وصال روحانی
روزنامه‌نگار
این که چرا بی‌ادبی‌های دائمی ریکاردو ساپینتو هیچگاه توسط سران استقلال حل و فصل و محو نشده، دلایل قابل فهمی دارد اما این مسأله اسباب تعجب می‌شود که به چه سبب طغیان‌های مکرر و نامنصفانه این مربی پرتغالی هرگز توسط فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ مدیریت و مهار نشده و به همین سبب هر دفعه ابعاد شدیدتر و تأسف‌آورتری را پیدا می‌کند.
مدیران باشگاه استقلال به این دلیل مهاری بر حرکات زشت و سخنان زشت‌تر ساپینتو نمی‌زنند که امید دارند با روش‌های فنی و کارهای منحصر به فرد اجرایی او قهرمان شوند و بیم دارند اگر او را برکنار کنند روال موفق فعلی‌شان خنثی و جام قهرمانی از کف‌شان خارج شود.
چنین فلسفه و استدلالی برای سازمان لیگ مصداق ندارد زیرا قرار نیست در کورس قهرمانی لیگ برتر و جام حذفی برای آنها فرقی کند که استقلال قهرمان می‌شود یا سایر تیم‌ها.
شاید سران این سازمان بگویند تا به حال پنج بار ساپینتو را مجازات و محروم کرده‌اند اما تأدیبی کارساز است که اثر بازدارنده داشته باشد و از تکرار خطا توسط فرد متخلف جلوگیری کند.
وقتی می‌بینیم که فرد خطاکار باز هم تخلف می‌کند و هر تخطی تازه او شدیدتر و اسفبارتر از مرتبه قبلی است، طبعاً نشان از آن دارد که سیاست‌های بازدارنده سازمان لیگ نه تنها مانع از بی‌حرمتی‌های فرد خطاکار نشده بلکه وی را جری‌تر و گستاخ‌تر کرده و او هر بار بر ابعاد «پرده دری»های خود می‌افزاید.
تعیین یک جلسه محرومیت برای خطایی که باید انجام دهنده آن حداقل سه – چهار جلسه محروم شود یا اعلام دو هفته محرومیت برای او اما تعلیقی کردن این مجازات نتیجه‌اش چیزی می‌شود که به تازگی دیدیم.
موقعی که سرمربی پرتغالی آبی‌های پایتخت از الفاظ «جنگل» و «حیوان» برای توصیف محیط فوتبال ایران و اهالی آن استفاده می‌کند و چیزهایی را نثار ایرانی‌ها می‌کند که فقط سزاوار خود اوست.
چشم فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ روشن که با برخوردهای شل و وارفته خود با فرد خاطی چنان او را جسور می‌سازند که او بی‌حرمتی‌ها را به اعلا درجه خود می‌رساند و با دلگرمی و اطمینان کامل نسبت به اثرگذاری اقدامات حامیان خویش هرچه می‌خواهد می‌گوید.
وی از حالا برای پرده دری بعدی خود هم دورخیز کرده و می‌داند که سازمان لیگ از ترس اعتراض و واکنش شدید هواداران تیم ساپینتو جز تعیین مجازات‌هایی آبکی برای وی جسارت انجام هیچ کار مؤثری را ندارد.
گفتنی است خطاهای مورد بحث اگر از جانب پرسپولیسی‌ها و مربیان و مقام‌های آنها سر می‌زد با آنها هم برخورد قاطع و شایسته‌ای صورت نمی‌گرفت زیرا سازمان لیگ به همان اندازه از قرمزها هم می‌ترسد.