امیررضا همایون
خبرنگار
ذوب‌آهن در این فصل شرایط عجیبی را با مهدی تارتار سپری می‌کند. تارتار در بیست و دومین دوره لیگ برتر به دفاع محض روی آورد، تاکتیکی که البته مورد استفاده بسیاری از تیم‌های حاضر در ایران است اما ذوب‌آهن در استفاده از این تاکتیک یک تفاوت اساسی با سایر تیم‌ها دارد.
بازیکنان این فصل ذوب‌آهن کاملاً در قالب این تاکتیک فرو رفته‌اند که البته هیچ نتیجه‌ای برای آنها در پی نداشته.
قانون نانوشته‌ای در فوتبال هست که می‌گوید تیم‌های تدافعی جایی در جمع بزرگان نخواهند داشت، درست مانند ذوب‌آهن در فصل بیست و دوم.
گاندوها اگرچه فصل را با عملکردی فوق‌العاده آغاز کردند اما هرچه از زمان برگزاری مسابقات گذشت، مشکلات این سبک برای مهدی تارتار و شاگردانش نمایان شد و در نهایت آنها را به نیمه پایینی جدول فرستاد؛ در یک قدمی منطقه قرمز سقوط.
به نظر می‌رسد این سبک بازی ملال‌آور از ذوب‌آهن مهدی تارتار صدای مدیران ارشد این باشگاه را هم درآورده. مدیرعامل این تیم رسماً اعلام کرده امکان برکناری مهدی تارتار وجود دارد، اتفاقی که رخ دادنش دو نکته را اثبات می‌کند؛ اول اینکه مدیران این تیم هم که تا چند هفته پیش از تارتار دفاع می‌کرده‌اند، حالا تبدیل به منتقد درجه اول او شده‌اند. دوم اینکه حضور گاندوها در این جای جدول بار دیگر ثابت کرد که استفاده از سیستم تدافعی در فوتبال مانند اتوبوسی است که در راه می‌رود اما هیچ گاه به مقصد مورد نظر راننده و مسافرانش نخواهد رسید و آنها برای رسیدن به مقصد مجبور به عوض کردن روند حرکت اتوبوس می‌شوند.
مهدی تارتار اگر می‌خواهد در فوتبال ایران دوام داشته باشد باید سیستم و تفکرش را تغییر دهد اگرنه جایی در تیم‌های بزرگ نخواهد داشت.