گزارش ایران در نشست فروردین ماه هیأت اجرایی کمیته بین‌المللی المپیک بررسی می‌شود؛ نشستی که اهمیت بسیاری برای ورزش کشور دارد اما گویا تصمیم‌گیران این حوزه، خیلی موضوع را جدی نگرفته‌اند. شاید هم در ظاهر اینطور نشان می‌دهند اما نشانه‌هایی که در این چند روز دیده شده؛ از متن بیانیه IOC گرفته تا گزارش سایت نزدیک به این نهاد بین‌المللی؛ همگی حکایت از شرایط سخت برای ورزش ایران دارند.
آزاده پیراکوه
روزنامه نگار
کمیته ملی المپیک چند روزی بعد از برگزاری نشست محمود خسروی‌وفا با توماس باخ و پس از بازگشت رئیس کمیته به ایران، گزارشی درباره این نشست منتشر کرده و نوشته که این دیدار در راستای گسترش دیپلماسی ورزشی و افزایش تعامل و همکاری با نهادهای بین‌المللی و ارکان ورزشی جهان صورت گرفته است. همچنین عنوان شده که در خصوص موضوعات مختلفی از جمله وضعیت ورزش ایران در آستانه بازی‌های آسیایی و همچنین رویدادهای کسب سهمیه المپیک بحث و بررسی انجام شده است.
در ادامه گزارش کمیته ملی المپیک هم برخی از بخش‌هایی از بیانیه‌ای که چند روز قبل توسط IOC منتشر شده، آمده است؛ مانند موضوع وثیقه گرفتن از ورزشکاران پیش از اعزام به رقابت‌های بین‌المللی یا ضرورت ارسال گزارش مکتوب از سوی ایران برای طرح و بررسی در هیأت اجرایی کمیته بین‌المللی المپیک. مسأله‌ای که دلیل اصلی حضور خسروی‌وفا در سوییس بوده و جالب است که حالا از سوی مسئولان کمیته اینطور عنوان می‌شود که این سفر در راستای گسترش دیپلماسی ورزشی و افزایش تعاملات انجام شده است!
در این گزارش و حتی بیانیه کمیته بین‌المللی المپیک اشاره کوتاهی به نشست ماه مارس شده است اما چه کسی است که کمی معادلات بین‌المللی ورزش را بداند و متوجه حساسیت این موضوع نباشد.سایت اینساید دگیمز (Insidethegames) که ارتباط نزدیکی با IOC دارد و موضوعات این حوزه را کامل پوشش می‌دهد، از واژه احضار برای کمیته ملی المپیک استفاده کرده و این محور را در مطلبش پررنگ کرده که NOC ایران احضار شده و در رابطه با شرایطی که برای ورزشکاران در این کشور وجود دارد، اخطار گرفته است؛ گزارشی که حتماً در تنظیمش شیطنت هم وجود داشته اما می‌تواند برای تحلیل اوضاع فعلی، کمک کند.
بیانیه‌ای که نشانه خوبی نیست
نکته دیگری که نباید نادیده گرفته شود، این است که پیش از این سابقه نداشته IOC خبر مربوط به دیدار مسئولان ورزش ایران و رئیس کمیته بین‌المللی المپیک را منتشر کند، آن هم در قالب یک بیانیه. در مورد بیشتر کمیته‌های ملی المپیک هم همین شرایط وجود دارد. پس وقتی IOC موضوعی را در حد یک بیانیه منتشر می‌کند، یعنی این مسأله برای تصمیم‌گیران ورزش دنیا بسیار مهم‌تر از چیزی است که در ورزش ما با آن برخورد شده است. آن هم در شرایطی که بند بند این بیانیه، برای ورزش ایران پیغام دارد.
موضوعی جدی که شوخی گرفته شده؟
این روزها با هر مدیری که در کمیته ملی المپیک صحبت می‌کنیم، طوری واکنش نشان می‌دهند که گویا موضوع جدی نیست. یکی از مسئولان کمیته که در جریان جزئیات این دیدار بوده، می‌گوید، کمیته بین‌المللی المپیک صرفاً یک گزارش (ریپورت) از ما خواسته و مسأله مهمی نیست!
