محمد قراگزلو
روزنامه نگار
با اینکه تقریباً تمام تیمهای لیگ برتری در کادر فنیشان یک نفر «دادزن» دارند که با فریادهایش روی اعصاب داور راه برود و عرصه را بر او تنگ کند، در کادر فنی فولاد تقریباً همه مربیان به نوبت این وظیفه را به دوش میگیرند و از اینکه در تمام طول مسابقه، هر دقیقه با ماکسیمم صدای خود فریاد بزنند ابایی ندارند. اما فقط این نیست. این کادر فنی پر تعداد از اعضای تیمهای پایه و لیدرهایشان هم برای فریاد زدن و داد کشیدن بر سر داور و نیمکت حریف کمک میگیرند آن هم در شرایطی که بازی بدون تماشاگر است و اینطور میشود که در فضای خالی ورزشگاه صداها میپیچد و داور از زمین و زمان تحت فشار قرار میگیرد.
نگارنده یک سال قبل در بازی سوپرجام در سیرجان و در شرایطی که بازی بدون تماشاگر برگزار میشد شاهد همین دست اتفاقات بود اما خب آنجا میزبان نبودند و نمیشد تا این حد پیش رفت. در آن مسابقه تعدادی از لیدرهای پرسپولیس کنار جایگاه و برخی لیدرهای فولاد داخل جایگاه حضور داشتند اما چند لیدر فولاد از همان دقایق نخست با فریاد زدن بر سر تیم داوری و تحت فشار قرار دادن او کاری کردند تا قضاوت آن مسابقه هم جنجالی شود و داور حمید مطهری را از زمین اخراج کند.
دوستان اما موضوع را اشتباه گرفتهاند و میگویند آنچه یحیی گلمحمدی، بازیکنان و کادر فنی پرسپولیس با حالت عصبانیت گفتهاند مربوط به سبک بازی فولاد بوده است و دوستان میگویند این سبک بازی در دنیا مرسوم است و نمونهاش اتلتیکو مادرید دیگو سیمئونه که همیشه این مدلی مقابل بارسا و رئال فوتبال بازی میکند و بعضاً به نتایج دلخواهش هم میرسد. اما بروید مصاحبه گلمحمدی و بازیکنان پرسپولیس در اهواز را بخوانید و ببینید کدامشان درباره این سبک بازی حرف زدهاند؟ فرشاد فرجی، وحید امیری، امید عالیشاه، کمال کامیابینیا و مرتضی پورعلی گنجی که همگی در عصبانیترین حالت خود در میکسزون حاضر شدند و مصاحبه کردند هیچ اشارهای به سبک بازی فولاد نداشتند. ساسان انصاری میگوید تیمها باید به پرس فولاد احترام بگذارند اما نه یحیی، نه بازیکنان پرسپولیس به این مدل بازی اعتراضی نداشتند چرا که این حق طبیعی هر تیمی است که سبک و سیستم بازیاش را بنا به داشتههای خود انتخاب کند. کاری هم نداریم که جواد نکونام با بیشترین تعداد خرید در هر بازه نقل و انتقالاتی و دست گذاشتن روی بهترین و باکیفیتترین بازیکنان لیگ چرا این سیستم بازی را انتخاب میکند، بلکه روی آنچه کنار زمین میگذرد دست میگذاریم و به ترویج این مدل حاشیهسازیها معترضیم.
حالا حتماً تمام تیمها و کادر فنی تیمهای لیگ برتری به جواد نکونام و کادر فنی فولاد نگاه میکنند و با خودشان میگویند مهم این است که پرسپولیس صدرنشین را برد، حالا با هر کاری که کنار زمین کردند، چه فرقی میکند؟ و اینگونه این مدل ایجاد حواشی برای فوتبال ایران و مربیانش که باید در جهت بالا بردن فن بازی تلاش کنند یک الگوی موفق میشود و کمکم هر تیمی به جای اضافه کردن مربی فنی دنبال فردی میگردد که اول «دادزن» خوبی باشد و بعد اگر چیزی هم از آنالیز و مربیگری بلد بود که چه بهتر! اصلاً این مدل مربیان عنوان «مربی موفق» را از سوی رسانهها و کارشناسان دریافت میکنند و کار به جایی میرسد که فدراسیون برای سرمربیگری تیمهای ملی سراغ این دست مربیان میرود.
اما برگردیم به ماجرای سبک بازی و نکتهای که خیلیها ماجرایش را اشتباه گرفتهاند. دوستان میگویند اتلتیکو مادرید هم با این سبک فوتبال بازی میکند و بعضاً سیمئونه رفتار چرکی هم کنار زمین دارد با فوتبال تیمش لجن میشود اما در همین بازی 120 دقیقهای اخیر تیم سیمئونه مقابل رئال مادرید که شب قبل از بازی فولاد - پرسپولیس اتفاق افتاد یا بازی دو سه هفته قبل همین اتلتیکو مقابل بارسلونا کدام نمونه از رفتارهای کادر فنی فولاد را دیدید؟ کدام مربی اتلتیکو به توپ جمعکن ورزشگاه خانگیاش میگوید توپ اضافه به زمین بیندازد یا به گلر تیمش میگوید روی زمین دراز بکشد و وقت بکشد؟ کدام مربی اتلتیکو از ابتدا تا انتهای بازی سر داور فریاد میزند؟ کدام بازیکن نیمکتنشین اتلتیکو موقع پرتاب اوت بازیکن جوان تیم حریف پایش را جلوی او بلند میکند؟ کدام مربی اتلتیکو به وضعیت سکوها دخالت میکند و میگوید لیدرهای اخراج شده توسط ناظر بازی باید روی سکوها برگردند؟ کدام مربی اتلتیکو به خاطر همرنگ بودن لباسش با تیم حریف قشقرق به راه میاندازد و بعد از اخراج از زمین بیرون نمیرود وقتی هم که رفت لباسش را روی سکوها میکوبد؟ چطور اینها را کنار هم میگذارید؟