محسن آجرلو
روزنامه نگار
هندبال ایران یک بار دیگر در آستانه قطع همکاری با یک مربی دیگر قرار گرفته. مربی نامداری که اسم و رسم قابل توجهی در دنیای هندبال دارد و به اعتقاد خیلی‌ها کلید برون رفت هندبال از دوران رکود چند ساله به حساب می‌آید. با این حال شواهد نشان می‌دهد که مسیر همکاری وسلین وویوویچ نیز با فدراسیون هندبال در حال رسیدن به پایان خط است و این مربی حرفه‌ای هم دیگر با شرایط قبلی با تیم ملی همکاری نمی‌کند.
وویوویچ:
با شرایط قبلی تمدید نمی‌کنم
مربی تیم ملی هندبال مردان در رقابت‌های قهرمانی جهان درباره شرایط هندبال ایران گفت: «هندبال ایران امکان بهتر شدن را دارد، اما رئیس فدراسیون همیشه می‌گوید مشکل پول است. بازیکنان و مربیان تیم ملی باید شرایط کاری بهتری داشته باشند. اگر تغییر می‌خواهند اول باید تفکر مسئولان تغییر کند.»
او با اشاره به امکان تمدید قراردادش با هندبال ایران نیز ادامه داد: «من حاضرم قراردادم را تمدید کنم ولی نه با شرایط قبلی و هیچ مشکلی با مبلغ قرارداد هم ندارم.»
وسلین در پاسخ به این سؤال که منظورتان از شرایط قبلی چیست، گفت: «من زمان بیشتری برای تمرین تیم ملی، کادر حرفه‌ای و کامل‌تر و مسابقات بین‌المللی بیشتر می‌خواهم.»
کاستی‌های ادامه‌دار
تیم ملی هندبال پیش از وسلین هم مانوئل فرناندز اسپانیایی را روی نیمکت خود داشت. مربی مطرحی که او هم پس از چهارم کردن ایران در انتخابی جهانی و کسب سهمیه این رقابت‌ها، به یکباره تصمیم به قطع همکاری با ایران گرفت. آن هم در شرایطی که او هم به وضوح اعلام کرد مشکلش مسائل مالی و دستمزدش نیست و حل نشدنی بودن برخی مشکلات باعث عدم بازگشت او به ایران شده است.
فرناندز پس از اینکه در صفحه شخصی خود از قطع همکاری با ایران خبر داده بود، درباره علت تصمیمش گفت: «فدراسیون تعیین‌کننده خط مشی است، مربی می‌تواند تلاش کند این خط مشی را با استدلال تغییر دهد اما اگر اراده‌ای برای درک تغییر وجود نداشته باشد، دو راه وجود دارد؛ یا به مسیر ادامه دهید اگرچه می‌دانید که راه به جایی نمی‌برید یا اینکه از پروژه جدا شوید.»
او ادامه داد: «من در حسن نیت فدراسیون شک ندارم و شاید نیازهایی که می‌گویم به‌دلیل کمبود کمک یا محدودیت‌های اقتصادی، قابل تأمین و پوشش نباشند اما واقعیت این است که همان‌طور که گفتم، وقتی کاستی‌هایی را دیدی و گمان کردی که این کاستی‌ها قطعاً ادامه خواهند داشت (به زعم من)، بهتر است به خانه برگردید(قطع همکاری کنید). به‌عنوان یک مربی می‌خواهم راهم را خودم انتخاب کنم، زیرا می‌دانم که اگر در پایان موفقیت حاصل نشود، من مقصر خواهم بود و نمی‌خواستم راهی که خودم انتخاب نکرده و به اعتقادم به شکستم منجر می‌شد را ادامه دهم.»
ایراد کار کجاست؟
در شرایطی که دو مربی با تجربه و شناخته شده در دنیای هندبال، پس از کار کردن با فدراسیون در برهه کوتاه، تصمیم به قطع همکاری می‌گیرند و هر دو هم مشکلات مدیریتی و ساختاری را علت تصمیم خود عنوان می‌کنند، واضح است که برای ریشه‌یابی مسأله باید نگاه دقیقی به عملکرد خودمان داشته باشیم. فدراسیون پاکدل تنها نتایج قابل اعتنای خود در یکی، دو سال اخیر را با حضور همین مربیان خارجی گرفته و به طور قطع برای استمرار این روند رو به رشد، به مربیانی در این سطح نیاز مبرم دارد.
حالا اینکه مشکل اصلی کجاست و چه مقاومتی برای اصلاح آن وجود دارد، سؤالی است که در ذهن اهالی و طرفداران این رشته جذاب نیز وجود دارد.
ایرادهایی که دو مربی خارجی هنگام قطع همکاری با ایران به آنها اشاره کرده‌اند، می‌تواند سهم قابل توجهی از واقعیت داشته و بهتر است فدراسیون به جای پاک کردن صورت مسأله و رفتن سراغ یک مربی دیگر، به فکر راه چاره و برطرف کردن مشکلاتی باشد که به عقیده این دو مربی، حل نشدنی به نظر می‌رسد.