محمد قراگزلو
روزنامه نگار

 بعد از شروع دوباره لیگ برتر و پس از وقفه 58 روزه یحیی گل‌محمدی تصمیم گرفت تیمش را بدون مهاجم نوک به زمین بفرستد. این تغییر ماهوی در ترکیب البته به خاطر عشق و علاقه فراوان یحیی به پپ گواردیولا به‌عنوان یکی از مبدعین بازی با سیستم 6-4 اتفاق نمی‌افتاد بلکه در پی کمبودها، سرمربی پرسپولیس ناگزیر بود با این سیستم به راهش ادامه دهد. در فصول قبل‌تر هم کادر فنی پرسپولیس در پی کمبودها ترکیب تیم را وصله پینه کرده و غالباً از وینگر‌ها در نقش مهاجم استفاده می‌کردند. اتفاقی که امسال و در لیگ بیست و دوم هم به گونه دیگری ادامه یافت. همین حالا بعضاً مدافعان میانی مثل علی نعمتی و وحدت هنانوف در نقش مدافع کناری بازی می‌کنند یا دانیال اسماعیلی‌فر را در نقش هافبک تهاجمی می‌بینیم اما بازی بدون مهاجم چیز دیگری است.
یحیی در بازگشت دوباره به لیگ و از بازی با استقلال تصمیم گرفت بدون مهاجم بازی کند. این یک تصمیم آنی در پی خروج ناگهانی و شوکه‌کننده یورگن لوکادیا بهترین گلزن تیم درست قبل از دربی اتفاق می‌افتاد و از آنجا که دیاباته مصدوم بود و عبدی و پاکدل فاصله زیادی با ترکیب اصلی داشتند، گل‌محمدی رو به سیستم 6-4 و بازی بدون مهاجم آورد.
در دو بازی ابتدایی مقابل استقلال و پیکان، دو تساوی حاصل شد و این سیستم مورد نقد قرار گرفت و ناکارآمد تلقی شد اما دو برد درخشان مقابل گل‌گهر و نساجی نظرها را برگرداند. دو پیروزی سخت مقابل ون پارس اصفهان و بعد ذوب‌آهن باز هم تعداد موافقان بازی بدون مهاجم را بیشتر کرد اما شکست مقابل فولاد دوباره همه چیز را بهم ریخت.
این اتفاق همزمان شد با بازگشت شیخ دیاباته به ترکیب، جذب لئاندرو پریرا برزیلی به‌عنوان جانشین لوکادیا و البته آمادگی نسبی عیسی آل‌کثیر تا یحیی کم کم به صرافت استفاده از مهاجم از ابتدای بازی بیفتد. یحیی قبل‌تر و در آن شش مسابقه‌ای که بدون مهاجم در ترکیب اولیه، تیمش را ارنج کرده بود از مهاجمان خود در نیمه دوم بهره می‌برد اما این تغییرات در بازی با فولاد که شرایط بحرانی‌تر به نظر می‌رسید زودتر استارت خورد و دیاباته از دقیقه 38 به زمین رفت.
یحیی برای بازی با ایرالکو دوباره سعید صادقی را در اختیار ندارد و اگر ترابی، عالیشاه، امیری و عمری به‌عنوان مهم‌ترین نیروهای تهاجمی‌اش مثل دیدار با فولاد عمل کنند، تیم همچنان در خلق موقعیت و گلزنی مشکلات جدی خواهد داشت مگر اینکه دوباره تغییراتی اساسی در ترکیب و سیستم تیم صورت بگیرد.
به نظر می‌رسد با آمادگی نسبی مهاجمان فعلی پرسپولیس، دیاباته از همین بازی با آلومینیوم به ترکیب اصلی برسد و یحیی بعد از 7 بازی بدون مهاجم از یک فوروارد در نوک پیکان تهاجمی تیمش بهره ببرد که در این صورت دیاباته برای اولین بار حضور در ترکیب اولیه سرخ‌ها را جشن خواهد گرفت.
در چنین شرایطی یحیی که ظاهراً از سیستم فصول قبل پرسپولیس(2-4-4) عبور کرده یا باید با سیستم 1-3-2-4 تیمش را ارنج کند یا از سیستم 1-1-4-4 بهره ببرد. در حالت نخست احتمال دارد ترابی و امیری در نقش وینگرهای راست و چپ عمل کنند. البته چنانچه یحیی از علی نعمتی در دفاع چپ ناامید شده باشد احتمال دارد امیری تبدیل به بک چپ شده و آن وقت عالیشاه وینگر چپ باشد در غیر این صورت هم کاپیتان سرخ‌ها هم عمری از ترکیب اصلی خارج خواهند شد و سروش رفیعی در پست 10 و در مرکز خط سه نفره به ارنج اصلی باز خواهد گشت.
در حالت دوم یحیی احتمالاً عمری یا عالیشاه را به‌عنوان مهاجم سایه پشت دیاباته بازی خواهد داد و از ترابی و امیری یا عالیشاه در کناره‌های خط میانی بهره خواهد گرفت. در این سیستم اگر یحیی بخواهد تیمش را تهاجمی بچیند فقط با یک هافبک دفاعی(احتمالاً میلاد سرلک) بازی خواهد کرد و سروش را کنار دست او به کار می‌گیرد اما استفاده از زوج کمال – سرلک یا اسدبیگی – سرلک محتمل به نظر می‌رسد.
هر چه که باشد به نظر می‌رسد با درصد احتمال بالا یحیی از این بازی احتمالاً به سیستمی که مهاجم نوک در آن گنجانده شود روی خواهد آورد و با مهاجم تخصصی دنبال دبل رحمتی خواهد رفت. در این سیستم و با در نظر گرفتن اینکه پریرا همچنان به تیم نرسیده، دیاباته فیکس خواهد بود و عیسی و عبدی شانس بازی به‌عنوان بازیکن تعویضی دارند.