آخرین بازی نیم‌فصل اول بین آلومینیوم اراک و گل‌گهر سیرجان، پنجمین تساوی بدون گل شاگردان رحمتی بود. آنها در این بازی خانگی محتاط بودند و به یک امتیاز بسنده کردند تا نیم‌فصل اول را با 20 امتیاز در رده هشتم تمام کنند.
آمار هم رویکرد محافظه‌کارانه مهدی رحمتی را تأیید می‌کند. آلومینیوم با تنها 6 گل خورده دومین خط دفاع برتر لیگ در کنار پرسپولیس است، ولی از طرف دیگر فقط 8 گل زده تا دومین خط حمله ضعیف لیگ برتر باشد. شاید این سبک بازی به آلومینیوم کمک کرده که چند امتیاز بیشتر جمع کند، ولی تماشای چنین فوتبالی برای تماشاگران خسته‌کننده است.
شاید مربیان بعضی تیم‌ها بابت نداشتن مهره‌های تهاجمی گله کنند، ولی وضعیت آلومینیوم از این نظر بد نیست. گوش راست آلومینیوم، هانسل زاپاتا در بازی با گل‌گهر یک بار دیگر نشان داد که یکی از خارجی‌های آماده لیگ برتر است. او به عنوان گوش راست چند بار دفاع گل‌گهر را به هم ریخت، ولی تعداد مهاجمان آلومینیوم در خط حمله به قدری کم بود که دریبل‌ها و نفوذهای او بی‌اثر ماند.
بازی زاپاتا شباهت زیادی به یامگا دارد و با سرعت و تکنیکش می‌تواند از مدافع مستقیمش عبور کند، ولی آلومینیوم نتوانسته از قابلیت‌های او به خوبی بهره ببرد. نتیجه 14 بازی گوش راست کلمبیایی تنها یک گل است که او در برد سه بر صفر تیمش مقابل نساجی زده. زاپاتا شاید با یک مربی دیگر می‌توانست مؤثرتر باشد و قابلیت‌هایش بیشتر دیده شود؛ با حضور یک مربی که فوتبال جسورانه‌تری بازی کند، قطعاً زاپاتا در نیم‌فصل اول آمار بهتری ثبت می‌کرد و بیشتر دیده می‌شد.
او هنوز هم می‌تواند مهره مؤثری برای آلومینیوم باشد، به شرطی که در نزدیکی دروازه حریف توپ بگیرد و مهاجمان بیشتری در محوطه جریمه باشند. در بازی با گل‌گهر توپ‌های مناسبی به زاپاتا نرسید و دریبل‌های او بی‌نتیجه ماند. تکرار چندباره این اتفاق نشان می‌دهد که آلومینیوم برنامه مناسبی برای بهره بردن از پتانسیل زاپاتا ندارد.