رسول مجیدی
خبر نگار
دیروز صبح در یک جمع فوتبالی بحث تیم ملی داغ بود. من شنونده بودم. سرمربی تیم ملی برای شرکت در جام ملت‌های آسیا که چند ماه دیگر در قطر برگزار می‌شود، هنوز مشخص نیست و فدراسیون فوتبال هم گویی برایش این مسأله در اولویت نیست. در آن جمع فوتبالی یکی از دوستان ناگهان اسم پاکو خمس را به‌عنوان گزینه‌ای به دردبخور برای تیم ملی مطرح کرد. بقیه حضار برای دقایقی سکوت کردند. به فکر فرو رفتند. حتی می‌شد در چهره بعضی‌شان این را خواند که دارند با خود می‌گویند چرا به ذهن خودم نرسیده بود؟
وقتی پاکو خمس به ایران آمد، یکی از سایت‌های پربیننده برایش تیتر زد: «سرمربی تراکتور از لالیگا آمد» و بعد هم توضیح داد: «پاکو خمس سرمربی سابق رایو وایکانو و لاس پالماس به‌عنوان جانشین قربان بردیف انتخاب شد تا نخستین سرمربی اسپانیایی تاریخ تراکتور لقب بگیرد.»
حالا بعد از نزدیک به دو ماه از حضور خمس در تبریز قضاوت‌ها درباره او مثبت است.
وقتی دیروز عصر مسئول این صفحه سفارش یادداشت داد، موضوع خمس برایم جالب‌تر شد. بخصوص وقتی دیدم در همان روز روزنامه اسپانیایی آ.اس هم گزارشی درباره این سرمربی چاپ کرده با این تیتر: «پاکو خمس گزینه سرمربیگری تیم ملی ایران».
این روزنامه در سایتش نوشته بود: «به نظر می‌رسد هواداران و تصمیم‌گیرندگان در فوتبال ایران از سبک بازی تیم تراکتور و رشد تاکتیکی این تیم در هفته‌های اخیر شگفت‌زده شده‌اند و البته تراکتور تحت هدایت این سرمربی اسپانیایی توانسته در این مدت خود را به رده‌های بالای جدول برساند.» بعد هم اشاره به آمار خوب امتیازگیری این تیم تبریزی تحت هدایت خمس کرده بود.
این مربی اسپانیایی که سابقه کار در چند تیم مطرح اسپانیایی مثل رایو وایکانو، گرانادا و لاس پالماس را دارد، حالا موفق شده نشان دهد که یکی از راه‌های پیشرفت تاکتیکی فوتبال ایران همین حضور مربیان باتجربه اروپایی است که فوتبال را خوب می‌فهمند و هنوز آنقدر پیر نشده‌اند که فقط برای خوشگذرانی و دریافت پول چرب و نرم به ایران سفر کنند. آنها عطش کار دارند و این باعث پیشرفت فوتبال ما می‌شود. شاید خمس هم بدش نیاید که روزی به طور رسمی با او برای هدایت تیم ملی ایران صحبت شود. اگر بتواند خودش را به فوتبال ایران ثابت کند و برای ما آورده‌ای داشته باشد؛ چرا که نه؟ دست‌کم نه قراردادش نجومی است و نه با شرایط ایران و ماجرای پرداخت‌هایش غریبه است.