امیررضا همایون
خبرنگار ورزشی
با خداحافظی رسمی کارلوس کی‌روش از تیم ملی و فوتبال ایران پروژه انتخاب سرمربی جدید تیم ملی به‌صورت رسمی برای فدراسیون فوتبال آغاز شده؛ پروژه‌ای که البته سایه روشن‌های زیادی خواهد داشت. یکی از سایه روشن‌های این مسیر، پرسش همیشگی مربی ایرانی بهتر است یا خارجی را رو به روی ما قرار می‌دهد. البته پاسخ این سؤال با توجه به مصاحبه‌های اخیر مسئولان ورزش ایران مبنی بر انتخاب مربی ایرانی به‌عنوان جانشین کی‌روش مشخص است و به نظر می‌رسد در نهایت هم سرمربی ایرانی روی نیمکت تیم ملی بنشیند. آنچه باز هم ابهامات زیادی را پیش روی ما قرار خواهد داد.
اولین و مهم‌ترین علامت سؤالی که به اذهان خطور می‌کند، این است که مربیان ایرانی با چه سابقه‌ای پس از 12 سال به تیم ملی بازمی‌گردند؟ اوج حضور ایرانی‌ها روی نیمکت تیم ملی به پس از جام جهانی 2006 آلمان بازمی‌گردد که فدراسیون شرایط ویژه‌ای را سپری می‌کرد و تیم ملی هم با مربی ایرانی به تورنمنت‌های پیش روی خودش اعزام شد. مربیانی که در بازه زمانی پنج ساله 2006 تا 2011 به نیمکت ایران تکیه زدند، جزو  برترین‌های آن زمان بودند که هیچ کدامشان موفق نشدند با تیم ملی به موفقیت برسند و تمام مربیان ناکام و ناموفق بوده‌اند.
افشین قطبی هم آخرین مربی ایرانی بود که در 12 سال گذشته روی نیمکت تیم ملی نشست و او هم موفق نشد به جام جهانی 2010 آفریقای جنوبی صعود کند و در جام ملت‌های آسیا 2011 قطر نیز ناکام بود. با توجه به شرایطی که فوتبال ایران سپری می‌کند، باید منتظر بازگشت به دوران پیش از سال 2010 با مربی ایرانی باشیم. نکته جالب ماجرا این است که این مربیان هر زمان که بحث انتخاب مربیان ایرانی می‌شود، بدون توجه به سابقه سیاه گذشته خودشان گزینه‌های هدایت یوزها هستند.