محسن ذاکری
خبرنگار ورزشی
شوخی نیست. تراکتور در سال‌های اخیر فصلی سه، چهار مربی اخراج کرده، آنقدر زیاد که شاید حتی نتوان اسم‌های‌شان را از حفظ گفت! هر کس آمده، بین راه سری هم به تراکتور زده و آنجا هم مربیگری کرده و بعد از مدتی هم اخراج شده و غرامتش را گرفته و خلاص! نوش جانش! بازی همین است. وقتی مربی می‌آوری باید فکر پرداخت حقوقش را هم بکنی. تراکتور آنقدر تاوان بازیکن و مربی خارجی را داده که با آن پول می‌شود سه یا چهار تیم حرفه‌ای بست و در لیگ شرکت‌شان داد! با این همه امیدواری‌ها به خمز از جنس دیگری است. او مثل جان توشاک نیست که فقط اسم بزرگ داشته باشد. در بالاترین رقابت‌های سطح باشگاهی دنیا مربیگری کرده و پنجه در پنجه قوی‌ترین مربیان جهان انداخته.
او گزینه خوبی است تا تراکتور را از این بی‌نظمی‌های فصلی در بیاورد و یک تیم یکدست و جذاب را روانه میدان کند. تیمی با خصوصیات تهاجمی. او هم مثل ساپینتو از فوتبال دفاعی متنفر است و تنها از بازی تهاجمی لذت می‌برد. اتفاق خوشایندی که ما را به درخشش مجدد تیم تبریزی امیدوار می‌کند.