امیررضا همایون
خبرنگار ورزشی
بازی پرحاشیه فولاد و پرسپولیس که آخر هفته گذشته به میزبانی ورزشگاه فولاد آره نا شهر اهواز برگزار شد، آنقدر حاشیه داشت و دارد که همچنان پس از گذشت چند روز از روز بازی اتفاقات و حواشی آن در صدر اخبار رسانههای ورزشی و بعضاً غیرورزشی ایران قرار میگیرد. البته پیش از آغاز این رقابت هم پیشبینی میشد که این بازی با توجه به سوابق پیشین دو تیم به حاشیه و جنجال کشیده شود اما هیچ کس فکرش را نمیکرد که اعضای کادرفنی فولاد و پرسپولیس با ریختن هیزم در آتش این حاشیه و جنجالها باعث تحریک بیشتر بازیکنان دو تیم هم بشوند؛ هیزمهایی که شاید اگر به درون آتش جنجالهای مصاف این دو تیم ریخته نمیشد، این بازی شاید با حواشی برگزار نمیشد و یک فوتبال واقعی میدیدیم، نه جار و جنجال و دعوا. حتی اخراج نکونام بهعنوان متهم شماره یک دعواهای این بازی موجب نشد تا حتی اندکی از حواشی کبود بازی کاسته شود. یکی از بانیان این جنجال بزرگ مدیر تیم فوتبال فولاد است؛ فردی که پس از اخراج جواد نکونام سرمربی این تیم، از روی نیمکت جای او را گرفت و بهعنوان نفر اول این تیم خوزستانی در متن جنجالهای کنار زمین حضوری پررنگ داشت و به نوعی نفر اول بود. اتفاقی که بدون تردید برای سرپرست تیمی مانند فولاد که در فوتبال ایران همیشه به حرفهای بودن معروف بوده، ناخوشایند و شبیه یک گل به خودی است. این رفتار برای اولین بار نیست از سوی محمد علوی رخ میدهد و او سابقه تکرار این اتفاق در دیگر بازیهای این تیم در فصل جاری و گذشته را داشته؛ آنچه سبب میشود او را جانشین بر حق نکونام در جنجالها معرفی کنیم؛ جانشینی برای خلق حاشیههای کبود!