هواداران فوتبال غالباً حافظه ضعیفی دارند و عجله هواداران میلان در تقاضا برای اخراج استفانو پیولی و حتی پائولو مالدینی بعد از باخت خانگی 2-5 میلان برابر ساسولو شگفت‌انگیز است.
کمتر از هشت ماه قبل هواداران میلان اسکودتویی را جشن گرفتند که کاملاً دور از انتظار بود. این قهرمانی یک معجزه تمام‌عیار بود با توجه به بودجه و امکاناتی که در اختیار تیم بود و باشگاهی که دو سال قبل تا مرز ورشکستگی پیش رفت و هفت سال در لیگ قهرمانان بازی نکرده بود، به‌عنوان قهرمانی سری A دست یافت.
البته روسونری شایستگی قهرمانی را داشت چون باثبات‌ترین تیم فصل قبل بود و فرم درست خود را در بهترین زمان ممکن به دست آورد. اشتباه یونوت رادو، دروازه‌بان رومانیایی اینتر مقابل بولونیا لحظه سرنوشت‌سازی را رقم زد اما اصلاً تنها دلیل قهرمانی میلان نبود.
عوامل زیادی در موفقیت میلان فصل قبل نقش داشتند همان طور که دلایل متعددی وجود دارد برای اینکه فصل 2023-2022 روسونری ناگهان دچار یک افت شدید شده. خیلی راحت می‌شود تقصیرها را به گردن پیولی انداخت در حالی که او همان تاکتیک‌هایی را ادامه می‌دهد که اسکودتو را به ارمغان آورد. آیا واقعاً انتظار دارند بعد از بزرگترین دستاورد دوران مربیگری‌اش به‌دنبال تغییرات گسترده باشد؟ چه کسی را می‌خواهند به جایش بیاورند با این بودجه محدودی که در اختیار باشگاه است؟
براحتی می‌شود مالدینی را به خاطر اینکه خریدهای جدید انتظارات را برآورده نکرده‌اند، سرزنش کرد. برنامه این بود که امثال شارل دی‌کلتر، یاسین عدلی، استر رانکس و بقیه بتدریج در تیم جا بیفتند اما به خاطر مصدومیت‌های متعدد فرصت مناسب در اختیار آنها قرار نگرفت و با نتایج ضعیف فشار رویشان بیشتر شد.
نباید توقع داشت اولیویه ژیرو در 36 سالگی به تنهایی بار خط حمله را در سه تورنمنت به دوش بکشد بعد از یک جام جهانی کامل با فرانسه. مسائل دیووک اوریگی هنوز حل نشده با وجود آنکه گل زیبایی به ساسولو زد. وقتی تیم عمق ندارد، خستگی گریبان بازیکنان را می‌گیرد و این چیزی است که از رافائل لیائو می‌بینیم.
دی‌کلتر استعداد زیادی دارد و قطعاً یک روز شکوفا می‌شود اما او اعتماد به نفس ندارد و زیر فشار گذاشتنش تنها اوضاع را بدتر می‌کند. مصدومیت مایک ماینیان بدترین اتفاق ممکن بود چون سیپرین تاتاروشانو برای بازی در این سطح مناسب نیست و همه این را می‌دانستند. موضوع فقط واکنش‌های این دروازه‌بان رومانیایی نیست بلکه حس امنیتی است که مدافعان باید داشته باشند و توانایی دروازه‌بان برای راه انداختن بازی از عقب‌ترین نقطه. در شرایط فعلی و با حضور تاتاروشانو هر توپی ممکن است وارد دروازه تیم شود.
آیا خالی کردن حساب برای جذب نیکولو زانیولو همه این مسائل را حل می‌کند؟ احتمالاً نه. او قابل اعتمادترین بازیکن جهان نیست و هنوز مشخص نیست چه پستی برای بازی‌اش بهتر است. آوردن او در شرایط نابسامان فعلی ایده چندان خوبی نیست، بازیکنی که هر جا می‌رود، با خودش جنجال می‌برد و ماریو بالوتلی جدید است.
پس راه حل چیست؟ ساده است، اجازه بدهید میلان دوباره راه بیفتد و با موقعیت کنونی منطبق شود. حالا دیگر به‌دنبال قهرمانی نیستند و باید روی سهمیه لیگ قهرمانان تمرکز کنند که انگیزه فصل قبلشان بود. تیم به مرحله حذفی لیگ قهرمانان رسیده که دستاورد بزرگی برای باشگاهی در مرحله بازسازی است.
هواداران نباید اشتباه کنند و دوران فعلی را با دوره پرطمطراق سیلویو برلوسکنی مقایسه کنند. مالکان امریکایی جدید به صراحت گفته‌اند قصد ریختن پول بی‌حساب در باشگاه را ندارند که نظر درستی است، آیا چلسی خیلی تیم بهتری شده است؟ لسترسیتی بعد از شوکه‌کننده‌ترین قهرمانی لیگ برتر در تاریخ، کلودیو رانیری را اخراج کرد و هواداران میلان نباید بیشتر از آنها کوته‌فکر و ناسپاس باشند.