نه چندان قوی برای مواجهه با یک موضوع مهم
همه این نشانه‌ها حکایت از این دارد که نشست مارس هیأت اجرایی کمیته بین‌المللی المپیک، برای ورزش ایران بسیار مهم است؛ نشستی که از 28 تا 30 مارس (8 تا 10 فروردین) برگزار می‌شود و حداقل کاری که کمیته ملی المپیک باید انجام دهد، این است که گزارش مناسبی آماده کند. البته باید تلاش‌ها پیش از این دیدار انجام می‌شد تا موضوع ورزش ایران یکی از دستورهای جلسه هیأت اجرایی کمیته نباشد؛ مانند روندی که آبان ماه سال قبل طی شد و با تلاش‌هایی که صورت گرفت، بررسی موضوعات به حاشیه‌های نشست آنوک ختم شد. اما حالا قرار است درباره ورزش ایران تصمیم‌گیری شود و این در حالی است که کمیته ملی المپیک ایران این روزها در ضعیف‌ترین حالت خود در بعد بین‌الملل قرار دارد.
محمود خسروی‌وفا مدیر بسیار توانمندی در داخل کشور است اما برای فعالیت در حوزه بین‌الملل شاخصه‌های لازم را ندارد. این در حالی است که در هیأت اجرایی کمیته هم مدیر توانمندی در این حوزه دیده نمی‌شود. بعید است در این چند روز از اعضای فعلی هیأت اجرایی، کسی نسبت به بیانیه کمیته بین‌المللی المپیک حساس شده باشد یا نکته‌ای در این رابطه گفته باشد. در بخش مشاوران رئیس کمیته هم چهره قوی‌ای دیده نمی‌شود. اولین حکم مشاوره محمود خسروی‌وفا برای قربانی زده شده؛ رئیس فدراسیون تیراندازی که یک فرد نظامی است و در شرایط این روزهای ورزش در حوزه بین‌الملل نه تنها نمی‌تواند کمکی کند؛ بلکه ممکن است انتخابش نیز بار منفی برای NOC ایران داشته باشد.
در کنار این شرایط، همین چند روز پیش هیأت اجرایی تصمیم عجیب دیگری گرفت. عبدالله سهرابی به عنوان رئیس کمیسیون بین‌الملل انتخاب شد که یکی دیگر از انتخاب‌های عجیب هیأت اجرایی است. گفته می‌شود سهرابی در حوزه بین‌الملل توانایی بالایی دارد که در این شکی نیست اما سؤال این است که آیا عبدالله سهرابی، حوزه بین‌الملل ورزش را می‌شناسد؟ اصلاً حوزه ورزش را می‌شناسد که امروز بتواند در نگارش یک گزارش دقیق برای IOC کمک کند یا آنچه که برای کمیته بین‌المللی المپیک ارسال می‌شود، خروجی کمیته بین‌الملل است؟ نکته نگران کننده دیگر، دبیرکل کمیته ملی المپیک است که او هم در حوزه بین‌الملل ورزش حرفی برای گفتن ندارد و حتی بعید است که خیلی هم تسلطی به زبان انگیسی داشته باشد. از تمام افرادی که در این گزارش نامی از آنها یا موقعیت‌شان برده شد، بعید است بیش از یکی دو نفر، به زبان انگلیسی آشنایی داشته باشند و شاید بیشترشان محکمی بیانیه IOC را خیلی خوب متوجه نشده باشند وگرنه نباید آنقدر موضوع ساده گرفته شود.
به هر حال این امیدواری وجود دارد که در نشست هیأت اجرایی اتفاق بدی برای ورزش ایران نیفتاد اما با حساسیتی که در حوزه بین‌الملل به وجود آمده، نباید راحت و ساده از کنار این موضوع گذشت.
IOC در بیانیه‌اش از واژه «نگرانی جدی» استفاده می‌کند و سایت اینساید دگیمز، به موضوعات مربوط به ورزشکارانی که زندانی شده‌اند، اشاره کرده است. رژیم صهیونیستی با بازگشت نتانیاهو، حتماً همان سیاست قبل را در قبال ورزش ایران پیش می‌گیرد و همه اینها یعنی اینکه زنگ خطر بار دیگر برای ورزش ایران به صدا در آمده است و اتفاقاً این روزها باید خیلی نگران بود.
ZOOM
احضار یا نشستی برای گسترش دیپلماسی؟
سایت اینساید دگیمز (Insidethegames) که ارتباط نزدیکی با IOC دارد و موضوعات این حوزه را کامل پوشش می‌دهد، در رابطه با دیدار خسروی‌وفا و توماس باخ، از واژه احضار برای کمیته ملی المپیک استفاده کرده و این در حالی است که مسئولان ایرانی طوری واکنش نشان می‌دهند که گویا اتفاق مهمی نیفتاده است. در گزارش کمیته ملی المپیک نوشته شده که این دیدار با هدف گسترش دیپلماسی ورزشی انجام شده است!