امیررضا همایون
روزنامه نگار
مهمترین بازی هفته هفدهم همین بود؛ نبرد فولاد چغر نکونام با پرسپولیس صدرنشین. یک دوئل تمام عیار که از قبل پیشبینی میشد آبستن حوادث رنگارنگی باشد. در حقیقت گمانه زنیهای قبلی خبر از احتمال بروز حواشی کبود و فرامتنی داشتند و میشد حدس زد باتوجه به سابقه بازیهای قبلی این دو تیم، مصاف آنها در اهواز به جنجال کشیده شود. این بازی اما شروع جذابی داشت. شوت ماهرانه تورس بازیکن جدید و اسپانیایی یک گل زیبا را ثبت کرد تا امیدوار به تماشای یک نبرد تمام عیار باشیم اما به جز جذابیت و هیجان بعد از گل، فقط دعوا، جنجال و حاشیه دیدیم! تمامی اتفاقات کبود بازی پس از به ثمر رسیدن گل اول فولاد شروع شد، جایی که جواد نکونام به مانند سنوات گذشته رو به بازی ضدفوتبال و دینامیکی آورد و سعی کرد تا جایی که میتواند و بازی اجازه میدهد، وقت تلف کند، آنچه از سوی تیم تحت هدایت جواد نکونام به هیچ عنوان تعجب برانگیز نیست زیرا در سالهای گذشته هم شاهد این اتفاق بودیم اما هیچگاه تیمهای جواد نکونام تا این حد ضدفوتبال بازی نکرده بود. بدون شک این اتفاقات از یک سرمربی جوان که با علم روز وارد دنیای مربیگری شده و سالها در لالیگا اسپانیا و تیم ملی فوتبال ایران بهعنوان بازیکن و در مقطعی کوتاه بهعنوان دستیار کارلوس کیروش پرتغالی در تیم ملی بوده، بعید است. این شرایط درحالی برای فولاد در بازی با پرسپولیس رخ داد که این تیم تنها نماینده فوتبال ایران در لیگ قهرمانان آسیا است و باید یکم اسفند در مرحله حذفی به مصاف تیم الفیصلی عربستان برود. تکرار این اتفاقات در بازی با الفیصلی به معنای چوب حراج به باقیمانده آبروی بینالمللی فوتبال ایران است تا آخرین ذرات آن هم بر باد برود.