وصال روحانی
روزنامه نگار
جدول رده‌بندی لیگ برتر فوتبال کشور می‌گوید پس از گذشت 16 هفته سپاهان در رده دوم جدول نشسته و در میان تعقیب کنندگان صدرنشین لیگ که پرسپولیس است، کمترین فاصله (5 امتیاز) را با آنها دارد و به تبع آن از امیدداران اصلی برای رسیدن به سرخ‌های تهرانی و کسب عنوان قهرمانی است. با این حال همزمان با شروع هفته هفدهم این پیکارها باید پرسید آیا طلایی‌های اصفهان با غلبه بر ایراد بزرگ این فصل خود که همانا نداشتن استمرار لازم است، به یک پایداری واقعی که از شروط اصلی کسب عنوان قهرمانی در هر لیگ و در فوتبال هر کشوری است، نایل شده‌اند یا خیر؟
دو، سه نتیجه اخیر سپاهان بخصوص پیروزی 1-2 بر استقلال در شروع نیم فصل دوم حاکی از کسب احتمالی ثبات توسط این تیم اصفهانی است اما تجربیات قبلی در این زمینه و توجه به ریتم کار آنها در این فصل اطمینان‌های موجود را نقض می‌کند. سپاهان در اواسط تابستان امسال شروعی عالی در لیگ بیست و دوم داشت و هر دو بازی اولش را برد اما در سه چهار دیدار بعدی‌اش لغزید و یک باخت و دو تساوی را تجربه کرد. سپاهان در هفته‌های بعدی رقابت‌ها که پیش از تعطیلی موقتی و 50 روزه لیگ برگزار شد، باز در دست‌اندازهایی از همین دست افتاد و به چند تساوی و یک شکست تازه تن داد. در نتیجه این برداشت و تصور که چون سپاهان در بازی قبل از رویارویی‌اش با آبی‌های تهران، مس کرمان را هم 0-2 مغلوب کرده پس به تداوم مورد نیاز دست یافته، تصوری بیش از حد خوشبینانه است.
سپاهان نه تنها باید اطمینان حاصل کند که برای رقابتی پایاپای و طولانی با پرسپولیس در ادامه لیگ برتر به تداوم لازم رسیده، بلکه به سبب رودررو شدن با همین حریف ویژه در مرحله یک هشتم نهایی جام حذفی کشور هم باید تدارکی ویژه و اضافی ببیند و به واقع باید برای جنگ در دو جبهه به طور همزمان از هر جهت مهیا شود و فراز و فرودهای قبلی‌اش را به گونه‌ای به فراموشی بسپرد که بتواند در هر دو عرصه فوق هوادارانش را شاد کند.
حریف امروز سپاهان در هفته هفدهم لیگ نساجی قائمشهر است و تا این تیم پلک بزند و متوجه گذشت زمان بشود باید در جام حذفی پذیرای شاگردان آماده یحیی گل‌محمدی در اصفهان باشد. همه اینها سوای مسابقه مجدد با سرخ‌های تهرانی در دور برگشت لیگ بیست و دوم است که در ادامه فصل جاری برگزار خواهد شد و آن هم تدارکی عظیم می‌طلبد. هیچ‌کس نمی‌داند سپاهانی‌ها برای این مأموریت‌های سخت و چندگانه به چه میزان آماده‌اند و این نداشتن احتمالاً شامل ژوزه مورایس هم می‌شود زیرا سرمربی پرتغالی این فصل طلایی‌های اصفهان به رغم تمام مساعی‌اش نتوانسته تداومی را که گفتیم به طور واقعی به تیمش ببخشد و به تبع آن شانس‌های تیمش را برای توفیق در هر دو جبهه مورد بحث فزونی بخشد. شاید هم او به لحاظ رفتار اجتماعی و اخلاق فردی آرام‌تر و متین‌تر از آن باشد که بتواند اینگونه جاه‌طلبی‌های ضروری و بی‌رحمی‌های زیاده‌خواهانه و استحکام درونی ناشکستنی را که جزو ضروریات برای پیروزی است، به شاگردانش تزریق و آنها را در چنین مسیری صاحب تداوم لازم کند.