printlogo


کد خبر: 266517تاریخ: 1401/11/24 00:00
کاپیتان تیم ملی تکواندو زودتر از موعد برمی‌گردد
سجاد مردانی: خداحافظی نمی‌کنم


محسن وظیفه
روزنامه نگار
کاپیتان تیم ملی تکواندو یک ماه پیش بود که به‌دلیل مصدومیت شدید در بیمارستان بستری و در نهایت هم مجبور به جراحی زانوی خود شد. سجاد مردانی که با مدال برنز مسابقات قهرمانی جهان در مکزیک به ایران برگشته بود، خیلی زود با این مصدومیت روزهای خوبش را به فراموشی سپرد. مردانی که حالا در روزهای پایانی 35 سالگی‌اش قرار دارد، باید با این مصدومیت به دوران حرفه‌ای خود پایان می‌داد اما عجیب است او حالا وعده می‌دهد که چهار ماه دیگر با قدرت به میادین برمی‌گردد. مردانی در حالی از بازگشت زودهنگام خودش خبر می‌دهد که شاید همه منتظر خداحافظی او از میادین بودند.
 دو ماه زودتر خوب می‌شوم
بازگشت بعد از 6 ماه دوری از میادین شاید برای هر ورزشکاری آسان نباشد اما مردانی امیدوار است که دو ماه زودتر تمریناتش را شروع کند: «مینیسک پای راستم به همراه رباط خارجی ترمیم شدند؛ پارگی رباط صلیبی‌ام شک‌برانگیز بود و فکر می‌کردیم از ناحیه ACL شاید دچار آسیب شده‌ام که خدا را شکر اینگونه نبود و همین مورد باعث شد تا روند طول درمان کمتر باشد. اگر همه چیز خوب پیش برود ان‌شاءالله تا 4 ماه آینده می‌توانم ورزش حرفه‌ای را شروع کنم. خدا را شکر پروسه درمانی در حال طی شدن است و بیش از حد تصور پزشک معالج، خوب پیش می‌رود که جای بس خوشحالی دارد. تمام تمرکزم روی بازگشت و طی کردن این پروسه درمان است و قطعاً انگیزه فراوانی دارم که به میادین برگردم.»
 مصدومیت در تکواندو طبیعی است
بازگشت سجاد مردانی به میادین در حالی رخ می‌دهد که او چهار ماه دیگر وارد 36 سالگی می‌شود و به احتمال بسیار زیاد با شروع تمریناتش هم چند ماهی طول می‌کشد تا بتواند به فرم مسابقه برسد اما همچنان اصرار دارد که در کنار تیم ملی تکواندو باشد: «فکر نمی‌کنم اتفاق خاصی افتاده باشد؛ تکواندو ورزش پربرخوردی است و مصدومیت در آن اجتناب‌ناپذیر است و کم و زیاد هر تکواندوکاری با آن مواجه می‌شود. من نیز جدا از این قاعده نبودم و در جریان اجرای تکنیک در تمرینات مبارزه‌ای تیم ملی، فشار دوچندان به زانو پایم وارد و موجب آسیب دیدگی از ناحیه مینیسک پا شد اما قصد دارم که خیلی زود باز هم روی شیاپ‌چانگ حاضر باشم و فکر می‌کنم توانایی رسیدن به موفقیت‌های بیشتر را دارم. در 35 سالگی نفر اول تیم ملی شدم و مدال برنز جهان را گرفتم؛ چرا در یکی دو سال آینده تکرار نشود؟»
 
از تمرین دور نشدم
شاید الان مهم‌ترین موضوع این باشد که او در حال حاضر زمان را چطور سپری می‌کند؟ موضوعی که در بازگشت زودهنگام او به تمرینات نقش مهمی دارد: «قصد دارم در جو تمرینات باقی بمانم و فیزیوتراپی و تمرینات هوازی را در تهران انجام دهم. فعلاً تنها کاری که می‌توانم انجام دهم پدال زدن و انقباض عضله است. در کنار بازتوانی می‌خواهم روی بحث ذهنی و روانشناختی نیز کار کنم. تمام تمرکز و قدرتم را جمع می‌کنم تا روند بهبودی را سریع‌تر طی کنم.»
 
شاید به بازی‌های آسیایی برسم
بازگشت سجاد مردانی از 4 ماه دیگر شاید منجر به از دست دادن بازی‌های آسیایی هانگژو چین شود. مردانی با نظر پزشک از خرداد تمریناتش را به طور حرفه‌ای شروع می‌کند و این یعنی عملاً برای بازی‌های آسیایی در نهایت دو الی سه ماه بیشتر زمان ندارد اما با این حال امیدوار است که همه کارها طبق خواست او پیش برود: «از الان زود است که بخواهیم درباره اینکه به بازی‌های آسیایی می‌رسم یا نه صحبت کنیم. الان مهم است که دوران نقاهت به بهترین شکل ممکن سپری شود. باید وقتی تمرینات حرفه‌ای را شروع کردم در این باره صحبت کنیم. باید تمرینات شروع شود و بعد مشخص شود که کارها چطور پیش می‌رود اما تا همین جا هم به‌دلیل اتفاقات خوبی که در جراحی رخ داده 2 ماه زودتر از آن چیزی که فکر می‌کردم قرار است برگردم. شاید حالا جلوتر رفتیم باز هم شرایط تغییر کرد و زودتر از موعد تمرینات را شروع کردم.»


Page Generated in 0.0050 sec