«دانیلو بیکاس» مدافع ملی‌پوش برزیلی پس از چهار فصل ناامیدکننده و بی‌فروغ در «رئال مادرید» و «منچستر سیتی» در 2019 به «یوونتوس» پیوست. او بالاخره در کنار «بانوی پیر» به آرامش رسیده و در‌ گذار از صدمین نمایش خود با پیراهن «بیانکونری» در اوج دوران حرفه‌ای قرار دارد. خودش می‌گوید در «یووه» راحت است و بهترین سال‌های فوتبالی‌اش را می‌گذراند. همین است که در حوالی 32سالگی قرارداد خود را تا 2025 با امکان افزایش یک‌ساله تمدید کرده و این روزها به‌عنوان یکی از کاپیتان‌های باشگاه شناخته می‌شود. موفقیت‌ها و ثبات اخیرش در ایتالیا سبب شد به همراه «سلسائو» در قطر 2022 حضور یافته و از اعضای ثابت تیم ملی برزیل در جریان شکست دراماتیک برابر کرواسی باشد.
«دانیلو» در چهارمین فصل حضور در «تورین» سطح دیگری از توان فنی و استعداد رهبری‌اش را به نمایش گذاشته است. او خوشحال است که نقشی مهم در ساختار تاکتیکی تیم برعهده گرفته و پس از خروج «کیلینی» و«دی لیخت» از باشگاه و مصدومیت «بونوچی» به مستحکم‌ترین و در عین حال باتجربه‌ترین مدافع باشگاه تبدیل شده است. پس از یک فصل دشوار در «یوونتوس» تحت هدایت «ساری»؛ بازی در «یووه» «آندره آ پیرلو» در فصل 21-2020 موهبتی غیرمنتظره به شمار می‌آمد. «پیرلو» اولین کسی بود که «دانیلو» را از یک مدافع کناری به سمت مرکز خط دفاع یا حتی هافبک منتقل کرد و به تناوب او را در این پست‌ها به کار گرفت. خودش می‌گوید: «من مشکلی با ایده‌های پیرلو نداشتم و فکر می‌کنم توان بازی در مرکز خط دفاع یا خط هافبک را داشته باشم. احتمالاً جز درون دروازه و مهاجم پست 9 همه جای زمین می‌توانم بازی کنم... . من واقعاً دوست دارم در ساخت بازی شرکت کنم و پیرلو به من آزادی عمل بیشتری می‌داد تا به تیم کمک کنم.»
اعتماد به نفس حاصل از اعتقاد «پیرلو» به «دانیلو»؛ این بازیکن را بتدریج و با وجود حضور غول‌هایی مانند «کیلینی» و «بونوچی» به یکی از رهبران در سایه «یووه» تبدیل کرد. تصادفی نیست که «دانیلو» در جریان هشت برد پیاپی و بدون گل خورده این فصل، تنها مدافع همیشه ثابت «بیانکونری» بوده است. او حالا به مرکز ثقل سازمان دفاعی و عصای دست «بانوی پیر» تبدیل شده است.
«دانیلو» بیشترین آمار پاس را در تیم به ثبت رسانده و با مجموع 987 پاس به‌عنوان نهمین پاسور «سری آ» شناخته می‌شود. به علاوه او صاحب بیشترین تکل صحیح بوده و همچنین دومین دفع‌کننده موفق توپ پس از «گلیسون برمر» به حساب می‌آید؛ هموطن برزیلی‌اش که با صرف 50 میلیون یورو از «تورینو» خریداری شده است.
بعد از شکست فاجعه‌بار پنج بر یک در برابر «ناپولی»، تساوی سه بر سه برابر «آتالانتا» و شکست تحقیرآمیز دو بر هیچ برابر «مونزا»ی تازه‌وارد «برلوسکونی» و دریافت ده گل در سه بازی به نظر می‌رسید ثبات دفاعی تیم در سایه بحران و جنجال ناشی از جریمه و کسر امتیاز از بین رفته و ساختار قابل اطمینان قبلی فرو پاشیده است. با این حال «آلگری» در دو بازی اخیر با تکیه بر زنجیره سه نفره تمام برزیلی«دانیلو، برمر و الکس ساندرو» توانسته تا حدود زیادی اوضاع را به روال سابق بازگرداند.
شاید دلیل اصلی موفقیت «دانیلو» در «تورین»، گذشته از مباحث فنی، درک درست او از فرهنگ حاکم بر باشگاه و جامعه هواداری باشد. مدافع برزیلی بخوبی توانسته است خود را با جو موجود وفق داده و حمایت حداکثری هواداران را به‌دست آورده است. او شماره پیراهنش را به 6 تغییر داد و تصریح کرد که این کار را صرفاً به احترام «گائتانو شیره آ»، کاپیتان سابق و اسطوره فقید باشگاه و تیم ملی ایتالیا انجام داده است. اقدامی که تحسین و ستایش هواداران متعصب «بیانکونری» و البته افزایش محبوبیت «دانیلو» را در پی داشت.
با این میزان از مقبولیت و حسن شهرت؛ انتظار می‌رود «دانیلو» مربی نسل جدید فوتبالیست‌های «یوونتوس» باشد. «بانوی پیر» با توجه به اوضاع نابسامان اقتصادی به شدت به پروژه (نسل بعدی؛ next gen) پایبند بوده و تلاش می‌کند تا از این طریق جوانان زیادی را برای تیم اصلی تربیت کند. در غیاب «بوفون»، «کیلینی» و سایر بازیکنان کهنه‌کار و محبوب باشگاه؛ «دانیلو» بهترین انتخاب ممکن برای پیشبرد بهینه این اهداف و بهره‌گیری مناسب از جوانان برای سال‌های آینده خواهد بود.