لیگ برتر فوتبال کشور در حالی از عصر امروز (چهارشنبه 12 بهمن) وارد هفته هجدهم خود میشود که به رغم پیشتازی محسوس پرسپولیس در جدول ردهبندی از هفته دهم به بعد، سرنوشت نهایی آن و سیمای تیم قهرمان به هیچ روی معلوم نیست.
سرخهای تهرانی به سبب نداشتن یک گلزن ذاتی و دائمی و پر نشدن جای خالی یورگن لوکادیای هلندی که طی فقط هشت بازی شش گل برای این تیم زد (و سپس به دلایل واهی ایران را ترک کرد) با احتمالهای ناشناخته و مخاطرات زیادی رو در رو هستند. شکست 0-1 هفته گذشته این تیم مقابل فولاد در اهواز به روشهای نه چندان منصفانهای نسبت داده شد که پرسپولیسیها مدعی اتخاذ و اجرای آن توسط جواد نکونام و مردان وی هستند اما مگر آوردگاه اهواز در سالهای اخیر با چنین موارد محدود کنندهای همراه و عجین نبوده و آیا این فرایندی قابل پیشبینی برای یحیی گلمحمدی و شاگردان وی نبود.
در واقع پرسپولیس به این خاطر در اهواز تسلیم و صدرنشینیاش سست شد که تدابیر فنی لازم را برای شکستن مقاومت فولاد نداشت و کم آورد و اینکه ابزار شکلگیری این مقاومت در اردوی فولاد را عادلانه یا ناعادلانه بینگاریم، تغییری در اصل ماجرا ایجاد نمیکند. اصل ماجرا در یک لیگ 30 هفتهای این است که یک مدعی جدی قهرمانی باید حتماً فورواردهایی تیزهوش داشته باشد که از کمترین فرصتها بیشترین گلها را بسازند. نسبت و معادلهای که در پرسپولیس برعکس است.
حالا نه فقط سپاهان که به دو امتیازی یاران وحید امیری رسیده بختی برابر با آنها برای قهرمانی دارد بلکه گلگهر سیرجان هم جریتر شده و استقلال هم این امید را یافته که فاصله 5 امتیازیاش را با رقیب قدیمی بیش از پیش کاهش دهد و طی چهار، پنج هفته پیش رو با پرسپولیس که مهاجمانش در گل نزدن بودن رقابتی شانه به شانه با یکدیگر دارند، در جدول ردهبندی همسطح و حتی پیشتاز شود. تا اواخر هفته گذشته و در شرایطی که پرسپولیس 5 امتیاز از طلاییهای اصفهان و 8 پوئن از آبیهای تهرانی پیش بود، احساسی کاملاً متفاوت وجود داشت و این گمان قوت گرفته بود که سرخها با کاملتر کردن روند فرار خود از دست سایر مدعیان لیگ برتر در صدر جدول، به سوی قهرمانی خیز بلند و موفقی برداشته و امید را در دل رقبا پرپر کردهاند. شکست در اهواز آن حبابهای کاذب را ترکاند و کابوس «نداشتن گلزن» را دوباره جلوی چشمهای پرسپولیس کاشت و رؤیای قهرمانی را در ذهن رقبایش پررنگتر و حجیمتر کرد. بله، سرنوشت لیگ بیست و دوم به سبب ضعفهای فراوان تهاجمی پرسپولیس اصلاً مشخص نیست و هر احتمال متفاوتی در این زمینه متصور است.