هومن جعفری
روزنامه‌نگار
امروز را خیلی‌ها روز آخر ریکاردو ساپینتو لقب داده‌اند. روز آخر و شکست آخر! من البته هنوز دلیل این هجمه را درک نمی‌کنم. برکنار کردن این مربی احساسی، برای تیمی که هنوز پول مربی سه فصل قبلش را نتوانسته پرداخت کند، اشتباه اندر اشتباه است خاصه اینکه پنجره تیم هم بسته است و حضور مربی جدید، بار مالی بیشتری دارد.
از سوی دیگر مشخص است که مشکل استقلال فنی نیست و تیم به یک بحران روحی خورده که برای برطرف کردنش الزاماً نیاز به برکناری مربی نیست. یادمان باشد استقلال قبل از جام جهانی و اصولاً استقلال قبل از فتح‌الله‌زاده، وضع فنی خوبی داشت و سبک بازی تهاجمی و تعویض‌های کار راه‌اندازش بین هواداران محبوب شده بود. تغییرات مدیریتی و بعد هم جام جهانی رمق استقلال را گرفت و در بازگشت نیز شاهد اتفاقات خوبی نبودیم خاصه اختلافات مدیر و مربی که از لایه‌های مخفی باشگاه بیرن زد و به اطلاع عموم رسید. استقلال، همین حالا هم می‌تواند به چرخه لیگ برگردد اگر کمی انرژی مثبت به تیم تزریق شود. کمی حمایت آشکارتر از سرمربی و کمی ایجاد اعتماد بیشتر برای مرد پرتغالی می‌تواند استقلال را از ایستگاه مرگ و زندگی بیرون بکشد. از شانس آنهاست که باید در چنین روزی به تراکتور تازه از بحران بیرون آمده بخورند خاصه بعد از باخت آخرشان!
به هرحال این بازی برای خود ساپینتو از بقیه مهم‌تر است. شاید وقتش رسیده که او تغییراتی در تیمش ایجاد کند. به ذخیره‌ها بیشتر بازی بدهد، از گرداندن بازیکنان در پست‌های غیرتخصصی خودداری کند و بازیکنان بی‌انگیزه را از ترکیب بیرون بگذارد. باید ببینیم او امروز با خودش چند چند است! حیف است ساپینتو به جای تبدیل شدن به یک اسم پرافتخار در استقلال به یک پرونده بدهی در فیفا تبدیل شود. از این پرونده‌ها بسیار داشته‌ایم.