ایمان گودرزی
روزنامهنگار
انتظار میرفت که بعد از نهایی شدن انتقال کارلوس کیروش به تیم ملی قطر، سران فدراسیون فوتبال جایگزین او را در تیم ملی خیلی سریع مشخص کنند. با وجود اینکه حدود دو ماه از بیصاحب بودن تیم میگذرد اما مثل اینکه جدایی مربی پرتغالی نیز تأثیری در تسریع این روند نداشت. دلیل دقیق این تعلل مشخص نیست اما شواهد نشاندهنده این است که تاج و دوستان بر سر دو راهی ایرانی یا خارجی بودن سرمربی آینده حسابی گیر کردهاند.
وقتی کیروش کت عنابی را بر تن کرد، تمام مصاحبهها گواه این را میداد که مرغ فدراسیون برای انتخاب مربی ایرانی یک پا دارد و دیگر خبری از سرمربی خارجی روی نیمکت تیم ملی نخواهد بود.
این جمله خیلی ساده اما در پشت صحنه دنیایی از ابهامات را داشت. اول از همه خب کدام سرمربی داخلی؟
سرمربیان حاضر در لیگ برتر یا سرمربی داخلی بدون تیم؟ با رد شدن گزینه جواد نکونام تنها گزینه فدراسیون امیر قلعهنویی است که از تمام سرمربیان داخلی به نیمکت نزدیکتر است.
اما باید دید در صورت انتخاب او شرایط همکاری با ژنرال فوتبال ایران که هدایت گلگهر را در دست دارد، چگونه خواهد بود.
در همین حال که سرمربی تیم ملی مشخص نشده فدراسیون فوتبال دو بازی دوستانه با عراق و روسیه برای فیفادی پیش رو تدارک دیده.
درست بعد از نهایی شدن بازیهای تدارکاتی اما بار دیگر فدراسیون با پیش کشیدن اسم مربی خارجی بار دیگر نشان داد که هنوز هم تکلیف خودشان را نمیدانند. در همین بین نامی از رنار آورده شد که با وجود قرارداد با عربستانیها کمی ناشیانه به نظر میرسید. نمیتوانیم قول دهیم که این آخرین پرونده ایران ورزشی برای انتخاب سرمربی تیم ملی باشد اما میتوان قول داد که یک روزی ما هم سرمربیدار خواهیم شد.