پروژه خرید، نصب و راهاندازی سیستم کمک داور ویدیویی (VAR) از آن پروژههایی است که هر چه از پیچیدگیهایش بگوییم باز هم مواردی دارد که از دید پنهان میماند. آن هم با این سطح از محرمانگی که تاج دارد درباره این پروژه به خرج میدهد. از طرفی اما خبر کمکهایی که از سوی دولت و مجلس برای خرید VAR در راه است و اختلاف قیمتهایی که بین گفتههای تاج و اصل ماجرا مطرح میشود، نگرانیها را بابت رقم خوردن فاجعه ویلموتس دیگر افزایش میدهد.
آخرین خبر منتشر شده درباره VAR را منصور قنبرزاده، نایب رئیس تاج در فدراسیون فوتبال اعلام کرد. خبری که با تیتر: «ورزشگاههای دولتی مانند آزادی، غدیر اهواز، گیلان، مازندران و مشهد در برنامه هستند که ما برآورد مالی کنیم و مبلغی را مشخص کنیم تا فراکسیون ورزش آن را به کمیسیون تلفیق بدهد که در سر جمع بودجه وزارت ورزش پولی بدهند که برای VAR هزینه شود.»
بازپرداخت این پول به چه شکل خواهد بود؟ قنبرزاده دربارهاش اینطور توضیح میدهد: «از طرف دیگر باشگاه دولتی که ورزشگاه را اجاره میکند، روی اجاره ورزشگاه پول VAR را هم برای هر بازی میپردازد و هزینههای حاصل از نصب VAR از محل اجاره ورزشگاه پرداخت میشود. استقلال و پرسپولیس به این شکل پول میدهند.»
توجه به استقلال و پرسپولیس در شرایطی که تیمهای پرطرفدار دیگری مانند نساجی مازندران هستند که نه دولتیاند و نه قادر به تأمین هزینه VAR، باعث بروز نارضایتی این باشگاهها شده است و فدراسیون فوتبال به جای اینکه شرایط تمامی باشگاهها با همه وضعیت موجود را برای تأمین VAR در نظر بگیرد، باشگاههای دولتی و متمول را معیار قرار داده است.
به همین خاطر است که ایزد سیفاللهپور، مدیرعامل باشگاه نساجی در همین رابطه به طرفداری گفته است: «نساجی در این فصل از داوری متضرر شده و ما یکی از باشگاههایی هستیم که مشتاقیم VAR هر چه زودتر بیاید اما مگر ما مالک ورزشگاه شهید وطنی قائمشهر هستیم که دوستان توقع دارند هزینه تجهیز این ورزشگاه را ما بپردازیم. در برنامه ورزشگاه هم عرض کردم که هزینه خیلی بیشتر از 300 هزار دلار است که فدراسیون فوتبال میگوید. حداقل 500 هزار دلار و به روایتی هم بین 700 تا 800 هزار دلار هزینه تجهیز یک ورزشگاه به سیستم کمک داور ویدیویی است. اگر فدراسیون ادعا دارد 300 هزار دلار میشود، اشکالی ندارد 300 هزار دلار را از باشگاهها بگیرد و بقیه را خودش بپردازد. یعنی اگر سیصد هزار دلار بیشتر شد، مابقی را خودش هزینه کند!»
او به نکات مهم دیگری هم اشاره کرده و درباره غیبت نمایندگان صداوسیما در جلسات میپرسد: «برای تجهیز ورزشگاهها به VAR جدا از سیستم و دستگاه، ما نیاز به 8 دوربین حرفهای داریم که قیمت هر کدام از این دوربینهای حرفهای 20 تا 30 هزار دلار بدون هزینه گمرک است. این دوربینها را چه کسی باید خریداری کند؟ باشگاهها یا صدا و سیما، اگر دوربینها را قرار است تلویزیون بدهد، پس چرا صداوسیما در جلسههای مربوط به VAR حضور ندارد؟ اصلاً اگر فردا صداوسیما به این شرط ورود کرد که فدراسیون دیگر پیگیر حق پخش نشود و تأمین دوربین را به حق پخش گره زد، تکلیف چیست؟ وقتی ورزشگاه متعلق به ارگان دیگری است، باشگاه چرا باید هزینه تجهیز آن را بدهد؟ اگر دوربینها هم پای باشگاهها باشد هزینه سیستم کمک داور ویدیویی به یک میلیون دلار میرسد و این اصلاً عادلانه نیست که باشگاهها متحمل چنین هزینه سرسامآوری شوند.»
