سینا فتوت
روزنامهنگار
باورش سخت است که باید از عدم مسئولیتپذیری مربیان حرفهای و رفتار غیرحرفهای آنها، در پرونده روزنامه مطلب بنویسیم. اینطور احساس میشد که با تغییر نسل، حالا دیگر مربیان ایرانی حرفهای شدهاند، تحصیلات دانشگاهی و آکادمیک فوتبال دارند و قطعاً از ارتباطات اجتماعی سررشتههایی به دست آوردهاند اما آنها با نسل پیش از خود، تفاوت چندانی ندارند غیر از اینکه چند اصطلاح انگلیسی یاد گرفتهاند و در کنفرانسها بیان میکنند. آنها تأثیر رسانهها را درک نکردهاند و کتابهای تخصصی نخواندهاند. مورینیو در کتاب خاطراتش نوشته: «بازی برای من، از یک روز قبل آغاز میشود، دقیقاً از داخل سالن کنفرانس!» و این جمله تاریخی اگر توسط مربیان وطنی درک میشد، اتفاقات دیگری در فوتبال رقم میخورد. احترام یعنی حضور در سالن کنفرانس، پوشش مناسب، طرز بیان خوب و جذاب، استفاده از کلمات و جملات صحیح، ارتباط حرفهای با خبرنگاران، پاسخگویی شفاف، صحبت در خصوص شرایط بازی و عدم مصاحبه علیه داوران، فدراسیون، سازمان لیگ و سایر مسئولان برگزار کننده بازی. کدام یک از این اصول، توسط مربیان رعایت میشود؟ هیچ کدام و چه داستان غمانگیزی است.