استقلال با ترکیبی وارد میدان بازی با تراکتور شد که تا حد زیادی قابل پیش‌بینی بود. تنها حضور مهدی مهدی‌پور در هاله‌ای از ابهام قرار داشت که او نیز بعد از پشت سرگذاشتن مصدومیت دوباره به ترکیب اصلی تیمش بازگشت. در خط آتش نیز برخلاف پیش‌بینی‌ها ارسلان مطهری حضور نداشت و ساپینتو که در این میدان از روی سکوها تیمش را هدایت می‌کرد، ترجیح داد از محبی، یامگا و قایدی استفاده کند. ترکیبی که در نیمه اول هرگز نتوانست گره از کار استقلال در سرمای استخوان‌سوز تبریز باز کند و حتی تعویض اجباری محبی نیز به این ترکیب لطمه بسیاری وارد کرد. محبی تا قبل از اینکه از میدان خارج شود، در یک صحنه تیمش را تا آستانه گلزنی پیش برد و حتی خطای مدافع پیکان احتمال وقوع یک پنالتی را قوت می‌بخشید که البته کاظمی اعتقادی به رخ دادن پنالتی نداشت. استقلال در نیمه اول غالباً در خط میانی تحت تأثیر دوندگی و تعدد پاس‌های بیشتر حریف بود که همین باعث شد موقعیت‌های بیشتری نصیب میزبان شود.
در دقایق3و5 رضا اسدی، فعال‌ترین مهاجم تراکتور دو بار تیمش را تا آستانه گلزنی پیش برد اما در نهایت حملات تراکتور زمانی به بار نشست که در دقیقه 36 رضا اسدی قصد داشت توپ را در شرایط آفساید به قنبری بسپارد که قایدی از راه رسید و خودش این پاس را ارسال کرد تا قنبری در حالی که همه به هوای آفساید ایستاده بودند و حتی کمک داور نیز پرچم خود را بالا برده بود، دروازه استقلال را فرو بریزد و گل اول تیمش را به ثمر برساند. این گل را داور بازی روی تیزهوشی و جا‌گیری مناسب درست تشخیص داد. دقیقه 46 نیز تراکتور می‌توانست بار دیگر از غفلت استقلال استفاده کند و با بغل پای سهمگین آلوز دروازه استقلال را فرو بریزد اما حسینی این بار واکنش مناسبی داشت و مانند صحنه گل نایستاد تا گل مردود اعلام شود و استقلال را از باز شدن دوباره دروازه نجات داد.
استقلال در نیمه اول هرگز شادابی کافی را نداشت و به امید اینکه بتواند در نیمه دوم بازی پرنقص خود را اصلاح کند به رختکن رفت. این طور به نظر می‌رسید که استقلال به هدف جبران گل خورده گام به 45 دقیقه نیمه دوم بگذارد اما تنها صحنه قابل ذکر دقایق آغازین نفوذی بود که یامگا در دقیقه 50 انجام داد که با یک بغل پای ناامید کننده این موقعیت هدر رفت. دو دقیقه بعد و در حالی که مدافعان استقلال سهل‌انگارانه بازی را دنبال می‌کردند آلوز به قلب دفاع آبی‌ها زد و با یک پاس تو در باز هم در نقش گلساز قد علم کرد و قنبری را در موقعیتی طلایی قرار داد که این بازیکن نیز با بغل پای دقیق خود بار دیگر تور دروازه استقلال را لرزاند تا اختلاف به دو گل برسد.
بعد از گل تراکتور ساپینتو با تعویض‌های پی در پی و تغییر آرایش تاکتیکی به‌دنبال دمیدن روحی تازه در تیمش بود اما به خواسته‌اش نرسید و موقعیت‌ها یکی بعد از دیگری از دست رفت. دقیقه 62 نفوذ مهدی قایدی در نهایت با یک بغل پای ضعیف خاتمه یافت. دقیقه 68 کاشته مهدی‌پور را اخباری از زیر طاق بیرون کشید و دقیقه 81 هم شوت بابایی از پشت هجده قدم را بار دیگر دروازه‌بان تراکتور به کرنر فرستاد تا تمام موقعیت‌هایی که استقلال ایجاد کرد بی‌اثر بماند و در نهایت باختی عجیب در تبریز به‌نام استقلال ثبت شود تا این تیم جایگاه دومی خود را نیز که قبل از برگزاری بازی با تراکتور به دست آورده بود نیز از کف بدهد و پرسپولیس و دیگر رقبا را در موقعیت نزدیک‌تری به جام قهرمانی لیگ بیست و دوم قرار دهد.
بدون شک اگر استقلال در بازی پنجشنبه هفته جاری در جام حذفی مقابل تراکتور بار دیگر به نتیجه مطلوب نرسد، وضعیت ادامه همکاری ساپینتو با استقلال نیز در هاله‌ای از ابهام قرار خواهد گرفت. هر چند که باید باور داشت جمع و جور کردن این تیم در شرایط فعلی چندان هم دشوار نیست و اگر قرار به تحولات باشد باید با همین مجموعه انجام شود تا شاید استقلال امتیازات عقب افتاده را جبران کند و در جام حذفی نیز تا رسیدن به فینال مدعی باقی بماند.