وصال روحانی
روزنامه‌نگار
بحث‌ها و اخبار رایج درباره انتخاب سرمربی جدید تیم ملی فوتبال ایران به قدری سطحی و صوری به نظر می‌آیند که مشخص است فدراسیون‌نشینان، مردم و پرس و جو کنندگان در این زمینه را سر کار گذاشته‌اند. نه تنها اسامی قید شده در این خصوص فاقد هرگونه قطعیتی هستند و صرفاً نام‌هایی برای پر شدن فهرست خیالی و هنوز تنظیم نشده گزینه‌های هدایت تیم ملی به شمار می‌آیند بلکه از کلی‌گویی‌ها و غیر شفاف حرف زدن سران فدراسیون به وضوح می‌توانید به این نکته پی ببرید که آنها در حال خریدن زمان برای خود هستند. نه عزم آنان در این راه یک عزم جدی و نهایی است و نه عجله‌ای ضمیمه کار آنها شده است. بنابراین نه یک لیست نهایی قطعی تنظیم شده و نه فدراسیون قصد دارد که در واپسین روزهای سالی که تنها یک ماه از آن باقی مانده، دست به انتخابی بزند که برای آنها ضرب‌الاجلی و اضطراری جلوه نمی‌کند.
اینچنین است که روزها و هفته‌ها می‌آیند و می‌روند و قریب به 3 ماه بعد از تعیین تکلیف یوزها در جام جهانی بیست و دوم نیز نشانه‌ای واقعی از اجرا و کامل شدن پروسه انتخاب سرمربی تازه تیم ملی رؤیت نمی‌شود. در این مدت مهدی تاج مشغول تلاش برای تمدید پست نایب رئیسی‌اش در کنفدراسیون فوتبال آسیا در انتخابات مربوطه بود که به خواسته‌اش هم رسید و سایر سران فدراسیون هم به برخی رقابت‌های درون گروهی اشتغال داشتند تا اگر یک دوره «پسا تاج» کلاً موجود و متصور باشد و فردی به جز او رئیس شود، برای آن از حالا لشکرکشی کنند! یکسری کارهای عادی و نه چندان قابل ذکر هم طی این مدت در فدراسیون صورت گرفت و به امورات تیم‌های ملی نوجوانان و جوانان و همچنین تیم‌های ملی فوتبال و فوتسال بانوان رسیدگی شد ولی انتخاب سرمربی جدید تیم ملی ایران هرگز به دستور کار اصلی فدراسیون تبدیل نشد، لابد با این بهانه که تا شروع دوره بعدی جام ملت‌های آسیا 11 ماه و نیم باقی مانده است.
بنابراین حرف‌های سخنگوی فدراسیون فوتبال و اظهارات سایر اعضای این نهاد در این خصوص را چندان جدی نگیرید زیرا آنها فقط حرف می‌زنند تا مشخص نشود در قبال مسأله‌ای تا این حد مهم بیش از اندازه راه انفعال را در پیش گرفته‌اند.