آیسان سعیدی
روزنامه‌نگار ورزشی

بحث داغ هفته گذشته لیگ برتر پرحاشیه ایران تقابل یحیی گل‌محمدی و جواد نکونام بود، تقابلی که فقط در زمین فوتبال نبود و ترکش‌های آن تا چند روز بعد از بازی ادامه داشت. در زمان بازی این دو سرمربی، کمتر کسی خاطره بدرفتاری یا حرکت عجیب و غریب از این دو فرد به یاد دارد اما مثل اینکه گذر زمان همه چیز را تغییر داده است. استارت حاشیه‌های این بازی از تاکتیک تیم نکونام آغاز شد، جواد نکونام که سابقه حضور در لالیگا و شاگردی کارلوس کی‌روش را دارد در دوران حرفه‌ای مربیگری خود نیز ترجیح داد از سیستم دفاع اتوبوسی یا چشم به ضدحمله استفاده کند، این سیستم که یکی از سیستم‌های مورد علاقه دیگو سیمئونه در اروپا به حساب می‌آید ورژن ایرانی‌اش را در تیم‌های جواد لالیگایی بخوبی می‌بینیم. این سبک بازی به تنهایی روی مخ رقیب هست و اگر نیمکت آرامی هم داشته باشید حسابی روان بازیکنان و کادر حریف را تحت تأثیر قرار می‌دهد اما تیم جواد نکونام یک پلن بی‌ هم روی نیمکتش دارد. افرادی که در کادر فنی نکونام حضور دارند همه از یاغی‌های قدیم فوتبال ایران هستند که در کنار هم دار و دسته پرحاشیه فولاد را تشکیل می‌دهند. اعتراضات و حواشی زیاد نیمکت فولاد در طول بازی با پرسپولیس و مخصوصاً بعد از اینکه خوزستانی‌ها جلو افتادند حسابی روی مغز پرسپولیسی‌ها راه رفت و با وجود اینکه جواد نکونام از کنار زمین اخراج شده بود اما دستیاران او نقش‌اش را تا پایان بازی ادامه دادند، این حواشی اما فقط به زمین بازی ختم نشد و نکونام بعد از بازی با انتشار پستی آتش خشم پرسپولیسی‌ها را دو برابر کرد که کار حتی به شکایت نیز کشیده شد. استفاده از کلماتی مانند شغال در فوتبالی که اکثر باشگاه‌های ایرانی روی لوگوی تیم خود لقب فرهنگی ورزشی را یدک می‌کشند کمی با رفتارهایی که می‌بینیم در تضاد است. چیزی که مشخص است این است که مهم نیست شما خود را شیر ببینید یا تاکتیک‌تان را لجن بخوانند؛ مهم این است که در آینده از شما به چه نامی یاد شود.