کمی آنطرفتر، فدراسیون فوتبال بیتوجه به شرایط باشگاههایی مانند نساجی، در کشمکش پورسانتبگیرهایی است که برای تأمین VAR، 50 میلیون دلار تضمین خواستهاند! حال آنکه این مبلغ تنها 5 میلیون فرانک است. شاید اگر مهدی تاج بهعنوان رئیس فدراسیون فوتبال با علم به این موضوع وارد مذاکرات شود، بتواند از کمکهایی که برای تأمین این مبلغ تضمین از کمکهای دولتی دریافت میکند، قدری را برای کمک به باشگاههایی اختصاص دهد که نه دولتیاند و نه صنعتی و متمول.
سایت طرفداری البته این اختلاف قیمتی را تقصیر تاج نمیداند و او را مظلومی در دام پورسانتبگیرها میداند که در این ماجرا هم احتمالاً مثل قرارداد ویلموتس دارد گول میخورد. این سایت نوشته: «مهدی تاج در برنامه ورزشگاه که به موضوع تجهیز ورزشگاههای کشور به سیستم کمک داور ویدیویی پرداخته بود، ادعایی را مطرح کرد که کذب محض است. البته مقصر مهدی تاج نیست، مقصر آنهایی هستند که به رئیس فدراسیون فوتبال اطلاعات غلط میدهند.»
رئیس فدراسیون فوتبال گفت: شرکتهایی که خواهان ساخت VAR هستند باید هر کدام 50 میلیون دلار به فیفا بسپارند تا در صورتی که خسارتی به تیمها وارد شد فیفا از محل پول آنها این خسارت را بپردازد!
این یکی از همان دروغهایی است که احتمالاً پورسانتبگیرها به تاج گفتهاند. برای پورسانتبگیرها، بهترین خرید ممکن، خرید EVS است که گران است؛ هر چه گرانتر، پورسانت بیشتر!
اصل ماجرا این است که فیفا هنگام تست نهایی، از شرکتها 5 میلیون فرانک سوییس بیمه یا همان ضمانت میگیرد. تهیه این بیمه 5 میلیون فرانکی (معادل پنج و نیم میلیون دلار) تنها 101 هزار دلار هزینه دارد. در همین ایران کم نیستند شرکتهای بیمه بینالمللی که در ازای دریافت 2 درصد از مبلغ، بیمهنامه چند میلیون دلاری در خدمت اشخاص حقیقی و حقوقی میگذارند.»
آیا مهدی تاج از قیمت اصلی تضمین فیفا برای VAR آگاه نیست و دارد گول میخورد؟ آیا او نمیداند باشگاههایی مثل باشگاه نساجی به اندازه سپاهان پول ندارند و به اندازه استقلال و پرسپولیس از کمکهای دولتی بهرهمند نیستند تا فکری به حالشان بکند؟ به همین خاطر است که پرونده VAR را محرمانه اعلام کرده و اجازه نمیدهد اعضای کارگروه دربارهاش حرفی بزنند؟
ZOOM
مهدی تاج اخیراً ادعایی را مطرح کرد که کذب محض است. رئیس فدراسیون فوتبال گفت: «شرکتهایی که خواهان ساخت VAR هستند باید هر کدام 50 میلیون دلار به فیفا بسپارند تا در صورتی که خسارتی به تیمها وارد شد فیفا از محل پول آنها این خسارت را بپردازد!» اصل ماجرا این است که فیفا هنگام تست نهایی، از شرکتها 5 میلیون فرانک سوییس بیمه یا همان ضمانت میگیرد. تهیه این بیمه 5 میلیون فرانکی (معادل پنج و نیم میلیون دلار) تنها 101 هزار دلار هزینه دارد. در همین ایران کم نیستند شرکتهای بیمه بینالمللی که در ازای دریافت 2 درصد از مبلغ، بیمهنامه چند میلیون دلاری در خدمت اشخاص حقیقی و حقوقی میگذارند.»