وصال روحانی
روزنامه‌نگار
ادسون تاوارس سرمربی برزیلی صنعت نفت برخلاف امیدهایی که به وی می‌رفت، نتوانسته است این تیم پرطرفدار آبادانی را از قعرنشینی در جدول رده‌بندی لیگ برتر فوتبال کشور و به تبع آن از خطر سقوط به دسته‌ای پایین‌تر رهایی بخشد و با اینکه وقت در این مورد زیاد است و تاوارس می‌تواند در 10 هفته باقی‌مانده از لیگ جبران مافات و آبادانی‌ها را در لیگ ابقا کند اما احتمال شکل‌گیری چیزی خلاف این هم وجود دارد و در نتیجه نوعی حالت هشدار و هراس در اطراف تیمی که سال‌ها است لقب «آبادان _ برزیلته» را به آن داده‌اند، احساس می‌شود. فاصله صنعت نفت که تیم ماقبل آخر جدول است، ‌با دو، سه تیم بالای دستش در رده‌بندی از 6 و 8 امتیاز فراتر نمی‌رود و چون در 10 هفته باقی‌مانده از لیگ امکان کسب 30 پوئن برای هر تیمی متصور است، در ظاهر و روی کاغذ دلیلی برای ناامید شدن تاوارس و مردانش وجود ندارد و آنها می‌توانند با حداقل یک پله ارتقا در جدول رده‌بندی در لیگ برتر بمانند. با این حال این فقط یک نگاه امیدوارانه به قضیه است و دیدگاه دیگر موجود این است که چرا رقبای صنعت نفت مانند آنچه تاکنون دیده‌ایم، دست پیش را نداشته و در اندوختن امتیازات ضروری برتری فعلی خود را بر رقیب خوزستانی خویش حفظ نکنند. سایر تیم‌های نزدیک به صنعت نفت در جدول رده‌بندی نفت مسجدسلیمان قعرنشین، مس‌کرمان، ذوب‌آهن و پیکان هستند ولی در لیگی که فرسایشی است و امتیازات به سختی رد و بدل می‌شود و از فرط احتیاط و ترس تعداد مساوی‌ها بیشتر از بردها و باخت‌ها است، بدیهی می‌نماید که پیکان 21 امتیازی و ذوب‌آهن 20 پوئنی بختی بسیار بیشتر از صنعت نفت داشته باشند که کل اندوخته‌اش 12 امتیاز است و به تبع آن فزون‌تر از رقبایش تحت فشار روحی قرار دارد. شاگردان تاوارس حتی بابت تک تیم زیردست‌شان در جدول رده‌بندی هم احساس امنیت نمی‌کنند زیرا آن تیم (نفت مسجدسلیمان) که البته مشکلات مالی مشابهی با صنعت نفت دارد و به تبع آن به اندازه رقیب آبادانی‌اش از پریشانی خاطر رنج می‌برد، برابر با نفت آبادان امتیاز اندوخته و تنها به لحاظ تفاضل گل عقب است و اگر یکی، دو برد به دست آورد و بالا بیاید و تیم تاوارس را به ته جدول بفرستد، بازیابی این تیم را سخت و سخت‌تر و آینده طلایی‌های آبادان را تیره‌تر خواهد کرد.
تاوارس را زمانی به صنعت نفت آوردند که ابتدا رضا پرکاس و سپس فیروز کریمی نتوانستند این تیم را احیا و اطمینان به ابقا در لیگ را برای آبادانی‌ها ایجاد کنند ولی این مرد برزیلی اغلب آرام در 9 دیداری که هدایت صنعت نفت را در دست داشته، به جز در یکی، دو مسابقه نتوانسته است در سایر دیدارها نتایجی را بگیرد که از او انتظار می‌رفته و فلسفه و دلیل اصلی به کارگیری وی بوده است. درباره اینکه تاوارس قبل از هیچ مسابقه‌ای به طرف نیمکت تیم رقیب نمی‌رود و با سرمربی آن خوش و بش نمی‌کند (خود او می‌گوید چرا برای مربی و تیمی آرزوی موفقیت کنم که می‌خواهد من و تیمم را شکست بدهد؟!) حرف‌ها و اظهار نظرهای متفاوتی بیان شده اما بسیار مهم‌تر از آن سرنوشت تیم دوست داشتنی شهر آبادان است که اگر همچنان با فلسفه‌های کاری وی همخوانی نیابد، به جایی خواهد رفت (لیگ یک) که مربیان بهتر و همخوان‌تر از تاوارس هم برای نجات دادنش از ورطه آن و بازگرداندن تیم به لیگ برتر کاری بس شاق و احتمالاً چند ساله را پیش رو خواهند داشت.