مجید جلالی
مربی و کارشناس فوتبال
ما به مربیان خارجی مثل کارلوس کی‌روش و برانکو ایوانکوویچ زمان زیادی در فوتبالمان دادیم. کی‌روش حدود 10 سال در فوتبال ملی بود و برانکو 5 سال در تیم ملی و چهار سال در رده باشگاهی کار کرد. آنها در این مدت هر چه در توان داشتند را رو کردند و در نهایت نیز از فوتبال ما رفتند. حالا وقت آن رسیده است که به سمت مربیان وطنی متمایل شویم. اما مسأله این است که اگر می‌خواهیم این کار را بکنیم اول باید بپرسیم که آیا واقعاً به مربی ایرانی باور داریم یا فقط به‌دلیل شرایطی مثل مشکلات انتقال پول و تحریم‌ها به این گزینه روی آورده‌ایم.
وقتی شما به مربی ایرانی واقعاً باور نداشته باشید حمایت از او نیز در کمترین حد ممکن خواهد بود. حتی اگر مربی بزرگی مثل کارلوس کی‌روش هم در تیم ملی حمایت نمی‌شد قطعاً با مشکلات زیادی رو به رو می‌شد اما او از حمایت تمام قد مسئولان برخوردار بود. باز هم تأکید می‌کنم که اگر به توانایی‌های مربیان خودمان ایمان آورده‌ایم می‌تواند اتفاقات خوبی رقم بخورد اما اگر بر اساس سختی و اجبار روزگار به چنین انتخابی دست می‌زنیم، بهتر است این کار را نکنیم.
در سال‌های اخیر مربیان خارجی با سطح‌های مختلف و اکثراً پایین به فوتبال ایران آمده‌اند و نتایج عملکرد آنها نیز مشخص بوده است، با توجه به چیزی که در این سال‌ها از مربیان خارجی بویژه در رده باشگاهی دیده‌ایم، من مطمئن هستم که از اعتماد به مربیان خوب وطنی ضرر نخواهیم کرد. پس بهتر است از همین مقطع رویکردی متفاوت به مربیان داخلی توانمند خود داشته باشیم و با این رویکرد به حمایت از آنها و برنامه‌های آنها نیز بپردازیم.
نکته مهم این است که ما برنامه‌مان را برای آینده مشخص کنیم.‌ آیا می‌خواهیم در جام ملت‌ها تغییر نسل بدهیم و برای جام جهانی آینده آماده شویم یا اینکه به‌دنبال نتیجه‌گیری هستیم. ضمن اینکه مربی‌ای که می‌آوریم هم باید ببینیم در فلسفه کاری‌اش به تغییر نسل اعتقاد دارد یا نه. چون در لیگ خودمان هم می‌بینیم که بعضی از مربیان به استفاده از بازیکنان جوان اعتقاد دارند و بعضی دیگر به کسب نتیجه با جذب ستاره‌های بزرگ فکر می‌کنند. اگر می‌خواهیم آینده را بسازیم باید به سراغ مربی‌ای برویم که از میدان دادن به جوانان ابایی نداشته باشد.
از نظر من در شرایط فعلی از مربیان ایرانی کسانی که صلاحیت احراز پست سرمربیگری تیم ملی را دارند فقط سه نفر هستند: علی دایی، یحیی گل‌محمدی و امیر قلعه‌نویی. هر کدام از این سه نفر می‌توانند انتخاب خوبی با توجه به تمام فاکتورها برای بازسازی تیم ملی باشند.
فکر می‌کنم در فدراسیون فوتبال آدم‌های بادانش و فنی وجود دارند که بتوانند در مورد انتخاب سرمربی تیم ملی نظر بدهند و تصمیم بگیرند اما اتفاق خوبی خواهد بود اگر فدراسیون از افکار و تجارب افراد صاحب‌نظر خارج از مجموعه خود نیز مشورت بگیرد و در نهایت بهترین انتخاب را داشته باشد.