printlogo


کد خبر: 264591تاریخ: 1401/10/28 00:00
سرپرست‌هایی که برای فدراسیون‌ها رئیس می‌شوند
انتخاب یا انتصاب؟


محسن وظیفه
روزنامه نگار
بیش از 10 فدراسیون ورزشی این روزها به‌صورت سرپرستی اداره می‌شوند. سرپرست‌هایی که برای فراهم کردن شرایط انتخابات ریاست فدراسیون معرفی می‌شوند اما بعد خودشان کاندیدای حضور در انتخابات می‌شوند و شرایط را برای رئیس شدن خودشان فراهم می‌کنند.  ژیمناستیک، دوچرخه‌سواری، وزنه‌برداری، شمشیربازی، کاراته، سوارکاری، بوکس و جودو از جمله فدراسیون‌هایی هستند که به طور سرپرستی اداره می‌شوند. در این بین چند فدراسیون بسیار مهم هستند و شرایط عجیبی را پشت سر می‌گذارند. وزنه‌برداری به روزهای حساس انتخابات نزدیک شده و بوکس هنوز ثبت‌نامش شروع نشده اما هر دو فدراسیون به شکل سرپرست اداره می‌شوند و سرپرست هر دو فدراسیون هم سودای ریاست دارند. فدراسیون جودو هم شرایط خاصی دارد؛ فدراسیونی که تعلیق است و رئیسی که بیشترین نقش را در این تعلیق شدن داشت، حالا برای حفظ صندلی ریاست از هیچ تلاشی فرو‌گذار نیست! این نوع برگزاری مجامع عملاً اهمیت انتخابات را زیر سؤال می‌برد.
 
بوکس، حسینی به فکر جبران دو باخت
یکی از فدراسیون‌هایی که به طور سرپرستی اداره می‌شود، بوکس است. روح الله حسینی که دو مجمع قبلی را به حسین ثوری باخته بود، بعد از پناهنده شدن ثوری، بر خلاف اساسنامه و بی‌توجه به نظر مجمع به‌عنوان سرپرست فدراسیون انتخاب شد. بلافاصله هم بعد از انتخابش دست به انجام تغییرات گسترده زد و کار را هم با کنار زدن سرمربی تیم ملی بوکس و برخی از رؤسای هیأت‌ها که با او مخالف بودند، پیش برد. البته هنوز ثبت‌نام از کاندیداهای حضور در انتخابات شروع نشده و مشخص هم نیست چه زمانی شروع می‌شود اما ظاهراً روح‌الله حسینی اسب خودش را برای رسیدن به صندلی ریاست زین کرده تا در نبود حسین ثوری به صندلی ریاست تکیه بزند. در همین راه هم مرتضی سپهوند رئیس هیأت بوکس لرستان را برکنار کرد. بعد هم نوبت به البرز رسید تا رئیس هیأتش را از دست بدهد. این یعنی او از فرصت سرپرست شدن برای رسیدن به رؤیایش استفاده می‌کند. روشی که به هیچ وجه نمی‌تواند عادلانه باشد. چرا باید یک نفر به‌عنوان سرپرست انتخاب شود که علاقه فراوانی برای رئیس شدن دارد؟
 
جودو، به‌دنبال حفظ صندلی
فدراسیون جودو هم شرایط جالب توجهی دارد. این فدراسیون چهار سال با آرش میراسماعیلی کار خود را پیش برد که روزهای بد و سخت زیادی را تجربه کرد اما حالا دوره چهارساله او تمام شده و باید انتخابات برگزار شود اما حالا چه اتفاقی رخ می‌دهد؟ روندی که این فدراسیون پیش از شروع انتخابات در پیش گرفته حکایت از این دارد که آرش باز هم در این فدراسیون رئیس می‌شود. ثبت‌نام از کاندیداها انجام شده و حالا شرایط برای برگزاری انتخابات فراهم است اما چرا باید آرش میراسماعیلی برنده این انتخابات باشد؟ با استناد به کدام حرکت رو به جلو در جودو باید این اتفاق رخ بدهد. وزارت ورزش با انتخاب سرپرستی که خودش در انتخابات ذی نفع است، بی‌طرفی خود را کنار گذاشته و خواسته یا ناخواسته در این انتخابات تأثیر‌گذار شده است. آرش میراسماعیلی چهار سال رئیس بوده و حالا هم خودش سرپرست است و طبیعی است که برنده انتخابات بعدی هم خودش است.
 
وزنه‌برداری و عدم تایید صلاحیت ها
فدراسیون وزنه‌برداری به‌عنوان یک فدراسیون مهم و تأثیر‌گذار هم به شکل سرپرستی اداره می‌شود. سجاد انوشیروانی هم سرپرست این فدراسیون است. در حکم انوشیروانی که در اواسط مرداد ماه صادر شد، به صراحت قید شده که او تا زمان برگزاری انتخابات به‌عنوان سرپرست فعالیت می‌کند.بر اساس اخبار رسیده کمیسیون های این فدراسیون برگزار شده اما خیلی بعید است که در روز 18 بهمن ماه انتخابات این رشته برگزار شود،چرا که هنوز تایید صلاحیت ها نیامده است و طبق قانون باید 25 روز از زمان برگزاری کمیسیون ها گذشته باشد.

وقتی وزارت بیطرف نیست
وزارت ورزش با این نحوه اداره کردن فدراسیون‌ها و برگزاری انتخابات عملاً در حال انتصاب افراد به‌عنوان رئیس است. اصلاً برگزاری مجمع و حضور کاندیداها در مجمع عملاً بی‌معنی است. وقتی فردی به‌عنوان سرپرست انتخاب می‌شود عملاً ریاست او قطعی می‌شود، در واقع انتخابات یک جنگ نابرابر است که بین سرپرست فدراسیون و سایر کاندیداها شکل می‌گیرد. سرپرستی که کاندیدای ریاست می‌شود، فرصت دارد تا تمام ابزارها و امکانات را برای رئیس شدن خودش به کار بگیرد و مشخص است که این فرصت در اختیار بقیه نیست.


Page Generated in 0.0055 sec