ریزش استقلالیها در تیم ملی به حدی چشمگیر است که شاید در آیندهای نه چندان دور حتی امید ابراهیمی را که نسبتا حاشیه امنتری در قیاس با خسرو حیدری احساس میکند را هم در ترکیب تیم ملی نبینیم. از آن روزها که لااقل از ترکیب 11 نفره تیم ملی شش بازیکن متعلق به استقلال بودند فاصله آنچنانی نمیگذرد اما استقلال به وضعیتی افتاده که حتی با وجود صدرنشینی در لیگ برتر نماینده زیادی در ترکیب تیم ملی ندارد و حتی ممکن است به زودی تعداد بازیکنانش در ترکیب اصلی به عدد صفر برسد!
رضا حمیدی
با درخشش سعید عزتاللهی در پست هافبک دفاعی کار امید ابراهیمی برای تداوم در خط میانی تیم ملی دشوار شده است. ابراهیمی که با رفتن جواد نکونام امید بیشتری به بازی در ترکیب ثابت تیم ملی داشت حالا با رقیبی مواجه است که سخت دل کیروش را برده است. از طرفی سرمربی تیم ملی هر کس که باشد- کیروش یا گزینههای دیگر- هرگز ریسک نیمکتنشین کردن آندو را با آن تجربه گرانبهایش نمیپذیرند. شکی نیست که تیموریان یکی از گزینههای اصلی خواهد بود و امید ابراهیمی باید با عزتاللهی جوان بجنگد. وضعیت خسرو حیدری هم همین حالا آنقدر وخیم است که چه بسا اگر فردا مجوز بازی سربازها صادر شود به این بازیکن هم بازی نرسد. حیدری اکنون که وریا غفوری مصدوم است جایگاهش را در ترکیب اصلی تیم ملی از کف داده و با بازگشت احتمالی سربازها ممکن است حتی بهعنوان بازیکن ذخیره هم مورد توجه کیروش قرار نگیرد. شاید میثم مجیدی که در بازی با گوام فرصت یک دقیقه حضور هم نداشت امید بیشتری برای بازی در ترکیب تیم ملی داشته باشد اما بازی گرفتن از میلاد محمدی موجب شد شانسهای چپ پای فیزیکی استقلال برای بازی در ترکیب اصلی تیم ملی بسیار کم شود. روزهایی را به یاد میآوریم که از استقلال 5 بازیکن در ترکیب اصلی تیم ملی به میدان میرفتند. اکنون با آن زمان تفاوت بسیاری وجود دارد و تیم ملی را در قاب تازهای از نمای استقلالیاش میبینیم. نمایی بس نگرانکننده که لازمهاش حرکتی نو به سمت تیم ملی است. استقلالیهای ملیپوش اگر به همین منوال ادامه دهند دیری نمیگذرد که جایگاه خود را در تیم ملی از کف میدهند و بدل میشوند به بیکارههایی در ترکیب تیم کیروش که بود و نبودشان در ترکیب تیم ملی شاید تفاوتی برای کیروش نداشته باشد. استقلالی که اکنون برای داشتن یک بازیکن ثابت در ترکیب تیم ملی کارش به اما و اگر افتاده و شاید فردا همین امید ابراهیمی هم شانسی برای بازی در ترکیب تیم ملی نداشته باشد، درحالی این وضعیت را تجربه میکنند که چند صباح قبل شاکله اصلی تیم ملی را شکل میدادند. به این اسامی بنگرید: «پژمان منتظری، امیرحسین صادقی، جواد نکونام، هاشم بیکزاده، آندرانیک تیموریان، مجتبی جباری، خسرو حیدری و حتی فرزاد حاتمی.» اینها بازیکنانی بودند که در مرحله انتخابی جام جهانی برزیل از استقلال در ترکیب اصلی تیم ملی قرار میگرفتند. از میان این بازیکنان تنها خسرو حیدری است که در استقلال باقی مانده و مابقی جدا شدهاند اما همین خسرو هم دیگر جایگاه ثابتی در تیم ملی ندارد و پیشبینی میشود با توجه به تمایلات کیروش برای نسلسازیهای تازه در تیم ملی- البته اگر با تیم ملی به همکاری ادامه دهد- شانس آنچنانی هم نداشته باشد. شاید تنها روزنه امید برای دیدن استقلالیهای بیشتر در تیم ملی لااقل تا پایان مرحله پیش مقدماتی انتخابی جام جهانی همین جوانهایی باشند که گاهی در ترکیب استقلال دیده میشوند و شاید هم بازیکنانی همچون شهباززاده، فخرالدینی و یعقوب کریمی که پیشتر سابقه دعوت به تیم ملی را هم داشتهاند. این بازیکنان از ظرفیتهایی برای دعوت دوباره به تیم ملی برخوردارند اما شرط بازگشت آنها درخشش و جلب نظر سرمربی تیم ملی است. موقعیتی که استقلال اکنون با آن درگیر است ما را به یاد تیمهایی میاندازد که در میانههای جدول قرار دارند. حتی تیمهای فرودست اما عجبا که استقلال در حال حاضر اول تیم لیگ محسوب میشود و رتبهاش بسی بالاتر از تیمهایی همچون پرسپولیس است که نمایندههای چشمگیرتری در تیم ملی دارد.