیس و استقلال