یحیی گلمحمدی در طول بازی با آلومینیوم بارها به تصمیمات داور مسابقه اعتراض کرد و تا آستانه اخراج پیش رفت. گلمحمدی که هفتهها سعی میکرد نسبت به اشتباهات داور در طول مسابقه موضعی نگیرد، در این بازی واکنشهای زیادی به سوتهای داور نشان داد و بارها به سوتهای منصوریان اعتراض داشت. گلمحمدی آنقدر عصبانی بود که در نشست خبری بعد از بازی صحبتهای عجیبی مطرح کرد.
از این جامهای فلزی زیاد در باشگاه داریم
یک سال هم شکایت کنید فایده ندارد
بهنام خدا، خدمت شما دوستان عزیز سلام عرض میکنم. قضیه اصلاً فوتبالی پیش نمیرود. متأسفانه اتفاقات خیلی بودار، مشکوک و... است. شاید اگر من سرمربی این تیم نبودم، این اتفاقات نمیافتاد. آقای تاج گوش کنید، آقای افشاریان، آقایان سازمان لیگ، آقای مهدی، آقای درویش. ما جام اصلی را هفته هفتم گرفتیم. این جامهای فلزی را زیاد در باشگاه داریم. زیاد هست. ما احتیاجی به این جامهای فلزی نداریم. ما جام شرف را بردیم و بازیکنان ما ثابت کردند بهترین هستند. ثابت کردند باشرفند.
از هفته بعد با تیم امید به میدان خواهم رفت
یک سال و نیم من با این تیم قرارداد دارم و هیچکس نمیتواند من را از این تیم تکان دهد، هیچکس. نه آقای درویش و نه آقای هیأت مدیره. چون مردم پشت این تیم هستند. یک سال و نیم من جام نمیگیرم، هواداران عزیز من عذرخواهی میکنم از تکتکتان و میدانم چه حس و حالی دارید. در این مدت از جام خبری نیست. از هفته بعد با تیم امید میروم مسابقات، مگر اینکه حکم اخراج من را از بالا بالاها بدهند که آقا برش دارید، از باشگاه ما این اتفاق نخواهد افتاد. متأسفانه در این هفتههای اخیر اتفاقاتی هم در داخل تیم و هم در بیرون تیم میافتد و این هم وضع داوری است.
شاید جام را از ما بگیرید اما شرف و مردانگی را نمیتوانید
میدانند چه کسی را بگذارند؛ وقتی اسم آقای منصوریان آمد و کسی از من پرسید، من فقط سر تکان دادم. میدانند چه کسی را باید بگذارند. واقعاً جای تأسف دارد برای کسانی که تصمیم گرفتند که این اتفاق برای پرسپولیس بیفتد. یکسری چیزها بین پرسپولیس و مردم است که نمیتوانید از این تیم بگیرید. شاید جام را بگیرید اما شرف و غیرت و مردانگی تیم را نمیتوانید بگیرید. مردم پشتش هستند، این تیم حکومتی نیست و مردمی است. حالا بزنید و بکوبید اما همه چیز مشخص است برای مردم. هیچ اتفاقی برای این تیم نخواهد افتاد. خودتان را خراب میکنید و مهر مردم را از دل میبرید. من صحبت فوتبالی زیاد ندارم. همین جور ادامه میدهیم و با امیدها به مسابقات خواهیم رفت تا ببینیم چه اتفاقی خواهد افتاد.
اراده این است که ما قهرمان شنویم
هیچکس ارادهای ندارد که یک تیم خاص قهرمان شود. اراده این است که ما قهرمان نشویم، چون من سرمربی تیم هستم. خسته نباشید...